ျဖစ္လာပါ့မလားေမ်ွာ္လင္႔ရေသာေန့

၅လပိုင္းကုန္ျပီး ၆လပိုင္းေတာင္လဝက္က်ိဳးနီးပါး ေရာက္လာခဲ႔ပါျပီ။အခ်ိန္ေတြက တေရြ႔ေရြ႔နွင့္ကုန္ျမန္လြန္းေနသည္။ေန့ရက္တစ္ခုတစ္တြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ေနခဲ႔ေပမဲ႔ယခုအခ်ိန္ထိ ဘာမွမျဖစ္လာေသးေပ။အခ်ိန္ေတြ
နီးကပ္လာသည္နွင့္အမ်ွ စိုးရိမ္စိတ္က တဖိန္းဖိန္းနွင့္ ျဖစ္လာ၏။ထိုေန့ေလးသည္ က်ြန္ုပ္ဘဝမွာ လက္လြတ္မခံနိုင္ေသာေန့ျဖစ္၏။မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားမည္ဟုအံကိုတင္းၾကိတ္ ၾကိဳးစားခဲ႔ေပမဲ႔ ယခုအခ်ိန္ထိ အရာ
မေျမာက္ေသးေတာ့ ျဖစ္လာပါ့မလား သံသယနွင့္အတူအားငယ္ဝမ္းနည္းမႈက အရွိန္အဟုန္နွင့္ လ်ွံတက္လာ၏။ထိုသို့ျဖစ္လာတိုင္း ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမည္ဟု စိတ္ကို တင္း
ကာ ျပန္လည္ခုခံတိုက္ခိုက္ခဲ႔ျမဲပင္။
ထိုေန့ေလးသည္ က်ြန္ုပ္ဘဝအတြက္ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ေနမိသည္။တစ္ခါမွမၾကံဳခဲ႔ဖူးေသာ ထိုေန့လို မ်ိဳးကို ၾကံဳရေတာ့မည္ဟု ေတြးလိုက္တိုင္း ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ ခုန္မိ၏။တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ မျဖစ္ဖူးေသာ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးတို့သည္ ထူးဆန္းစြာပင္ တြယ္ျငိေနမိပါသည္။ဤသို့ဤသို့..ေမ်ွာ္လင့္ရင္
ခုန္ရေသာေန့ေလးသည္ကား က်ြန္ုပ္ေလးစားအားထားရာ ...အနာဂတ္လူငယ္မ်ိဳးဆက္မ်ား ေမြးထုတ္ေပးမည့္ MSCအဖြဲ့ၾကီး၏ေမြးေန့ ၊MSC ညီကိုေမာင္နွမမ်ား ေတြ႔
ဆံုပြဲေန့ၾကီးပင္ျဖစ္ပါသည္။
က်ြန္ုပ္သည္ Online ေပၚရွိ လူမ်ားအား အယံုအၾကည္ မရွိခဲ႔ပါ။ယံုၾကည္ရေသာ သူမ်ားသည္ အင္မတန္လည္း ရွားပါ၏။သို့ေသာ္ က်ြန္ုပ္ MSC အဖြဲ႔ထဲသို့ ေရာက္
ရွိျပီးသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ထိုအေတြးမ်ိဳးသည္ ၆၀%ခန့္ပင္ေလ်ာ့ပါးသြားခဲ႔ပါသည္။MSC ညီကိုမ်ားသည္ စည္းလံုးမႈကို လက္ကိုင္ထား၏။ညီညႊတ္မႈကို ျပ၏။စည္းကမ္းကိုဦးထိပ္ထား၏။အလွဴအတန္း ရက္ေရာၾက၏။MSC အဖြဲ႔
ထဲသို့ ေရာက္ရွိျပီးေနာက္ က်ြန္ုပ္သည္လည္း အေတာ္အတန္ ေျပာင္းလဲခဲ႔ပါသည္။အျပင္မွာ မဆံုဖူးၾကေသာ္
လည္း ယံုၾကည္မႈသည္ ျပင္းထန္၏။ရင္းနွီးမႈသည္ ရုိးတြင္းခ်ဥ္ဆီ ထိ စီးဝင္ကာ ညီအစ္ကိုရင္းခ်ာမ်ားသဖြယ္
ပင္ ခင္မင္ၾကပါသည္။
ထိုသို့ေသာ MSC ေတြ႔ဆံုပြဲၾကီးသည္ က်ြန္ုပ္ ေမ်ွာ္လင့္ရဆံုးေန့ေလးျဖစ္ပါသည္။Onlineေပၚတြင္သာ ခင္မင္ၾကရေသာ သူမ်ားကို အျပင္၌ ေတြ႔ၾကရမည့္ဟု ေတြး
လိုက္တိုင္း နွလံုးခုန္သံေတြ ျမန္လာျမဲပင္ျဖစ္ပါသည္။ထိုေန့ေလး အျမန္ေရာက္ေစရန္ဆုေတာင္းမိ၏။သို့ေသာ္ ထိုအေၾကာင္းေတြးလိုက္တိုင္းလည္း အျမဲအားငယ္
ရပါသည္။က်ြန္ုပ္သည္ ျမန္မာျပည္ေျမပံု ေအာက္ဆံုးက
နယ္ျမိဳ႕ျဖစ္သည့္အေလ်ွာက္ အထက္ျမန္မာျပည္နွင့္ အလြန္ပင္အလွမ္းေဝး လြန္းလွပါသည္။အလွမ္းေဝးလွ
သည့္အေလ်ာက္ စရိတ္သည္လည္း က်ြန္ုပ္အတြက္ မေသးလွေခ်။ၾကိဳတင္၍ စီစဥ္ေနခဲ႔ေသာ္လည္း ယေန့အထိ စရိတ္သည္ Zero သာ ျဖစ္ေသးေခ်၏။အားငယ္မႈသည္ မေျပာျပတတ္ေအာင္ပင္။အခ်ိန္သည္ကား တေရြ့ေရြ႔နွင့္ ကုန္ျမန္ေန၏။တျဖည္းျဖည္းနွင့္ နီးကပ္လာ
ေလျပီ။က်ြန္ုပ္ ေရာက္ေအာင္သြားနိုင္ပါ့မလား၊MSC ညီကိုမ်ားနွင့္ဆံုေတြ႔နိုင္ပါ့မလား၊တကယ္ပင္စိုးရိမ္ေနမိပါသည္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ေႏြဦးသစ္
@kyawthuyein
MSC-252