အမွတ္​တရ မိုးရာသီ

မိုး​ေတြရြာျပန္​ၿပီ
မၾကာခင္​ မိုးက်ျပန္​​ေတာ့မယ္​။က​ေလး​ေတြအတြက္​ စာသင္​​ေက်ာင္​း​ေတြ ျပန္​ဖြင္​့ၾကျပန္​​ေတာ့မယ္​။ ထီးကိုယ္​စီ လြယ္​အိတ္​ကိုယ္​စီကို ​ေရမစို​ေအာင္​ နည္​းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လံုျခံဳ​ေအာင္​ ထုတ္​ပိုးၿပီး ​ေက်ာင္​းကို သြားၾကျပန္​​ေတာ့မယ္​။

ဒီ​ေခတ္​က မိုးကာအက်ႌ​ေတြ​ေပၚလာ​ေတာ့ မိုးရြာလည္း က​ေလး​ေတြ ​ေက်ာင္​းသြားရတာ သက္​​ေတာင္​့သက္​သာပါပဲ။

ကြၽန္​မတို႔ ငယ္​တုန္​းက ​ေက်ာင္​းသြားခ်ိန္​​ေတြဆို အခုလို ဘယ္​ဟုတ္​ပါ့မလဲ.။လြယ္​အိတ္​ထဲ ပါ​ေနက် ​ေခါက္​ထီး​ေလး မလံု႔တလံုကို ​ေဆာင္​းၿပီး လြယ္​အိတ္​ကို ​ေခါင္​းက​ေန​ေနာက္​​ေက်ာကို ​ေက်ာ္​ခ်ၿပီး ​ေက်ာပိုးအိတ္​လုပ္​ ဖိနပ္​ကို ထီးခ်ိတ္​မွာ ခ်ိတ္​ၿပီး ​ေက်ာင္​းသြားခဲ့ၾကတာ..

ဖိနပ္​မဲ့ ​ေျခ​ေထာက္​နဲ႔ ရြံ႔​ေပ်ာ့​ေတြကို တျပတ္​ျပတ္​နင္​း ​ေရအိုင္​​ေတြ႔ရင္​ ဆင္​းလို႔ ​ေရ​ေဆး ​ေခ်ာ္​လဲၾကတာလည္​း အခါခါ။လူ​ေရစိုမွာထက္​ လြယ္​အိတ္​​ေတြ စာအုပ္​​ေတြ ​ေရစိုမွာ ပို​ေၾကာက္​ရတဲ့ မိုးရာသီ​ေပါ့..။

မိုးရြာ​ေတာ့ အလံတိုင္​​ေ႐ွ႕မွာ Assembly စီစရာမလို​ေတာ့ မနက္​ခင္​း​ေတြမွာ မိုး​ေအး​ေအးနဲ႔ ​ေကြးရတာကလည္​း အရသာတစ္​ခု။
အ​ေဖအ​ေမ​ေတြ ဆရာ ဆရာ​ေတြ ဘယ္​​ေလာက္​ပဲ ဆူဆူ ဘယ္​လိုပဲ ​ေျပာ​ေျပာ သရက္​သီးမွည္​့​ေတြ ​ေရမ​ေဆးပဲ စား..ယင္​နားစာ​ေတြကို အဖြဲ႔လိုက္​ႀကီး တစ္​​ေယာက္​တစ္​လက္​ ဝိုင္​းလုစား..အို..​ေပ်ာ္​ဖို႔မ်ား​ေကာင္​းရဲ႕..။

အဖြဲ႔လိုက္​ဆိုမွ ကြၽန္​မတို႔ ငယ္​ငယ္​က အခု​ေခတ္​လို ​ေန႔​ေန႔ညည က်ဴ႐ွင္​တက္​ဖို႔မလိုဘူး။ အျမဲတမ္​း စာက်က္​​ေနဖို႔မလိုဘူး​ေလ ဒီ​ေတာ့ ကစားခ်ိန္​ ပိုရၾကတယ္​။ သူငယ္​ခ်င္​းခ်င္​း ပိုခ်စ္​ခင္​ရင္​းႏွီးခြင္​့ရၾကတယ္​။

