အခ်စ္ျဖင့္အနားသတ္သည့္ရင္ခုန္သံ ..အပိုင္း(၂)

"တီတီခတ္....သမီးကိုေစာင့္ေနတာလား ထမင္းစားခ်င္ရင္စားႏွင့္တာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ "ဟု ေမမြန္းကဆိုေသာ္ .."အမေလး မယ္မင္းႀကီးမ ေမမြန္းခ ႐ွင္က ဖုန္းကိုတစ္ေနကုန္စက္ပိတ္ၿပီး က်ဳပ္တို႔ကသတင္းစာထဲမွာပဲ လူေပ်ာက္ေၾကျငာရေတာ့မလို..ကေလးမ်ားေပ်ာက္ရင္ေအာ္သလို ေလာ္စပီကာနဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲပဲလွည့္ပတ္ေအာ္ရေတာ့မလို..ဒါေတာင္မွ ညီးက ငါတို႔စိတ္ပူတာကို အျပစ္ဆိုခ်င္တာလား...ေအ."တီခတ္ ၏ အသံက ေဒါသသံထက္ စိတ္ပူေနေသာအသံကပို၍ ပါေနသည္။ "ညီးက ေမြးကတည္းက ငါတို႔လက္ေပၚ မွာ ႀကီးျပင္းလာတာ.. ညီးဘာေတြ ခံစားေနရတယ္..ဆိုတာ ငါသိပါတယ္ေအ..ငါ့တူမတစ္ေယာက္လံုး အဲ့ဒီလိုျဖစ္ေနတာ ဒီအေဒၚက ဘယ္လိုလုပ္ ထမင္းစားဝင္ႏိုင္မွာလဲ..."ဟု မ်က္ရည္ေလးဝဲကာ ေျပာသည္။ ေမမြန္း လည္း တီခတ္ ကို ေနာက္ေက်ာမွသိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး"သမီးေတာင္းပန္ပါတယ္ တီခတ္ရယ္.. သမီးလဲ သမီးရဲ႕ စိတ္အလိုကိုလိုက္ၿပီး ေလ်ွာက္လုပ္ေနမိတယ္..ေနာက္တစ္ခါ ဆင္ျခင္ပါ့မယ္ တီခတ္...ဒီဟာက ပထမဆံုးအႀကိမ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ပါ.." ဟု ေျပာလိုက္သည္။ "ကဲ..သြား ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ထမင္းစားဖို႔ထြက္လာ.. တီခတ္ေစာင့္ေနမယ္" ဆိုေတာ့ ေမမြန္းလဲ ခေလးေလးတစိေယာက္လို အခန္းထဲေျပးဝင္သြားသည္။ တူမ ေျပးဝင္သြားတာကိုျမင္ေတာ့ ေဒၚခတ္ခတ္ထန္ တစ္ေယာက္ သက္ျပင္း႐ွည္ႀကီးခ်မိၿပီး နံရံေပၚတြင္မွန္ေဘာင္အႀကီးႀကီးျဖင့္ ကပ္ထားေသာ အကိုႏွင့္ အမ (ေမမြန္း၏ ေဖေဖႏွင့္ ေမေမ)တို႔၏ အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိသြားသည္။....လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္အစိတ္ခန္႔ေလာက္ က ခတ္ခတ္ထန္တို႔ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းအတူတက္ၾကရသည္။ ခတ္ခတ္ထန္ က အငယ္ဆံုး.. ကိုကိုႀကီးႏွင့္အသက္ငါးႏွစ္ကြာသည္..ကိုကိုႀကီးမွာ ေယာက်ာ္းေလးသဘာဝအေလ်ာက္ ေက်ာင္းေပ်ာ္လုပ္ေနသူျဖစ္ရာ ဆယ္တန္းမွစ၍ တတိယႏွစ္အထိ တစ္တန္းကိုႏွစ္ႏွစ္ဆီတက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခု ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေက်ာင္းသား ပင္႐ွိေသးသည္။ မမေလးကေတာ့ မဟာတန္းပထမႏွစ္တက္ေနသည္။ ခတ္ခတ္ ကေတာ့ ယခုမွ ဒုတိယႏွစ္ပဲ႐ွိေသးသည္။ ကိုကိုႀကီး က အလြန္႐ုပ္ေျဖာင့္သည္.. .ေက်ာင္းတြင္သာ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ အိမ္မွာေတာ့ ေဖေဖေမေမတို႔အသက္ႀကီးၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စီးပြားေရးကို သူပဲဦးေဆာင္သည္။ ထိုအေၾကာင္းကိုသိေသာ ေကာင္မေလးမ်ားက ကိုကိုႀကီးအား ခ်ိတ္ခ်င္ၾကသည္။ ေမေမ့ အသိ သမီး႐ွင္မ်ားကလည္း လာေရာက္စကားစပ္ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ကိုကိုႀကီးမွ စိတ္မဝင္စားေသးဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ေမေမကလည္း အဲ့ဒီကိစၥႏွင့္ပတ္သတ္၍ စကားထပ္မဟျဖစ္ေပ။ ခတ္ခတ္ တို႔ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္အား ေဖေဖေမေမတို႔မွ မံုရြာ တြင္ ေကာလိပ္တက္ရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဂ်စ္ကားတစ္စီးဝယ္ေပးထားသည္။ မံုရြာၿမိဳ႕ေပၚတြင္လည္း အိမ္တစ္လံုးဝယ္ေပးထားသည္။ ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္စလံုး က တစ္ေယာက္တြင္တစ္မ်ိဳးစီ သူ႔ေနရာႏွင့္သူေပၚျပဴလာျဖစ္ၾကသည္၊ ကိုကိုႀကီးကေတာ့ ေရပန္းအစားဆံုးေပါ့.....ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္သည့္ႏွင္းဆီခိုင္ ဟုေျပာ၍ရသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ကိုကိုႀကီးဆီက သတင္းတစ္ခုၾကားရသည္။ သူတို႔ေမဂ်ာတြင္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ အျခားေက်ာင္းမွေက်ာင္းေျပာင္းလာသည္။ ေတာ္ေတာ့ကို လွ၍ အိေျႏၵလည္း႐ွိ ၊ စာလည္းအလြန္ေတာ္သည္ဟု မိန္းခေလးမ်ားကို ေတာ္ရံုႏွင့္စိတ္မဝင္စားတက္သည့္ သူမွ ေျပာေသာေၾကာင့္ခတ္ခတ္ပင္ အံ့ျသ မိသြားပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သိပ္မၾကာမီ ကိုကိုႀကီးမွ ထိုေကာင္မေလးအား ခ်စ္မိေနၿပီဟု ေျပာျပလာသည္။ ခတ္ခတ္လဲ ထိုေကာင္မေလးအေၾကာင္းသိခ်င္၍ ကိုကိုႀကီးတို႔ေမဂ်ာမွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္စီသြား၍ စပ္စုၾကည့္ရာ သတင္းေမႊးေလးမ်ားၾကားသိခဲ့ရပါသည္။ လူကလည္း အလြန္ယဥ္ေက်း၊ စာကိုလည္းအင္မတန္ႀကိဳးစားသူ၊ စိတ္ထားလည္းအရမ္းေကာင္း၊လူကလည္း ဆံႏြယ္ကေန ေျခဖ်ားအထိ လွလိုက္ပံုမ်ား ထိရက္စရာေတာင္မ႐ွိ၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕ပိုးထည္တိုက္ ပိုင္႐ွင့္ သမီး ျဖစ္သည္။ ခတ္ခတ္ လဲ အရမ္းဝမ္းသာသြားသည္။ဒီလိုမိန္းခေလးမ်ိဳးကိုမွ ေယာင္းမ မေတာ္ရလ်ွင္ မိခတ္ခတ္တို႔ ညံ့ရာက်လိမ့္မည္။ ကိုကိုႀကီးကို ကူညီမွျဖစ္မည္။ ကိုကိုႀကီးမွာ ဒီႏွစ္ၿပီးလ်င္ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မည္။ မျဖစ္ေခ်ဘူး... ခတ္ခတ္တစ္ေယာက္ အဲ့ေကာင္မေလးအား မိတ္သြားဖြဲ႔ စကားမ႐ွိစကား႐ွာေျပာ အကို႔ေကာင္းေၾကာင္းမ်ားေျပာ၊ သံုးလေလာက္အၾကာ တြင္ ခတ္ခတ္ႏွင့္ မမမာန္တို႔ အရမ္းရင္းႏွီးသြားၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ကိုကိုႀကီးႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ မမမာန္ကလည္းသေဘာက်သည့္ဟန္ျပသည္။ သို႔ရာတြင္မိန္းကေလးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တႏွစ္ေလာက္ အိေျႏၵ ဆည္ေနသည္။ မမမာန္ အေျဖေပးၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုကိုႀကီးလည္း ဘြဲ႔ရၿပီး စီးပြားေရးကလဲအသင့္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လက္ထပ္ခြင့္
ေတာင္းေတာ့သည္။ မမမာန္တို႔ အိမ္ဖက္မွလည္းသေဘာတူေသာေၾကာင့္ လက္ထပ္ပြဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ျဖစ္သြားၾကသည္။ ......
အပိုင္း(3) ဆက္ရန္