The Buddha and The Beggar

ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ကြ်န္ေတာ္ အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ ပံုျပင္ေလး တစ္ပုဒ္ပါ။ဒီ
ပံုျပင္ေလးက မ်ားစြာ သင္ခန္းစာေတြ ေပးပါသည္။ထိုင္းနိုင္ငံသား တစ္ေယာက္က ေျပာျပထားတဲ့ ပံုျပင္ေလး တစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။
သူကေတာ့ Video File ေလးနဲ့ ေျပာျပထားတာပါ။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ စာသားအျဖစ္ ေရးသားလိုက္ပါသည္။
ဒါဆို ခင္ဗ်ား ဘာသာျပန္ထားတာလား လို ့ ထင္ေနမယ္ မဟုတ္ပါဘူး
၃ ဘာသာ နဲ့ တင္ထားတာပါ။
ပံုျပင္ေလးရဲ့ နာမည္ ကေတာ့

"The Buddha and The Beggar"
"ဗုဒၶႏွင့္ဆင္းရဲသားေလးတစ္ေယာက္"
မိဘ မဲ့ ဆင္းရဲသားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။
ဆင္းရဲသားေလးက ေန့စဥ္ေတာင္းရမ္း ရွာေဖြလို ့ရတဲ့ ပစၥည္း ေတြနဲ့ အစားအေသာက္ေတြကို စုျပီး သိမ္းထားေလတယ္။
တစ္ေန့ ေတာ့ သူသိမ္းထားတဲ့ အစားအစာ ေတြ က ေလ်ာ့ေလ်ာ့လာတယ္ ဘာေႀကာင့္လဲဆိုတာ စဥ္းစား လို ့မရ ျဖစ္ေနေလရဲ့ ေနာက္တစ္ေန့ မွာ ႀကြက္တစ္ေကာင္က သူသိမ္းထားတဲ့ အစားအစာ ေတြ ကို ခိုးခိုး စားေနတာ ေတြ ့တယ္။ ႀကြက္ကေလးကို ေမးလိုက္တယ္ မင္း ငါ့ရဲ့ အစားအစာ ေတြ ကို ဘာလို ့ ခိုးစား ေနရတာလဲ ငါက ဆင္းရဲသား တစ္ေယာက္ပါ၊ တျခား ခ်မ္းသာတဲ့ သူေတြ ဆီက မင္း ခိုးစားရင္ ဘာျပႆနာ မွ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး လို ့ ေျပာ လို္က္သည္။ ႀကြက္ကေလး ျပန္ေျပာလိုက္သည္မွာ ဒါကေတာ့ မင္းရဲ့ ကႀကမၼာပဲ ေလ တဲ့ မင္းဘယ္ေလာက္ပဲရွာစုစု ၊အရာဝတၳဳ (၈)ခုထက္ ပိုစု လို ့မရဘူး လို ့ျပန္ေျပာတယ္။ ဆင္းရဲသားေလးက အံႀသသြားတယ္ ဘာအတြက္ေႀကာင့္ အရာဝတၳဳ ( ၈) ထက္ ပိုစုလို ့မရ ရတာလဲ လို ့ ဆက္ေမးလိုက္တယ္။ ႀကြက္ကေလးက ဒါေတာ့ ငါမသိဘူး
မင္းသိခ်င္ရင္ ဗုဒၶဘုရား ကို သြားေမးႀကည့္လို ့ ေျပာလိုက္တယ္။

