မိုးႏွင့္အတူ

in msu •  7 years ago 

ရိႈက္လိုက္ေသာ.ပင့္သက္မဆံုးခင္မွာပင္ ..
ခပ္ဖြဲဖြဲက်လာေသာမိုးစက္တို႔၏ အေတြ႔အထိမွာ သူမကိုျပန္လည္သတိရမိ၏။ သိပ္မၾကာခင္ကမွရခဲ့သာေျမသင္းနံ႔တို႔၏ လြမ္းဆြတ္ေစျခင္းက .. ကိုယ့္ကိုအတိတ္ကိုျပန္ေရာက္သြားသလိုထင္ရသည္ပင္ ...
ေလတခ်က္ဆတ္ခနဲေဝ့ခိုက္မွာ .. ကိုယ့္မ်က္ႏွာေပၚက်တဲ့မိုးစက္က
စပ္ဖ်ဥ္းသြားေစရဲ႕ ....


ဤလိုနာက်င္မႈမ်ိဳးကိုကိုယ္ရရိွခဲ့ဖူးသည္။
ထိုတုန္းက ပါးျပင္ကနာက်င္မႈထက္ ရင္ဘတ္ကနာက်င္မႈက .. ၿပိဳလဲက်လုပင္ ။
ကိုယ္ရပ္ေနမိေသာ အမိုးအကာမဲ့မွာ တကိုယ္လံုးရြဲနစ္ေနတာသိရဲ႕ ..
ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ္အမိုးအကာတစ္ခုေအာက္ မဝင္ျဖစ္ပါေခ်။ မိုးစက္တို႔မညႇာတာမႈမွာ ကိုယ့္မ်က္မွန္ေလး မႈန္သီေဝဝါးစြာ ...။ ေ႐ွ႕တူ႐ူကိုမျမင္ရေတာ့တာကလည္း.အလြမ္းကိုပိုၿပီးႂကြရြေစသည္ေလလား ...။


ကိုယ္အေၾကာင္းရင္းမဲ့စြာ ေခါင္းငိုက္စိုက္လို႔ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခါယမ္းမိသည္။
ကိုယ့္ေခါင္းမိုးေရစိုလို႔မဟုတ္ပါ ... ေခါင္းထဲကသူ႔အလိုလိုအတိတ္ပံုရိပ္ကိုပံုေဖာ္ေနမႈေတြရပ္တန္႔သြားေလမလားရယ္ပါေလ ...
ေျခဖမိုးေပၚေက်ာ္တက္ျဖတ္သန္းစီးဆင္းေနတဲ့ေရစီးေၾကာင္းကိုၾကည့္ရင္း ကိုယ္ျမင္ေယာင္မိေသးတယ္ ..
ကတၱရာလမ္းထက္ဒီလိုစီးဆင္းေနတဲ့ေရစီးေၾကာင္းေတြေနာက္ အဓိပၸါယ္​ မဲ့ကိုယ္ေလ်ွာက္လိုက္ေနဘူးရဲ႕ ...
ထိုစဥ္က ကိုယ္ကြဲကာစ ..
ကိုယ့္အသဲကြဲကာစပါေလ ..။


