StartPoint
တိမ္ညိဳ တိမ္မဲတို႔ေကာင္းကင္ထက္ဆင္လို႔
ၿပိဳမလိုငိုမလို မိုးေဒဝါရဲ႕ အခ်က္ေပးသံက
တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းနဲ႔ေကာင္းကင္ထက္မွာ
အသံစာစာထြက္ေပၚလာေနပါတယ္။
မိုးရြာတာကိုေၾကာက္ဖူးသူမဟုတ္ေပမယ့္ ယခုအခ်ိန္မွာမိုးရြာတာကိုေၾကာက္ေနမိတယ္။
ကြၽန္ေတာ့အတြက္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး၊ သူ႔အတြက္ေတြးေၾကာက္မိတာပါ။
သူဆိုတဲ့ သူက...မိုးၿခိမ္းသံကိုေၾကာက္ရြံ႔တက္တယ္။ ထစ္ခ်ဳန္းစြာရြာသြန္းလာတဲ့မိုးေရေတြကိုေၾကာက္ရြံ႔တက္တယ္။ မိုးရြာတာကိုသူမေၾကာက္ပဲမေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္လည္း သူ႔ရဲ႕ဘဝက ဆိုးလြန္းတယ္ေလ။ ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခုထဲမွာ အသက္႐ွင္ေနသူေတြခ်င္းအတူတူကိုမွ သူက အစားအေသာက္အတြက္ အပူတျပင္း႐ွာေဖြရတယ္။ သူ႔ရဲ႕အသက္ ဆယ့္ငါးႏွစ္အရြယ္မွာပဲ မိသားစုေတြေဆြမ်ိဳးေတြမဲ့သြားခဲ့ရတယ္။ မိဘႏွစ္ပါးစလံုးမ႐ွိတဲ့သူ႔ကို ေဆြမ်ိဳးေတြကပါပစ္ပယ္ခဲ့ၾကတာေလ။ သူ႔အရြယ္ သူ႔မာနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဆင္းရဲတဲ့ဘဝဆိုးႀကီးထဲကေန႐ုန္းထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။
This post has received a 1.36 % upvote from @booster thanks to: @startpoint.
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit