ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Expressကားေပၚကျဖစ္ရပ္

လြန္ခဲ့တဲ့ 5ႏွစ္ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္မႏၱေလး
ကိုအလုပ္ကိတ္စနဲ႔သြားခဲ့တံုးကျဖစ္ခဲ့တာေလးတစ္
ခုေျပာျပခ်င္ပါတယ္...အဲတံုးက ရန္ကုန္-မနၱေလး
အျမန္လမ္းမႀကီးက ခဏခဏ ကားေတြေမွာက္လိုက္ တိုက္လိုက္
ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေပါ့...ခုေလာက္လမ္းေတြကို
ျပင္ဆင္မူေတြ မလုပ္ရေသးဘူး...ကိုယ္ကလည္း
မျဖစ္မေနသြားရမွာဆိုေတာ့ မသြားခ်င္သြားခ်င္နဲ႔
သြားရေတာ့တာေပါ့...လမ္းေဟာင္းကသြားရင္
ၾကာလို႔ အျမန္လမ္းကသြားဖို႔ပဲ
ဆံုးျဖတ္ရလိုက္တယ္။

ေအာင္မဂၤလာ အေဝးေျပးကားဝင္းကေန လက္
မွတ္ဝယ္ရတယ္...ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ လက္မွတ္က
ေနာက္ဆံုးကားရတယ္...ည9နာရီထြက္မဲ့ကားနဲ႔
ခံုနံပတ္က ေနာက္ဆံုးတန္း ႏွစ္ခံုေက်ာ္ေလာက္
ရတယ္...ကၽြန္ေတာ္ခံုနံပတ္က မွန္ဘက္နားမွာ...
အိမ္ကေန 1နာရီေလာက္ ႀကိဳထြက္ခဲ့ၿပီးေတာ့အ
ေဝးေျပးကို 8:30ေလာက္ေရာက္တယ္၊ကားကအ
ဆင္သင့္ေရာက္ႏွင့္ေနေတာ့ အထုပ္ေတြဘာေတြ
တင္ၿပီးတက္ထိုင္ေနလိုက္တယ္...ကၽြန္ေတာ္က
ကားမူးတက္ေတာ့ အိမ္ကထဲ့ေပးလိုက္တဲ့ B6 ႏွစ္
လံုးေသာက္ၿပီး မွိန္းေနလိုက္ေတာ့တယ္...ကား
9နာရီေက်ာ္မွ စထြက္တယ္...ကားထြက္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္လဲ မ်က္လံုးေလးဖြင့္ၿပီး ကားထဲလိုက္
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူကသိပ္မပါဘူး ကၽြန္ေတာ္လဲ
ႏွစ္ခံုကိုတစ္ေယာက္ထဲေအးေဆး ထိုင္လိုက္ရမွာ
ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုသာယာေနတာေပါ့...ေဘးခံု
လွန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း တစ္ေယာက္မွာမရွိ
ဘူး အေနာက္က ခံုေတြကလည္း လူမရွိၾကဘူး...