ဆင္းရဲသားေလးက ႀကြက္ကေလးရဲ့ စကားႀကားျပီး ဗုဒၶဘုရား ဆီကို သြားဖို ့ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ မနက္ေစာေစာ အိပ္ယာထ ျပီး ဗုဒၶဘုရား ဆီကို ခရီးစတင္ ထြက္ေလတယ္။ ခရီးထြက္လာ လိုက္တာ ေနဝင္ ၍ ေမွာင္စျပဳေနျပီ တစ္ညတာ နားခို ဖို ့ အနီးအနား မွာရွိတဲ့ အိမ္တစ္အိမ္ ဝင္ျပီး တစ္ညတာ တည္းခိုခြင့္ ေတာင္းတယ္။ အိမ္ရွင္က ဘာေႀကာင့္ ခရီးထြက္လာ တာလဲ လို ့ေမးေတာ့ ဆင္းရဲသားေလး က ဗုဒၶ ဘုရား ဆီမွာ သိခ်င္တာေလး သြားေမးဖို ့ ထြက္လာတာ ျဖစ္ေႀကာင္းေျပာျပလိုက္တယ္။
အိမ္ရွင္က တစ္ညတာ တည္းခို ခြင့္ ျပဳလိုက္တယ္။ အိမ္ရွင္က သူတို့မွာ စကားမေျပာနိုင္တဲ့ (၁၆) ႏွစ္ သမီးေလး တစ္ဦးရွိေႀကာင္း ေျပာျပျပီး ၊ဗုဒၶဘုရားဆီ ေရာက္ရင္ စကားေျပာလာေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ေဆာင္ရမလဲဆိုတာ ေမးခဲ့ေပးပါ ဟု ေျပာေတာ့ ဆင္းရဲသားေလးက ေမးခ့ဲေပးပါမည္ဟု ကတိေပး ေျပာလိုက္ေလသည္။

