ေယာသားတစ္ေယာက္ပါ

မဂၤလာပါခင္ဗ်ား
တစ္ပတ္တစ္ခါေပၚလို ့လာ MSC Pro ပါခင္ဗ်ာ့၊Pro တင္ဖို ့ စာေရးမယ္ေပါ့၊ Pro မရွိတဲ့ရက္ေရာ စာမေရးဘူးလား ေမးစရာရွိပါတယ္၊ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ မေရးျဖစ္ဘူး။စာမေရးျဖစ္ဘူး ဆိုတာကလဲ ေရးစရာ ကုန္ႀကမ္း ရွာမေတြ ့ဘူး။ဒါျဖင့္ ကိုယ့္အေႀကာင္း ကိုယ္ေရးေပါ့၊ေန ့စဥ္ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြ ကို ခ်ေရး ေရးစရာမ်ား ေပါလြန္းလို ့ ဘာညာ ေျပာလို ့ရတယ္။ တကယ္စာေရးမယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ကစ ရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားရင္း စိတ္ထဲ ေပၚလာတာက ရြာ အေႀကာင္း၊စာ ေရးသူရြာအေႀကာင္းေလး ေရးပါဦးမည္။

စာေရးသူရဲ့ရြာ နာမည္က ေယာသူတို ့ရြာ
ေယာ ဆိုတာ ျမန္မာ နိုင္ငံ ဘယ္အပိုင္းမွာ တည္ရွိတာလဲ ဆိုတာ ေျပာျပပါ့မယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံ အေနာက္ဘက္ပိုင္း မွာ တည္ရွိျပီး ေတာ့ ခ်င္းျပည္နယ္ နဲ ့ထိစပ္ တည္ရွိေနပါသည္။ေယာ ဆိုတာ နဲ ့ထီလင္း၊ေက်ာက္ထု၊ေဆာ၊ဂန္ ့ေဂါ ဆိုျပီးေတာ့ ေလးျမိ့ဳရွိပါသည္။ဂန္႔ေဂါျမိ့ဳကိုေတာ့ ေျမာက္ေယာ လို ့ေခၚျပီး ၊ ေက်ာက္ထုျမိဳ ့ႏွင့္ က်န္ႏွစ္ျမိ့ဳက ေတာင္ေယာ ဘက္ပါတယ္လို ့သိထားပါသည္။ခ်င္းျပည္နယ္ကလဲ ေတာင္းပိုင္းႏွင့္ေျမာက္ပိုင္းဟူ၍ ကြဲျပားျပီး ေတာင္ပိုင္းခ်င္း လူမ်ိဳးစကားႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္းခ်င္းလူမ်ိဳးစကား မတူညီႀကပါဘူး။(မွတ္ခ်က္အေနနဲ ့ ခ်င္းလူမ်ိဳးေတြမွာ စကားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါသည္။)ေယာျမိ့ဳ ေလးျမိ့ဳ လံုးက မေကြးတိုင္း ထဲမွာ တည္ရွိျပီး အနီးဆံုးျမိ့ဳကေတာ့ ပခုကၠဴျမိ့ဳ ပါ။ ၁၀ တန္းေအာင္လို ့ တကၠသုိလ္ တက္မယ္ဆိုရင္ အနီးဆံုးျမိ့ဳျဖစ္တဲ့ ပခုကၠဴ ျမိ့ဳမွာ ပဲ ေက်ာင္းသြားတက္ႀကရတာပါ။

စာေရးသူဟာ ဂန္႔ေဂါျမိ့ဳ၊ေျမာက္ ေယာ ဘက္ကျဖစ္ပါသည္။ဂန္႔ေဂါျမိ့ဳ ကေန ခရီးဆက္မယ္ ဆိုရင္ ကေလး၊ကေလးဝ၊တမူး၊ ျပီးေတာ့ အိႏၵီယနိုင္ငံ ဘက္ကို ေရာက္သြားမွာပါ။စာေရးသူ ေနတဲ့ ရြာကေလး ကေတာ့ ပံုေတာင္၊ပံုညာ အနီးမွာ ျဖစ္ျပီး အေလာင္းေတာ္ ကႆဖ ႏွင့္ တစ္ည အိပ္ ႏွစ္ရက္ ခရီးေလာက္ ေဝးတဲ့ ရြာကေလး မွာ မိဘေတြနဲ့ အတူ ေနထိုင္ေနတာ ျဖစ္ပါသည္။အေလာင္း ကႆဖ ဘုရားဖူး သြားဖို ့ ဟို. . .အရင္တုန္းက ေျခလ်င္သာ သြားႀကတာပါ။ထို ့အျပင္ စာေရးသူ ရြာ နဲ ့ အနီးမွာ အစိုးရက သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေဘးမဲ့ ေတာ ရွိပါသည္။ဒီေဘးမဲ့ ေတာ ႀကီးက ေတာ္ေတာ္က်ယ္ဝန္းလွပါတယ္၊ေရွးလူႀကီးေတြ ေျပာျပခ်က္အရ အစိုးရဆင္ေတြ ထိန္းေက်ာင္း ဖို ့ ထားတဲ့ ေနရာလို ့လဲ ေျပာႀကပါသည္။ေဘးမဲ့ေတာ ဆိုေတာ့ ေတာရိုင္းေကာင္ေတြ အလြန္ေပါတဲ့ ေနရာေပါ့။စာေရးသူ ရြာက ေန ေဘးမဲ့ ေတာထဲကို သြားမယ္ဆိုရင္ တစ္ရက္ခရီးေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရပါသည္။စာေရးသူ ရြာ အနီးမွာ တည္ရွိေနတဲ့ အရာေတြ ကိုေျပာျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။စာေရးသူငယ္ဘဝ အေတြ ့အႀကံဳေလးကို မွ်ေဝပါဦးမည္။