ကြၽန္​မတို႔ဆို ဆရာမ လစ္​တာနဲ႔ ​အတန္​း​ေဘးက ​ေရ​ေျမာင္​းမွာ ​ေလွ​ေလွာ္​တမ္​းကစား​ေနက် အခန္​း​ေဘးက ကပ္​​ေပါက္​​ေနတဲ့ ကုကၠိဳပင္​​ေပၚမရမက တက္​ၿပီး စာက်က္​​ေနက်​ေလ..

ကြၽန္​မတို႔တုန္​းက အတန္​း​ေတြတိုး​ေတာ့ ​ေက်ာင္​းမႀကီးမွာ အခန္​း​ေတြ မ​ေလာက္​​ေတာ့လို႔ အ​ေဆာင္​​ေသး​ေသး​ေလးကို ယာယီ​ေလး​ေဆာက္​ ပ်ဥ္​​ေတြကာၿပီး ကြၽန္​မတို႔က အဲ့ဒီအ​ေဆာင္​မွာ ​ေနရတာ လြတ္​လပ္​လိုက္​တဲ့ ျဖစ္​ျခင္​း..

သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြ တစ္​​ေယာက္​နဲ႔ တစ္​​ေယာက္​ ျငင္​းၾကခုန္​ၾက ကစားၾက ရန္​ျဖစ္​ၾကဆိုတာ အတန္​းထဲ ​ေန႔တိုင္​း ျဖစ္​​ေနက်​ေတြပါပဲ။ ဒါ​ေပမဲ့ ဘယ္​​ေတာ့မွ ၾကာၾကာ စိတ္​မ​ေကာက္​ခဲ့ၾကဘူး..။

အတန္​းထဲမွာ တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​က အခ်ဥ္​သီးနဲ႔ ဆား င႐ုတ္​သီးနဲ႔ ပါလာၿပီဆို တစ္​တန္​းလံုး တည္​့သြားတာပါပဲ။ဆရာမ စာသင္​ခ်ိန္​ တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​ မုန္​႔ခိုးစားလည္​း သစၥာ​ေဖာက္​ၿပီး တိုင္​မဲ့သူမ႐ွိဘူး။အဲ့ဒီ​ေလာက္​ စည္​းလံုးခဲ့တယ္​။

တစ္​​ေယာက္​က စာမရ​ေသးဘူးလို႔​ေျပာရင္​ အခ်ိန္​ရရင္​ စာကို ကူျပ​ေပးတယ္​..အခ်ိန္​မရရင္​ ကူးခ်ခိုင္​းလိုက္​တယ္​..ၿပီး​ေရာပဲ။

ကြၽန္​မတို႔ တစ္​ခန္​းလံုးမွာ ​ေယာက်္​ား​ေလး မိန္​းက​ေလးဆိုတဲ့ အျမင္​​ေတြထက္​ မင္​းနဲ႔ငါ ဆိုတဲ့ သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြပဲ ပိုၿပီး ႀကီးစိုးခဲ့တယ္​။ဪ...အဲ့ဒီအခ်ိန္​က ကြၽန္​မတို႔က ခုနစ္​တန္​းပါ..။

ၿမီး​ေကာင္​ မ​ေပါက္​တ​ေပါက္​ အရြယ္​မ​ေရာက္​တ​ေရာက္​လုိ႔ ဆိုႏိုင္​​ေပမယ္​့ အလွအပ​ေတြကို စိတ္​ဝင္​စားဖို႔ထက္​ အ​ေပါင္​းအသင္​း​ေတြနဲ႔ ကစားရတာ အစား​ေတြ လုစားရတာက ကြၽန္​မ​တို႔​ေတြ ၾကားမွာ ​ေခတ္​စားခဲ့တယ္​။

