မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၁)

https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-2599326788fbe

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၂)

https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-8d9f292f7367e

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၃)

https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-7679adaa43f75

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၄)

https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-bd06d2c93897b

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၅)
https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-0517a44f2e346

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၆)
https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-40118d6c1439a

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၇)
https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-3b5e945415a01

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၈)
https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-20d17b24ebf9b

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၉)
https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-d82358c5ee72e

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၁၀)
https://steemit.com/myamar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-3ee1a5ebd61ef

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၁၁)
https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-7b880eea37528

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၁၂)
https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-4771d80429188

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၁၃)
https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-9655e61117d77

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၁၄)
https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay

              အခန္း(၁၄)
          (ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

တနလၤာေန႔။ ။
ေက်ာင္းသို႔လာေသာလမ္းသည္
လာေနက်လမ္းျဖစ္ေသာ္လည္း
ယခင္ကထက္ပို၍ေဝးေနသည္ဟု
ထင္ရသည္။အလားတူစြာ
ေက်ာင္းသို႔မေရာက္ခ်င္ေသးသည့္
စိတ္မ်ားကလည္းႀကီးစိုးေနေလေတာ့
သည္။အဘယ္ေၾကာင့္မေရာက္ခ်င္
ေသးသည္ကိုေတာ့မိမိဘာသာလ်ွင္
အသိဆံုးသာျဖစ္ေပသည္။
ဘဝမွာတစ္ခါမွကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်
မလုပ္ဖူးေသးေသာအေတြ႕အႀကံဳ
အသစ္တစ္ခုကိုစတင္ရမည္ျဖစ္ေသာ
ေၾကာင့္က်ြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့
Missionတစ္ခုသဖြယ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
Navy Seal Team-6မွ
Osama Bin Ladenအားသြားေရာက္
လုပ္ႀကံသုတ္သင္ရွင္းလင္းမည့္
အဖြဲ႕ဝင္မရန္းစစ္သားတစ္ဦးအလား
စိတ္လႈပ္ရွားမႈအျမင့္ဆံုးအေျခအေန
သို႔ဆိုက္ေရာက္ေနေလေတာ့သည္။
ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ၌လည္း
ဆိုင္ကယ္Standထဲတြင္-
"ေဝယံ…ေဝယံ…"
ေခၚသံၾကား၍လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာမွ
မိမိ၏အေတြးပံုရိပ္မ်ားကိုတစ္ခ်ိန္လံုး
စိုးမိုးဝင္ေရာက္သိမ္းပိုက္ထားသူ
သာလ်ွင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
"ေၾသာ္…စိမ္းလဲ့"
"နင္ ဒီေန႔ေက်ာင္းအေစာႀကီးလာတာ
ပါ့ေရာ"
"အင္း ဟုတ္တယ္"
"ငါကလည္းအေစာႀကီးလာျပီး
စာၾကည့္တိုက္မွာစာဖတ္ေနက်ေလ
အရင္တုန္းကနင့္ကိုမေတြ႕မိလို႔"
"အင္း ငါနင့္ကိုေျပာစရာရွိလို႔
အေစာႀကီးလာတာ"
"ေၾသာ္ ဒါဆိုငါနဲ႔စာၾကည့္တိုက္လိုက္
ခဲ့ပါလား?"
"ဒီလိုလုပ္ေလ ငါနဲ႔ကန္တင္းလိုက္ခဲ့ပါ
ငါေက်ြးပါ့မယ္"
"OKေလ ငါ့ရဲ႕စာဖတ္ခ်ိန္ေလးကို
နင့္ကိုေပးလိုက္ပါ့မယ္"
ကန္တင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ-
"မွာေနာ္ ႀကိဳက္တာမွာ"
"………………………"

