မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၁)

https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-2599326788fbe

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၂)

https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-8d9f292f7367e

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၃)

https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-7679adaa43f75

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၄)

https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-bd06d2c93897b

မနိူးထခ်င္ဘူး အိပ္မက္သခင္ရယ္(၅)
https://steemit.com/myanmar/@aungtharkyaw/mnundefinedtaundefinedngbau-aipmkthkhngyay-0517a44f2e346
အခန္း(၆)မွအဆက္-

အသံၾကား၍
ဖ်တ္ခနဲလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ မ်က္မွန္အမည္းတပ္ထား
ေသာအမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ကို
ေတြ႕လိုက္ရပါေတာ့သည္။
ေျခကိုခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္၍သြား
သည္မွာတျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားပင္
တားဆီးခ်ိန္မရလိုက္ေပ။
"ဒီမွာ ဒီမွာ ရွင္ခုနကဘာေျပာလိုက္တာလဲ"
"မၾကားလိုက္လို႔လား?"
"ၾကားပါတယ္ ေသခ်ာေအာင္ထပ္ေမးတာပါ
ဒီလမ္းကရွင္ဝယ္ထားတာမလို႔လား?
အမ်ားပိုင္ပစၥည္းလို႔ေခၚတယ္
ဒါသႀကၤန္ပြဲ လူႀကီးျဖစ္ျဖစ္
ကေလးျဖစ္ျဖစ္ ေရကစားတာပဲ
ရွင္သာလူႀကီးျဖစ္ေနျပီးနားလည္မႈ
မရွိတာ"ဟူ၍စက္ေသနတ္ပစ္သည့္
အတိုင္းစကားလံုးမ်ားကိုflowမွန္ကန္
စြာလႊတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။
"ဟာ ဘယ္လိုဟာေလးလဲ
စြာေတးလန္ပါ့လား?"
"ဟုတ္တယ္ေလ ဘာျဖစ္လဲ"
မိမိထက္ေလး ငါးနွစ္ငယ္နိူင္ေသာ
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္၏ရန္ေတြ႕
ခံရမႈကိုမေမ်ွာ္လင့္ဘဲခံလိုက္ရေလ၏။ထိုအခ်ိန္တြင္
"အစ္ကို ဘာျဖစ္လို႔လဲ? ကားပ်က္
ေနတာလား?"
ေဘးခံုတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ
ညီေလးနိူးလာ၍ဘုမသိဘမသိျဖင့္
