(၁၅)မိနစ္ တရားထိုင္နည္း

တစ္ေန႔လၽွင္ (၁၅)မိနစ္ခန္႔ တရားထိုင္ၾကည့္ပါ။ ထူးျခားေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား၊ ထူးျခားေသာ ကံေကာင္းမႈမ်ား၊ သင့္ထံသို႔ ဧကန္အျမန္ ေရာက္ရွိလာေပလိမ့္မည္။

အမ်ိဳးသားေယာဂီမ်ားမွာ တင္ပလႅင္ေခြထိုင္လွ်က္လည္းေကာင္း၊ အမ်ိဳးသမီးေယာဂီမ်ားမွာ မိန္းမထိုင္ က်ံဳ႕ကံ်ဳ႕ထိုင္လွ်က္လည္းေကာင္း ခါးကို မေတာင့္လြန္း၊ မေလ်ာ့မကုန္းလြန္းဘဲ အလိုက္သင့္သလို တာရွည္ထိုင္ႏုိင္ေအာင္ ထားပါ။ ဘယ္လက္၀ါးကို ေအာက္ကထား၍ ညာလက္၀ါးကို အေပၚက ထားရမည္။ ေယာဂီ၏ မ်က္စိကိုလည္း တစ္ခ်ိဳ႕မွိတ္လွ်က္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ဖြင့္လွ်က္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ေမွးေမွးထားလွ်က္ မိမိၾကိဳက္သလို ထုိင္ႏုိင္သည္။

ႏွာသီး၀အဖ်ားတြင္ ထြက္ေလ၀င္ေလတို႔၏ ထိခတ္တိုးေ၀ွ႕ရာ (ဖုသန႒ာန၊ နာသိက ကသိဏ)အရပ္ကေလးကို အသာအယာ သတိကပ္၍ ရွာေဖြရမည္။ ေတြ႕ရွိပါက ယခု လႈပ္သြားသည္မွာ ထြက္ေလေၾကာင့္ဟု သိလွ်င္ လႈပ္သည္သိသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ထြက္ေလဟု သိမွတ္ထားပါ။ တစ္ဖန္ ၀င္ေလေၾကာင့္ လႈပ္သြားေသာအခါတြင္လည္း ၀င္ေလဟု မွတ္လိုက္ျခင္းသည္ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္သည္ မည္ပါေတာ့သည္။ ဤပံုအတိုင္း အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို အားထုတ္တုိင္း အားထုတ္တုိင္း တစ္ႀကိမ္ထိုင္လွ်င္ အနည္းဆံုး (၁၅)မိနစ္ခန္႔ တရားထိုင္ပါ။

“အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို အားထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ သတိကပ္၍သာလွ်င္ ထြက္သက္ကို ျဖစ္ေစ၏။ ထြက္သက္ကို ထုတ္၏။ သတိကပ္၍သာလွ်င္ ၀င္သက္ကို ျဖစ္ေစ၏။ ၀င္သက္ကို ႐ႈိက္႐ွဴ၏”
(ဤကား သတိၿမဲရာ ပထမာ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)

“ထြက္သက္ေလကို ရွည္ရွည္ထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ ရွည္ရွည္ထုတ္သည္ဟု ေကာင္းစြာသိ၏။ ၀င္သက္ေလကို ရွည္ရွည္႐ူေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ ရွည္ရွည္႐ႈ႐ႈိက္သည္ဟု ေကာင္းစြာ သိ၏”

“ထြက္သက္ေလကို တိုတိုထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ တိုတိုထုတ္သည္ဟု ေကာင္းစြာသိ၏။ ၀င္သက္ေလကို တိုတို႐ႈ႐ႈိက္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ တိုတို႐ႈ႐ႈိက္သည္ဟု ေကာင္းစြာသိ၏”
(ဤကား ဒုမွာ တုိ ႐ွည္သိ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)

