မဂၤလာပါ Steemitမွ ညီကိုေမာင္ႏွမတို႔ေရ။
လူ႔ဘဝဆိုတာရခဲလွပါတယ္။ ရခဲလွတဲ့လူ႔ဘဝကို အက်ိဳး႐ွိ႐ွိအသံုးခ်တက္ဖို႔လည္းလိုအပ္လွပါတယ္။ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ကုသိုလ္ေကာင္းမႈနည္းနည္းစီပဲလုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ရက္ေပါင္း မ်ားလာတဲ့အခါ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားစြာရ႐ွိလာၾကရတာေပါ့။
တခ်ိဳ႕ေသာသူေတြေျပာေနၾကတာေတြလည္း ေတြ႔ျမင္ေနရေတာ့ ေျပာခ်င္လာတာေလးေတြလည္း႐ွိေပမယ့္ မေျပာျဖစ္တာကမ်ားပါတယ္။ေျပာလည္းမေျပာခ်င္လို႔ပါ။ ကိုယ္တိုင္မလုပ္ႏိုင္ေသးပဲ သူမ်ားကိုအျပစ္ေျပာတာကိုလည္း လက္မခံပါဘူး။

သူမ်ားအေၾကာင္းမေျပာေပမယ့္ ဇာတ္လမ္းေလးေတာ့ဖန္တီးလိုက္ပါအံုးမယ္ဗ်ာ 😁

Credit;google image

က်ေနာ္တို႔ရြာထဲက ေမာင္ေမာင္ဆိုတဲ့ လူတစ္ဦးေပါ့ဗ်ာ။ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဘာအလုပ္မွ မယ္မယ္ရရမလုပ္ပါဘူး ရြာထဲေလ်ွာက္သြားရင္း ႐ွိရာအလုပ္လုပ္ရင္း ရရစားစားေနေနတာပါ။ သူ႔မွာ ေအာင္ေအာင္ဆိုတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လည္း႐ွိေနပါေသးတယ္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကလည္းသူ႔နည္းတူ ရြာထဲေလွ်ာက္လည္ရင္း ရရစားစားပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ေအာင္ေအာင္မွာထူးျခားတာတစ္ခု႐ွိပါတယ္ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔စာေပေတြဖတ္႐ႈပါတယ္။ ရြာထဲမွာ ေတြ႔ရာအလုပ္လုပ္ေပမယ့္ လုပ္တဲ့အလုပ္ကုိ ျဖစ္သလိုမလုပ္ပဲ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ဒီအလုပ္က ပိုၿပီးေကာင္းမလည္းစဥ္းစားတက္ပါတယ္။
သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မွာ တူညီတာဆိုလို႔ ပညာ နည္းပါးတာပါပဲ။

ေအာင္ေအာင္ကေတာ့ သူဖတ္ႏိုင္သေလာက္စာေပေတြကို တစ္ေန႔နည္းနည္းစီ တက္ႏိုင္သေလာက္ဖတ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ မသိတဲ့စာေတြဟာ နည္းပါးလာၿပီး ကြၽမ္းက်င္လာတယ္။ အလုပ္လုပ္ရာမွာလည္း အျမဲတမ္းႀကိဳးစားေတာ့ ေနရာတိုင္းမွာသူ႔ကိုေတြ႔ရတယ္။ လူခ်စ္လူခင္လည္းတေျဖးေျဖးမ်ားလာရတာေပါ့။
ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ သူ႔လုပ္စရာအလုပ္ၿပီးရင္ ဘာမွထပ္မလုပ္ေတာ့ပဲ ေဟးလားဝါးလားေပါ့။

တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေအာင္ေအာင္ဟာ တျခားမွာအလုပ္သြားလုပ္မလို႔ဆိုၿပီး ရြာကထြက္သြားခဲ့ကာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ရြာကေနေပ်ာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔သူ႔ကိုယ္သူ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားေနတာက....
”သူလည္း ငါ့လိုပဲ ရရစားစားနဲ႔ ႐ွိတဲ့အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ေကာင္ ဒီေကာင္ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူးကြာ” ဆိုၿပီး ေတြးေနတာေပါ့။ အမွန္တစ္ကယ္လည္း သူတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ရရစားစားပဲေလ စုေဆာင္းမိတာဆိုလို႔ ဘာမွသိပ္မ႐ွိလွပါဘူး။

