یکی از اقداماتی که در بیماران بدحال انجام می‌شود، لوله‌گذاری تراشه است که در صورتی که بیمار به راحتی قادر به تنفس نباشد، و یا ضرورت پزشکی دیگری برای انجام آن وجود داشته باشد، انجام می‌شود.
لوله‌گذاری تراشه عموماً در طی بیهوشی عمومی برای حفظ راه هوایی، کاهش میزان بروز آسپیراسیون، و کاهش فضای مرده‌ی تنفسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از یک لارنگوسکوپ برای در معرض دید قرار دادن ورودیِ حنجره و تارهای صوتی استفاده می‌شود، تا بتوان یک ایروِی را از حفره‌ی دهان عبور داد و وارد تراشه کرد. برای تسهیل این کار، گردن بیمار به عقب برده شده و فک پایین به طرف پایین کشیده می‌شود.
گاهی از اوقات، خصوصاً در موارد مشکل و اورژانسی، در صورتی که از لبه‌های برنده‌ی دندان‌های قدامی فک بالا به عنوان نقطه‌ی اتکا استفاده شود، ممکن است دندان‌ها و سایر بافت‌های نرم دهان آسیب ببیند. این روش راه مؤثری برای در معرض دید قرار دادن گلوت است، ولی ممکن است نیروی نسبتاً زیادی بر دندان‌های انسیزور فوقانی وارد شود. همچنین، گاه در حین لوله‌گذاری تراشه ممکن است بافت‌های نرم آسیب ببیند.
You got a 2.06% upvote from @postpromoter courtesy of @danai!
Want to promote your posts too? Check out the Steem Bot Tracker website for more info. If you would like to support the development of @postpromoter and the bot tracker please vote for @yabapmatt for witness!
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit