အမုန္းတုိ႕ျဖင့္ စတင္ေသာအခ်စ္
"မင္းကုိ ငါဘဝမွာ အမုန္းဆုံးဘဲ …
ျခယ္မုန္းရံ …ငါသူငယ္ခ်င္းကုိ မင္းသက္ခဲ့တာ …"
"ဟင္အင္း …ျခယ္…မသက္ဘူး "
သူမ အားကုန္ရုန္းရင္း အေမွာင္ကမၻာ ထဲမွ ကုန္းထလုိက္သည္။မ်က္ဝန္းထဲမွာ
မ်က္ရည္စမ်ားစြာႏွင့္။
အိမ္မက္ထဲမွာေတာင္ မင္းလက္ယာရဲ႕
စြတ္ဆြဲခ်က္ေတြ႕က ျပင္းထန္လွသည္။
သူမ ပတ္ဝန္က်င္ကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့
ေမွာင္မည္းေနလ်ွက္……။
သူမ မင္းလက္ယာ ႏွင့္ စကားမ်ားျပီး
ထုိ႕ေနရာေလးမွာပင္ …ထုိင္၍ ငုိရႈိက္
ေနရင္း ႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။
"အခုခ်ိန္ထိ …မင္းလက္ယာ …ျပန္မေရာက္ေသးဘူးလား ……"
ျခယ္ …ေတြးရင္း ေမွာင္ေမွာင္မည္းမည္း ထဲမွာပင္ ထရပ္၍ မီးခလုတ္ကုိ လုိက္စမ္း
ရင္း ရွာ၍ ဖြင့္လုိက္သည္။
တစ္အိမ္လုံး လင္းထိန္သြားသည္ အခ်ိန္မွာ ျခယ္……နာရီကုိ လွမ္းၾကည့္
လုိက္သည္။
နာရီလက္တံက 10: 45 ကုိ ညႊန္ျပေန
သည္။
သူမ နာရီေလးကုိ ေငးစုိက္ၾကည့္ေနရင္း
မွ ဆုိဖာေပၚ ထုိင္လုိက္ရင္း မင္းလက္ယာ
ကုိ ေစာင့္ေနမိသည္။
ထုိင္ေစာင့္ေနရင္းႏွင့္ အေတြးေတြ႕က ဟုိအတိပ္ကုိ ျပန္ေရာက္သြားသည္။
"ျခယ္ ……နင္ ေနာက္ကုိ ဟုိလူ တေကာက္ေကာက္ လုိက္ေနသလုိဘဲ…"
ျခယ္က အေအးေသာက္မပ်က္ဘဲ မင္းေခတ္ …စကားကုိ …ေအးစက္စြာ
ျဖင့္ ……
"သိသားဘဲ ………''
"နင္သိေနတာလား ျခယ္……ဒါဆုိ …"
"အရူးေကာင္…တစ္လြဲေတြးမေနနဲ႕ …
သူဘာသာ ေနာက္က အရိပ္လုိ႕ လုိက္ေနတာ …"
"နင္ ဘယ္လုိ ဆုံးျဖက္ထားလည္း…"
"ဘာကုိလည္း ………"
"မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ေနာက္ကုိ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္က…အရိပ္
လုိ႕ လုိက္ေနတာက အခ်စ္ေရးအျပင္
ဘာရွိေသးလုိ႕လည္း …"
မင္းေခတ္ စကားကုိ ျခယ္ဟာသ တစ္ခုကုိ
ရီေမာလုိက္ရင္း ………
" ဒါဆုိ မုန္းတီးျပီး လက္စားေျခခ်င္လုိ႕
ေနာက္က အရိပ္လုိ႕လုိက္တဲ့သူေတြ႕
က်ေတာ့ေရာ ………"
''စကားကုိ ကပ္သက္ျပီး
ေျပာေနတယ္…မိျခယ္…
ငါလူကဲခက္ အဲဒီ
ေလာက္ေတာ့ မညံေသးပါဘူးဟ…
အဲဒီလူရဲ႕ မ်က္ဝန္းထဲမွာ ေတြ႕ေနရတာ
ေတြ႕က အခ်စ္လား အမုန္းလား ဆုိတာ
ေတာ့ ငါသိပါတယ္…ျခယ္ရယ္"
"အဲဒီေတာ ဘာျဖစ္လည္း ……"
"ဟုိ …ငါေျပာခ်င္တာက နင္သူကုိ ဘယ္လုိ စဥ္းစား ……"
ျခယ္ ……မင္းေခတ္ စကားမဆုံးခင္ လက္ကာျပ၍ …
" ငါ အခ်စ္ေရးကိစၥကုိ စိတ္မဝင္စားဘူးလုိ႕ ေျပာတယ္ေလ…"
"ဒါဆုိ နင္သူကုိ အရင္က လူေတြ႕လုိဘဲ
ျငင္းမယ္ဆုိတဲ့ သေဘာလား "
"အဲဒီအျပင္ ဘာရွိရမွာလည္း …"
မင္းေခတ္မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ျခယ္ဟာ ပန္းေလး တစ္ပြင့္ျဖစ္မယ္ဆုိ သူက ကုိယ္ရံေတာ္။
သူကုိယ္တုိင္ ခူးခြင့္လည္းမရွိ…
တစ္ျခားသူလက္ထဲ ေရာက္သြားမွာကုိ ေၾကာက္ေနခဲ့သူ ……။
" အဲဒါ ငါသိပ္ခ်စ္တဲ့ ငါသူငယ္ခ်င္း
အလင္းေရာင္ဘဲ …မင္းေၾကာင့္
သူေသသြားခဲ့ရတာ ျခယ္မုန္းရံ…"
"မင္းက ရက္စက္တဲ့ မိန္းမ …မင္းက
မယာမ်ားတဲ့မိန္းမ ……"
သူမ မ်က္ဝန္းမ်ားကုိ မွိတ္ပစ္လုိက္သည္။
မင္းလက္ယာရဲ႕ စြပ္ဆြဲသံေတြ႕ကုိ သူမ
မၾကားလုိေတာ့ ……။
ုျခယ္ ……နာရီကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္
ေတာ့ …… " 12 : 11 "
သူမ မင္းလက္ယာကုိ ထုိင္ေစာင့္ေနရင္း ႏွင့္ပင္ မ်က္ခြံမ်ား ေလးလံလာျပီး တျဖည္းျဖည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။
……………………………………
"အား ……ကြ်တ္ …ကြ်တ္…"
မင္းလက္ယာ…အိပ္ရာမွ ႏုိးလာေတာ့
မင္းထက္တုိ႕ အိမ္ေရာက္ေနသည္။
သူ အိပ္ရာထပ္မွ ထထုိင္လုိက္သည္။
"ကြ်တ္……ညက သူမူးျပီး ေမွာက္သြား တယ္ ထင္တရ္ …။
"ဘယ္လုိ႕လည္း …ေဟ်ာင့္…ေခါင္းကုိက္ ေနတုန္းဘဲ
လား ……"
မင္းထက္က သူဆီေလ်ွာက္လာကာ
ေရခြက္ကုိ ကမ္းေပးသည္။
မင္းလက္ယာ …မင္းထက္ေပးသည္ ေရခြက္ကုိ ေမာ့ေသာက္လုိက္ရင္း……
"ဘာမွ မျဖစ္ဘူး …အဆင္ေျပပါတယ္
ကြာ ……ဒါနဲ႕ ညက ဒီကုိ ဘယ္လုိ႕ေရာက္လာတာလည္း…"
"မင္းအရက္ေတြ႕ အရမ္းမူးျပီး ေမွာက္ေန
လုိ ငါေခၚလာခဲ့တာ …မင္းကုိ အိမ္ျပန္ပုိ႕ေပးဖုိ႕ ငါစီစဥ္ပါေသးတယ္
မင္းက မသြားခ်င္ဘူး ေျပာေနလုိ႕"
"…ေက်းဇူးဘဲကြာ …"
သူဆံပင္မ်ားကုိ ထုိးဖြရင္း ေျပာလုိက္သည္။ တစ္ကယ္ဆုိ သူညက
ဘာေတြ႕ေျပာခဲ့မွန္း သူမသိေတာ့။
"ဘယ္ႏွစ္နာရီ ထုိးျပီလည္း မင္းထက္…"
မင္းထက္က လက္မွနာရီကုိ တစ္ခ်က္
ၾကည့္လုိက္ရင္း ……
"6ခြဲ ………"
"ကြ်တ္……"
ဒီေန 8 နာရီ ကုမၸဏီမွာ အစည္းအေဝး
ရွိ၍ ည ( 6 )နာရီတြင္ မုိးထက္အာကာ
ကုမၸဏီ၏ (6)ႏွစ္ျပည့္ ဧည့္ခံပါတီပြဲ႕ တစ္ခုကုိ တက္ေရာက္ရမည္ ျဖစ္သည္။
မင္းလက္ယာ မင္းထက္တုိ႕ အိမ္မွာပင္
ကုိယ္လက္သန္႕စင္၍ ………
"ငါဒုိးေတာ့မယ္ …ေဟ်ာင့္ …ေနာက္မွ
ဆုံမယ္ …ဒီေန ကုမၸဏီမွာ အစည္းအေဝး
ရွိလုိ………"
"အုိေက ………"
သူ မင္းထက္ကုိ လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္၍
ထြက္လာခဲ့ခ်ိန္တြင္………
"ေဟ်ာင့္ …လက္ယာ …ငါေျပာတာ
ကုိ မေမ့နဲ႕ေနာ္ ။ ျခယ္မုန္းရံ အေပၚ
မွာထားရွိတဲ့ မင္းရဲ႕ အမုန္းေတြ႕ ေဖ်ာက္သင့္တရ္……"
သူ မင္းထက္စကားကုိ မၾကားခ်င္ေယာင္
ေဆာင္၍ ထြက္လာခဲ့ေပမယ္ သူနားထဲ
မွာေတာ့ မင္းထက္စကားေတြ႕က အထပ္ထပ္……။
"ကြ်တ္……သြားစမ္းပါ…ျခယ္မုန္းရံ
ဆုိသည္ မိန္းမကုိ ခြင့္လႊတ္ရမည္တဲ့
လား ………"
…………………………………
မင္းလက္ယာ ျခဲထဲကုိ ဝင္လာသည္
အထိ အိမ္ၾကီးက တိတ္ဆိပ္ ေနသည္။
သူ အိမ္ထဲကုိေရာက္ေတာ့ ဆုိဖာေပၚ
မွာ မွီထုိင္လည္း အိမ္ေမာက်ေနသည္
ျခယ္ကုိ ေတြ႕လုိက္ရသည္။
သူမ သူကုိ ညက တစ္ညလုံး ဒီဆုိဖာ ေပၚမွာ ထုိင္ရင္း ေစာင့္ေနခဲ့တာလား……။
အေတြးစတုိ႕ႏွင့္အတူ ဘာရယ္မဟုတ္ ျခယ္မုန္းရံကုိ ဖ်က္ခနဲ႕ ေငးစုိက္
ၾကည့္မိသည္။
နက္ေမွာင္ျပီး ေျပာင္အိေနသည္ ဆံႏြယ္
ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေတြ႕က ပခုံးႏွစ္ဖက္ေပၚ
မွာ တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ဝက္က မ်က္ႏွာထက္
ဝဲက်ေနသည္။
မွိတ္ထားသည္ မ်က္ဝန္းထက္မွာ မ်က္ေတာင္ရွည့္က ေကာပ်ံစြာ။ ေျဖာင္စင္းေနသည္ ႏွာတံေလး ႏွင့္အတူ
ႏုအိျပီး ပန္းႏုေရာင္ သမ္းေနသည္ ႏႈတ္
ခမ္းေလးက လုိက္ဖက္စြာ ……။
ဘာရယ္ေၾကာင့္မွန္း မသိ ျခယ္မုန္းရံကုိ
သူ သတိလက္လႊတ္ ေငးၾကည့္ေနမိသည္
မွာ မ်က္ႏွာလြဲလုိက္ဖုိ႕ သတိမရ။
ဖ်က္ခနဲ႕ သူအေတြးထဲ ဝင္လာသည္က
သူငယ္ခ်င္း အလင္းေရာင္။
အလင္းေရာင္ ခ်စ္ခဲ့သည္ မိန္းကေလး
က ဒီလုိ႔ပုံစံလား …။
ကေလးတစ္ေယာက္ လုိ႕ အျပစ္ကင္းစြာ
အိမ္ေပ်ာ္ေနေသာ ျခယ္မုန္းရံကုိ ၾကည့္ျပီး မင္းလက္ယာ ေဒါသတစ္ၾကီး ပခုံး
ႏွစ္ဖက္ကုိ ကုိင္ကာ လႈပ္ခက္ႏုိးလုိက္
သည္။
"ျခယ္မုန္းရံ ……ျခယ္မုန္းရံ……"
"ဟင္ ………"
ျခယ္တစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ မင္းလက္ယာရဲ႕ လႈပ္ခက္ႏုိးမူေၾကာင့္
သူမ မ်က္လုံးေလးမ်ား ပြင့္လာျပီး
ရုတ္တရပ္ ထရပ္လုိက္သည္။
ျခယ္တစ္ေယာက္ တစ္ညလုံး ဆုိဖာေပၚ
မွာ ထုိင္လ်ွက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့သည္
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရုတ္တရက္ ထရပ္လုိက္
ခ်ိန္တြင္ သူမ ေျခေထာက္က က်င္ေနခဲ့
သည္။
"အေမ့ ………''
သူမ ကုိယ္ေလး ယုိင္ခနဲ႕ ျဖစ္သြားကာ
မင္းလက္ယာ ရင္ခြင္ၾကီးထဲ ယုိင္က်သည္။
ရုတ္တရက္မုိ႕ ဆြဲဖက္လုိက္သည္
မင္းလက္ယာ လက္က ျခယ္ခါးေပၚမွာ။
မင္းလက္ယာ မ်က္ႏွာ ႏွင့္ ျခယ္မ်က္ႏွာ
ေလး ႏွစ္ခုက နီးကပ္စြာ ။ ႏႈတ္ခမ္းေလး
ႏွစ္ခုက ထိလုမတက္။
ျခယ္…သူမကုိ ေငးစုိက္ၾကည့္ေနေသာ မင္းလက္ယာကုိ ေငးေမာၾကည့္ေနရင္းမွ
မ်က္ႏွာလြဲ လုိက္ကာ သူရင္ခြင္ထဲမွ
ရုန္းထြက္လုိက္သည္။
"ဟုိ ……ကြ်န္မ ………"
မင္းလက္ယာက အျပံဳးအရီ မရွိသည္ မ်က္ႏျဖင့္ ျခယ္ကုိ ေက်ာခုိင္းကာ
အိမ္အေပၚ တက္သြားသည္။
ဧည့္ခန္းအလယ္ေလးမွာ တစ္ေယာက္တည္း ရပ္၍ က်န္ေနခဲ့သူက
ျခယ္………။
…………………………………
မင္းလက္ယာ ကုမၸဏီ သြားရန္ အားလုံးျပင္ဆင္ျပီး
ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ ျခယ္မုန္းရံကုိ မေတြ႕ရ။
မင္းလက္ယာ ထမင္းစားခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။
" ျခယ္မုန္းရံ ………"
ေခၚသံေၾကာင့္ သူမ မနပ္စာျပင္ဆင္ေန
ရာမွ လွည့္ၾကည့္လုိက္သည္။
" မနပ္စာ ျပင္လုိ ျပီးပါျပီ ……"
သူမကုိ မင္းလက္ယာက မနပ္စာျပင္လုိ
ျပီးျပီလားဟု ေမးမည္ဟု ထင္၍ သူမ
မင္းလက္ယာ ဘာမွ မေျပာရေသးခင္
အျမန္ေျဖလုိက္သည္။
"ကြ်တ္ ………"
မင္းလက္ယာ မ်က္ႏွာကုိ မဲ့လုိက္ျပီးမွ
ျခယ္…ျပင္ဆင္ထားသည္ ေကာ္ဖီ ခြက္ကုိ
တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ေကာက္ယူ ေမာ့
ေသာက္လုိက္သည္။ ျပီးမွ……
" ညေန (6)နာရီ ပါတီပြဲ႕ရွိတယ္…မင္းျပင္ဆင္ထားပါ ……"
"ရွင္ ……
သူမ မ်က္လုံးေလး ျပဴး၍ မင္းလက္ယာကုိ ေမာ့ၾကည့္လုိက္ရင္း ………
" ျခယ္ …ျခယ္ မလုိက္လုိ႔မရဘူးလား…"
"မရဘူး …မင္းလုိက္မွ ျဖစ္မွာ…အဲဒီပြဲ႕
က အေရးၾကီးတယ္…သတင္းေထာက္
ေတြ႕လည္း လာၾကမွာ …"
"အဲဒါ …ျခယ္နဲ႕မွ မဆုိင္တာ …
ျခယ္ မလုိက္ခ်င္ဘူး…"
"ဆုိင္တယ္ ။ မင္းက ငါမိန္းမေလ…
…မင္းမလုိက္ခ်င္ဘူးဆုိ ငါက
ပုိေတာင္ ေခၚခ်င္ေသးတယ္…(6)နာရီ