တရိႈက္မက္မက္ ... ျမတ္ႏိုးစြာနမ္းရိႈက္ခဲ့ဘူးေသာ သူ႔နႈတ္ဖ်ားဆီက ဒီလိုစကားလံုးေတြထြက္လာမယ္လို႔ ကိုယ္မေတြးမိခဲ့ဘူးပါ ..။
သူ႔နႈတ္ခမ္းအစံုကိုၾကည့္ရင္း ဆြံ႕အေနမိရဲ႕ ...
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ႀကီးတဆစ္ဆစ္နာလာတာကိုလည္းကိုယ္တိုင္ခံစားသိေနတယ္ ...
ဘာရယ္ေၾကာင့္လည္း ...?
ဒီလိုဇာတ္သိမ္းရမွာေသခ်ာလို႔လား ...
ခ်စ္ျခင္းမွာေပ်ာ္ဝင္စီးဆင္းမိၿပီးမွ .. ဘာလို႔အေငြ႕ပ်ံစကားေတြထြက္လာရသလဲ ..
ကိုယ္မသိဘူး ..
ေတြးဖို႔လည္းဥာဏ္မမီွဘူး ...
သူထပ္ေျပာေနတဲ့ စကားေတြက ကိုယ့္နားထဲၾကားလိုက္မၾကားလိုက္ ...
သူေငးေနတဲ့ေနရာကိုကိုယ္လိုက္ေငးရင္း ... ဆို႔နင့္နာက်င္လာတယ္ ..
ကိုယ္ငိုမိေနၿပီလား ... ?
မိုးစက္ေတြ႐ုတ္တရက္က်လာခိုက္ သူေျပးထြက္သြားခဲ့တာ ကိုယ္သတိျပဳမိရဲ႕ .. ..
ကိုယ္ကေတာ့ ...
ကိုယ္ကေတာ့ ... မိုးေရစက္ေတြေအာက္မွာပဲ ရပ္တန္႔မိေနတုန္း ...
ပါးထက္လွိမ့္ဆင္းသြားတဲ့ ပူေႏြးမႈကိုခံစားမိမွ မိုးစက္မဟုတ္ပဲ မ်က္ရည္ေတြက်ေနတာကိုသတိျပဳမိတယ္ ...။
အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစလို႔ . ကိုယ္ရဲ႕ ျပကၡဒိန္​ေတြ အေသြးအေရာင္မဲ့ ေျခာက္ကပ္ခဲ့ရတာပါပဲ ...။


ေပ်ာ္ရႊင္စြာေပါင္းဖက္ေလသတည္းမျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္သိမ္းခန္းမွာ မိုးကတမင္ပင္ခက္ထန္ခဲ့သလိုထင္ရသည္ ...
မ်က္ႏွာကို စပ္ဖ်ဥ္းနာက်င္ေနေစတဲ့ မိုးစက္ေတြကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း မိုးသားေတြညိဳေမွာင္မဲနက္ေနတာ ေတြ႕တယ္ ...
ဒီမိုးက ဟိုတစ္ခ်ိန္ကမိုးလိုပဲ ကိုယ့္ကိုခက္ထန္စြာနာက်င္ေစအံုးမွာလား ..?
သို႔တည္းမဟုတ္ .... ကိုယ့္ရဲ႕ေျခာက္ေသြ႕ပိတ္ေလွာင္မြန္းက်ပ္ေနမႈကိုပဲ စိုေျပစိမ္းလန္းလာေစမွာလား ... ?
ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ရဲ႕ ... ကိုယ့္အတိတ္ ကိုယ့္အရိပ္ေတြကို ရြာသြန္းေဆးေၾကာေပးေစႏိုင္ဖို႔ ...
မိုးညေနခင္းမွာ ကိုယ္ဆုေတာင္းခဲ့ပါတယ္ ...။
(ကိုယ့္ေ႐ွ႕ေရျပင္ေလးအသိပါကြယ္)...။
11-54-22-ΚΑΚΟ.jpg

Authors get paid when people like you upvote their post.
If you enjoyed what you read here, create your account today and start earning FREE STEEM!
Sort Order:  

70% ✔✔✔
Try more.

thz a lot bro ..

Congratulations @laycho! You have completed some achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :

You got a First Reply
Award for the number of comments

Click on any badge to view your own Board of Honor on SteemitBoard.

To support your work, I also upvoted your post!
For more information about SteemitBoard, click here

If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word STOP

Upvote this notification to help all Steemit users. Learn why here!

Thank you

Nice post

thank you

ရသ ေရးတာတကယ္ေကာင္း တဲ႔လူပဲ

ထင္လို႔ပါဗ်ာ ..
ႀကိဳးစားဆဲပါ ...
အမ်ားႀကီး .. အမ်ားႀကီး .. ေရးႏိုင္ခ်င္ .. ေရးတတ္ခ်င္တာ ..

အက္​​ေဆးလားဟင္​

ကြကိုယ္ေတာင္ ဘယ္လိုမွန္းေခါင္းစဥ္တပ္ရမယ္မသိ ..
ရင္တြင္းျဖစ္ေတာ့ .. ရင္တြင္းျဖစ္ပဲ .. ေမာင္မ်ိဳးမင္းမဟုတ္တာတစ္ခုပဲ ..