ပုဂံျပားတီးတဲ႔အရႈး အပိုင္း(2)

မေန႔မွအဆက္
''လူေတြက ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ ။ ပိုက္ဆံရဖို႔အလုပ္လုပ္တယ္ ။ အလုပ္ကိုလုပ္ခ်င္လို႔ လုပ္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူး ။ ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔ လုပ္ေနၾကတာ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူ႔ေလာကႀကီး ပ်က္စီးေနတာ ။ ငွက္ေတြမွာ ပိုက္ဆံမလိုဘူး ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ငွက္ေတြဟာ လူေတြေလာက္ ဒုကၡမမ်ားဘူး ၊ လူေတြေလာက္ စာရိတၲမပ်က္ဘူး ။ ပ္ုက္ဆံဆိုတာ ဒုကၡရဲ႕ ေနာက္ထပ္ အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳးကြ''
သူက က်ြန္ေတာ့ကို ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး ။ အရႈးသဘာဝအတိုင္း ေျပာခ်င္ရာေျပာေနတာ ။ က်ြန္ေ္က သူ႔ကို ပိုက္ဆံတစ္ေထာင္ ထုပ္ေပးလိုက္တယ္ ။
''ကဲဗ်ာ . . . ဒါဆို တစ္ေထာင္ယူ ၊ ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ့္ကို ကူညီတာဆိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္လို႔ပါ ''
''အဲ႔ဒါပဲ . . . ဒါေတြေၾကာင့္ ခက္တယ္ေျပာတာ ။ ေစတနာဆိုတာ ပိုက္ဆံနဲ႔ တန္ဖိုးျဖတ္လို႔ မရဘူး ။ မင္းငါ့ကို မဖ်က္ဆီးနဲ႔ ၊ င့ါေစတနာကို မင္းတန္ဖိုးမျဖတ္နဲ႔ ။ ငါက ဗိုက္ဆာေနတာ ''
ကြၽန္ေတာ္လည္း ေလထိုးက်ြတ္ဖာဆိုင္ အနီးေလးက လက္ဘက္ေရဆိုင္ကို သြားလိုက္တယ္ ။ စားစရာလည္း ထူးထူးျခားျခား ဘာမွ မေတြ႕ဘူး ။ ဒီလိုနဲ႔ အဆင္သင့္ရွိတဲ႔ ေပါက္စီႏွစ္လံုး ဝယ္လာလိုက္တယ္ ။
''ကဲ. . . ခင္ဗ်ား ဗိုက္ဆာရင္စား . . .ေရာ့''
သူ လိုလိုလားလားပဲ ေပါက္စီႏွစ္ခုကို လွမ္းယူလိုက္တယ္ ။ ေပါက္စီကို မစားေသးဘဲ သူ႔ေခါင္းေပၚမွာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို တင္ၿပီး တစ္ခုခုကို လရြတ္ဖတ္ေနတယ္ ။
''ဘာလုပ္တာလဲဗ်''
''ေသသြားတဲ႔ အေဖနဲ႔အေမကို ေကြၽးေနတာ''
သူ႔စကားေတြက တစ္မ်ိဳးပဲ ။ ဟုတ္တာေပါ့ ၊ သူက အရႈးကိုး ၊ သူက စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနတာကိုး ။ သူဟာ ေပါက္စီႏွစ္လံုးကို အားရပါးရ စားေနပါေတာ့တယ္ ။
အပိုင္း (၃)ဆက္ရန္ . . .

written by @evernew A-5
photos credit by google
msc-116