ကုိ ေသျခာျပင္ဆင္ထားပါ……"
"ျခယ္ ……………"
"ဒီမွာ ငါဘာမွ ထပ္မၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး
…မင္းသိထားဖုိ႕က ငါေျပာသလုိ႕လုပ္
ဖုိ႕ဘဲ………"
မင္းလက္ယာက ေဒါသတစ္ၾကီး ေျပာရင္း
ထြက္သြားသည္။
ျခယ္…ထုိ႕ေနရာေလးမွာ ေျခစုံရပ္၍
က်န္ခဲ့ရင္း …မင္းလက္ယာကုိ စိတ္ထဲမွ
ေမတၱာပုိ႕ေနမိသည္။
" မိျခယ္ေရ နင္ ဒီအရူး လက္ထဲမွာ ဝဋ္ေၾကြး ရွိသမ်ွေတာ့ခံလုိက္အုံးေပါ့… ဟူးးးးးး…"
ျခယ္… သက္ျပင္းခ်ရင္း ညည္းညဴးလုိက္သည္။
……………………………………
မင္းလက္ယာ တစ္ေယာက္…ကုမၸဏီ ေရာက္သည္ အထိ အေတြး
ထဲမွာ တစ္ဝဲလည္လည္ ျဖစ္ေနတာက
မနက္က အျဖစ္အပ်က္…ႏွင့္အတူ
ျခယ္ ပုံရိပ္မ်ားစြာ…။
"ဟူး ……ငါဘာျဖစ္ေနတာလည္း…
ညက အရက္ေသာက္တာဘဲ မ်ားသြား
လုိ႕လား ……ဒါမွ မဟုတ္ ျခယ္မုန္းရံ
ကုိ ငါ……………"
သူ ေခါင္းခါယမ္းရင္း အေတြးစကုိ ခ်က္ျခင္း ျဖက္ေတာက္
ပစ္လုိက္သည္။
"မျဖစ္ႏုိင္တာ ……ျခယ္မုန္းရံနဲ႕
ပတ္သက္ျပီး ငါဆီမွ အမုန္းေတြ႕ဘဲ ရွိတယ္……သူေၾကာင့္ ငါသူငယ္ခ်င္း
ေသခဲ့ရတာ ………"
"ဆရာ ……အစည္းအေဝးပြဲ႕ စဖုိ႕ အခ်ိန္ေရာက္ပါျပီ…"
"အုိေက ……"
မင္းလက္ယာ လက္ကာျပလုိက္ျပီး ထရပ္
လုိက္သည္။
ျခယ္မုန္းရံ ႏွင့္ ပတ္သက္သည္ အေတြးစ
ကုိ သူျဖက္ပစ္လုိက္ေပမယ္…သူရင္ခုန္
သံေတြ႕ ေျပာင္းလဲလာမွာကုိေတာ့ ျဖက္ပစ္လုိ မရဘူး ဆုိတာ မင္းလက္ယာ
သိခဲ့မည္ဆုိလ်ွင္…………။
………………………………
"ကလင္……ကလင္……"
ျခယ္ ……ပါတီပြဲ႕သြားရန္အတြက္
ျပင္ဆင္ေနရာမွ အိမ္ဖုန္းက လာေနေသာ
ေၾကာင့္ သူမ ကုိင္လုိက္သည္။
"ဟလုိ……"
" ျခယ္မုန္းရံ ………မင္းျပင္ဆင္လုိ
ျပီးျပီလား ……အခုအိမ္အျပင္ကုိ ထြက္ခဲ့ေတာ့ ……"
"ဟုိ……………"
"အခုခ်က္ခ်င္းထြက္လာခဲ့ …"
ျခယ္……ဘာမွပင္ ထပ္မေျပာရေသး တစ္ဖက္မွ ဖုန္းခ်သြားသည္။
"ကြ်တ္ ……"
ျခယ္ ……ဖုန္းကုိ ပစ္ခ်လုိက္ျပီး အိမ္ေရွ႕
ထြက္လာခဲ့သည္။
အနက္ေရာင္ ဂါဝန္ရွည္ ခါးစည္းေလး
ႏွင့္ သူမပုံစံက လွတာထက္ ခ်စ္စရာ
ေကာင္းေနသည္။ ပခုံးေလာက္ ရွိသည္ ဆံႏြယ္ေလးကုိ ဒီအတုိင္း ျဖန္႕ခ်ထား
သည္က သူမ မ်က္ႏွာႏွင့္ လုိက္ဖက္စြာ။
မင္းလက္ယာရဲ႕ ကားေလးက ျခံေရွ႕မွာ
ရပ္လ်ွက္ ရွိသည္။
သူမ…ကားနားကုိ ေလ်ွာက္လာခဲ့
ျပီး …ကားေနာက္တံခါးကုိ ဆြဲဖြင့္
လုိက္သည္။