“အလံုးစံုေသာ ထြက္သက္၀င္သက္တုိ႔၏ အစ၊ အလယ္၊ အဆံုး သံုးပါးလံုးကို ထင္ရွားေစလွ်က္ (ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို ထိန္လင္းေစလွ်က္) ထြက္သက္ေလကို ထုတ္၏။ ၀င္သက္ေလကို ႐ႈိက္႐ႈ၏”
(ဤကား သံုးခ်က္သိမွာ တတိယာ သို႔မဟုတ္ လံုးစံုလင္းရာ တ-၌သာ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)

“အ႐ႈိက္အ႐ႈ ျပင္းေသာေၾကာင့္ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ ထြက္သက္၊ ၀င္သက္ေလတို႔ကို ၿငိမ္းေအးေစလွ်က္၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ေစလွ်က္ ထြက္ေလကို ထုတ္မည္၊ ၀င္ေလကို ႐ႈ႐ႈိက္မည္ဟု က်င့္၏”
(ဤကား စ-မွာ ၿငိမ္းေစဘိ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)

“ရံခါအတြင္း၌ ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ ကာယ သို႔မဟုတ္ ပဋိဘာဂျဖစ္ေသာ အႆာသပႆာသကာယကို အဖန္တလဲလဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။ ရံခါအျပင္၌ (အျပင္ကို ထုတ္၍) ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ ကာယ သို႔မဟုတ္ ပဋိဘာဂျဖစ္ေသာ အႆာသပႆာသကာယကို အဖန္တလဲလဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။ ရံခါအတြင္းအျပင္ ႏွစ္ဌာနလံုး၌ ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ ကာယ သို႔မဟုတ္ ပဋိဘာဂျဖစ္ေသာ အႆာသပႆာသကာယကို အဖန္တလဲလဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။”
(ဤသည္မွာ အာနာပါနသမထေလးဆင့္လံုးကို ေပါင္း၍ေဟာထားျခင္းျဖစ္ပါသည္)

“ထြက္သက္ေလ၊ ၀င္သက္ေလဟူေသာ ကာယ၌ ျဖစ္ျခင္းသေဘာကို အဖန္တလဲလဲ ရႈမွတ္၍ ေနရာ၏။ ထြက္သက္ေလ၊ ၀င္သက္ေလဟူေသာ ကာယ၌ ပ်က္ျခင္းသေဘာကို အဖန္တလဲလဲ ရႈမွတ္၍လည္း ေနရာ၏။ ထြက္သက္ေလ၊ ၀င္သက္ေလဟူေသာ ကာယ၌ ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္းသေဘာကို အဖန္တလဲလဲ ရႈမွတ္၍လည္း ေနရာ၏။
(ဤကား အာနာပါနသမထကို အဦးမူ၍ ၀ိပႆနာရႈမွတ္ပြားမ်ားရပံု ျဖစ္ပါသည္။)

ထိုကဲ့သို႔ အားထုတ္ေနေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္အား သတိတရား ထင္ၿမဲလာေတာ့သည္။ ထိုသတိ၏ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကို ရျခင္းငွါ၊ အဆင့္ဆင့္ ရင့္က်က္ျခင္းငွါ ျဖစ္လာလွ်င္ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ တဏွာ၊ ဒိ႒ိႏွစ္ပါးကို အမွီသဟဲျပဳစရာမလိုဘဲ ေနႏိုင္စြမ္းရွိလာေတာ့သည္။ ထိုအခါ တစ္ေလာကလံုးတြင္ သို႔မဟုတ္ ခႏၶာငါးပါးဟူေသာ ေလာကတြင္ ‘ငါ့ကိုယ္’ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ‘ငါ၏ဥစၥာ’ ဟူ၍လည္းေကာင္း တစ္စံုတစ္ခုကိုမွ် စဲြလမ္းျခင္းမရွိ အတၱဒိ႒ိျပဳတ္ေလေတာ့သည္။”
(ဤကား အာနာပါနသမထကို အဦးမူ၍ ၀ိပႆနာရႈမွတ္ပြားမ်ား အားထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္အား မဂ္ဖိုလ္ရ၍ အရိယာျဖစ္ပံုကို ျပပါသည္။)