အဲ့ဒီထက္​ ​ေခတ္​စားတာက အဲ့ဒီတုန္​းက အတန္​းပိုင္​ ဆရာမပါပဲ။
သူကိုင္​တာက သခ်ၤာ။ စာကို ​ေသခ်ာ႐ွင္​းမျပ​ေပးခင္​ စာကို အရင္​တြက္​ခို္​င္​း​ေလ့႐ွိတယ္​။မရရင္​ ​ေဆာ္​ပ​ေလာ္​တီးခံရတယ္​။အစ​ေတာ့ ​ေက်ာင္​းသား​ေလး​ေတြက ႐ိုးသားပါတယ္​ မရရင္​ မရဘူး​ေပါ့။ ​တုတ္​ပါလာ​ေတာ့ ကြၽန္​မတို႔​ေတြ လူပါးဝလာၾကတယ္​။ အထူးထုတ္​စာအုပ္​​ေတြ မႏွစ္​က အတန္​းႀကီးသမား​ေတြရဲ႕ တြက္​စာ အ​ေဟာင္​း​ေတြကို သယ္​ခ်လာၿပီး ကူးခ်ပစ္​တယ္​။

ဆရာမရဲ႕အက်င္​့က ဘယ္​လိုတြက္​တာလဲလို႔ ​ေမးဖို႔ထက္​ အ​ေျဖမွန္​ကို ​ေပးႏိုင္​ဖို႔ ပိုအ​ေရးႀကီးတာကိုး...။အဲ့ဒီလို​ဆို​ေတာ့ စာအုပ​္​ေ​ဟာင္း​႐ွာရတဲ့ အလုပ္​က လႊဲရင္​ အဆင္​ကို ​ေျပလို႔..။
​အဲ့ဒီကလိန္​က်တဲ့ အက်င္​့​ေလးကို ကြၽန္​မ​တို့ တစ္​ခန္​းလံုးနီးပါး တက္​ညီလက္​ညီ က်ဴးလြန္​ခဲ့ၾကတာပါ..။ စာ​ေတာ္​တဲ့ စာႀကိဳးစားတဲ့ တစ္​​ေယာက္​စ ႏွစ္​​ေယာက္​စက​ေတာ့ ကိုယ္​့ဘာသာ နားလည္​​ေအာင္​ ႀကိဳးစားတြက္​ယူၾကလို႔ပါ..။

အဲ့ဒါက ​ေက်ာင္​းစာ ကိစၥ​ေတြပါ..က်န္​ပါ​ေသးတယ္​ မိုးရာသီဆို​ေတာ့ အခန္​းျပင္​မွာ ကစားလို႔ သိပ္​မ​ေကာင္​းဘူး​ေလ။ အဲ့ဒီ​ေတာ့ ​ေက်ာင္​းသြးာ​ေက်ာင္​းျပန္​ ​ေက်ာင္​းလမ္​းႀကီး​ကို အ​ေပၚယံ ​ဗြက္​ထ​ေအာင္​လုပ္​ အဲ့ဗြက္​​ေတာမွာ စကိတ္​လို ​ေလွ်ာစီးခဲ့ၾကတာ​ေတြမ်ား ဘယ္​ဆရာမ ဘယ္​​ေလာက္​ဆဲဆဲ မမႈခဲ့ၾကဘူး။အ​ေမက​ေတာ့ သိပ္​မသက္​သာလွပါဘူး..အ​ေမ႐ွိရင္​ အီလန္​႐ွိတယ္​ဆိုတဲ့ ​ေၾကာ္​ျငာမတိုင္​ခင္​ကတည္​းက ကြၽန္​မတို႔ စိတ္​ထဲ အ​ေမ့ကို ဆပ္​ျပာနဲ႔ တြဲျမင္​​ေနတတ္​တာကိုး..။