" ဒီမွာ ငါကုိ မင္းရဲ႕ ဒရုိက္ဘာမ်ား
မွတ္ေနတာလား …အခုအေရွ႕ကုိလာ
ထုိင္……"
ျခယ္……သူမျမင္ေအာင္ မ်က္ေစာင္း
တစ္ခ်က္ထုိး၍ ကားအေရွ႕ခန္းမွာ ထုိင္လုိက္သည္။ သူမ မင္းလက္ယာ
ေဘးမွာ ဝင္ထုိင္ျပီးသည္ႏွင့္ စံေတာ္အိမ္ေရွ႕မွ ကားေလး
ေမာင္းထြက္ခဲ့သည္။
"ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္… ကုိမင္းလက္ယာ "
"ဟုတ္ကဲ့ …ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ဝမ္းသာ
ပါတယ္ ကုိအာကာ…"
ကုိအာကာဆုိသည္ လူက ဂါဝန္အနက္ေရာင္ေလးျဖင့္ လွပေနသည္
ျခယ္ကုိ တစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း ……
"သူက …ကုိလက္ယာရဲ႕ မေဟသီလား"
"ဟုတ္ပါတယ္ …ကုိအာကာ …"
"ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ ။ မဂၤလာေဆာင္တုန္းက ကြ်န္ေတာ္က
US ေရာက္ေနလုိ႕ မလာျဖစ္ခဲ့ဘူး…
ေတာင္းပန္ပါတယ္…"
"ရပါတယ္…ကိစၥမရွိပါဘူး …ကုိအာကာ"
ထုိ႕အခ်ိန္တြင္ ……သူမတုိ႕ အနီးကုိ
ဓာက္ပုံဆရာမ်ား ေရာက္လာ၍ …ဓာက္ပုံမ်ား တျဖက္ျဖက္ ရုိက္ယူေနၾက
သည္။
မၾကာပါ…မင္းလက္ယာ ႏွင့္ ကုိအာကာ
တုိ႕က အျခားဝုိင္းမွ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း
ရွင္ၾကီးမ်ားျဖင့္ စကားေျပာေနၾက
သည္။
ျခယ္တစ္ေယာက္တည္း ေယာင္လည္ေယာင္လည္ ျဖစ္ေနသည္။
သူမအတြက္ ဒီလုိပြဲ႕မ်ဳိး တက္ဖူးတာ
ပထမဆုံးအၾကိမ္မဟုတ္ေပမယ္
ဒီပြဲ႕မွာေတာ့ သူမ ႏွင့္ သိသည္ လူက
တစ္ေယာက္မွ မရွိ။
မီးေရာင္စုံေတြ႕ ၾကားထဲ ဆူညံေနသည္
လူေတြ႕ ၾကားထဲမွာ ျခယ္ေခါင္းေတြ႕
ရႈပ္လာျခင္း ႏွင့္အတူ အားငယ္လာမိ
သည္။
မင္းလက္ယာကုိ လွမ္းၾကည့္ေတာ့လည္း
သူအနားမွာ လူေတြ႕က ဝုိင္းကာျဖင့္
စကားေျပာ မပ်က္။
ထုိ႕စဥ္ သူမကုိ ဘယ္သူက ပစ္တုိက္သြား
မွန္း မသိဘဲနဲ႕ သူမကုိယ္ေလး ယုိင္ျပိဳလဲ
သြားသည္။
"ဟာ ………"
ထုိ႔ျမင္ကြင္းကုိ ျမင္လုိက္ရေသာေၾကာင့္ မင္းလက္ယာ ျခယ္မုန္းရံဆီ အေျပးေလး
သြားရန္ ျပင္လုိက္စဥ္………
ျခယ္မုန္းရံ ကုိယ္ေလး ပစ္မလဲခင္ အခ်ိန္မွီ လွမ္းထိန္းေပးလုိက္သူက မင္းေခတ္ ……။
"ဟင္ …………"
"နင္အဆင္ေျပရဲ႕လား …ျခယ္"
"ဟုိ…ေျပ…ေျပပါတယ္……"
သူမ မင္းေခတ္ လက္ထဲမွ ရုန္းထြက္ရင္း
ေျပာလုိက္သည္။
ထုိ႕ျမင္ကြင္းကုိ အစအဆုံး ၾကည့္ရင္း
