အခ်စ္ျဖင့္အနားသတ္သည့္ရင္ခုန္သံ ..အပိုင္း(၁)

ပုဇြန္ဆီေရာင္ သန္းေနတဲ့ ညေနခင္းတစ္ခု....တသြင္သြင္စီးေနတဲ့ ျမစ္ေရေဘးက သဲေသာင္ျပင္ေလးမွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ၿငိမ္သက္စြာ ရပ္ေနသည္။ ျမင္ေရျပင္ကို ေငးေမာေနေနသည့္ မ်က္ဝန္းတစ္စံုတြင္ ေဆြးေျမ့ျခင္း၊ နာက်င္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ ထို႔အတူပင္ ျမစ္ကမ္းတစ္ဖက္သို႔ ဝင္သြားေသာ ေနလံုး၏ အ႐ွိန္ေၾကာင့္ တိမ္တိုက္ေတြကလဲ ရဲရဲနီေနသည့္ သဘာဝအလွတရားႀကီးက သူမ၏ အလွကို ျပည့္စံုစြာ ေထာက္ပံ့ေပးေနေတာ့သည္။ "ေမမြန္းခ"တစ္ေယာက္ မနက္အေစာႀကီးကတည္းကပင္ ကေလးျမိ ု႔ အိမ္မွထြက္လာ၍ စိတ္ကူးေပါက္ရာ ကားကိုေမာင္းလာခဲ့ရာ ခ်င္းတြင္းျမစ္ကမ္းနံေဘးေပၚ႐ွိကေလးဝၿမိဳ႕ကိုေရာက္လာခဲ့သည္။ ကေလးဝၿမိဳ႕ တြင္ ေဖေဖ့အသိမိတ္ေဆြမ်ား႐ွိ၍ သူတို႔ဆီလဲ မသြားခ်င္၊ ေရာက္ခ်င္တဲ့ဆီေရာက္ ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီး ေျခဦးတည့္ရာ ေမာင္းလာခဲ့ရာ သဲေသာင္ျပင္ျဖစ္ေနေသာ ျမစ္ကမ္းေဘးသို႔ေရာက္လာသည္။ ကားကိုစက္သတ္လိုက္ၿပီး ျမစ္ျပင္ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူ၍ ရပ္ေနသည္မွာ အခ်ိန္မည္မ်ွၾကာသြားသည္ပင္ မသိေတာ့ေခ်။ အေတြးစတို႔သည္လည္း ဟိုတစ၊ ဒီတစ လြင့္ပ်ံ့ေနသည္...."မင္းနဲ႔ငါ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး.. မင္းတို႔အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ ငါနဲ႔လံုးဝမျဖစ္ဘူး....မင္းကလည္း မင္းအသိုင္းအဝိုင္းကို မစြန္႔လႊတ္ရဲသလို ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း မင္းတို႔အသိုင္းအဝိုင္းထဲ ေျခမခ်ႏိုင္ဘူး" ...ဟု သူမသိပ္ခ်စ္ရပါေသာ ခ်စ္ဦးသူ ျဖစ္သည့္ "ခြန္း" က ဆိုခဲ့သည္။ သူမရဲ႕အေခၚ "ခြန္း" နာမည္အျပည့္အစံုမွာ ခြန္းထက္လ်ွံ....သက္ဆံုးတိုင္လက္တြဲၾကမည္။ ဘယ္သူနဲ႔မွမတူေအာင္ခ်စ္ၾကလို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွ ျမင္သူတကာ အားၾကက်သည္။ မိဘႏွစ္ဦးစလံုးမွာလည္း ၿမိဳ႕ခံ ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးေတြျဖစ္ၾက၍ ေနႏွင့္လ ၊ ေရႊႏွင့္ျမ ဟု သတ္မွတ္ထားခံရသူမ်ားျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔တြင္ "ေမမြန္း"တို႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးၾကားထဲသို႔ မုန္တိုင္းတစ္ခုဝင္လာခဲ့သည္၊ ေဖေဖ၏ ညီအစ္မ ဝမ္းကြဲႏွင့္ "ခြန္း" ၏ ေဖေဖတို႔ လူမႈေရးေဖာက္ျပား ခဲ့သည္။ ထုီသတင္းဆိုးေၾကာင့္ "ခြန္း" ေမေမက အိပ္ယာထဲ ဗုန္းဗုန္းလဲေတာ့သည္။ "ေမမြန္း"တို႔ အမ်ိဳးဆိုလ်ွင္ အသံပင္မၾကားခ်င္ေတာ့သည္ဟု ၾကားရသည္။ "ခြန္း" ကလည္း ထိုအျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ လမ္းခြဲစကားဆိုလာသည္...၊ "ေမမြန္း" အလြန္ခံစားရခတ္ပါသည္။ ဒီကိစၥရပ္ႀကီးဟာ "ေမမြန္း" တို႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးၾကား ဘာေၾကာင့္ေပၚေပါက္ခဲ့ရသည္လဲ၊ ေမမြန္း..