ရြာေက်ာင္းရွင္ကထိန္

က်ြန္ုပ္တို့ ရြာကား သိပ္မၾကီးက်ယ္လွေသာ ရြာငယ္
ေလးတစ္ရြာျဖစ္၏။အိမ္ေျခေပါင္း ၁၀၀ ပင္မျပည့္ေပ၊ေရွးက စည္ကားသိုက္ျမိဳက္ေသာ ရြာတစ္ရြာ ျဖစ္ခဲ႔ေသာ္လည္း စီးပြားေရး အေျခအေနတို့ေၾကာင့္ တနယ္တေက်းသို့လည္းေကာင္း ျမိဳ႕ေပၚသို့လည္းေကာင္း ေျပာင္းေရြ႔ေျခခ်သူ မ်ားျပားလာေသာေၾကာင့္ က်ြန္ုပ္ရြာေလး
ဟာ လူဦးေရ နည္းပါးေသာ ရြာေလးတစ္ရြာသို့ ေျပာင္းလဲသြားခဲ႔သည္မွာ ယေန့တိုင္ျဖစ္ေလသည္။
အိမ္ေျခနည္းပါးေသာ ရြာကေလးျဖစ္သည္နွင့္အညီ
ရြာစာသင္ေက်ာင္းမွာလည္း မူလတန္းအဆင့္ ေက်ာင္း
မ်ွသာရွိ၏။က်ြန္ုပ္သည္လည္း ထိုေက်ာင္း၌ပင္ မူလတန္းအဆင့္ျပီးစီးေအာင္ တက္ျပီးမွ ျမိဳ႕ေက်ာင္းသို့ ေျပာင္းေရႊ႔ တက္ေရာက္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။က်ြန္ုပ္ ထူးထူးျခားျခား မွတ္မိသည္မွာ ရြာေက်ာင္းေလး၌ ရွိစဥ္က ထိုေက်ာင္း
၌ ေက်ာင္းအုပ္အေျပာင္းအလဲ မ်ားျပားျခင္းျဖစ္၏။
ေက်ာင္းအုပ္ မၾကာခဏ ေျပာင္းေသာ္လည္း စာျပဆရာမကား ေက်ာင္းအုပ္အပါအဝင္မွ ၃ဦးခန့္သာရွိ၏။
ဤသို့နွင့္ပင္ က်ြန္ုပ္တို့ မူလတန္း ေအာင္ျပီး ျမို့ကို ေျပာင္းေရြ႔သြားျပီးေနာက္ ရြာေက်ာင္းကေလးနွင့္ ၆နွစ္တာမ်ွ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္သြားေလေတာ့သည္။
က်ြန္ုပ္ အထက္တန္းေအာင္ျမင္ျပီး ရြာသို့ျပန္ေရာက္လာသည့္အခါ က်ြန္ုပ္တို့ ငယ္စဥ္က သင္ခဲ႔ေသာ ဆရာမ
တစ္ဦးမွအပ က်န္အားလံုးမွာ အသစ္မ်ားျဖစ္၏။ေရွးကထက္ စာျပ ဆရာမ ဦးေရ တိုးလာ၏။နိမ့္က်ေနေသာ
ပညာေရး ကို ေက်ာင္းအုပ္စီမံမႈျဖင့္ သင္နည္းအသစ္မ်ားေျပာင္းလဲသင္ၾကားေစျခင္းျဖင့္ ကေလးငယ္မ်ား တိုးတက္လာသည္ဟု ထင္မိ၏။သို့ေသာ္ သိပ္မၾကာမွီမွာပင္
ထိုေက်ာင္းအုပ္ ေျပာင္းေရႊ႕သြားျပန္ေလသည္။က်ြန္ုပ္မွတ္မိသည္မ်ွဆိုေသာ္ ထိုအေတာအတြင္းပင္ ေက်ာင္းအုပ္၂ဦးမ်ွ ေျပာင္းလဲသြားသည္ဟုထင္၏။
ထိုေနာက္ က်ြန္းစုျမိဳ႕မွ ဆရာတစ္ဦး ေက်ာင္းအုပ္
ရာထူးျဖင့္ ရြာေက်ာင္းကေလးသို့ ေရာက္လာ၏။ထို
ေက်ာင္းဆရာ ေရာက္လာျပီး မၾကာမွီမွာပင္ အေျပာင္း
အလဲ အမ်ားၾကီးျဖစ္သြားေလသည္။ခ်ီးက်ဴးစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေတာ္သည္ဟုဆိုရမည္ျဖစ္၏။ကေလးငယ္မ်ား၏ ပညာေရးကိုလည္း အမ်ားၾကီးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ နိုင္ခဲ႔၏။ထို့အျပင္ ေက်ာင္း ပညာေရးကိုအမ်ားၾကီးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ႔သည့္အျပင္ရြာ ခံမ်ားနွင့္ ပူးေပါင္း၍ ေက်းရြာေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲမ်ား၌ ျပိဳင္ဝင္ေစျခင္းငွာ သူကိုယ္တိုင္အပါအဝင္ ရြာေဘာလံုးအသင္းကို လည္းဖြဲ႔စည္းနိုင္ခဲ႔ေလသည္။ေရွးက အစစအရာရာ နိမ့္က်ေနေသာ က်ြန္ုပ္တို့ရြာကေလးသည္ ထိုေက်ာင္းဆရာ လက္ထက္၌ အေတာ္ေလးကိုတိုးတက္လာခဲ႔၏။ေရွးက မရွိခဲ႔ေသာ ေက်ာင္းစံုညီပြဲေတာ္မ်ားကိုလည္း က်င္းပေပးခဲ႔၏။ထို့အျပင္ က်ြန္ုပ္တို့ ရြာမွာ ဘယ္တုန္းကမွမရွိခဲ႔ေသာ ဆရာ၊ဆရာမ ေဟာင္းမ်ား အာစရိယ ပူေဇာ္ပြဲၾကီးအား ပထမဆံုးအၾကိမ္ ခမ္းနားစြာ ျပဳလုပ္က်င္းပနိုင္ခဲ႔႔ပါသည္။