မင္းလက္ယာ ေဒါသထြက္ေနမိသည္…။
"ေတာက္……… "
သူ ျခယ္မုန္းရံကုိ အခ်ိန္မွီ ေျပးမထိန္း ႏုိင္
ခင္ ထုိ႕ေကာင္က ၾကားျဖက္သြားျခင္း။
မင္းလက္ယာ သူႏွင့္ စကားေျပာေနသည္
သူေတြ႕ကုိ ႏႈတ္ဆက္၍ ျခယ္မုန္းရံတုိ႕ ဆီကုိ ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။
"ျခယ္မုန္းရံ ………"
"ဟင္……ရွင္……"
သူကုိ ျမင္လုိက္ရ၍ မ်က္လုံးေလး
ျပဴးကာ အံၾသေနေသာ ျခယ္မုန္းရံကုိ
ခါးေလးကေန ဆြဲ၍ ဖက္လုိက္ျပီး…
မင္းေခတ္ကုိ ရိတိတိျပံဳးျပ၍ ……
"ဆုံၾကျပန္ျပီေနာ္ မင္းေခတ္…"
"ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ မင္းလက္ယာ
………"
မင္းေခတ္က မင္းလက္ယာကုိ ျပံဳးျပ၍
လက္ကမ္းေပးသည္။ႏႈတ္ခမ္းက ျပံဳးေနေပမယ္ အၾကည့္ေတြ႕က စူးရဲကာ
ခက္ထန္ေနသည္။
မင္းလက္ယာက ေအးစက္စြာပင္ လက္ျပန္ကမ္းေပးလုိက္သည္။ လက္ဆြဲ
ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္မွာ ႏႈတ္ခမ္းေတြ႕က ျပံဳးေန
က်ေပမယ္ …မ်က္ဝန္းအၾကည့္ေတြ႕က
ႏွစ္ေယာက္လုံး စူးရဲကာ ခက္ထန္ေနသည္။
အခ်ိန္အတန္ၾကာမွ လက္တြဲျဖဳတ္လုိက္
ၾကျပီး ျခယ္ကုိ ျပိဳင္တူ ၾကည့္ၾကသည္။
ထုိ႕ေနာက္ မင္းလက္ယာကပင္ စတင္၍
ျခယ္ …ခါးေလးကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ ဖက္ထားရင္း ………
"သြားၾကစုိ႕ မုန္း…ကုိယ္တုိ႕ တစ္ျခားလူ
ေတြ႕ကုိ လုိက္ႏႈတ္ဆက္ရေအာင္…"
သူမ မင္းလက္ယာ ဆြဲေခၚရာေနာက္ကုိ
ပါလာခဲ့သည္။ မင္းေခတ္က ထုိ႕ေနရာ
ေလးမွာ ေျခစုံရပ္၍ က်န္ခဲ့သည္။
"ရွင္ …ကြ်န္မ ခါးေပၚက ရွင္လက္ကုိ
ဖယ္စမ္းပါ………"
ျခယ္မုန္းရံ သူလယ္ကုိ ဖယ္ခ်လုိက္သည္။
သုိ႕ေသာ္ မင္းလက္ယာက ပုိး၍ တုိးဖက္ရင္း ……
" ခုနက ဟုိအေကာင္ ရင္ခြင္ထဲမွ တုန္းက ဒီလုိပုံစံ မဟုတ္ဘူးေနာ္……"
"ရွင္…ေပါက္ကရမေျပာနဲ႕ေနာ္။ ခုနက
ကြ်န္မ လဲက်မလုိ႕ ျဖစ္သြားလုိ သူက
လွမ္းထိန္းေပးတာ ……"
"သိပ္လွတဲ့ အကြက္ေတြ႕ဘဲ …လူအမ်ား
ၾကားထဲမွာ လဲက်သြားတဲ့ မင္းကုိ လွမ္းထိန္းလုိက္တဲ့ သူက ဟုိအေကာင္ျဖစ္
ေနတာကေတာ့ ထူးဆန္းေထြလာဘဲ…"
"ရွင္ ……။
ျခယ္ စကားရပ္တန္႕သြားသည္။အဘယ္
ေၾကာင့္ ဆုိေသာ သူမတုိ႕ အနီးကုိ
လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာေသာေၾကာင့္
ျဖစ္သည္။
"ကုိမင္းလက္ယာ ခင္ဗ်…စုံတြဲပုံေလး
