အမွတ္မထင္ေတြ႔ခဲ့ေသာ ခဏတာလြမ္းျခင္း

မိုးေတြရြာေနတယ္ ခ်စ္သူ
အျပင္မွာမိုးေတြအရမ္းရြာေနတယ္ မင္းကိုအရမ္းသတိရပါတယ္၊၊ခရီးစဥ္တစ္ခုမွာ အမွတ္မထင္ေတြ႔ဆုံခဲ့ရေပမဲ့ ဒီတစ္သက္မေမ့နိုင္ေတာ့ဘူး ခ်စ္သူ...........
ကြၽန္ေတာ္ေတာင္တက္သမားတစ္ေယာက္ပါ ၊၊ အရင္တုန္းကေတာင္တန္းေတြကို တစ္ေယာက္တည္း ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ေတာင္ထိပ္အထိ အေရာက္လွမ္းကာ အျပန္လမ္းကိုသာသာယာယာ ျပန္လာခဲ့တယ္၊၊

အခု ျမန္မာနိုင္ငံေျခလ်င္ေတာင္တက္အသင္း နဲ႔ တကၠသိုလ္ေပါင္းစုံး စုၿပီး ကေလာၿမိဳ႕နယ္ထဲက ဆင္ေတာင္ခရီးစဥ္ကိုလိုက္သြားျဖစ္ခဲ့တယ္၊၊
ခရီးစဥ္အစကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔မေကြးကေန ကားနဲ႔ ညေနခင္း စတင္ထြက္ခြာလာၿပီး ည ၁၁ နာရီေလာက္မွာ သာစည္ဘူတာကိုေရာက္ခဲ့တယ္၊၊

ျမန္မာနိုင္ငံ ေျခလ်င္ေတာင္တက္အသင္းနဲ႔အတူ တကၠသိုလ္ေပါင္းစုံက ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြ အကုန္လုံးအဲမွာစုေဝးၿပီး ျမင္းတိုက္ဆိုတဲ့ စခန္းခ်ရာ ရြာေလးကို သြားဖို႔ ရထားေစာင္ခဲ့ၾကတယ္၊၊
ရထားႀကီးလည္းလာေကာ ေခါင္းေပၚက headlight အလင္းေရာင္ကို အားျပဳရင္း ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတိုင္း ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ မိမိသက္ဆိုင္တဲ့ ရထားေတြေပၚမွာေနရာယူခဲ့ၾကတယ္၊၊မနက္စာကိုေတာ့ ရထားေပၚမွာဘဲ ထမင္းေၾကာ္၊သရက္သီးစိမ္းနဲ႔ငရုပ္သီးေၾကာ္ စားခဲ့ရတယ္၊၊ပထမဆုံးမနက္စာက စားလို႔ေကာင္းတယ္ဗ်ာ၊၊

