💕💕ကိုကိုအနားမွာေနပါရေစ 💕💕 အပိုင္း၂

💕💕ကိုကိုအနားမွာေနပါရေစ 💕💕

အပိုင္း၂

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခခေနာက္ေန႔က်ျပန္ေပးပါ့မယ္"

"အင္း"

ခခမသိတဲ့ကိုကိုကခခကိုေခါင္းညိတ္ျပေတာ့ခခခ်က္ခ်င္းအိမ္ကိုေျပးၿပီးျပန္လာခဲတယ္

"ေတာက္...ဒီေကာင္မခုထိမလာေသးဘူး"

"မိဆိုး...ေစ်းျခင္းေတာင္းလာသယ္စမ္း"

ေအမီေစ်းမွျပန္လာကာခခကိုေစ်းျခင္းေတာင္းသယ္ရန္ေအာ္ေခၚေတာ့အိမ္တြင္းမွဝတီထြက္လာသည္

"မရိွဘူးေမေမ"

"ဘာ..ဒင္းကဘယ္ေတြအလည္လိုက္ေနျပန္"

"မုန္႔ဟင္းခါးသြားဝယ္ခိုင္းတာဘယ္မွာေသေနၿပီမသိ"

"ေဟာ..ဟဲ..ေဟာဟဲ"

ခခေျပးလာတာအေမာပင္ဆို႔မတတ္အိမ္ေရာက္ေတာ့ခခအေမာပင္ေျပသြားသည္လားထင္ရ၏ေအမီကားခခကိုခါးလက္ေထာက္ကာၾကည့္ေနခ်င္းေၾကာင့္ပင္

"လာစမ္းျမန္ျမန္ေျပာပါဦးဘာလို႔ခုေလာက္ထိၾကာေနခဲ"

ခခေခါင္းေလးငံုကာျပန္ေမာ့မၾကည့္ရဲ

"ဟို..မမဝတီကခခကိုမုန္႔ဟင္းခါးဖို႔,,....."

ခခစကားပင္မဆံုးလိုက္ဝတီၾကားဝင္ကာခခကိုေျဖ႐ွင္းခ်က္မရိွေအာင္ပိတ္ပင္လိုက္သည္

"ေတာ္စမ္း..သြားအခုငါ့အတြက္အဲမုန္႔ဟင္းခါးပုဂံထဲထည့္ယူလာခဲ"

"ဟုတ္..မမ"

"ေနဦးငါခိုင္းထားဒါေတြၿပီးျပီလား"

"မၿပီးေသးပါဘူးေဒၚေလး"

"ဘယ္လို"

"ေဂ်ာင္........

"အား_

ေအမီလက္ကခခေခါင္းေပၚစက္ေသနပ္ျပစ္သလိုေဒါက္ခနဲဒါ့အျပင္ဗိုက္ေခါက္ပါလိမ္လိုက္ေသးခခအံျကိတ္ခံရင္းပါးေပၚမ်က္ရည္ေတြဘယ္လိုစီးဆင္းလာသည္မသ္ိ

"သြားအခုသြားလုပ္ၿပီးေအာင္လုပ္မဟုတ္လို႔ကေတာ့ထမင္းစားရမယ္မထင္နဲ႔"

"ဟုတ္ေဒၚေလး"

ခခဝတီကိုမုန္႔ဟင္းခါးထည့္ေပးကာေဒၚေအမီဝတ္အစားေတြဝင္ေလ်ာ္ရျပန္သည္ဦးေလးျဖစ္သူေကာင္းစံရိွတုန္းကခုလိုမခိုင္းရက္ဦးေကာင္းစံကားအလုပ္ကစၥျဖင့္နယ္ဖက္ခနဆင္းသြားေတာ့ေအမီတို႔သားအမိေတြထင္တိုင္းၾကဲကာႏိွပ္စက္ေနၾကသည္

★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★

ပိုင္အလုပ္ထဲေရာက္သြားေတာ့၈နာရီပင္ေက်ာ္ေနၿပီမို႔ပိုင္ကိုျမင္သည္နဲ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူေနဇာ္က

"ပိုင္..ဒီေန႔ေနာက္က်လွေခ်လားကြ"

တကယ္ေတာ့ပိုင္ကားသနားစရာေကာင္မေလးခခက္ုိအေနာက္မွလိုက္ၾကည့္ရင္းအခ်ိန္ၾကာေနခဲခင္းပင္ျခံျပင္ကေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့အသက္၂၀ေက်ာ္မိန္းခေလးတေယာက္နဲ႔အသက္၅၀နီးပါးမိႏ္ူမတေယာက္ကခခကိုၾကမ္းတမ္းစြာေျပာဆိုေနေတာ့ပိုင္ရင္ထဲအလိုလိုဂ႐ုနာျဖစ္မိသည္
"ငါခိုင္းထားတာၿပီးၿပီလားမၿပီးလို႔ကေတာ့ထမင္းစားရမယ္မထင္နဲလို႔ခခကိုေခါင္းေခါက္လိုက္ဗိုက္ေခါက္လိမ္လိုက္ေျပာေနတဲ့မိန္းမႀကီးကခခကိုထမင္းပင္ေႂကြးပါ့မလား