ယခု ပို၍ထူးျခားသည္ကား တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္
မၾကံဳေတြ႔ခဲ႔ဖူးေသာ ရြာေက်ာင္း ရွင္ကထိန္ ပြဲၾကီးကို ၾကီးက်ယ္ရြာ ျပဳလုပ္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ေက်ာင္းသားေလးမ်ားအားလံုးကို ရွင္ျပဳ ၊ေက်ာင္းသူေလးမ်ားကို ေယာဂီ ဝတ္ေစျခင္း အျမတ္ဆံုးေသာရွင္ကထိန္ကို စုေပါင္းအလွဴေငြ၊ေက်ာင္းရန္ပံုေငြမ်ားျဖင့္ ျခိမ့္ျခိမ့္သဲက်င္းပခဲ႔ပါသည္။ရြာသူ ရြာသားမ်ားသည္လည္း တက္တက္ၾကြၾကြပင္ ပူးေပါင္းပါဝင္ဆင္ႏႊဲၾကသည္ကိုေတြ႔ရ၏။ရွင္ေလာင္း
လွည့္သည့္ေန့တြင္ က်ြန္ုပ္သည္ ဤမ်ွပင္ စည္ကား လိမ့္မည္ဟု မထင္ခဲ႔ရုိးအမွန္ပင္။က်ြန္ုပ္အေဖ အေမ အပါအဝင္ ရြာသူ ရြာသားအားလံုးသည္ အလွဆံုးျပင္ဆင္ဝတ္စားၾက ကာ ရွင္ေလာင္းလွည့္ လိုက္ပါၾက၏။ေက်ာင္းဝင္းထက္စီမွ ဒိုးပတ္သံ ဆိုင္းဝိုင္းသံ တို့သည္ ဘဝဂ္တိုင္ ဟိန္းညံစီခဲ႔ပါသည္ ။ေက်ာင္းဆရာအပါအဝင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေလးမ်ား၊လူတိုင္းလူတိုင္း၏ မ်က္နွာမ်ားသည္ အျပံဳးကိုယ္စီျဖင့္ တင့္တယ္လွပေနၾက၏။ရွင္ေလာင္းလွည့္ျပီးေနာက္ ညေနခင္းအခ်ိန္သမယတြင္ သာမေဏေလာင္းမ်ားအား ဆံခ်ျခင္း၊ဧည့္သည္မ်ားနွင့္ရြာသူရြာသားအေပါင္းတို့အား တည္ခင္းေက်ြးေမြးျခင္း၊ထိုေနာက္ ရွင္ေလာင္းမ်ားအား သာမေဏအျဖစ္သို့ သြတ္သြင္းျခင္းတို့ကို အသီးသီးေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နူးစြာ ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။အိုးသူၾကီးအဖြဲ႔တို့သည္လည္း မနက္ျဖန္ ေက်ြးေမြးဧည့္ခံရန္အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္စရာမ်ားကို အားတက္သေရာ ဝိုင္းဝန္း ျပင္ဆင္ၾကပါသည္။



မနက္အာရုံေရာက္သည္အခါ ရဟန္းသံဃာမ်ားအား အာရုံဆြမ္းမ်ား ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၾကသည့္ျမင္ကြင္း၊ရဟန္းသံဃာမ်ား၊သာမေဏမ်ား၊ေယာဂီငယ္မ်ားအား ကိုယ္စီကိိုယ္ငွ ဆြမ္းေျခာက္ခဲဖြယ္မ်ား ေလာင္းလွဴၾကသည့္ျမင္ကြင္းမ်ားသည္ တစ္ေန့တာ၏ အလွဆံုးေသာ အမြန္ျမတ္ဆံုးေသာ ျမင္ကြင္မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။ထိုေနာက္ ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ဧည့္ပရိသတ္တို့ကို ဆရာေတာ္ဘုရားမွ တရားၾသဝါသ မိန့္ၾကားေတာ္ကာ အလွဴေတာ္၏ေကာင္းမႈအစုစုကို ေရစက္သြန္းခ် အမွ်ေဝကာ ေအာင္ေစေအာင္ေၾကာင္း ေဗ်ာသံတညံညံျဖင့္ အလွဴေတာ္ၾကီးကိုေအာင္ျမင္ေစခဲ႔ပါသည္။ေက်ာင္းအုပ္နွင့္တကြ ရြာသူရြာသားအေပါင္းတို့၏ အျပံုးမ်ားအေပ်ာ္မ်ားသည္ က်ြန္ုပ္ကို ကူးစက္ေစခဲ႔ကာ ၾကည့္ရင္းနွင့္ပင္ ပီတိအျပံဳး နွလံုးဆီဖံုးကာ ဂုဏ္ယူဝံ႔ၾကြားစြာျဖင့္
ဤအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ကမၺည္း မွတ္တမ္း တင္နိုင္ခဲ႔
သည္တကား။

• ေလးစားစြာျဖင့္
  *ေႏြဦးသစ္
  **@kyawthuyein
  *MSC-252