ရထားႀကီးစီးရင္း ပတ္ဝန္းက်င္က ရႈခင္းေတြကို ဓာတ္ပုံေတြရိုက္ရင္း ေက်ာ္ျဖန္လာခဲ့တာ ဆင္ေတာင္ ဆိုတဲ့ ရထား ပထမလြန္းထိုးဘူတာကို ေရာက္ခဲ့ၿပီဗ်ာ၊၊
လြန္းထိုးေတြအဆင့္ဆင့္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း ေခြးရုပ္ဘူတာက နာမည္ႀကီးတဲ့ ထမင္းကိုလည္း တစ္ခ်ိဳ႕ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေတြဝယ္စားၾကတယ္ဗ်၊၊
ေန႔လည္ခင္းနဲ႔မနက္ခင္း အကူး ၁၀ နာရီ ခြဲေလာက္အေရာက္မွာ စခန္းခ်ရာ ျမင္းတိုက္ရြာေလးကိုေရာက္ခဲ့ၿပီဗ်၊၊ ပစၥည္းေတြေနရာခ် ၊ ခဏတာနားေနရင္း တျခားတကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြကို ေစာင့္ေနၾကတယ္၊
ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ထမင္း၊ၾကက္ဥခ်က္၊ကုလားပဲဟင္း နဲ႔ပထမဆုံး ေန႔လည္စာကို ၾကက္ဥနဲ႔စတင္မိတ္ဆက္ခဲ့တယ္ဗ်၊၊
ဒီလိုနဲ႔အခ်ိ္န္ေတြကုန္ၿပီး ညေနပိုင္းေလာက္အေရာက္မွာ တကၠသိုလ္ေပါင္းစုံက ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူ ေတာ္တာ္မ်ားမ်ားအကုန္လုံး စခန္းခ်ရာေနရာကို ေရာက္ရွိေနၾကၿပီဗ်၊၊ အဖြဲ႔ေတြခြဲ၊လူစစ္ရင္း စစ္ၾကတယ္ဗ် ၊၊ ကြၽန္ေတာ္က အဖြဲ႔က အမွတ္ (၁၇) ပါ၊၊ စာရင္းရွိ ၂၁ တန္းစီ ၂၀ ပ်က္ကြက္ ၁ အေၾကာင္းအရင္း မသိ ဆိုျပီးေအာ္ခဲ့ရတာေတြကိုကေပ်ာ္စရာေကာင္းသိလုိ ရင္ခုန္ဖို႔လည္းေကာင္းတယ္ဗ်၊၊
ညပိုင္းေရာက္ေတာ့ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြက မိမိ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔အတူ ညစာစားဖို႔ျပင္ဆင္ၾကတယ္ဗ်၊၊ၿပီးေတာ့ မိမိ အဖြဲ႔ကို ညစာစားဖို႔ အဖြဲ႔အမွတ္စင္ ေအာ္ေခၚၿပီး လက္ေတြျပကာ ေခၚရင္း ညစာကို တစ္ဝိုင္းတည္းစားခဲ့ၾကရတာဗ်၊၊ အမွတ္မထင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ကြၽန္ေတာ္သတိထားမိတယ္ဗ်၊၊ ထမင္းကိုေနာက္က်ၿပီးမွ ေရာက္လာတဲ့သူေလးတစ္ေယာက္ဗ် ၊၊အသားေလးက ခပ္ညိဳညိဳ ၊ နွာတန္ေလးကလည္းစင္းလို႔ ၊ မ်က္လုံး ဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႔ဗ် ၊၊ ရယ္လိုက္ရင္ သြားတက္ေဖြးေဖြးေလးေတြနဲ႔ဗ် ၊၊
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ဆင္ေတာင္ တက္ဖို႔ အဖြဲ႔ေတြလူစစ္ ထုံးစံအတိုင္း စာရင္းရွိ ၂၁ တန္းစီ ၂၁ ပ်က္ကြက္ မရွိ ျပည့္ လို႔ေအာ္ခဲ့ရတယ္ ၊၊ ကိုယ့္အဖြဲ႔လူျပည့္ေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့ဗ်ာ ၊၊
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာနိုင္ငံ ေျခလ်င္ေတာင္တက္အသင္းနွင့္ အတူ တကၠသိုလ္အသီးသီးမွ ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူေတြ ပါဝင္တဲ့ ၄၈၆ ေယာက္ေသာ လူေတြဟာ မနက္ ၅ နာရီ မွာ စခန္းကေန စတင္ထြက္ခြာ လာခဲ့တယ္ဗ် ၊၊

လမ္းမွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေစာင့္ရင္း စကားေတြေျပာျဖစ္ၾက မိတ္ဆက္ၾကရင္းနဲ႔ အကုန္လုံး ရင္းရင္း နွီးနွီးျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္ဗ် ၊၊

