ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္မွာလဲ

မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ၊ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေတာရြာေတြရဲ႔ သာသနာ့ အေျခေန၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ေျပာင္းလဲလာတာေတြ႔ျမင္ရပါတယ္၊ အရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္စဥ္အခါတုံးကဆိုရင္၊ ရြာေတြမွာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ ကိုယ္ရင္ ဦးဇင္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကိုသင့္တယ္စြာဖူးေတြ႔ရပါတယ္၊ အနည္းဆံုးေက်ာင္းေတြမွာ ရဟန္းသံဃာမရွိဆုိရင္ေတာင္မွ တစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ အျမဲရွိပါတယ္၊ ေနာက္ျပီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာေနၾကတဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားေတြကလည္းဘဲ တတ္သိနားလည္တဲ့အရြယ္ဆိုေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာလိုအပ္ခ်က္ေတြကိုလွံဳလွံဳေလာက္ေလာက္ ျဖည့္ဆဲေပးႏိုင္ၾကပါတယ္၊ ဒါအျပင္ ဗုဒၶစာေပေတြကိုလဲ့ အျပိဳင္အဆိုင္ ေလ့လာသင္ၾကားခြင့္ေတြရရွိၾကပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းမွာေနျပီးၾကီးလာတယ္ဆိုရင္ မမွားႏိုင္ဘူးဗ်ာ၊ အဲဒီအခ်ိန္တုံးကဆိုရင္ သက္ ဆယ္ေက်ာ္ အရြယ္ေတာင္္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသားထဲမွာ အငယ္ဆုံးဘဲလိုေျပာပါရေစ၊ အထက္က ၾကီးသူေတြ ခုိငး္သမွ်ကို မပ်င္းမရိလုပ္ရတာပါဘဲ၊ မလုပ္ခ်င္ဘူးဆုိရင္ အရိုက္ခံရအဆဲခံရေပါ့၊ လူၾကီးေတြနဲ႔ေနရေတာ့ ဗဟုသုတေတြလဲ့ရတာေပါ့၊ ဒါေၾကာင္းမိုး ဟုိအရင္ကတည္းက အခ်ိဳ႔လူၾကီးေတြ ေက်ာင္းၾကီးမွာေနျပီး ပညာေတြကို သင္ယူခဲ့ၾကတယ္ဆုိတာမမွားႏိုင္ဘူး ျငင္းဆန္ႏုိင္ပါဘူး၊ ဘာေၾကာင္းဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို အရြယ္တုံးကေတာင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ပညာသင္ေနၾကတဲ့ လူေတြေတာ္ေတာ္ရွိခဲ့လိုပါ၊ ဒီအေၾကာင္းေတြနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး စိတ္မေကာင္းတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္၊ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ လပိုင္းေလာက္က သတင္းတစ္ခုမွာေတြ႔လိုက္ရပါတယ္၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ပညာသင္ေက်ာင္းေတြကိုဖ်က္သိမ္းရမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေၾကာင္းပါဘဲ၊ မလုပ္သင့္ပါဘူးထင္ပါတယ္၊ ခုေခတ္တခ်ိဳ႔ကေလးေတြ္မွာ ပညာမသင္ႏိုင္လို႔ ဘက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ ပညာသင္ေနရတာအမ်ားၾကီးရွိေနပါတယ္၊ တကယ္လို႔ ုဘုန္းၾကီး့ပညာသင္ေက်ာင္းေတြကို ဖ်က္သိမ္းမယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ ပညာမသင္ႏို္င္တဲ့ ကေလးေတြကို လွံဳေလာက္တဲ့ေထာက္ပံ့မႈ႔ေတြေပးႏိုင္ျပီးမွ ဖ်က္သိမ္းမယ္ဆုိလည္း ဖ်က္္သိမ္းရပါလိမ့္မယ္၊

ခုအဓိကကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ကံမေကာင္းစြာျဖင့္ ခုေခတ္သာသနာ့ တကယ္ပ်က္တုံးသြားျပီးလားဆိုတာပါဘဲ၊ ဟုိးအရင္က ဒီေလာက္စဥ္ကားခဲ့တဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ ကိုယ္ရင္ဆုိတာမေတြ႔ရေတာ့ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔နယ္ေတြမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြမွာ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းၾကီးတပါးတည္းဘဲရွိတာေတြ႔ရပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နယ္မွာဆိုရင္ဗ်ာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအတြက္ ဆြမ္းဆက္ဖို႔အတြက္ အလဲ့က် ဆြမ္းအုပ္ဆိုတာရွိတယ္ဗ်ာ ေက်ာင္းမွာလွံဳလွဳံေလာက္ေလာက္ရွိဖို႔အတြက္ အနည္းဆုံး ဆြမ္းအုပ္ ငါးအုပ္ေလာေတာရွိတယ္ဗ်ာ၊ အလဲ့က်ေပါ့ေနာ္ အဲလို အလဲ့က်တဲ့သူေတြက မနက္အာရုံဆြမ္းအတြက္ အေစာၾကီးထျပီးေတာ ဆြမ္းဆက္ၾကတယ္ ျပီးေတာ ေက်ာင္းကို ဆြမ္းပို႔သြားၾကတာေပါ့၊ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ေက်ာင္းသားေတြက ဆြမ္းအုပ္ေတြကို ခူးခပ္ျပီး ဘုရားဆြမ္းတင္တယ္ ဘုန္းၾကီးကိုဆြမ္းကပ္ၾကတယ္၊ ဒီလုိမ်ိဳးေပါ့၊ ခုေတာ အရင္လိုမေတြ႔ရေတာဘူးဗ်ာ၊ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲသြားလည္ဆိုေတာ ေက်ာင္းသား ကိုယ္ရင္မရွိတဲ့အတြက္ ဆြမ္းလာပို႔တဲ့သူေတြကသာ ဆြမ္းခူးခပ္ျပီးလုပ္ေပးရတယ္္ ေနာက္တစ္ခုက အရင္ကဆိုရင္ တန္းဆြမ္းဆိုျပီးရြာေတြ ဆြမ္းခံၾကြၾကတယ္ေလ ခုေတာ့ ျမိဳ႔ေလာက္ဘဲေတြ႔ရပါေတာတယ္၊ ရြာေတြမွာ မရွိေတာဘူး၊ ဒီလိုမ်ိဳးေပါ့ ကၽြန္ေတာ္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို ေရာက္ေတာ့ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးခံစားမိတယ္၊ ေအာ္!အရင္ကဆိုရင္ ငါတို႔ေနတုံးက အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ့တာ ခုေတာ့ ကိုယ္ရင္ ေက်ာင္းသားေတြကို ေတြ႔ခ်င္ျမင္ခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ရွာမေတြ႔ရေတာဘူး၊ ျမိဳ႔ေပၚမွာသာ ရဟန္းသံဃာေတြကိုဖူးေတြ႔ခြင့္ရၾကတာေနာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔နယ္ေတြမွာဆို မေတြ႔႔ရေတာဘူးေနာ္၊ တခ်ိဳ႔ရြာေတြမွာဗ်ာ ေက်ာင္းထုိင္ဖို႔ ဦးဇင္ေတာင္မရွိဘူးေအးေလာက္ထိ္ သာသနာ့ဆုတ္ယုတ္ေနတာေနာ္၊ အခ်ိဳ႔အဖိုးအေဘာေတြဆုိရင္ ဆြမ္းေလာက္ခ်င္လိုက္ၾကတာ၊ အလွဴရွင္ရွိေနေသာ္လည္း အလွဴခံမရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္၊ ဒါနဲ႔စကားမစ္ ဘုရားရွင္ေဟာထားခဲ့တာရွိပါတယ္ေနာ္ မဂၤလသုတ္ ပရိပ္တရားေတာ္မွာ ရဟန္းသံဃာပုဏၰားေတြကို ဖူးျမင္ရတာလဲ့ မဂၤလာ တစ္ပါးျဖစ္တယ္ေနာ္၊ ဒါေၾကာင္းတခ်ိဳ႔အဖိုးအေဘာေတြက မဂၤလာတရားလိုခ်င္ေပမဲ့ မရႏိုင္ၾကဘူး၊ ဒါေပမဲ့ဗ်ာ တခ်ိဳ႔ျမိဳ႔ေပၚမွာသံဃာေတြရွိေနတဲ့ေနရာေတြမွာ သံဃာေတြကိုေစာ္ကားေျပာဆုိတာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိလာၾကတယ္ဗ်ာ၊ ေတာ္ေတာ္ကိုစိတ္မေကာင္းစရာေတြပါ၊ သံဃာေကာင္းသည္ျဖစ္ေစမေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ သံဃံဒိႏၷံမဟဖလံ ဆိုျပီး ဘုရားေဟာထားပါတယ္၊ သံဃာကိုရည္မွန္လွဴတန္းမယ္ဆုိရင္ အက်ိဳးမ်ားပါတယ္ဆုိျပီး ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ေဟာၾကားေတာ္မႈခဲ့ပါတယ္၊ လူဆိုတာ အယုတ္အလပ္အျမတ္ဆိုျပီးသုံးမ်ိဳးရွိပါတယ္၊ ဒီလိုပါဘဲ ရဟန္းမွာလဲရွိမွာပါဘဲ၊ ဒီလိုမေကာင္းတဲ့ရဟန္ေတြရွိလို႔လည္း သိကၡာပုဒ္ေတြကို ခ်မွတ္ထားခဲ့တာေပါ့၊ ဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္အခါတုံးကေတာင္ ဒီလိုမ်ိဳးမေကာင္းတဲ့ရဟန္းဆိုတာရွိၾကတာဘဲေလ၊ ပညတ္ထားတဲ့သိကၡာပုဒ္ေတြကို ခ်ိဳးေဖ်ာက္ဖ်က္စီးမယ္ဆုိရင္ ျပဳလုပ္တဲ့ရဟန္းမွာသာ အျပစ္ အကုသိုလ္ျဖစ္ေနမွာပါဘဲ၊ ဒါေပမဲ့ ရဟန္းကိုေတာ့ မေစာ္ၾကား မဆဲဆိုပါနဲ႔ ဘယ္သူမွ ဒုကၡမေရာက္ရဘူး ဒီလိုေစာ္ကားတဲ့သူမွာသာ မေကာင္းက်ိဳးကိုခံစားရမွာပါ၊ တကယ္လို႔မ်းပဥၥနႏၵိယ ကံထုိက္သြားရင္ ဘဝဆုံးရပါေတာ့မယ္၊ ယခုလက္ရွိဘဝမွာ သူအတိတ္က ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ကုသုိလ္အက်ိဳးေပးခြင့္ကိုခံစားရေနျပီးမဲ့ ေနာက္တမလြန္ဘဝမွာေတာ့ လူဘဝကိုျပန္လည္မရရွိႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင္းမျဖစ္သင့္တာေတြမျဖစ္ရေလေအာင္ ဆႏၵကို ကိုယ္ပိုင္အသိဉဏ္နဲ႔ဆုံးျဖတ္ပါ၊

ဒီလိုရဟန္းသံဃာေတြ လွ်ာ့နည္းလာရတာက နည္းပညာေၾကာင္းျဖစ္ေနသလို၊ တကာတကာမေတြ႔ ေထာက္ပံ့ေျပာဆုိမႈ႔ အားေပးမူ႔ေတြ မရွိလို ေလွ်ာ့နည္းလာရျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ထင္ျမင္မိပါတယ္၊ နည္းပညာေၾကာင္းလူေတြက အျမင္က်ယ္လာသလို အဆက္သြယ္ပိုင္ဆုိင္ရာေတြကလည္းဘဲ၊ ျမန္ဆန္ေကာင္းမြန္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ရဟန္းသံဃာေတြအတြက္ သာသနာမွာ့ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ခက္ခဲ့လာေနတယ္ထင္ျမင္မိပါတယ္၊ ဒါေၾကာင္းေရွ႔ဘယ္လိုကာကြယ္ႏိုင္မလဲစဥ္းစားရင့္ေတြးမိေနတာေလးကို ခုလိုေရးျပလိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊။
photo from Google
Written by Konyi
MSC 037