Mezuniyet Sendromu

Gelişmekte olan dünyada eğitim şartlarının ve alternatiflerinin gelişmiş olmasının getirdiği olumlu yönlerin yanısıra negatif getirileride olmuştur ve olagelecektir. Makro düzeyde devlet,kurum ve kuruluşlar; mikro düzeyde ise azımsanmayacak kadar yüksek sayıda bulunan ’Öğrenci’ kitlesi. 

Konu başlığı ‘Mezuniyet Sendromu’ olduğundan dolayı hemen konuya öğrenci kitlesini baz alarak giriş yapıyorum. Farklı eğitim düzeylerinde eğitim gören ve farklı kapasitelere sahip milyonlarca öğrenci bulunmakta. Her sene yüzbinlercesi mezun olmaya adaylık gösteriyor. Gösteriyor göstermesine de,sadece adaylık göstermekle,hatta bunun da ötesinde mezun olmakla iş bitmiyor. Konu başlığı olan sendromu her sene en başarılısından en başarısızına kadar her öğrencinin yaşadığı gözlerden kaçmadığı gibi, bu soruna veya diğer bir deyişle bu sendroma kimseler çözüm bulamamaktadır. Kolay olacağı da düşünülmemektedir. 

Sorunun temelinde öğrencilerin kendilerini eğitim süresi boyunca yeteri kadar donatmamaları mı,eğitimdeki eksiklik mi ,aksine olarak eğitimin yeterliliğinin yanında eğitimcilerin gerekli özgüveni aşılayamaması mı yatmaktadır sorusu sorulduğunda konumuz biraz daha anlaşılır duruma gelecektir diye umuyorum. Sendromun temeli bilindiği ve her zaman duyulduğu üzere ‘Nasıl iş bulacağım ?’,’Ailemin beklentilerini karşılayabilecek miyim?’ veya ‘Yeterli ücret elde edebilecek miyim?’ gibi sorulardan oluşmaktadır. Bir önceki cümlede atıfta bulunduğumuz noktaların yanında sektörün beklemtileri de iş hayatına atılmak için start düdüğünü beklemekte olan öğrencileri endişe içine sokabiliyor. Bu sorunlar biliniyor ve belkide binlerce kez tartışıldı. Bu sebeple bir çözüm getirilmesi temennisi ile tüm öğrencilerimize başarılar diliyorum.