မနက္လဲ ေရာက္ေတာ့ ဆင္းရဲသားေလး ခရီးဆက္ ေလတယ္။ သူ့ရဲ့ ခရီးကေတာ့ ေတာင္ကုန္းေတာင္တန္း ေတြကိုုျဖတ္ေက်ာ္ရမယ့္ လမ္းခရီးျဖစ္ေနသည္။
ေတာင္တစ္ေတာင္ ကို ေရာက္ေတာ့ ေမွာ္ဆရာ တစ္ေယာက္နဲ့ ေတြ့တယ္။
ေမွာ္ဆရာ က သူ ့ရဲ့ ေမွာ္တုတ္ေခ်ာင္းကိုသံုးျပီး ဆင္းရဲသား ေလးကို ေတာင္ေတြနဲ့ ေဝးရာ အရပ္ကို
ေခၚေဆာင္သြားေပးတယ္။ေတာင္ေတြရွင္းသြားေတာ့မွ ဆင္းရဲသားေလး ခရီးဆက္မယ့္ လမ္းေပၚကိုခ်ေပးတယ္။ ေမွာ္ဆရာ က ဆင္းရဲသားေလး ကို ဘယ္ကို ခရီးဆက္မလဲ လို ့ေမးလိုက္တယ္။ဆင္းရဲသားေလး ဗုဒၶဘုရား ကို ေမးစရာေလး ရွိလို ့ ဗုဒၶဘုရားနဲ့ ေတြ ့ဖို ့သြားေနတာျဖစ္ေႀကာင္း ေျပာျပတယ္။
ဒီလိုဆို သူ့အတြက္ပါ ေမးခဲ့ေပးဖို ့ ေတာင္းဆိုတယ္။ သူ ့က ေမွာ္ဆရာ ဘဝနဲ့ ႏွစ္တစ္ေထာင္ ရွိေနျပီ သူ့ရဲ့ က်င့္စဥ္အရ ၊ သင္ယူမွ ု အရ ဆိုရင္ နတ္ျပည္ ေရာက္သင့္ေနျပီ ဒါေပမယ့္ အခုထိ မေရာက္ေသးဘူး ဘာေႀကာင့္လဲ ဆိုတာ ေမးခဲ့ေပးဖို ့ ေျပာေတာ့ ဆင္းရဲသားေလးက ရတာေပါ့ ေမးခဲ့ေပးပါမယ္ လို ့ ေျပာလိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ့ ခရီးဆက္ လာလိုက္တာ သူ ဘယ္လိုမွ ေက်ာ္လို့မရေတာ့တဲ့ ျမစ္ျပင္ႀကီး ကို ေတြ ့တယ္။ ျမစ္ကို ဘယ္လို ျဖတ္ကူးရမလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားရင္း လိပ္ႀကီးနဲ့ သြားေတြ့တယ္။
လိပ္ႀကီးကို ဟိုဘက္ကမ္း ကို ပို ့ေပးဖို့ အကူအညီ ေတာင္းလိုက္တယ္။
လိပ္ေက်ာေပၚ ထက္ျပီး ျမစ္ျပင္ကို ျဖတ္ကူးေနရင္း၊ လိပ္ႀကီးက ဘယ္ကို သြားမလဲ လို ့ ေမးလိုက္တယ္။ ဆင္းရဲသားေလးက ဗုဒၶ ဘုရားဆီမွာ သူသိခ်င္တာေလး ေမးမလို ့ ခရီးထြက္လာတာ လို ့ ေျဖလိုက္တယ္။
လိပ္ႀကီးကလဲ ဒါဆို သူ့အတြက္ပါ ေမးခဲ့ပါလား ဆိုေတာ့ ၊ ဆင္းရဲသားေလးက လဲ ရတာေပါ့ လို ့ ေျဖလိုက္တယ္။ လိပ္ႀကီး က နဂါးျဖစ္ဖို ့ က်င့္ေနတာ ႏွစ္ (၅၀၀) ရွိေနျပီ အခုထိ နဂါး မျဖစ္ေသးဘူး ၊ငါ့ရဲ့ က်င့္စဥ္နဲ့ ဆိုရင္ နဂါးျဖစ္သင့္ေနျပီ၊ ဘာေႀကာင့္ မျဖစ္ေသးတာတာလဲဆိုတာ သိခ်င္တယ္ ဗုဒၶဘုရားကို ေမးခဲ့ေပးပါလို ့ ေျပာလိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ့ ခရီးဆက္လာရင္း ဗုဒၶ ဆီကို ေရာက္တယ္ ။ ဗုဒၶဘုရားက လူတစ္္ဦး လွ်င္ ေမးခြန္း သံုးခြန္း သာေမးခြင့္ျပဳတယ္။
ဆင္းရဲသားေလး မွာ ဗုဒၶဘုရားကို ေမးခြန္းေမးဖို ့ စကားမေျပာတတ္တဲ့ (၁၆) ႏွစ္ သမီးေလး၊ နတ္ျပည္ေရာက္ဖို့ က်င့္ေနတာ ႏွစ္တစ္ေထာင္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ေမွာ္ဆရာ၊နဂါးျဖစ္ဖို ့ ႏွစ္(၅၀၀) ရွိျပီျဖစ္တဲ့ လိပ္ႀကီး၊သူ ့အတြက္ပါေမးမယ္ဆိုရင္ ေမးခြန္းက အားလံုး ေလးႀကိမ္ေမးရမယ္။ဒါေပမယ့္ သံုးခြန္းသာ ေမးခြင့္ရမွာမို ့ ဆင္းရဲသားေလး စဥ္းစားရေလျပီ၊ ဗုဒၶဘုရားဆီကို သူသိခ်င္တဲ့ေမးခြန္းေမးဖို့ အေဝးႀကီးကေန လာခဲ့တာ ၊ သံုးခြန္းသာ ေမးခြင့္ရမွာ သူ ့အတြက္ မေမးေတာ့ပဲ
စကားမေျပာတတ္တဲ့ (၁၆ )ႏွစ္သမီး၊နဂါးျဖစ္ဖို့ ႏွစ္(၅၀၀) ထိ က်င့္ႀကံေနတဲ့လိပ္ႀကီး၊ နတ္ျပည္ ေရာက္ခ်င္လို ့ ႏွစ္တစ္ေထာင္ က်င့္ေနတဲ့ ေမွာ္ဆရာ သူတို့အတြက္ ပဲေမးေတာ့မယ္လို ့ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
သူကေတာ့ အရင္ေနရာမွာ ပဲျပ န္ ေတာင္းစားေတာ့မယ္လို ့ဆံုးျဖတ္ထားေလတယ္။