စာေရးသူ ငယ္ငယ္ က အေဖ ၊အေမ တို ့ႏွင့္ အတူ ေတာင္ယာ စိုက္ခင္း ေတြရွိရာ ကို လိုက္သြားခဲ့ဖူးပါသည္။အေဖ၊အေမတို ့စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြကို လူသူ မရွိခိုက္ လာစားႀကတဲ့ ေတာႀကက္၊ေတာဝက္ႏွင့္ ေမ်ာက္ ေတြလဲ ျမင္ဖူးပါသည္။ညဘက္ေတြဆိုရင္ ေခ် ေဟာက္သံ၊ ဝပ္ ဝပ္ မည္တဲ့ ေတာေႀကာင္ အသံ ေတြနဲ ့ အတူ စပါးခင္းကို လာစားတဲ့ ေတာဆင္ရိုင္း ေတြကို မီးရွဴးႏွင့္ ေျခာက္လန္ ့ရတာေတြကိုလဲ ႀကံဳေတြ ့ခဲ့ဖူးပါသည္။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီေတာတြင္းသတၱဝါေတြ မရွိသေလာက္ ရွားပါးသြားခဲ့ပါျပီ။ႏွစ္ေတြႀကာလာတာနဲ ့အမွ် သဘာဝ ေတာေတာင္ ေနရာအႏွံ ့ မွာ လူသူ အေရာက္အေပါက္ မ်ားလာတယ္၊လူေတြ ေနထိုင္လာႀကတယ္။မည္သို ့ပင္ ေတာနက္ ေစကာမွ ုလူသူမေရာက္ တဲ့ ေနရာဟူ၍ မရွိေတာ့ ေပ။ဒါေႀကာင့္ ေတာေကာင္ေတြ ဟာ လူေတြနဲ ့ ေဝးရာ ကို ေျပာင္းေရြ ့သြားႀကလို ့အရင္ကလို အလြယ္တကူ မေတြ ့နိုင္ေတာ့ပါဘူး။

စာေရးသူ ရြာ မွာ အခုလို ပူျပင္းတဲ့ ေႏြရာသီ ေန ့ခင္း ဘက္ဆိုရင္ မိသားစုနဲ ့အတူတူ သေဘၤာသီး သုတ္စား ႀကတာကို သတိရမိပါသည္။ေန ့ခင္းဘက္ ေနအရမ္းပူေတာ့ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္နိုင္၊ လုပ္စရာ ရွိရင္ေတာင္ ေန က်ခ်ိန္ ညေန ၃ နာရီေလာက္မွသာ အလုပ္လုပ္ႀကတာမ်ားပါသည္။ညေန ၃ နာရီ အခ်ိန္ ပ်ိဳေမ တို ့ေရခပ္ ဆင္းတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ဒါေတြကေတာ့ စာေရးသူ ရြာဓေလ့ အေႀကာင္းအရာ အနည္းငယ္ႏွင့္ အနီးပတ္ဝန္းက်င္ မွာ ရွိတဲ့ အရာေတြပါ၊ ဘယ္လို ျဖစ္ျဖစ္ ဇာတိ ေမြးရပ္ေျမ ျဖစ္လို ့ ေပ်ာ္ပါသည္။
ဒီေလာက္နဲ ့ပဲ နိဂံုး ခ်ဳပ္ပါရေစ။
MSC အဖြဲ ့ဝင္ မ်ား စိတ္ခ်မ္းသာ ၊ ကိုယ္က်န္းမာ ရွိႀကပါေစ။
Author>>@aungsanlwin
Photo Credit;; facebook
MSC-017