ဆင္မလိုက္က ပုရစ္

ဖုန္းထဲမွာ ဖိုင္ေတြရွင္းရင္းနဲ႔ ရန္ကုန္က အေဆာင္မွာ ရိုက္ထားတဲ့ Video ဖိုင္ေလးျပန္ေတြ႔မိလို႔ပါ။ ရန္ကုန္မွာေနခဲ့တဲ့ဘ၀ေလး ကို ျပန္လြမ္းမိေနတယ္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့နာမည္ကို ေခၚၾကတယ္ ပုရစ္တဲ့။ ညေန ေလးနာရီခြဲဆို လက္ေဗြႏွိပ္ Bus ကားမွတ္တိုင္ကိုေျပး ေနာက္က်ရင္ ကားၾကပ္တဲ့အတြက္ ရံုးကို ေစာႏိုင္သမွ်ေလး ေစာဆင္းပါတယ္ အဲဒီတုန္းက ဆင္မလိုက္မွာ ဘဏ္၀န္ထမ္းေတြခ်ည္းစုၿပီးေတာ့ ၅ လႊာမွာ တိုက္ခန္းေလးငွားေနတယ္ခင္ဗ် ။ ညေနကားေပၚကဆင္းၿပီ ဆိုရင္ဆင္မလိုက္ေစ်းက ၀ယ္ေနက်အန္တီႀကီးဆီကေန ပဲပင္ေပါက္ ၁၀၀ ဖိုး ၾကက္ဥ ၁၀၀ တန္တစ္လံုး (၀ယ္ေနက်မိုလို႔ရတာ အခုမ်ား ၂၀၀ ဖိုးေတာင္မေရာင္းခ်င္ၾကေတာ့ဘူး) ေရခဲက ၁၀၀ဖိုး၊ အဲဒီတုန္းက ခရမ္းျပာေတာင္ မေပၚေသးဘူး ကိုယ္ကေတာ့ ဂရမ္းအျပာေလး ၀ယ္လို႔ တိုက္ခန္းကိုခ်ီတက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ဂရမ္းျပာ ပရိတ္သတ္ေလးပါ။ ေပါင္းအိုးထဲက ထမင္းေလးရယ္ ကိုယ္တိုင္ေၾကာ္တဲ့ ငန္တစ္လွည့္ တူးတစ္လွည့္ ပဲပင္ေပါက္နဲ႔ၾကက္ဥေၾကာ္ေလးရယ္ စားခဲ့ရတာ။ ကိုယ္ေတြအေဆာင္မွာက ၀ါသနာရွင္ေတြ အေတာ္မ်ားတာ ညဆို ဂစ္တာသံုးလံုးနဲ႔ ေအာ္ၿပီ ေဘးအခန္းေတြ မရွိတာ ေက်းဇူးတင္ရမယ္။ လွည္းတန္းဆိုတာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ၁၀ မိနစ္ေပါ့ ေန႔တိုင္းမသြားႏိုင္ပါဘူး ေခၽြတာေရးေလ ကိုယ့္ဘာသာကိုေပ်ာ္စရာေလးေတြ ႀကံဖန္ၿပီးေပ်ာ္ေအာင္ေနရတာေပါ့။ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ အဲဒီအခ်ိန္ကို အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားဘ၀ေလးေရာက္ေနသလိုကို ခံစားရတာ။ ရႈပ္ပြေနတဲ့အခန္းေလး ကိုေျပာၾကတယ္ ပုဇြန္ေတာင္ အမိႈက္ပံုကေတာင္ မင့္အခန္းထက္သားနားဦးမယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ စိတ္လည္းမဆိုးၾကပါဘူး ေျပာမနာဆိုမနာ ဆဲမနာေတြ ခုေတာ့ သတိရပါတယ္။

၀န္ထမ္းဆိုတဲ့ဘ၀ကလည္း က်ရာဇတ္ရုပ္မွာ ေပ်ာ္ေအာင္ကရတာပဲေလ။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေျပာင္းသြားၾကရင္ ကိုယ့္အလွည့္ဘယ္ေတာ့လာမလဲေပ့ါ ေတြးမိတိုင္း ရင္ေလးမိခဲ့တယ္။ ေသာၾကာ စေန တိုင္းဟာ အေဆာင္မွာ စုၿပီးခ်က္ၾက ၊ျပဳတ္ၾက၊ စားၾက၊ ေသာက္ၾက ေပါ့ တူးသြားလို႔လည္း စိတ္မညစ္ဘူး အိုးထဲကခပ္တာနဲ႔ ေျပာင္တာပဲ။ ဘဲဥ၊ ၾကက္ဥ ဆိုတာ ကိုယ္ေတြစားဖို႔ဖန္ဆင္းေပးထားသလား မွတ္ရတယ္ မနက္ ၾကက္ဥ၊ ေန႔လည္ ဘဲဥ၊ ည ၾကက္ဥ အမုန္းစားရတာ။ အဲဒီလိုစားႏိုင္မွပဲ ကိုယ္ရတဲ့လစာေလးနဲ႔ေလာက္မွာေလ။ ဘယ္ဆိုင္၀င္၀င္ မေမးပဲလည္းမစားရဲဘူး။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သား ေစ်းမေမးပဲစားလိုက္တာ မုန္႔ဟင္းခါးနဲ႔ ထမင္းေၾကာ္ကို ၁၀၅၀၀ ေပးခဲ့ရတယ္ေလ။ အဲဒီထဲက မွတ္သြားတာ ဘာေမးေမးရွင္းေအာင္ေမးစားတဲ့ အက်င့္ ခုထက္ထိကိုစြဲလို႔ ဗ်ာ။ အဲဒီတုန္းက ရန္ကုန္မွာ ၿပိဳင္ကားေတြ မ်ားသလားမေမးနဲ႔ တစ္ျခားေျပာတာမဟုတ္ဘူး Bus ကားေတြကိုေျပာတာ တစ္စီးနဲ႔တစ္စီးေရွာင္ရင္ လက္တစ္လံုး လက္ႏွစ္လံုးနဲ႔ စေကးေတြ ဘုရားတၿပီးစီးရတယ္ ေရာက္ခါစက။ ခုေတာ့လည္း ျပန္လြမ္းမိတာေပါ့။ တစ္ခါတစ္ေလ ဖုန္းေတာ့ဆက္မိပါတယ္ မင္းတို႔ေနေကာင္းရဲ႔လား၊ အရင္လို ပလပ္ကၽြတ္တုန္းလား ဘာညာေပါ့။ အမွတ္တရေတြ ျပန္ေတြးရင္း အတူတူဆိုဘူးတဲ့ Cover သီခ်င္းေလး တင္လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဖတ္ရႈေပးျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးပါ။

Author by
@htinyarsai (11:49 AM)
MSC 203