ကားေမာင္းအကူ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပဲ ေနာက္ဆံုး ခံုတန္းရွည္မွာ လာအိပ္ေနတာေတြ
တယ္...ေရွ႕ခံုေတြမွာလဲ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္
ေယာက္စေလာက္ပဲေတြ႕မိတယ္...အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္
ေတာ္လည္း ျပန္အိပ္ၿပီး လိုက္လာခဲ့လိုက္တာ
115မိုင္ေရာက္မွာပဲ ကားထဲကမိုက္နဲ႔ေအာ္မွာအိပ္
ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ႏိုးေတာ့တယ္ 115မိုင္ကစားေသာက္
ဆိုင္မွာ ႏြားႏို႔နဲ႔ ပါမုန္႔ၾကက္ဥေက်ာ္မွာစားၿပီး ဟို
ေတြးဒီေတြးနဲ႔ လူကလည္း အိပ္ေရးကမဝေတာ့
စိတ္ကမၾကည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္...အဲဒါနဲ႔ကားျပန္ထြက္မယ္ဆိုေတာ့ ကားေပၚျပန္တက္ၿပီး ကိုယ့္ခံု
လဲေရာက္ေရာဝင္ထိုင္ၿပီးေစာင္ကိုေခါင္းျခံဳၿပီးအိပ္ေနလိုက္ေတာ့တယ္...။

ဇတ္လမ္းကအဲမွာစတာပဲ ကၽြန္ေတာ္လဲေဆးအရွိန္
နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားလဲမသိဘူးလက္
ကနာရီကို လွန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ 1:30ေက်ာ္
ေလာက္ေတာ့ရွိေနၿပီး...တစ္ကားလံုးကလည္း သူ
ဟာသူအိပ္ေမာၾကေနၾကၿပီး...ကားေမာင္းတဲ့သူနားမွာေတာ့သီခ်င္းသံ တိုးတိုးေလးကိုေတာ့ၾကားေန
ရတယ္...ကၽြန္ေတာ္ေဘးခံုနဲ႔ယွဥ္ရက္ ခံုမွာေတာ့
ကေလးအေမတစ္ေယာက္ သူ႔ကေလးကို ႏို႔ကုန္း
တိုက္ေနတာလားမသိဘူး လႈပ္2လႈပ္2နဲ႔ လုပ္ေန
တာေတြလိုက္တယ္...မီးကလည္း ညအိပ္မီးေလး
ပဲထြန္းထားေတာ့ လူကိုေတာ့ေသေသျခာျခာမ
ျမင္ရဘူး...လမ္းတစ္ဝက္ကတက္လိုက္လာတယ္
ခရီးသည္လားမသိဘူးဆိုၿပီး ကိုယ္ဟာကို ေစာင္
ကို ေခါင္းကျခံဳၿပီးျပန္အိပ္ေနလိုက္တယ္...အိပ္
ေပ်ာ္မယ္မၾကံေသးဘူး ႏွေခါင္းထဲကို နႏြင္းနံလိုမ်ိဳး
အနံႀကီးကဝင္လာတယ္...မီးေနသည္နံႏြင္းနံလိုမ်ိဳးႀကီးေပါ့...ကားအဲကြန္းနဲ႔ဆိုေတာ့ အနံကလံုးေန
လာမသိ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေထာင္းခနဲ ေထာင္းခ
နဲရေနတာနဲ႔ေဘးခံုက ကေလးအေမဆီကလား
မသိဘူးကြာဆိုၿပီးလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကေလး
အေမကဆံပင္အရွည္နဲ႔ဆိုေတာ့မ်က္ႏွာကိုေသခ်ာ
မျမင္ရဘူးကြယ္ေနတယ္...အဲဒါနဲ႔ကေလးေလးကို
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ခ်င္ေနတဲ့မ်က္
လံုးေတြ ျပဴးခ်င္သြားတယ္...ကေလးကကၽြန္
ေတာ္ကို မ်က္လံုးႀကီး ျပဴးၿပီးၾကည့္ေနတာမ်ား
ၾကက္သီးထစရာႀကီး အဲဒါနဲ႔ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးျဖစ္တာ
နဲ႔ မသိမသာအနားကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွာ က
ေလးက သြားႀကီးပါၿဖီးၿပီး ရီးျပေနတာ မ်က္ႏွာက
လည္းဖူးေရာင္းၿပီး ေၾကာက္စရာႀကီး ကၽြန္ေတာ္
လည္းဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိဘူး ေၾကာက္တာ
လိုလိုလန္႔တာလိုလိုနဲ႔ ထဘဲေျပးရမလားမသိျဖစ္
ေနတာ...ဘယ္ကဘယ္လို ေခၽြးေတြကထြက္လာ
မွန္းလဲမသိဘူး...ကၽြန္ေတာ္လဲမၾကည့္မိေအာင္
ကိုယ့္ဟာကို ႀကိဳးစားေနၿပီး ဘုရားစာေတြရြတ္ေနမိ
တာ ဘာေတြမွန္ေတာ့မသိဘူး...ဒါပင္မဲ့အဲဒါက
ကိုယ့္ခံုေဘးနားမွာဆိုေတာ့ စိတ္ကမလံုဘူး အဲဒါ
နဲ႔ျပန္ၿပီးလွည္ၾကည့္လိုက္မိတာမွားသြားတာပဲ...
