"ေတာင္ပံက်ိဳးငွက္ ဘယ္ရက္မွာပ်ံမလဲ"

ဖုန္းဆိုးေျမ လက္တစ္ဆုပ္စာထဲက
ငါ့နားထဲပလူပ်ံေနဆဲ ထစ္ခ်ဳန္းသံေတြ______၊
ရာသီမသိ ခ်ိန္ခါမရွိပဲ
ေမွာင္မွိုင္းေဝေနတဲ့ ယမ္းေငြ႕ေတြနဲ႔
ေသခ်င္ေဆာ္နံတဲ့အနာဂတ္
၂လက္မ ရွည္တဲ့ အပ္သြားကလည္း ခရာပဲ__။

ငါ့မ်က္လံုးထဲ အေပါင္းလကၡာမျပတဲ့ပစ္မွတ္ေတြမွာ
ဘယ္သူ႔လက္ရာ အရင္ထင္မလဲ
သန္းေခါင္ေက်ာ္ေတြ အစာထစားတဲ့အတြက္
ငါတို႔ က်ဥ္ဆံေတြပဲ ေကၽြးခဲ့ၾကတယ္_____။

ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ပင္စည္အရည္နဲ႔
ကိုယ္လက္အဂၤါအစိတ္ပိုင္းေတြဟာ
တမလြန္ထိယူေဆာင္ရမယ့္
တံဆိပ္ ကပ္မထားတဲ့ ရိကၡာပဲ
နားလည္ေပးေတာ့ ေတာႀကီးမ်က္မဲေရ
ငါတို႔ဟာ လူသားစစ္စစ္ေတြ႕မို႔ပါ______။

အသက္ရွဴရင္ ေသြးနံ႔
ေရေသာက္ေတာ့ ေျမအပုပ္နံ႔
အိုးမည္းမသုပ္တဲ့ မ်က္ႏွာဆိုးေတြ
စိတ္ဓာတ္တစ္ျခမ္းပဲ့တဲ့အခါ
ငါတို႔ဖဲ့ခ်ပစ္လိုက္တယ္
အမ်ိဳးစစ္စစ္ေတြ ဇကာတင္က်န္ခဲ့ရဖို႔ပါ___။

အပိုမပါရတဲ့ အသက္ရႉသံဟာ
ေသြးစက္ေတြပ်က္အထြက္
ျပည္မေရ တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ႏိုင္မလား၊
ငါတို႔ကို ဖိနပ္ေအာက္ေရာက္တယ္လို႔ စြပ္စြဲခ်က္အတြက္ ဘယ္သူ႔လက္ထဲ အသက္အပ္မလဲ___။

ကူးခပ္ရလြန္းလို႔ ငါ့ေျခလွမ္းရာေဖ်ာ့လာတယ္
ေဖေဖဆိုတဲ့ ေခၚသံကို ဆင့္ဆင့္မေအာ္လိုက္ပါနဲ႔

အာဂေယာက်ၤားၿငိတဲ့ ႏြယ္ဟာ မ်က္ႏွာလြဲခဲပစ္
ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲမွာ ဘယ္ရက္မွ မပ်ံႏိုင္ေအာင္
အနာတရပဲ မ်က္ခဲ့ ၊
ငါ့ကိုပစ္တဲ့မိုးႀကိဳး ဘယ့္သူ႔ပေယာဂမွ မပူးကပ္ပါေစနဲ႔
ငါ့ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ ျပည္လည္းမပ်က္ေစဖြယ္______။