Credit;google image

အခ်ိန္ေတြ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္၊ တစ္လၿပီးတစ္လ၊ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ကုန္လာလိုက္တာ သံုးႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကိုေရာက္မွန္းမသိေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
သံုးႏွစ္ျပည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္တစ္ေန႔ ေအာင္ေအာင္ရြာကိုျပန္ေရာက္လာတယ္။ သူ႔ရြာရဲ႕စာသင္ေက်ာင္းေလးအတြက္ျပဳျပင္ႏိုင္ဖို႔ အလႉေငြထည့္ခ်င္လို႔ပါတဲ့
ရြာထဲကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေအာင္ေအာင္ကို ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ႀကိဳဆိုၾကၿပီး တစ္ေလးတစ္စားနဲ႔ကုိ ဆက္ဆံစကားေျပာၾကပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ေအာင္ေအာင္ရဲ႕ဘဝတိုးတက္ေျပာင္းလည္းသြားခဲ့ၿပီေလ။ အရာရာတိုင္းကို ႀကိဳးစားရင္း ႏိုးၾကားတဲ့စိတ္နဲ႔ တိုးပြားခဲ့ေတာ့ အခ်ိန္ေတြၾကာလာတဲ့အခါ အရာရာျပည့္စံုလာခဲ့ရၿပီေလ။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေအာင္ေအာင္ ေျပေျပလည္လည္ျဖစ္လာတာကိုၾကည့္ၿပီး ေမာင္ေမာင္ အ့ံဩေနေတာ့တာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ေအာင္ေအာင္ကို ဘယ္လိုကေနႀကီးပြားလာတဲ့အေၾကာင္းေမးေတာ့ ေအာင္ေအာင္က သူၿမိဳ႕ေပၚတက္ၿပီးအလုပ္လုပ္ရင္း စီးပြားေရးအေၾကာင္းေတြကိုေလ့လာရင္းေနေနတာမို႔အခုလိုမ်ိဳးေနထိုင္ႏိုင္တာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ လူေတာ့သိပ္မခ်မ္းသာေသးေပမယ့္ စိတ္ခ်မ္းသာေနရၿပီျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပတာေပါ့။
ေမာင္ေမာင္က. မင္းနဲ႔ငါ ဒီမွာေနစဥ္ကတည္းက ရရာအလုပ္လုပ္ စားေသာက္ရင္းျပန္ကုန္သြားတာျခင္းအတူတူ မင္းက ဒီလို ျပည့္ျပည့္စံုစံုေနရတဲ့ဘဝကိုရလိမ့္မယ္လို႔ငါတစ္ခါမွမေတြးဖူးဘူးသူငယ္ခ်င္း
....ဆိုၿပီး ေျပာပါတယ္။

ေအာင္ေအာင္က သူ႔ဘဝအတြက္ သူေအာင္ျမင္ရတဲ့အေၾကာင္းက အခ်က္တစ္ခ်က္တည္းကိုပဲ တစ္စိုက္မက္မက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း ေမာင္ေမာင္ကို ျပန္လည္႐ွင္းျပရင္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို အဲ့ဒီတစ္ခ်က္ကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔လည္းေျပာခဲ့ပါတယ္။
ဘာစကားလည္းဆိုေတာ့.....
”တစ္ေန႔နည္းနည္းပဲပိုလုပ္ပါ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် သင္ဟာ ဘာမွမလုပ္သူထက္ အဆမ်ားပိုလာတဲ့အက်ိဳးကိုခံစားရပါလိမ့္မယ္” တဲ့.....

Credit;google image

• လံုးဝမလႈပ္႐ွားရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အလုပ္မ်ားလာႏိုင္ပါတယ္။လႈပ္႐ွားရင္ အထုပ္မ်ားမယ္ စုမိလာမယ္။

• ျပင္ဆင္တဲ့သူတစ္ဦးအတြက္ ေနာက္မက်ေသးပါဘူး။
  မျပင္ေတာ့တဲ့သူတစ္ဦးအတြက္ေတာ့ အခ်ိန္ေတြက ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။

က်ေတာ္ေရးသားေသာ စာကေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ။
အားလံုးပဲ စာကေလးေၾကာ္စားၾကပါကုန္။😁😁

ဖတ္႐ႈသူ စာေပခ်စ္သူအေပါင္း ကိုစိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစဗ်ာ။

@komoezaw

MSC-030