"ေဟ့ေကာင္"

"ဘာေတြေတြးေနအလုပ္လာေတာ့လည္းေနာက္က်အလုပ္ထဲေရာက္လည္းမ်က္ႏွာကဘာျဖစ္ေနတာလဲကြာ"

ေနေဇာ္ကပိုင္ကိုအကဲခတ္သလိုေမးလာသည္

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြာ"

"မင္းနဲငါငယ္ေပါင္းမဟုတ္ေပမယ့္မင္းမ်က္နာျမင္ထဲကတခုခုျဖစ္လာတာငါသိတယ္"

ပိုင္နဲ႔ေနဇာ္ကားငယ္ေပါင္းသူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ၾကေပေနေဇာ္ကားဦးေလးျဖစ္သူဝပ္ေ႐ွာ့မွာအလုပ္လုပ္ေနရင္းတေန႔ပိုင္ေရာက္လာကာသူဒီမွာအလုပ္လုပ္လို႔ရလားလာေမး၍ကားကစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးနားလည္ေနတဲ့ပိုင္ကိုေနေဇာ္ဦးေလးကအလုပ္ခန္႔လိုက္သည္

"ငါလမ္းမွာေကာင္မေလးတေယာက္နဲေတြ႔လာတယ္သူနာမည္ကခခတဲ့"

"မင္းသေဘာက်လာၿပီဆိုပါေတာ့ဒီတခါေတာ့မင္းရဲႏွလံုးခုန္စက္ႏိုးၿပီ"

ေနေဇာ္ကစလိုက္သည္ပိုင္ကလူတမ်ိဳး႐ုပ္ေခ်ာၿပီးတည္ၾကည္၏ပိုင္ကိုႀကိဳက္တဲ့မိန္းခေလးေတြအမ်ားႀကီးစိတ္ဝင္စားျခင္းသူမွာမရိွေပဘယ္မိန္းခေလးနဲမွလည္းအေရာတဝင္စကားမေျပာေပ

"ေတာ္စမ္းပါကြာ"

"ဒီတခါလည္းငါလဲြျပန္ၿပီထင္တယ္"

"ပိုင္ခနလာပါဦးကြာ"

ေနေဇာ္ဦးေလးမိုးေကာင္းကပိုင္ကိုေခၚသည္မို႔ပိုင္ဦးမိုးေကာင္းနားသြားလိုက္ကာ

"က်ေနာ့္က္ုိဘာခိုင္းစရာရိွလို႔ပါလဲဗ်ာ"

"ခိုင္းစရာဆိုလိုဒီလိုကြာငါ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကသူဝယ္ထားတဲ့ကားကိုေဆးျပန္မူတ္ခ်င္လိုသူလာရင္မင္းေသခ်ာလုပ္ေပးလိုက္ဦး"

"ဟုတ္ကဲ့ပါဦးေကာင္းစိတ္ခ်ပါ"

"ငါအျပက္သြားစရာရိွလိုငါမင္းကိုယံုၾကည္ၿပီးသားငါ့သူငယ္လ်င္းကိုလည္းငါဖုန္းဆက္ထားၿပီ"

"ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်"

"သူနာမည္ကျမတ္ခန္႔"

"ဟုတ္"

ဦးမိုးေကာင္းမွာစရာရိွတာမွာကာထြက္သြားေလသည္

ဦးေကာင္းစံအလုပ္ကစၥၿပီး၍အိမ္ျပန္လာခဲသည္တူမျဖစ္သူကိုထားသာထားခဲရသည္စိတ္မခ်မိႏ္ူမနဲသမီးတူမေလးခခအေပၚမေက်နပ္သည္ကိုဦးေကာင္းစံအသိဆံုးေပထို႔ေၾကာင့္အလုပ္ကိုျမန္ျမန္နဲေစာေစာျပန္လာသည္

"တင္း..ေတာင္..တင္း..ေတာင္"

"မိဆိုးသြားၾကည့္လိုက္ဘယ္သူလာလဲမသိဘူး"

ေအမီနဲဝတီကားထမင္းစားေနရင္းကအဂ်ီေတြမီးပူတိုက္ေနေသာခခကိုလွမ္းခိုင္းသည္မို႔ခခထြက္လာကာတံခါးဖြင့္ေတာ့

"ေလးေလးျပန္လာၿပီလား"

ခခဝမ္းသာလံုးေဆာ့ကာေျပးဖက္သည့္အထိ

"သမီးအေဒၚနဲ႔အမေရာ"

"ထမင္းစားေနၾကတယ္"

"သမီးေရာဘာလို႔မစားလည္း"

"သမီးကစားၿပီးၿပီ"