ဆိုေလ၏။
"မဟုတ္ပါဘူးေဝယံရာ အျပင္ကို
ၾကည့္လိုက္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔
ျပႆနာျဖစ္ေနတာ"
မ်က္လံုးကိုလက္ျဖင့္ပြတ္၍ၾကည့္
လိုက္ရာ-
"ဟာ ေဝထြန္းရဲ႕
Uptown Girlပါ့လား?"
ဟုစိတ္ထဲမွရုတ္တရက္ေရရြတ္လိုက္
ျပီး ခ်က္ခ်င္းကားေပၚမွဆင္းလိုက္
ေလသည္။
"မင္းက စိမ္းလဲ့မ်ိဳးဦး မလား?"
သူစိမ္းေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္
ကအမွတ္တမဲ့ ကိုယ့္နာမည္ကို
ေျပာလိုက္သျဖင့္အံၾသသြား
သည္မွာေတာ့အမွန္ပင္။ ။
"ဟုတ္တယ္ ဒါနဲ႔နာမည္ဘယ္လို
သိေနတာလဲ?"
"ငါကလည္း Emajor 1st yearပဲ
Aခန္းထဲကပါ"
"ေၾသာ္ ေက်ာင္းကပဲေပါ့ နင့္ကို
ျမင္ဖူးတယ္မွတ္ပါတယ္"
"ဆံုဖူးတယ္ ေလွကားအတက္မွာ
တစ္ခါတိုက္ဖူးတယ္ေလ"
"သိျပီ သိျပီ မွတ္မိတယ္ အဲ့ဒါနင္လား
အဲ့တုန္းကဆံပင္အရွည္ႀကီးပဲ
အခုညွပ္ပစ္လိုက္တာလား?
ေနာက္ျပီး ဒီဇိုင္းကလည္းေျပာင္းထား
တာဆိုေတာ့ရုတ္တရက္မမွတ္မိလိုက္
ဘူး"
"ဟုတ္တယ္ အခုလိုတိုက္တိုက္ဆိုင္
ဆိုင္ေတြ႕ေတာ့လည္း သူငယ္ခ်င္း
ေတြျဖစ္သြားျပီေပါ့ေနာ္"
အပိုင္ပိတ္ေျပာျခင္းကိုခံလိုက္ရသျဖင့္
စိမ္းလဲ့တစ္ေယာက္ေၾကာင္အမ္းအမ္း
ျဖစ္သြားကာ-
"ဟင္……အင္း ဟုတ္တာေပါ့"
"ငါ့နာမည္က ေဝယံပိုင္ျဖိဳးပါ"
"ဟုတ္ပါျပီ ဒါနဲ႔နင္ကဒီျမိဳ႕ကေတာ့
ဟုတ္ပံုမရဘူး"
"ဟုတ္တယ္ ငါကေရနံေခ်ာင္းကပါ
ငါ့ေမေမရဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က
ဒီလမ္းထဲမွာေနတာေလ
သူ႔အလွဴလာခဲ့ဖို႔ ဖိတ္လို႔ ေမေမ့ကို
လိုက္ပို႔တာပါ"
"ေၾသာ္ အဲ့လိုလား? ဒါနဲ႔ကားထဲက
လူနဲ႔နင္နဲ႔ဘယ္လိုပတ္သတ္လဲ"
"သူက ငါ့အစ္ကိုပါ"
"သူကငါ့ကို"လမ္းေပၚတက္ျပီး မႀကီးမငယ္နဲ႔
ေဆာ့ေနရသလား?"ေျပာလို႔
ငါကအေခ်အတင္ျဖစ္ေနတာပါ"
"ေၾသာ္ ငါၾကားထဲကေတာင္းပန္ပါ
တယ္ဟာ ငါ့အစ္ကိုကသေဘာေကာင္းပါတယ္
တစ္ခါတစ္ေလ အတည္ေပါက္နဲ႔
ေနာက္တတ္တာပါ"
"ရပါတယ္ ထားလိုက္ပါေတာ့"
"ငါနင့္ကိုေရေလာင္းခ်င္လို႔
ရမလား?"
ကိုယ္တိုင္ေရမစိုခ်င္ေသး၍ထြက္ေျပး
ေနရာမွလမ္းေပၚေရာက္သြားျပီး
ျပႆနာျဖစ္ခဲ့ရသည္။
အခုက်ေတာ့လည္းေရေလာင္းမဲ့သူ
ထပ္ေပၚလာျပန္ျပီ။
ဒါေပမဲ့လူမႈေရးကလည္းရွိျပန္ေသာ
ေၾကာင့္-
"ရပါတယ္ သႀကၤန္မလို႔ေရေလာင္း
တာပဲ"