၁။ပထမဆံုး စကားမေျပာတတ္တဲ့ (၁၆) ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ေကာင္းမေလး ၊ ဘယ္အခ်ိန္ စကားေျပာနိုင္မွာလဲ ဘုရားလို ့ ေမးလိုက္တယ္။
ဗုဒၶဘုရားက သူ့ရဲဖူးစာ ဖက္နဲ့ေတြ ့ရင္ စကားေျပာပါလိမ့္မယ္လို ့ေျဖလိုက္တယ္။

၂။နတ္ျပည္ေရာက္ဖို့ က်င့္ႀကံေနတာ ႏွစ္တစ္ေထာင္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ေမွာ္ဆရာကေရာ ဘာေႀကာင့္ နတ္ျပည္မေရာက္ေသးတာလဲဘုရား လို့ ေမးလိုက္တယ္။
ဗုဒၶဘုရားက ေမွာ္ဆရာ က ေမွာ္တံေလးကို ဘယ္ေတာ့မွ ေအာက္မခ်ဘူး၊ ေက်ာက္ခ်ထားသလိုျဖစ္ေနတယ္။ေမွာ္တံေလးကို စြန့္လႊတ္လိုက္ပါ။ဒါဆို နတ္ျပည္ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္လို ့ေျဖတယ္။

၃။သက္တမ္း ႏွစ္(၅၀၀) ရွိျပီး၊နဂါးျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ လိပ္ႀကီးအေႀကာင္း ကို ေလွ်ာက္တင္လိုက္တယ္။
ဗုဒၶဘုရားက လိပ္ႀကီးဟာ သူ့ရဲ့ အခြံကိုမခြါခ်င္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ၊အခြံကိုမခြါသ၍ နဂါးမျဖစ္နိုင္ဘူး လို့ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ဆင္းရဲသားေလး ဗုဒၶဘုရား ကို ရွိခိုးဦးခ်ျပီး ျပန္လာခဲ့ေတာ့တယ္။

ဆင္းရဲသားေလးက ဗုဒၶဘုရားဆီက ေမးခြန္း သံုးခြန္း ေမးျပီးေတာ့ သူ ျပန္လာခဲ့ျပီ ပထမဆံုး ေတြ ့တာက လိပ္ႀကီး ၊ဆင္းရဲသားေလးက လိပ္ႀကီးကို နဂါးျဖစ္ဖို ့ အခြံကေန ခြါထြက္မွသာ နဂါးျဖစ္နိုင္မယ္ ဗုဒၶဘုရား က လိပ္ႀကီးရဲ့ ေမးခြန္းကို ေျဖလိုက္တယ္လို ့ ေျပာေတာ့၊လိပ္ႀကီးကလဲ အခြံကေန ခြါလိုက္တယ္ လိပ္ႀကီး ၊နဂါးျဖစ္သြားတယ္။

လိပ္ႀကီးရဲ့ အခြံထဲမွာ ဟို ပင္လယ္ေအာက္ႀကမ္းျပင္မွာသာ ေတြ ့နိုင္တဲ့ ပုလဲ ေတြ အမ်ားကိုေတြ့တယ္။ လိပ္ႀကီးက ငါလဲ နဂါးျဖစ္ျပီ ၊ ဒါေတြ မလိုေတာ့ဘူး မင္းယူသြားလို ့ ဆင္းရဲသားေလးကို ေပးလိုက္တယ္။
ဆင္းရဲသားေလးလဲ ပုလဲေတြ ယူျပီး အျပန္ခရီးဆက္ခဲ့တယ္။