မစားခိုင္း၍မစားရေသးဟုေျပာလ်င္သူ႔အေပၚအျပင္ပိုတင္ၾကမည္စိုး၍စားၿပီဟုညာလိုက္သည္ခခဦးေကာင္းစံလြယ္အိပ္ကိုကိုင္ကာအိမ္ထဲဝင္လာေတာ့ေအမီနဲဝတီထမင္းစာေနရာကျပာျပာသလဲထလာကာ

"ကိုေကာင္းျပန္လာၿပီလားလာမယ္ဆိုႀကိဳမေျပာဘူး"

"အင္းငါလည္းအလုပ္ကစၥၿပီးတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းလာခဲတာ"

"ေဖေဖ..သမီးအတြက္ဘာပါလာလဲ"

"အဂ်ီဝယ္လာတယ္သမီးညီမေလးေရာေပးလိုက္"

"ဟုတ္"

"လာခခ"

ခခကိုေပးလိုက္ဆ္ိုေတာ့ဝတီမ်က္နာပက္မဲသြားသည္သို႔ေသာ္ဖခင္စကားေၾကာက့္ဟုတ္လို႔ေခါင္းညိတ္ရင္းခခကိုအိမ္ခန္းထဲေခၚလာသည္အိမ္ခန္းထဲဝင္မယ္လုပ္ေတာ့ခခကဝတီစိတ္ကိုသိထားသူမို႔

"ခခမယူပါဘူးမမ"

"နင့္စကားနဲနင္ေနာ္ေနာက္မွဘာသံညာသံငါမၾကားခ်င္ဘူး"

"ဟုတ္"

ဝတီကိုေျပာကာခချပန္လွည့္ထြက္လာသည္ဒီအိမ္မွာေနခြင့္ရတာကိုပဲအဆိုးထဲကအေကာင္းဟုခခေတြးထားသည္တျခားအားကိုးစရာမရိွသည့္သူမအဖို႔ခိုကပ္စရာေနရာတခုကဘယ္ေလာက္ေလတိုက္တိုက္မိုးလံုသလိုေတာ့ခံစားရသည္

"ပိုင္ဆိုတာက"

ဆိုင္တြင္လာလုပ္ခိုင္းေသာကားေတြလုပ္ေနရင္းအေနာက္မွေမးလာသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္ေတာ့အသက္၅၀ဝန္းက်င္တည္ၾကည္ခန္႔ညားတဲ့လူႀကီးတေယာက္အသားျဖဴျဖဴဥပတိ႐ုပ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔သူမ်က္ကအလြန္ပင္ၾကည့္ေကာင္းကာသူမ်က္လံုးမ်က္ခံုးကပိုင္ျမင္ဖူးေသာလူတေယာက္ေယာက္နဲတူေနသလိုပင္

"ပိုင္ဆိုတာက်ေနာ္ပါအန္ကယ္"

"အန္ကယ္နာမည္ဦးျမတ္ခန္႔ပါ"

"ဦးေကာင္းသူငယ္ခ်င္းလား"

"ဟုတ္ပါတယ္"

"လာပါအန္ကယ္"

ဦးျမတ္ေကာင္းကသူကားကိုပိုင္တို႔ဝပ္ေ႐ွာ့မွာထားကာသူ႔ကားကိုဘယ္လိုျပန္ျပဳျပင္ဖို႔ေျပာကာျပန္သြားေလသည္
ညေနအလုပ္သိမ္းၿပီမို႔ပိုင္အိမ္ျပန္လာရင္းခခေတာ့အိမ္ဖက္ေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ခခကိုအရိပ္ေယာင္ပင္မျမင္ရသည္မိ့ုျပန္လွည့္အထြက္

"အား"

ပိုင္ခခေနတဲ့ျခံကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနေတာ့အနားတြင္ေရာက္ေနေသာခခက္ုိမျမင္ေပခခကလည္းပိုင္အေနာက္မွေန၍ေခ်ာင္းၾကည့္ေနကာပိုင္လွည့္ထြက္ေတာ့ႏွစ္ေယာက္သားတိုက္မိကာခခလဲက်သြား၏

"ဟာ...နာသြားလးခေလး"

ပိုင္တေယာက္ခခကိုဆဲြထူကာလက္မွာေပေနေသာဖုန္ကိုခါေပးသည္ခခဘာမွမေျပာ

"ၾကည့္ပြန္းကုန္ပီလက္ေတြ"

"ကိုကိုကဘာၾကည့္ေနတာလဲ"

ကိုကိုလိုတခါမွအေခၚမခံဖူးတဲပိုင္ကိုပထမဆံုးေခၚလာေသာခခကိုပိုင္ၾကညနပ္စြာၾကည့္မိၿပီးခခေခါင္းေလးအားသူလက္နဲ႔လူပ္ယမ္းကာျမဴဆြယ္လိုက္သည္

"အ႐ူးေမလူကိုလာ႐ွာတာဗ်ာ"

ေမွ်ာ္