အကယ္၍ယင္းသုိ႕ စိတ္ထားသန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္သည့္အေနအထားမ်ဳိးေရာက္ေအာင္ႀကိဳးပမ္းမည္ဆုိပါစုိ႕။လုံး၀စင္ၾကယ္ေသာအဆင့္သုိ႕ မေရာက္မီမ်ားစြာအလွမ္းေ၀းေနေသးသည့္အေနအထားမ်ဳိးေလာက္မွာပင္သူအဇၥ်တၱႏွင့္သူ႕ဘ၀ကုိဆက္စပ္သုံးသပ္ျခင္းမွေန၍ အေကာင္းေၾကာင့္ မေကာင္းမျဖစ္ႏုိင္၊မေကာင္းေၾကာင့္ အေကာင္းမျဖစ္ႏုိင္ ဟူသည့္နိယာမတရားႀကီးကုိသူ သိျမင္သြားမည္ျဖစ္၏။ သည္လုိအျမင္မ်ဳိးရွိလာေသာအခါ၌မူ မိမိအျမင္ေမွာက္မွားခဲ့သည့္အျဖစ္ကုိအျပန္လွန္သုံးသပ္မိိကာ မိမိဘ၀သည္အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္ေပၚ သည့္သေဘာအတုိင္းသာ စနစ္တက် တရားမွ်တစြာျဖစ္ခဲ့ပါတကား၊ မိမိ ႀကံဳႀကိဳက္ခဲ့ရသည့္ေကာင္းေသာအေတြ႕အႀကံဳ၊ ဆုိးေသာအေတြ႕အႀကံဳတုိ႕သည္လည္း မိမိအတၱ(၀ါ)အဇၥ်တၱ၏သရုပ္သကန္မ်ားထင္ရွားထြက္ေပၚျခင္းသာျဖစ္ပါတကားဟူ၍ သေဘာေပါက္လက္ခံမိလာေပမည္ျဖစ္သည္။