Steemit, quo vadis?

Op 11 december schreef ik "Dag Facebook". Afgaande op het succes van Arjen Lubach had ik beter "Bye Bye Facebook" als titel kunnen nemen.

Er is in de tussentijd veel gebeurd. "Ik zit niet meer op Facebook" is de nieuwe "Ik kijk geen televisie meer". Daarbij verbaas ik me over de verontwaardigde reacties. Het is blijkbaar een flinke wake-up call. Het is alsof iemand keihard het internet in de maag gestompt heeft.

Wat heeft Mark ons laten zitten! Blijkt dat hij het grootste spionage-netwerk in de geschiedenis van de mensheid heeft gewbouwd. Uitgerekend om zelf miljarden te verdienen middels advertenties.

Tijdens de zittingen in de Senaat en in het Huis van Afgevaardigden draait hij erom heen. Als-ie écht ballen had gehad had hij ter plekke zijn netwerk ter beschikking gesteld aan de Verenigde Naties, of een andere niet-commerciële club die zou kunnen uitvogelen hoe je de infrastructuur van hét sociale netwerk kan inzetten voor pro-sociale doeleinden.

Als-ie dat had gedaan, had hij nog wel eens de Nobelprijs kunnen krijgen. Nu wordt het alleen de Loden Leeuw en de Gouden Loekie wat mij betreft.

De echte vraag is dan ook... Steemit, quo vadis? Hoe komt Steemit voorbij de crypto-fans en in de wereld van de Facebook-verlaters?