ေဝဒနာအပိုင္းစမ်ား(293)
သိပ္ရက္စက္တယ္ေႏြဆိုးရယ္
မိုးစက္ေလးေတြေျမေပၚေျကြခေနေတာ့
စိတ္ေတြအတိတ္ေျမျပန္တူးဆြေနေပါ့ေလ
တို႔အတူေလ်ာက္ဖူးတဲ႔ေျမနီလမ္းေလးလဲ
ဟိုအရင့္အရင္အတိုင္းေလးပဲမေျပာင္းလဲ
အရာရာေတြအသစ္အသစ္ေမြးဖြားေပးတဲ႔
ေက်ာင္းေတာ္ပရဝုဏ္ေရာင္စုံေလးျပန့္က်ဲ
တကၠသိုလ္ရင္ခြင္တခုအထဲအမွတ္တမဲ႔ပဲ
နင္ရယ္ငါရယ္ခ်စ္ကမာၻတည္ခဲ႕မိျကတယ္
ကန့္ေကာ္တန္းခုံျပာတန္းအင္းလ်ားလမ္း
တနံတလ်ားမွာေျခရာေတြပြသေယာင္းထ
ရင္ခုန္သံအခန္းဆက္ညေနေတြဖန္ဆင္း
ဆန္းျပားတဲ႔အခ်စ္ရဲ႕ရနံ႔ေလးမ်ားေမြးဖြားျပီ
သစ္ပုပ္ပင္ခ်စ္တလင္းေပၚအျကင္နာခ်ခင္း
ရင္ခုန္သံေတးကဗ်ာဖြဲ႔ခ်စ္စီးခ်င္းထိုးရင္းနဲ႕
ရင္သိမ့္တုန္ေစမဲ့ခမ္းနားတဲ႔အနမ္းစက္မ်ား
တေမ့တေမာေလးဖြဲ႔ျပီးသိမ္းထားျဖစ္တယ္
သကၠရာဇ္ေလးေတြတေျဖးေျဖးပဲ႔ေျကြေန
ေယာ္ဝါရြက္ေလးေတြေျမမွာျကဲျပန႔္ေနတဲ႔
မလိုခ်င္တဲ႔ေႏြရက္ေတြေရာက္ခဲ႔ေပါ့ေလ
ေခါင္းေလာင္းသံေလးေတြတိတ္ဆိတ္ျပီ
ေႏြးေထြးဖူးတြဲလက္ေတြခုေတာ့ကြဲထြက္
ေက်ာခိုင္းနုတ္ဆက္ေႏြရယ္မင္းရက္စက္
ကန္ေရျပင္အင္းလ်ားနဲ႔ဂ်က္ဆင္အိုငိုေနခဲ႔
အရာရာဟာတိတ္ဆိတ္ေအးစက္ခဲ႔ျပီေပါ့
ေႏြဆိုးေႏြးဆိုးရယ္တကယ္လုပ္ရက္တယ္
ငါ့တိုေတြတနယ္စီျခားေအာင္ျပဳစားခဲ႔တယ္
ခ်စ္လိပ္ျပာေလးေတာင္ပံေလးျဖန့္က်က္ျပီး
ငါတိုျပန္ဆုံမဲ႔ညေနကိုေမ်ွာ္ေနတာနင္သိေနာ္