​ေပ်ာ္​တာပဲ သိတာ​ေပါ့..
ကြၽန္​မတို႔​ေတြက စာမရလို႔ အ႐ိုက္​ခံရတယ္​ဆိုတာထက္​ ​ေဆာ့လြန္​းလို့ အ႐ိုက္​ခံၾကရတာ မ်ားပါတယ္​။

ဒါ​ေပမဲ့လည္​း တစ္​ခန္​းလံုးဆို​ေတာ့ တက္​ညီလက္​ညီ​ေပါ့​ေလ..
ၿပီးက်​ေတာ့လည္​း ​ေဆာ့ၿပီးရင္​း​ေဆာ့ ကစားၿပီးရင္​းကစား စားၿပီးရင္​း စားၾကျပန္​တာပါပဲ..။
အ​ခုလို မိုးရာသီ ​ေရ​ေတြမ်ားလာရင္​ ဖ်က္​ပစ္​လိုက္​တဲ့ ကြၽန္​မတို႔ ​ေက်ာင္​းခန္​း​ေလးကို လြမ္​းမိတယ္​။ မိုး​ေတြ သိပ္​ရြာလြန္​းရင္​ ကြၽန္​မတို႔ စာသင္​ခန္​း​ေလးဟာ ​ေရ​ေတြ​ျပည္​့​ေနတတ္​​ေတာ့ ​ေျခ​ေထာက္​​ေလးကို ​ေရထဲခ်လို႔ စာသင္​ခဲ့ၾကရဖူးတယ္​။ ​ေျခ​ေထာက္​​ေတြကို အ​ေပၚတင္​ဖို႔ ဘယ္​လို​ေျပာလို႔ရမွာလဲ။ အ​ေကာင္​းဆံုး ​ေရြးခ်ယ္​မႈအ​ေနနဲ႔ ကြၽန္​မတို႔ကို ​ေက်ာင္​းပိတ္​​ေပးလိုက္​ရတာပါပဲ..။

အဲ့ဒီ​ေလာက္​ ​ေဆာ့ခဲ့ၾကတဲ့ သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြ အဲ့ဒီ​ေလာက္​ တက္​ညီ လက္​ညီ႐ွိခဲ့ၾကတဲ့ သယငယ္​ခ်င္​း​ေတြလည္​း အခုခ်ိန္​မွာ​ေတာ့ တကြဲတျပား​ေတြနဲ႔ ဆံုဖို႔လည္​း ခက္​ကုန္​ၾကၿပီ..။
ဒါ​ေပမဲ့ ဆံုလိုက္​တိုင္​း အဲ့ဒီအ​ေၾကာင္​း​ေတြဟာ ​ေျပာလို႔ မကုန္​ႏိုင္​ၾက​ေသးဘူး။ရယ္​​ေမာလို႔ မဝႏိုင္​ၾက​ေသးဘူး..။

ကြၽန္​မ...
မိုးရြာရင္​ ကြၽန္​မတို႔ စာသင္​ခန္​း​ေလးကို လြမ္​းတယ္​။ စာသင္​ခန္​း​ေဘးက ​ေလွ​ေလွာ္​တမ္​းကစားၾကတဲ့ ​ေရ​ေျမာင္​း​ေလးကို လြမ္​းတယ္​။ အျမဲတ​ေစ ဆရာမလစ္​ခ်ိန္​တိုင္​း ဆူညံပြက္​​ေလာ႐ိုက္​​ေအာင္​ ဆူညံ​ေနတတ္​ၾကတဲ့ သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြကို လြမ္​းတယ္​...

မိုးရြာတိုင္​း....အခုလို မိုးရာသီ​ေရာက္​တိုင္​း ​ေက်ာင္​းဖြင္​့ခ်ိန္​​ေရာက္​တိုင္​း အဲ့ဒီ​ေန႔​ေတြကို မပ်က္​မကြက္​ လြမ္​းတယ္​...

I'm ATM.
@ayethatmon
MSU no .021
Photo credit by google image.