ခြင့္ျပဳလိုက္သည္နွင့္တစ္ျပိဳင္နက္
ကားဆီသို႔ျပန္ကာေရသန္႔ဘူးအသစ္
တစ္လံုးကိုေဖာက္၍ လင္း အား
ေရေလာင္းပါေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္-
"ျဖန္း…ျဖန္း…ေဝး…ေဟး…"
မ႑ပ္မွကေလးမ်ားေရာက္လာကာ
ေရဝိုင္းပက္ၾကပါေတာ့သည္။

စိမ္းလဲ့မွာေတာ့ကိုယ့္ကိုၾကည့္၍
ဟားတိုက္ကာေနပါေတာ့သည္။
ဝဋ္ဆိုသည္မွာေနာက္ဘဝမကူးသည္
မွာအမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ကေလးမ်ားျပန္သြားေသာအခါမွ-
"ငါေတာင္နင့္ကိုျပန္ေလာင္းမလို႔
ရွိေသးတယ္ ခုေတာ့ကေလးေတြက
ဦးသြားတယ္"
စိမ္းလဲ့၏ရယ္ေမာစြာတရင္းတနွီီး
ေျပာေနပံုမွာမသိလ်ွင္ေတာ့
ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား
အတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။
"ငါသြားလိုက္ဦးမယ္ ေက်ာင္းက်မွ
ေတြ႕တာေပါ့"
"ေအးေအး Bye Bye"
လက္ျပနႈတ္ဆက္ေနသည့္သူမ၏
အမူအရာမွာကေလးတစ္ေယာက္
သဖြယ္အျပစ္ကင္း၍ျဖဴစင္လွေပ
သည္။
ကားထြက္သြားသည္နွင္တစ္ျပိဳင္နက္
စိမ္းလဲ့ေနာက္မွသူငယ္ခ်င္း
သံုးေယာက္ေရာက္လာ၍-
"သႀကၤန္မိုး ဇာတ္ကားရုိက္ေနတာ
လား? မမစိမ္း"
သံစဥ္မွစတင္အရႊန္းေဖာက္ေလေတာ့သည္။
"မေမ်ွာ္လင့္ဘဲေတြ႕ဆံုခဲ့ရသူေလးပါဟာ"
"ပထမဆံုးေရေလာင္းခြင့္ရရွိသြားသူ
ဆိုလည္းဟုတ္ေပလိမ့္မယ္"
စသည္…စသည္ျဖင့္လင္းနွင့္သက္
မွာလည္းစေနာက္ေနၾကသျဖင့္
စိမ္းလဲ့၏မ်က္နွာေလးရွက္ေသြး
ျဖာ၍နီျမန္းရပါေတာ့သည္။
"မိန္းမေတြ ေတာ္ေတာ္ရြေနတယ္ေပါ့
ေသဦးမယ္"
ထို႔ေနာက္ လင္း သက္နွင့္သံစဥ္
တို႔ကမ႑ပ္ဆီသို႔ဦးတည္ေျပးသြား
ၾကေသာေၾကာင့္ေနာက္မွလိုက္လာ
ရပါေတာ့သည္။ထိုသႀကၤန္အက်ေန႔
သည္တိုေတာင္းသည္ဟူ၍ပင္
ထင္ရေလာက္ေအာင္ေပ်ာ္ရႊင္စြာ
ေရပက္ၾကရင္း ကုန္ဆံုးသြားပါ
ေတာ့သည္။အမွန္တကယ္ေတာ့
သႀကၤန္သံုးရက္တာကာလထက္
ပို၍တိုေတာင္းသည္မွာ သူနဲ႔ေတြ႕ဆံု
ခဲ့သည့္အခိုက္အတန္႔ပင္ျဖစ္သည္။
ဘာလိုလိုနဲ႔ပင္နွစ္သစ္သို႔ကူးေျပာင္း
သြားခဲ့ျပီေလ။ ။
"HAPPY MYANMAR NEW YEAR"

                 အခန္း(၇)

"ေနပူလိုက္တာကြာ"
"မင္းကလည္းသန္းေခါင္ထက္ေတာ့ညဉ့္မနက္ေတာ့ပါဘူး""မင္းကလည္း သန္းေခါင္မဟုတ္ဘူးဟ
မြန္းတည့္ 12နာရီထိုးေနျပီ
ခုထိ ထမင္းမစားရေသးဘူး"
"ေအးပါကြာ ရေတာ့မွာပါ"
"မင္းဟာကလည္းေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီ"
ေဝထြန္းတစ္ေယာက္Suprise Check"
မိ၍က.ည.န ရုံးတြင္
တရားဆိုင္ျပီး ဆိုင္ကယ္ျပန္ရရန္
ေစာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
"မင္းကို အဲ့ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ
ဦးထုပ္ေဆာင္းပါ ေဆာင္းပါနဲ႔
ခုေတာ့ျဖစ္ျပီမလား?"
"မင္းကလည္းဒါခ်ည္းေျပာေနတာပဲ
ငါလည္းဘယ္အဖမ္းခံခ်င္ပါ့မလဲ?"
ေဝထြန္းမ်က္နွာမွာဆီးရြက္ေလာက္
သာရွိ၍ကေလးတစ္ေယာက္သာ
ဆိုလ်ွင္ေျခဆင္းငိုခ်င္စိတ္ေပါက္ေန
သည့္ပံုစံပင္ျဖစ္သည္။
"ဦးေဝထြန္း"
နာမည္ေခၚလိုက္ေသာစာေရးမ၏
အသံမွာ မခ်ိဳသာသည့္အျပင္
"ဦး"တပ္ေခၚခံလိုက္ရသည့္အတြက္
ေက်နပ္စရာေတာ့မေကာင္းလွေပ။
သို႔ေသာ္ယခုလိုအခ်ိန္မွာေတာ့
ဒဏ္ေငြေဆာင္၍ဆိုင္ကယ္ျပန္ရ
ေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ထိုအသံသည္ပင္မိမိတို႔အၾကားခ်င္
ဆံုးအသံျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။

ဆက္လက္ေစာင့္ေမ်ွာ္ဖတ္ရႈပါရန္-

Credit Photos:Google and Facebook
Written by:Aung Thar Kyaw
@aungtharkyaw
MSC-138