တစ္ပုံေလာက္ ရုိက္ခြင့္ ျပဳႏုိင္မလား"
မင္းလက္ယာ ခဏရပ္ေနရင္းမွ
သူတုိ႕ကုိ အေဝးတစ္ေနရာမွ အကဲခက္ေနေသာ မင္းေခတ္ကုိ လွမ္း
ၾကည့္ကာ ………
"ရပါတယ္ဗ်……ရုိက္ပါ …ရုိက္ပါ……"
မင္းလက္ယာက ထုိ႕လူမ်ားကုိ
ျပံဳးရီရင္း ေျပာသည္။
"ဒီလုိ႕ေလး ေနေပးရမလား ခင္ဗ်…"
မင္းလက္ယာက ျခယ္ပခုံးေလးကုိ ဖက္ကာ ေျပာသည္။
"အုိေက ……ေက်းဇူးပါဗ်……"
ထုိ႕လူက ေက်းဇူးတင္စကားေျပာရင္း
ဓာက္ပုံမ်ားကုိ တဖ်က္ဖ်က္ရုိက္ယူသည္။
ျခယ္ …မင္းလက္ယာ ဖက္ထားသည္ကုိ
မသိမသာ ရုန္းရင္း ………
"ရွင္…ဒါ တမင္သက္သက္လုပ္ေနတာ
မဟုတ္လား …မင္းလက္ယာ"
မင္းျငိမ္ျငိမ္ေနသင့္တယ္ေနာ္
ေတာ္ၾကာ ဓာက္ပုံထဲမွာ မင္းရဲ႕ မလွမပပုံ ပါသြားအုံးမယ္……"
"ရွင္………အရူးေကာင္……"
ျခယ္ …စကားဆုံးေအာင္ပင္ မေျပာလုိက္ရ။ မင္းလက္ယာက သူမ
ကုိယ္ေလးကုိ ပုိ၍ ထုိးဖက္လုိက္ျပီး
သူရင္ခြင္ထဲ ျခယ္ကုိ ဆြဲသြင္းလုိက္သည္။
ျခယ္ ႏွင္႔ သူကုိယ္ေလး ထပ္တူက်သြား
ခ်ိန္မွာ ထြက္ေပၚလာသည္ ရင္ခုန္သံ
ႏွစ္ခုက တူညီေနမလား ဆုိတာေတာ့
………………။
part- 9ေမ်ွာ္
Enjoy the vote and reward!
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit
Thank you.
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit
great content! and thanks again for following!
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit
This post has received a 0.63 % upvote from
thanks to: @aungminthet.
For more information, click here!!!!
Send minimum 0.010 SBD to bid for votes.
Before sending a transfer to @minnowhelper, verify that your publication meets these conditions (http://www.minnowhelper.com/conditions.php). After the transfer is made, no claims will be received.
The Minnowhelper team is still looking for investors (Minimum 10 SP), if you are interested in this, read the conditions of how to invest click here!!!
ROI Calculator for Investors click here!!!
Downvoting a post can decrease pending rewards and make it less visible. Common reasons:
Submit