၏ အေဒၚဝမ္းကြဲကိုလဲ ဆြဲစုတ္ပစ္ခ်င္သလို "ခြန္း"၏ ေဖေဖ့ကိုလည္း နာၾကည္းမိသည္။ "ေမမြန္း" ႏွင့္ "ခြန္း" တစ္သက္လံုးေဝးရေတာ့မည္လား၊ "ခြန္း" ကလည္း "ေမမြန္း" အေပၚတြင္ တစ္သက္လံုး စြန္႔ပစ္ႏိုင္မည္လား၊ ေဒါသစိတ္မႊန္ထူေန႔သည့္အခ်ိန္တြင္သာ သည္လိုေျပာသည္လား၊ စိတ္ထဲတြင္ အလြန္ ေဝခြဲရခတ္ၿပီး ေၾကာက္စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚေနသည္။ ထိုသို႔ အေတြးနယ္ထဲသို႔လြင့္ေမ်ာေနစဥ္ ေစ်းေရာင္းသည့္ ေခါင္းရြက္သည္ ကေလးမေလးမွ "မႀကီး. မႀကီး.... ဂဏန္းေၾကာ္ ေလးအားေပးဦး႐ွင့္" ဆို၍ ဖ်တ္ကနဲ အေတြးတို႔လတ္စသတ္၍ ေကာင္မေလးဆီသို႔အၾကည့္တို႔ကေရာက္သြားသည္။ ထမိန္ ကို ဒူးေလာက္ထိ အတိုဆံုးဝတ္ထား၍ အက်ီၤလက္႐ွည္အကြက္က်ဲက်ဲ ႏွင့္ အသက္က ခန္႔မွန္းေျခ15ႏွစ္ခန္႔သာ႐ွိဦးမည္။ ေကာင္မေလးကိုၾကည့္၍ သနားေသာေၾကာင့္ ေစ်းမဆစ္ေတာ့ဘဲ သံုးေထာင္ဖိုးဝယ္ေပးလိုက္သည္။ အရမ္းေပ်ာ္သြားပံုရသည္။ ညေန 5နာရီခြဲေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေမမြန္း.. ကေလးၿမိဳ႕သို႔ျပန္ရေတာ့မည္။ ဖုန္းကိုလည္းစက္ပိတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အိမ္မွ အေဒၚ ႏွင့္ႀကီးေတာ္ႀကီးမွ စိတ္ပူေနေရာ့မည္။ ကားေပၚသို႔တက္၍ ဖုန္းကိုဖြင့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ထင္သည့္အတိုင္းပင္ ဖုန္းေခၚထားသည္မ်ား ဝင္လာသည္။ message ထဲတြင္ ခြန္း ၏ အဝင္call အား ေတြ႔မည္အထင္ျဖင့္႐ွာမိေသးသည္။ အိမ္ဖုန္းနံပါတ္ႏွင့္ အေဒၚ့ဖုန္းနံပါတ္မ်ားသာ ေတြ႔ရသည္။ "ခြန္း"ကိုလည္း နားမလည္ႏိုင္ ၊ သူ ေမမြန္း အေပၚသံေယာဇဥ္ျပတ္ႏိုင္သည္ေပါ့......ေမမြန္း စိတ္ထဲနာက်င္ေနသည့္ခံစားခ်က္မွ အပ ဘာမွမတက္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ေမမြန္း ကားကို စက္ႏိႈးလိုက္ၿပီး ကေလးၿမိဳ႕ သိုု႔ျပန္ေတာ့မည္။ ႏွစ္နာရီဝန္းက်င္ေလာက္ ကားေမာင္းရမည္ျဖစ္သျဖင့္ ေရကိုအဝေသာက္လိုက္သည္။ အလာတုန္းက ေဇာႏွင့္ေၾကာင့္ မည္သို႔ပင္ ဒီအထိ ေရာက္႐ွိလာခဲ့သည္ပင္သတိမထားမိ၊ အခုအျပန္လမ္းတြင္ မိုးကလည္းခ်ဳပ္ေနဘီ။ နည္းနည္းလန္႔မိသည္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ျပန္ရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ကိုအားခဲကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေမာင္းခဲ့သည္။ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္တြင္လည္း သဘာဝေလကို ခံစားခ်င္ေသာေၾကာင့္ ကားမွန္ဖြင့္၍ ေမာင္းခဲ့သည္။ထို႔ေၾကာင့္ ေလႏုေအးေလး က က်ီစယ္၍ စိတ္ထဲ လန္းဆန္းသလို ျဖစ္သြားသည္။ တျဖည္းျဖည္းေမာင္းလာရင္း... ႐ွစ္နာရီထိုးခါနီးေလာက္တြင္ ကေလးၿမိဳ႕မွႀကိဳဆိုပါ၏ ဆိုသည့္ ဆိုင္းဘုတ္နားေရာက္ခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ျပင္တြင္ သည္အခ်ိန္လူမျပတ္ေသး.......အိမ္သို႔ခ်က္ခ်င္းမျပန္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ မိေရႊရည့္ဆီ ဖုန္းေခၚရာ ဖုန္းမကိုင္ေသာေၾကာင့္ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တစ္အိမ္လံုး မွ ေစာင့္ေနၾကသည္။...............အပိုင္း(2) ဆက္ရန္