အထက္ပါ ေဖာ္ျပခ်က္မွာ သတိပ႒ာနသုတ္ေတာ္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ အာနာပါနက်င့္စဥ္ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။

၀ိပႆနာပုိင္း ရွဳမွတ္ပုံမ်ား

သမထဆုိတာ တေနရာတည္းကုိ စုိက္ရွဳတာပါ၊ ၀ိပႆနာဆုိတာ ခႏၶာကုိယ္တခုလုံးကုိ ျဖန္႔္ရွဴတာလုိ႔ ေျမဇင္းဆရာေတာ္ႀကီးက မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ သမထယာနိကသမားအတြက္ စတုတၳအဆင့္က်င့္စဥ္မွာ ပဋိဘာဂအလင္းနိမိတ္ရရွိၿပီး ဥပစာဆိုက္သြားၿပီဆုိရင္္ ၀ိပႆနာကို စတင္အားထုတ္ရႈမွတ္ႏိုင္ပါတယ္။

၀ိပႆနာရႈမွတ္ရာတြင္ ရုပ္ကို ရႈမွတ္ရမွာလား၊ နာမ္ကို ရႈမွတ္ရမွလားလုိ႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ စာေပမွာေတာ့ သမထယာနိကလမ္းစဥ္နဲ႔ အားထုတ္သူမ်ားအတြက္ နာမ္ကို ရႈမွတ္ပြားမ်ားရမယ္္လုိ႔ု ဆိုပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သမထအားထုတ္မႈ အားေကာင္း၍ သမာဓိ ရင့္သန္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ၀ိိပႆနာသက္သက္ရႈမွတ္ ပြားမ်ားသူမ်ားသူေတြကုိေတာ့ ရုပ္ကို ရႈမွတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းထားပါတယ္္။

ရႈနည္း (၃) မ်ိဳး

(၁) သမထအားထုတ္စဥ္က ရရွိခဲ့တဲ့ ပဋိဘာဂ အလင္းနိမိတ္နဲ႔ ေျခဖ်ားကေန ငယ္ထိပ္အထိ တကုိယ္လုံး သတိမလြတ္ေစဘဲ ရွဳျခင္း။
(၂) ေျခဖ်ားမွ ခ်က္ ၊ ခ်က္မွ လည္မ်ိဳ၊ လည္မ်ိဳမွ ငယ္ထိပ္ထိ သုံးပုိင္း ပုိင္း၍ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ရွဳမွတ္ျခင္း။
(၃) လက္ေလးသစ္ သုိ႔မဟုတ္ တံေတာင္ေလာက္စီ ပုိင္းၿပီး ရွဳမွတ္ျခင္း ဆုိၿပီး ရွဳမွတ္နည္း (၃) မ်ိဳးရွိပါတယ္။

ခႏၶာကိုယ္အစိတ္္အပိုင္းအလိုက္ ရႈနည္းသံုးမ်ိဳး ကဲြျပားသကဲ့သို႔ အရႈမွတ္ခံ အာရံုအလိုက္ ရႈပြားရာ အစြန္းသံုးပါးကိုလည္း သိသင့္ပါတယ္္။
(၁) ျမင္ရင္ ျမင္တယ္ ၾကားရင္ ၾကားတယ္ လုိ႔မွတ္ျခင္း၊
(၂) မိမိခႏၶာကုိယ္ရဲ့ ငယ္ထိပ္, ေျခေတာက္, လက္စတဲ့ ေနရာေတြမွာ တဖြားဖြား ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကုိမွတ္ျခင္း၊
(၃) ႏွလုံးအိမ္ကုိ ရွဳမွတ္ျခင္း ဆုိျပီး အစြန္းသုံးပါးရွိပါတယ္။