"စားလို႔လည္းေကာင္းတယ္
နင္ငါ့ကိုေျပာစရာရွိတယ္ဆို
ေျပာေလ ဘာေျပာမွာလဲ"
"အင္း ေျပာမယ္ဆိုတာထက္
ေမးစရာေလးေတြရွိလို႔ပါ"
"နင့္ဘဝမွာအေရးႀကီးဆံုး
အရာတစ္ခုကဘာလဲ"
"မိဘေပါ့ဟ"
"အင္း ေနာက္တစ္ခုကေတာ့
နင့္ဘဝရဲ႕အေရးႀကီးဆံုးအစိတ္
အပိုင္းေတြထဲမွာ အခ်စ္ကို
ဘယ္ေနရာကထားမွာလဲ"
"ခုခ်ိန္ထိေတာ့မလိုအပ္ေသးဘူး
ထင္လို႔ဘယ္ေနရာကထားရမယ္
မဆံုးျဖတ္ရေသးဘူး"
"ဟုတ္ပါျပီ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုက
အခ်စ္ကိုဘယ္လိုလူမ်ိဳးေတြက
ကိုးကြယ္ၾကတယ္ထင္လဲ"
"ဦးေနွာက္မရွိတဲ့သူေတြလို႔
ထင္တာပဲ"
"အင္း နင္ေျဖရင္နည္းနည္းစဥ္းစားျပီး
မွေျဖလိမ့္မယ္ထင္ထားတာ
နင့္မွာအေျဖအဆင္သင့္မရွိေပမဲ့
လြယ္လြယ္ကူကူေျဖသြားတယ္
နင့္ရဲ႕ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတတ္တဲ့
အက်င့္ကိုေတာ့တကယ္အားက်မိ
ပါတယ္"
"နင္ ဒါေတြ ဘာလို႔ေမးေနရတာလဲ"
"ငါ နင့္ကို ခ်စ္မိေနလို႔ေပါ့"
"အယ္…ေတာ့…"
ပါးစပ္ကိုလက္ကေလးနဲ႕အုပ္၍
အာေမဋိတ္ပံုစံျပဳလုပ္ေနသည္မွာ
ကေလးတစ္ေယာက္သဖြယ္
ျဖဴစင္၍အျပစ္ကင္းလြန္းလွပါသည္။
ေနာက္မွ မခ်ိဳမခ်ဥ္အမူအရာေလးျဖင့္-
"ငါ သိသားပဲ"
"နင္ သိတယ္ ဟုတ္လား
ငါပံုစံကအဲ့ေလာက္သိသာလို႔လား?"
"အင္း နင့္အမူအရာနွင့္အေျပာအဆို
ေတြကသိသာေနတာဆိုတာထက္
ငါ့စိတ္ကအလိုလိုသိေနတာ"
"အင္းပါ ခုနကေမးခြန္းသံုးခုနဲ႔
ျပန္ဆက္စပ္ၾကည့္ရင္
နင့္ကိုစသိတဲ့ေန႔ကစျပီး ငါ့ဘဝရဲ႕
အေရးႀကီးဆံုးအရာေတြ
ထက္ပိုျပီးလိုခ်င္ေတာင့္တမိတာ
နင့္အခ်စ္ပါပဲ
နင္ဟာငါ့ဘဝရဲ႕အေရးႀကီးဆံုး
အစိတ္အပိုင္းအေနနဲ႔မဟုတ္ဘူး
ငါ့ဘဝတစ္ခုလံုးပါပဲ
နင္က အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္တဲ့သူက
ဦးေနွာက္မရွိဘူးသတ္မွတ္ထားရင္
ငါ့ဘဝမွာနင္ဟာနွလံုးသားနဲ႔ေရာ
ဦးေနွာက္နဲ႔ပါထပ္တူက်ခဲ့သူ
တစ္ေယာက္ပါ"
"ေၾသာ္…ေၾသာ္…ဒါေၾကာင့္နင္က
ဒီေမးခြန္းေတြအတြက္ငါ့ရဲ႕အေျဖကို
အရင္သိခ်င္တာေပါ့"
"အင္း ဟုတ္တယ္ ငါ့ကိုယ္ငါတိတိ
က်က်အေျဖရွာျပီးမွ နင့္ကိုဖြင့္ေျပာ
တာပါ"
"ဒါဆိုရင္ နင္က အခုခ်ိန္မွာ ငါ့ဆီက
ဘာကိုေမ်ွာ္လင့္ထားလဲ"
"ေမ်ွာ္လင့္ရေအာင္လုပ္ခဲ့မယ့္သူနဲ႔ပဲ
သက္ဆိုင္မယ္လို႔ငါထင္တယ္
ဒီအတြက္………"
"ရျပီ ဒီေလာက္ဆို…ငါစဥ္းစားပါ့မယ္
အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ေတာ့ငါ့ကို
မသတ္မွတ္ပါနဲ႔ ငါပြင့္လင္းတယ္
ဆိုတာကိုနင္သိပါတယ္
ငါဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်ျပီးရင္
နင့္ကိုအေၾကာင္းျပန္ပါ့မယ္"
"OK ေလ ငါေစာင့္ေနပါ့မယ္"
နာရီကိုၾကည့္ေသာအခါClassတက္
ရန္နီးျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္
အခန္းမတူေတာ့က်ြန္ုပ္နွင့္သူမ
ေခတၱခဏခြဲခြာရေပလိမ့္ဦးမည္။

