معمایی به قدمت هستی

از زمان آغاز تکامل، بشر در مورد جهانی که او را احاطه کرده است، کنجکاو بوده و همین طور که علم و اطلاعات پیشرفت می‌کند، گستره اشتیاق به دانستن از زمین تا آسمان ها ادامه دارد.

Source

باستانیان در تلاش برای درک چنین موضوعاتی تئوری‌های مذهبی علمی را مطرح می‌کردند، البته هر مسئله‌ی تازه‌ای، توضیح جدیدی را می‌طلبید.

امروزه دانشمندان در حال مطالعه و بررسی نظریات دقیق‌تر در مورد چگونگی پیدایش کیهان و بررسی جهان پیرامون ما هستند.

انسان باستان به آسمان پر ستاره که به آرامی حرکت می‌کرد، می‌نگریست و پرسش‌های فراوانی در مورد اینکه، این نقطه‌های نورانی که دورتادور او را فراگرفته‌اند، چیست؟، کجا قرار گرفته؟،چرا و چطور حرکت می‌کند؟،در ذهنش مطرح می‌شد.

انسان باستان تصور می‌کرد که زمین نوعی صفحه است که به وسیله کره ها احاطه شده است. آنها کره‌ای را برای ستاره‌ها، کره‌ی دیگری را برای سیارات، یکی برای خورشید و یکی دیگر برای ماه در نظر می‌گرفتند.

با وسایل و ابزار آلات آن زمان یعنی حدود ۵ هزار سال پیش این نظرات کاملا صحیح و سازگار بود، اما به تدریج با پیشرفت اطلاعات و دانستنی‌های بشر کشف روش‌ها و ابزارهای جدید برای مطالعه بهتر، این نظریه‌ها روز به روز تغییر کرد، تا به حدی که امروزه تصور نظرات گذشتگان، بیشتر باعث خنده‌ی ما می‌شود. هرچند که نباید فراموش کرد که همین افکار خنده آور، زمینه به دست آوردن اطلاعات امروزی را برای ما فراهم کرده است.

علم امروزی کم کم و به تدریج با برطرف شدن ابهامات اولیه شکل گرفته است.

مردم زمان باستان برای یافتن راز چگونگی تولد کیهان و جهان پیرامونشان به خدایان خود اتکا می‌کردند مثلاً در یونان باستان و سومر، هر پدیده‌ی مربوط به آسمان توجیهی مذهبی داشت.

مردم باستان به احترام خدایانشان اهرام، مهرابها، و بناهای یادبود
می‌ساختند و روحانیون در این مکان‌های مقدس به عبادت خدایان و مشاهده ستاره‌ها می‌پرداختند.