Game … . အႏွီစကားလံုးသည္ ယေန႔ေခတ္လူမ်ားအတြက္ သိပ္မစိမ္းလွေပ။ လူႀကီး၊ လူငယ္မေရြး သိၾကေဆာ့ၾက၏။ တခ်ိဳ႕ဆို လက္ရွိဘ၀ကိုေတာင္ ေမ့ၿပီး game ကမၻာထဲမွာပဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္ေနၾက၏။ Real life ထက္စာလွ်င္ Virtual life မွာ ပိုမိုေပ်ာ္ရႊင္ေနၾက၏။ ဤသည္ကလည္း လက္ရွိ ျဖစ္ေနပ်က္ေနတာေတြကို ခဏတျဖဳတ္ေမ့ထားႏိုင္ေသာေၾကာင့္၊ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ရေသာေၾကာင့္၊ အနားယူ အပန္းေျပေစလိုေသာေၾကာင့္ စသည့္ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ိဳးေၾကာင့္ Game မ်ား ေဆာ့ကစားၾက၏။

က်ေနာ္တို႔ ခပ္ငယ္ငယ္တုန္းက Family Game စက္ေလးမ်ားကို သတိရမိေနေသး၏။ အေခြကို ထိုးထည့္ၿပီး မိမိေဆာ့ကစားခ်င္သည့္ Game ကို ေဆာ့ကစားၾက၏။ မာရီရို၊ ရမ္ဘို၊ တင့္ကား Game ေလးမ်ားကို ခုခ်ိန္ထိ မွတ္မိၿပီး တသသ ျဖစ္ေနေသး၏။ အႏွီ Game မ်ားသည္လည္း Game စက္မ်ား အဆင့္ျမင့္လာသည္ႏွင့္အမွ် Family Game အဆင့္မွာပဲ က်န္မေနခဲ့ပဲ ေနာက္ပိုင္း PS Game စက္ series မ်ားထိတိုင္ ပါလာခဲ့၏။ ေရျမင့္ေတာ့ ၾကာပါတင့္ရသည္ မဟုတ္လား။ ယခုအခါ ထိုကဲ့သို႔ေသာ္ Game မ်ားကို phone မ်ားမွာပင္ အလြယ္တကူ ေဆာ့ႏိုင္ေနၿပီ မဟုတ္လား။ နည္းပညာတိုးတက္လာမႈသည္ လြန္စြာမွပင္ ျမန္ဆန္လြန္းလွ၏။

photo from Facebook

ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀တုန္းက ရြယ္တူ ကေလးမ်ားၾကား ထို family game စက္ရွိလွ်င္ လြန္စြာ မ်က္ႏွာပန္း ပြင့္၏။ ဒီဘက္ေခတ္စကားႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ ၀န္းရံခ်င္သူ မ်ား၏။ ဆယ္လီျဖစ္သည္ေပါ့။ ထိုသူငယ္ခ်င္း အိမ္သို႔ သြားၿပီး Game ေဆာ့ခြင့္ ရလွ်င္ က်ေနာ္တို႔အဖို႔ လြန္စြာမွ ကံထူးလွသည္ဟု ခံစားရ၏။ ေပ်ာ္သည့္အေပ်ာ္က ႏွလံုးပီတိ ဂြမ္းဆီ ထိသလိုပင္။ ထိုစက္မ်ဳိး ပိုင္ဆို္င္သည့္ ကေလးကလည္း (၁၀) ေယာက္မွာ (၂) ေယာက္ေလာက္ပင္ မရွိခ်င္ေပ။ ထိုကေလးမ်ားသည္ ရြယ္တူကေလးမ်ားၾကား ကေလး အခ်င္းခ်င္း၏ ဂရုစိုက္ျခင္း ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ျခင္းကို ခံရ၏။ ကိုယ့္္အေပၚဆိုးေနလွ်င္ေတာင္ Game စက္မ်က္ႏွာႏွင့္ အစစ အရာရာ သည္းခံ၏။ အျခားတပါးေသာ ေဆာ့ကစားဖို႔ ေနရာကလည္း မရွိသည္ကိုး။

ထို Game စက္အျပင္ ထိုစဥ္က ကေလးမ်ားၾကား ေရပန္းစားေသာ Game စက္ တမ်ိဳး ရွိေသး၏။ ေျမြဂိမ္းႏွင့္ တိုက္ေဆာက္ဂိမ္း (ငယ္ငယ္က အေခၚ) စသည့္ အေသးစား Game ကေလးမ်ား ေဆာ့ကစားလို႔ ရသည့္ mini game လက္ကိုင္ Game စက္ကေလးမ်ား ျဖစ္၏။ ဓါတ္ခဲေသး (၂) လံုးထည့္ေဆာ့ရ၏။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ္ စက္မ်ဳိး ရွိသည့္ ကေလးသည္လည္း ရြယ္တူကေလးမ်ားၾကား ေရပန္းစား၊ မ်က္ႏွာ ပြင့္၏။ အခ်ဳိ႕က ထိုစက္ကို အိမ္က မိဘမ်ား မသိေအာင္ ေက်ာင္းသို႔ ယူယူလာတတ္၏။ အဓိကက ၾကြားဖို႔ျဖစ္၏။ မိမိ game စက္ကို တအံတၾသ ေငးၾကည့္ေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အားလံုးထဲမွာမွ ငါပဲ ကိုင္ႏိုင္တာ ဆိုသည့္ ဒီဇိုင္း မ်က္ႏွာ ေဘးႏွင့္ ခပ္ေမာ့ေမာ့ေလး ေနလို႔ ရ၏။ ဘ၀င္ေလဟပ္ေနလို႔ ရ၏။ ထိုအခ်ိန္မ်ဳိးဆိုလွ်င္ ထိုစက္ပိုင္ရွိင္က (on the elephant) စင္ေပၚက လူ ျဖစ္၏။

photo from Google

ေက်ာင္းသို႔ အယူေကာင္းၿပီး စာသင္ခ်ိန္မွာ ခိုးေဆာ့လို႔ ဆရာမ မိသြားပါက စင္ေပၚကေန (on the ground) ေျမေပၚက လူ အျဖစ္သို႔ ေရာက္သြားႏိုင္၏။ ဆရာ၊ ဆရာမ၏ အဆူ၊အေငါက္ကို ခံရသည့္အျပင္ အခန္႔မသင့္လွ်င္ အရုိက္ပါ ခံရႏိုင္၏။ ထိုမွ်ႏွင့္ ၿပီးလားဆိုေတာ့ မေတာ္တဆမ်ား ဆရာမက ထို game စက္ကို တရက္သိမ္းတယ္ မနက္ျဖန္မွ ျပန္ယူဟုမ်ား ေျပာလွ်င္ စာျဖင့္ ေရးသား မေဖာ္ျပႏိုင္ေသာ မ်က္ႏွာအမူအယာမ်ား ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္ၾကသြားသည္အထိပင္။ အိမ္ေရာက္လွ်င္ ထပ္နာေတာ့မည္ ဆိုသည့္အသိက ထိုေခါင္းကို လံုး၀ ငိုက္စိုက္ ၾကသြားေစ၏။ ထုိသို႔ ျဖစ္ျဖစ္ေန၊ မိမိေန သျဖင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ထို Game စက္ကို မယူလာေတာ့ဘူးလား ဆိုေတာ့ မဟုတ္၊ ယူလာေနၾကေသး၏။ ဆရာမကလည္း ဆူ၊ ရိုက္၊ သိမ္းႏွင့္ သံသရာကို လည္လို႔ေန၏။

ဆက္ပါဦးမည္

Don Jaun

MSC 31