အေျဖမရွိေသာ ေမးခြန္းေတြနဲ႕အတူ

ေရးခ်င္တဲ႔ အေႀကာင္းအရာေတြ
ေခါင္းထဲမွာ ျပည့္ႏွက္ေနေပမဲ႔
ခ်ေရးျပဖို႕ ခက္ခဲေနဆဲပဲ ………………
ေနဝင္ခ်ိန္ အေတြးတို႕…………… ေရာေထြးယွက္တင္
တိမ္တိုက္ေတြ မပီဝိုးတဝါး………… ။
အေဝးက မီးခိုးေငြ႕ေတြကို ႀကည့္ ျပီး …………
တစ္ေယာက္တည္း စီးေမ်ာေနလိုက္တယ္……… ညေနဟာ
ပိတ္ကားတစ္ခ်က္လို သက္ဝင္လႈပ္ရွားေနခဲ႔ …… ။
ရင္ေမာစရာေတြ ……………
ခဏတာ ေမ့ေပ်ာက္သြားေစခဲ႔တဲ႔ အရသာေလး ………………
သက္ျပင္းေတြကို အခါခါ ခ်ရင္း ………ငါျပန္ခဲ႔ျပီ ……
ဝပ္က်င္းရွိရာ အေမ့အိမ္ကို …… ။
သဘာဝအတိုင္း စီးေျမာေနရင္း…………
ဘယ္လို အဆံုးသတ္မလဲ မသိနိုင္တဲ႔ မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာ
ငွက္ကေလးေတြကို အားက်မိတယ္ ။ ပ်ံခ်င္ရာ ပ်ံသန္းျပီး ေတြ႕ရာမွာ နားခိုလိုက္ခ်င္ရဲ ႔……………
လူ႕ဘဝ ေဘာင္ထဲမွာ ရုန္းထြက္နိုင္ဖို႕ ခက္ခဲဆဲ ………
လူဆိုတာ……………… ဆိုတဲ႔ စကားနဲ႕ စျပီး
မိန္းကေလးဆိုတာ…… နဲ႕……… အလယ္
ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ ေမးေငါ့မႈ႕နဲ႕ အဆံုးသတ္ စကားေတြမွာ
ရုန္းမထြက္နိုင္ေသးဘူး ။
မေန႕က သက္ျပင္းနဲ႕ ဒီေန႕ သက္ျပင္း ဘယ္ဟာ ပိုက်ယ္သလဲ ငါမသိေတာ့ဘူး ။
အရူးတစ္ေယာက္လို လြင့္ေျမာလိုက္ခ်င္ရဲ႕ …………
ေျပာသမ်ွ စကားတိုင္းဟာ
ေခတ္တိုင္းသံုးေနက် စကားလံုးခ်ည္ပဲ …………
အသစ္အဆန္း မရွိဘူး ………
ဒါေပမဲ႔ …………………………
ထူးဆန္းေနဆဲ ……
ေႀကာက္ရြံ႕ေနဆဲ……………
အားငယ္ေနဆဲ ………
စိုးထိတ္ေနဆဲ…… ။ မနက္ျဖန္ရဲ႕ မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေနာက္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ …………………
ဘယ္ေတာ့ အဆံုးသတ္မလဲ ………
ဘယ္အခ်ိန္ အဆံုးသတ္မလဲ……………
ဘယ္လို အဆံုးသတ္မလဲ……………
ဘယ္မွာ အဆံုးသတ္မလဲ …………
ဘာနဲ႕ အဆံုးသတ္မလဲ ………
ဘာဆက္ျဖစ္မလဲ ……………
တိမ္ေတြကို အားက်တယ္
ငွက္ေတြကို အားက်တယ္
သဘာဝအတိုင္း စီးေမ်ာ လိုက္ခ်င္ရဲ႕…………
ခဏတာ စီးေျမာခဲ႔ေသာ ေနဝင္ခ်ိန္ အေတြးမ်ား ……။

Writing by@maeiei
photo by google