အဲမွာသိလာတာက သူက မႏၲေလးတကၠသိုလ္ေျခလ်င္ေတာင္တက္ အသင္းက ဆိုတာပါဘဲ ၊၊ အသြားလမ္းမွာ မွတ္မွတ္ရရ ကြၽန္ေတာ္အားကစားအက်ႌကို ခြၽတ္ေပးၿပီး သူကိုသယ္ခိုင္းခဲ့တာက စၿပီး ရင္းနွီးခဲ့ၾကတာဗ် ၊၊ မိုးေတြကရြာ ဗြက္ေတြက လမ္းမွာေတြ႔တဲ့ ကြၽဲေခ်း ပုံေတြကို ေရွာင္ဖို႔ ေအာ္ရင္း ဆင္ေတာင္ကိုသြားရာလမ္းကို ျဖတ္သန္းသြားခဲ့ၾကတယ္ဗ် ၊၊ ဆင္ေတာင္ကို ေရာက္ရန္ ေနာက္ဆုံးေရ ရတဲ့ရြာမွာ ေရကုန္တာေတြကို ျဖည့္ရင္း ခရီးစဥ္ကိုဆက္ခဲ့ၾကတယ္ ၊၊ မိုးရြာေနေတာ့ ေတာင္တက္လမ္းကေခ်ာ္တယ္ဗ် ၊၊
ႀကိဳးေတြ ဆြဲၿပီးတက္ရတာ ေပ်ာ္ဖို႔လည္း ေကာင္းသလို၊ စိတ္လႈပ္ရွားစရာလည္း ေကာင္းတယ္ဗ် ၊၊ အဲမွာ သူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေတြ႔ျဖစ္တယ္ ၊၊ ကြၽန္ေတာ္လည္းသူ႔ကို ဓာတ္ပုံရိုက္ေပး ျဖစ္သလို၊ ကြၽန္ေတာ္ပုံေတြကိုလည္း သူဖုန္းနဲ႔ ျပန္ရိုက္ခိုင္းလာတယ္၊၊
ေန႔လည္ခင္းမွာ အဖြဲ႔သားအားလုံး ဆင္ေတာင္ေပၚကိုေရာက္ခဲ့ၾကတယ္ဗ်၊၊ဆင္ေတာင္ ေပၚကိုေရာက္ေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ကြၽန္ေတာ္က ေန႔လည္စာမယူခဲ့ဘူးေလ၊ ပါလာတဲ့လက္က်န္ ေပါင္မုန႔္ နွစ္ခ်ပ္ၾကားကို အားလူးေၾကာ္ ညွပ္ၿပီး ေနလည္စားခဲ့တယ္ဗ် ၊၊ အဲဒီေပါင္မုန္ နွစ္ခ်ပ္ထဲမွာ သူကိုေကြၽးလိုက္တဲ့ ေပါင္မုန႔္ တစ္ကိုက္စာလည္း ပါတယ္ဗ် ၊၊

ၿပီးေတာ့ တကၠသိုလ္ေတြအဖြဲ႔လိုက္ ဓာတ္ပုံေတြရိုက္ ၿပီး ခဏနားကာ ဆင္ေတာင္ကေန ျပန္ဆင္းလာခဲ့ၾကတယ္ ၊၊ အျပန္လမ္းမွာေတာ့သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ မေတြ႔မိဘူး၊၊ ဒါေပမဲ့ ဆင္ေတာင္ကေနအဆင္း ဆင္နွာေမာင္း ေပၚမွာ ခဏနားေတာ့ သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ေတြ႔လိုက္တယ္ ၊၊ စကားေတြသြားေျပာ က်န္တဲ့မုန႔္ေတြ ေဝစားရင္း ဓာတ္ပုံရိုက္ေပးခဲ့ရေသးတယ္ဗ် ၊၊လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သြားရင္ ေက်ာ္တက္လိုက္ က်န္ေနခဲ့လိုက္္နဲ႔ စခန္းခ်ရာ ျမင္းတိုက္ရြာကို ညေန ၅ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္မွာျပန္ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္ဗ် ၊၊ ညစာထမင္းစားနားေတာ့ ထမင္းဝိုင္းကို သူအရင္ေရာက္ေနတယ္ဗ် ၊၊ ကြၽန္ေတာ္စားလို႔ မၿပီးေသးဘူး သူအရင္ျပန္သြားခဲ့တယ္ ၊၊ ဒီလိုနဲ႔ ဆင္ေတာင္တက္တဲ့ တစ္ေန႔တာ ကုန္ဆုံးရင္း အိပ္စက္အနားယူကာ အခ်ိန္တစ္ရက္ကုန္ခဲ့တယ္၊၊
ဆက္ရန္ဖတ္ရႈရန္.........................

Written by hpone ko ko myint

Myanmar Steemit