"ေဝယံရာ မင္းကေတာ့ျမန္လိုက္
တာငါ့ကိုေတာင္အရင္မတိုင္ပင္ဘူး"
ေဝထြန္းမွာ အံ့အားသင့္သည့္
အမူအရာျဖင္ေျပာေသာအခါ-
"ငါလည္း အစကေတာ့ ညေနေလာက္
မွတစ္ေနရာရာခ်ိန္းျပီးေျပာမလို႔ပဲ
မင္းနဲ႔လည္းတိုင္ပင္မယ္ေပါ့
မနက္ကသူနဲ႔ေတြ႕လိုက္ေတာ့
တစ္ခါတည္းေျပာျဖစ္သြားတာ"
"ေအးပါ အဲ့ဒါလည္းေကာင္းပါတယ္
ငါ့သူငယ္ခ်င္းႀကီး အျမန္ကံေကာင္းပါေစကြာ"

"Text Massage"တစ္ေစာင္
ဝင္လာေသာေၾကာင့္Notification
အသံကိုၾကားလိုက္ရပါသည္။
ခါတိုင္းလိုOoredooနွင့္MPTမွပို႔သည့္
massageမ်ားသာျဖစ္ေပလိမ့္မည္
ဟုစိတ္၌ထင္မိေသာ္လည္း
ၾကည့္ရဦးမည္သာျဖစ္သည္။

"ေဝယံ ငါ ဒီေန႔ညေန အိမ္ျပန္မွာ
နင္သဘက္ခါ တနဂၤေႏြေန႔မနက္က်
ငါတို႔ျမိဳ႕ကိုလိုက္လာခဲ့ပါ
ဂိတ္ထဲေရာက္ရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္ေနာ္
ငါ လာေခၚလိုက္မယ္"

"Wow! Yeah!……!"
ဘဝတြင္ဤမွေလာက္ေပ်ာ္ရႊင္စရာ

ေကာင္းသည့္အခိုက္အတန္႔ မႀကံဳ
ဖူးပါ။နံရံကပ္နာရီကိုတစ္ခ်က္ေမာ့
ၾကည့္၍သဘက္ခါမနက္သို႔ေရာက္ရန္
နာရီလက္တံမ်ားကိုသာဆြဲလွည့္လိုက္
ခ်င္ပါေတာ့သည္။

တနဂၤေႏြေန႔။ ။

"ေဝယံ"
"အင္း ေျပာေလ"
"ငါကနင့္ဘဝတစ္ခုလံုး လို႔နင္ေျပာ
ခဲ့တယ္ေနာ္"
"ေအးေလ ဒါအမွန္ပဲ"
"ငါေသာၾကာေန႔ညျပန္ကတည္းက
ငါနင့္ကိုသတိရသလိုလိုေတာ့ရွိတယ္
စေနေန႔က်ေတာ့ နင့္ကိုငါပိုသတိရ
လာတယ္ ဟုတ္တယ္ ငါလည္း
နင့္ကိုခ်စ္မိေနျပီ"
"တကယ္လား? ငါဝမ္းသာလိုက္တာ"
"တကယ္လို႔ ငါသာနင့္ကိုသတိရ
မေနခဲ့ရင္ ဒီမနက္နင့္ကို မလာနဲ႔ေတာ့
လို႔ ဖုန္းဆက္မလို႔ပဲ"
"ဟား အခုေတာ့လာရက်ိဳးနပ္သြားျပီ
ေပါ့ေနာ္"
"အင္းေပါ့"
ခ်စ္သူ၏လက္ကိုတယုတယဆုပ္ကိုင္
ကာေလးနက္တည္ၾကည္ေသာ
မ်က္နွာအမူအရာျဖင့္-
"စိမ္းလဲ့ရယ္ ငါနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲ"
စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားျဖင့္ ဂိတ္ဝန္းမွ
သူမ၏ညႊန္ၾကားလမ္းျပမႈနွင့္အတူ
ဤေနရာသို႔ေရာက္လာေသာ္လည္း
ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေသခ်ာဂရုမစိုက္မိပါ။
ယခုမွာသာၾကည့္မိေတာ့သည္။
သာယာလွပေသာေနရာတစ္ခုသာ
ျဖစ္သည္။
သာယာလွပေသာေနရာဟုမဆိုသာ
ခဲ့ေသာ္ေတာင္မွ ခ်စ္သူဆီမွ
သူမ၏အခ်စ္ကိုရရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္
ယေန႔ရာသီဥတုသာယာေနပါသည္။
က်ြန္ေတာ္တစ္ဖက္သတ္ဆန္၍
ဘက္လိုက္ေျပာဆိုလိုက္ခ်င္ပါသည္။
"ယေန႔ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးအလြန္
သာယာလို႔ေနပါသည္။"

ခ်စ္တဲ့သူတိုင္းေပါင္းဖက္နိူင္ၾကပါေစ။

Written by:Aung Thar Kyaw
@aungtharkyaw
MSC-138