ဒီတစ္ခါသူအေမကပါ ကၽြန္ေတာ္ကို မ်က္လံုးႀကီး
ျပဴးၿပီး စိမ္းစိမ္းႀကီးၾကည့္ေနတာ မ်က္ႏွာကလည္း
ျမင္မေကာင္းေအာင္ ဒါဏ္ရာဒါဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔
ေသြးေတြကလည္း ျမင္းမေကာင္းဘူး မ်က္ႏွာတစ္
ခုလံုးကို စီးက်ေနတာ.. .ကၽြန္ေတာ္လဲဘယ္လိုမွ
ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ေအာင္မေလးဗ် ဆိုထ
ေအာ္ၿပီး ကားအေရွ႕ကိုတစ္ခ်ိဳးထဲထေျပးေတာ့
တာဘဲ...ကားထဲလည္း ကၽြန္ေတာ္ေအာ္သံလဲ
ၾကားေရာႏိုးလာၿပီးဘာျဖစ္တာလဲဆိုၿပီးလိုက္ၾကည့္ေနၾကတယ္ ကားဆရာကလည္းဘာျဖစ္တာလဲ
ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကိုေမးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲ ထိုင္တဲ့ခံုနားမွာကေလးအေမတစ္ေယာက္ေတြလို႔
မ်က္ႏွာကလည္းေၾကာက္စရာႀကီးလို႔ ေျပာျပလိုက္
တယ္...ကားသမားက သူ႔ကားမွာကေလးအေမမ
ပါပါဘူးဆိုၿပီးကားအေနာက္ဘက္ ကၽြန္ေတာ္ထိုင္
တဲ့ ခံုေဘးနားသြားၾကည့္တာ ဘယ္သူမွာမရွိဘူး
ျဖစ္ေနတယ္...ကားသမားကလည္း ကၽြန္ေတာ္
ေျပာတာကို မယံုခ်င္ဘူးျဖစ္ေနတယ္...ကၽြန္ေတာ္
ကလည္း တစ္ကယ္ျမင္လိုက္တာ 115မိုင္ ကျပန္
ထြက္ေတာ့ ခရီးသည္ ပါလာတယ္ပဲထင္တာ
ေနာက္ေတာ့မွာ ခုလို႔ျဖစ္တာဆိုၿပီးေျပာျပလိုက္ရ
တယ္...ကားထဲမွာပါလာတဲ့ ခရီးသည္ေတြလဲ
ေၾကာက္ၿပီး မအိပ္ရဲၾကေတာ့ဘူး...ကားသမားလဲ
အဲဒါနဲ႔ပရိတ္ႀကီး၁၁သုတ္ေခြ ဖြင့္ၿပီး မန္းေလးကိုဆက္ေမာင္း
လာခဲ့ၾကတယ္...ကၽြန္ေတာ္လည္း အေနာက္မွာ
မအိပ္ရဲေတာ့တာနဲ႔ အေရွ႕ကလြတ္တဲ့ ခံုမွာပဲလိုက္
ခဲ့ရေတာ့တယ္...ေနာက္ေတာ့မွ ကားသမားအကူ
ေကာင္ေလးက ေျပာျပတယ္ အဲဒီ115မိုင္အထြက္
နားမွာလြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပက္က အဲနားမွာေတာင္းရမ္း
စားေနတဲ့ သားအမိေတြအျပန္ ကားတိုင္မိတာပြဲ
ခ်င္းၿပီးဆံုးသြားတာတဲ့...သူလဲေမ့ၿပီး မန္းေလး
ေရာက္ရင္စားဖို႔ 115မိုင္က စားေသာက္ဆိုင္က
ေနအမဲသားဟင္း တစ္ပြဲဝယ္ၿပီးကားေနာက္ခန္း
ထဲမွာ ထဲ့ထားတယ္ဆိုၿပီးေျပာျပေတာ့တယ္...
ကားသမားလဲ သူ႔ကားအကူ ေကာင္ေလးကိုဆူေန
တာေတြ႕လိုက္တယ္...ကားကေတာ့ တရားေခြဖြင့္
ၿပီးထဲက ဘာအနံမွမရေတာ့ပဲ မန္းေလးကို ေရွာေရွာရႉရူနဲ႔ နံနက္5နာရီမွာ ေရာက္ခဲ့ ေတာ့တယ္...။
#credit Google image

(အားလံုးစိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်န္းမာရွိၾကပါေစ😊)