ေတာင္တန္း ေတြေပၚေရာက္ေတာ့ ေမွာ္ဆရာနဲ့ ေတြ ့တယ္။ ဆင္းရဲသားေလး က နတ္ျပည္ေရာက္ဖို ့ ေမွာ္တံေလး ကို စြန့္လြတ္ ရမယ္လို ့ ဗုဒၶဘုရားက ေျဖလိုက္ပါတယ္ ဆိုတဲ့အေႀကာင္း ေမွာ္ဆရာကို ေျပာျပေတာ့၊ ေမွာ္ဆရာလဲ ေမွာ္တံေလးကို ဆင္းရဲသား အတြက္ေပးလိုက္တယ္၊သူလဲ နတ္ျပည္ေရာက္သြားတယ္။
ဆင္းရဲသားေလး ဟာ လိပ္ဆီက ရလာတဲ့အဖိုးတန္ ပုလဲေတြႏွင့္ ေမွာ္တံေလးပါ ရခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ့ အျပန္ခရီးဆက္ခဲ့ပါတယ္။
စကားမေျပာတတ္တဲ့ ေကာင္မေလး ေနတဲ့ အိမ္ကို ေရာက္တယ္ ။ ဆင္းရဲသားေလး အိမ္ထဲေရာက္ေရာက္ ျခင္း၊ အိမ္အေပၚထပ္ကေန ေကာင္မေလးက အရင္တစ္ပတ္က လာတဲ့ တစ္ေယာက္လား ဆိုျပီး စကားစေျပာပါတယ္။ သူ တို့ႏွစ္ေယာက္ ဖူးစာရွင္ေတြ ျဖစ္သြားျပီး၊အခ်စ္စစ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ပံုျပင္ေလးက ဒီေလာက္ပါပဲကြယ္။
ပံုျပင္ေလးက ေပးသြားတဲ့ သင္ခန္းစာေတြက အမ်ားႀကီးပါ။
ကိုယ္က ျခေသၤ့ ျဖစ္ခ်င္ရင္ ၊အခုလံုျခံဳျပီးသားေနရာ ကေန ခြါရပါမယ္။
ဆိုလိုခ်င္တာက ျခေသၤ့ ျဖစ္နိုင္တဲ့ ေနရာရပ္ဝန္းကို ေျပာင္းေရြ့ေနထိုင္မွသာ ျခေသၤ့ျဖစ္နိုင္မယ္လို့ ဆိုလိုတာပါ။
တစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့အခါ ဟိုဟို ဒီဒီေလွ်ာက္ေတြးရင္း၊ ကိုယ္ႀကံဳေတြေနရတဲ့ ျပႆနာ က ႀကီးမားတယ္၊ေတာ္ေတာ္ကံဆိုးေနတယ္လို ့ ထင္ေနတတ္ႀကပါတယ္။ အျခားသူေတြရဲ့ အဆင္မေျပမွ ုေတြ၊ကိုယ့္ေလာက္ အခြင့္အေရးမရတဲ့ သူေတြရဲ့ဘဝကို ႀကည့္မယ္ဆိုရင္ ေသးေသးေလးျဖစ္သြားမွာပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို ့လူမ်ိဳးေတြက သူ့တစ္ပါးကို ေရွ့တန္းတင္ႀကည့္တတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို့ ဟာ ကိုယ္ရဖို ့အတြက္ ေပးဆပ္ျခင္းနဲ့ စရမယ္ လို့ ပံုျပင္ထဲမွာ ပါ ပါတယ္။ သူ့တစ္ပါးအတြက္ေပးဆပ္ေနတဲ့သူေတြကို ေလာက ႀကီး က ပစ္မထားပါဘူး၊တူေသာအက်ိဳးျပန္ေပးမွာပါ။
ဒီလိုဆိုရင္ ကမၻာႀကီးက ေအးခ်မ္းေနမွာပါ။
Credit:: google image
Author::AungSannLwin