Children are Future

အရိပ္လံုေလာက္စြာမေပးနိုင္ေသာသစ္ပင္ဘဝ

ကြ်န္မက ဆရာမတစ္ေယာက္ေပါ့ သိပ္ျကီးက်ယ္ျပည့္စံုေနတဲ့ ျမိဳ႕ကဆရာမေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ေတာနယ္ေလးတစ္ခုက ဆရာမပါ ဆရာဘဝကို ဝါသနာပါ မက္ေမာလို ့ေရြးခ်ယ္ခဲ႕ပါတယ္ လစာကေတာ့ သိတဲ႕အတိုင္းပါပဲ တိုးေပးဖို ့လည္း မေျပာေနပါဘူး ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ခဲ႕တဲ႕လမ္းမို ့ပါ

က်တဲ႕ေနရာက ေတာစစ္စစ္ေပါ့ အိမ္နဲ႕၂နာရီနီးပါးဆိုင္ကယ္စီးရတယ္ လမ္းျကမ္းတယ္ ပင္ပန္းတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းေရာက္လို ့ ကေလးေတြမ်က္နွာျမင္ေတာ့လည္း အေမာေျပတာပါပဲ သိပ္ျဖဴစင္တဲ႕ကေလးေတြ မနာလိုစိတ္မရွိဘူး ေလာဘမသိဘူး အျဖဴေရာင္စစ္စစ္ေတြ ေပါ့

သူတို ့ဆီမွာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ရုပ္ဆိုးရုပ္လွမခြဲဘူး ဆရာဟာ ဆရာပဲအေတြးနဲ႕ ခ်စ္ျကပါတယ္ သိပ္ျဖဴစင္ျကတယ္ အဆင့္အတန္း ဆင္းရဲခ်မ္းသာ သူ ့တို ့ရင္ထဲမရွိျကဘူးေလ ေတာရြာကဆိုေတာ့ စာေတာ့ မနဲလုပ္ခိုင္းရတယ္ ခုေတာ့လုပ္လာျကပါၿပီ ျကိဳးစားလာျကတယ္ တစ္ေယာက္စာမရ ရင္ တေယာက္က ကူရွင္းျပျကတယ္ စည္းလံုးျကတယ္

တစ္ခါတေလေတာ့ ဆင္းရဲလြန္းတာဟာအပစ္တစ္ခု လို ့ ေျပာရမလိုပါပဲ ဘာ့ေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ စာအုပ္ေတာင္မဝယ္နိုင္တဲ႕ကေလးေတြဟာ သိပ္သနားဖို့ေကာင္းလို ့ပါ သူတို ့ရဲ႕ဆိုးဝါးတဲ႕ကံတရားေပါ့ ဒီလို မျပည့္စံုတဲ႕ကေလးေတြကို မိဘကလြဲခ်စ္ခင္သူ အေလးထားသူ တကယ္ရွားပါတယ္ တခ်ိဳ႕ဆို မိဘေတြက ပါ ပစ္ပယ္ထားျကတယ္ ေႏြးေထြးမႈေပးသူမရွိဘူး လိုအပ္ခ်က္ျဖည့္ဆည္းေပးသူမရွိဘူး

လူ ့ဘဝဟာ သိပ္ကိုဆန္းျကယ္ရႈပ္ေထြးပါတယ္ ကိုယ္ဘာလုပ္ခ်င္လဲ ဘာလုပ္နိုင္လဲသိဖို ့လည္း လိုမယ္ထင္တာပါပဲ ကြ်န္မ ကိုယ္တိုင္လဲ ဒီလိုပဲေတြး ေလ်ွာက္လာခဲ႕တာ ခရီးတဝက္ေတာင္ေရာက္ေတာ့မွာေပါ့ ဒါဆို ဘာမွမသိတဲ႕ ပညာမထြန္းကားတဲ႕ ေတာေနရာ မိဘေတြမေထာက္ပံ႔နိုင္တဲ႕ေတာေနရာကကေလးေတြဆို ဘယ္လို လုပ္ျကမလဲေတြးမိတယ္

ကြ်န္မတပည့္ေတြထဲမွာေတာင္ ဥာဏ္မေကာင္းလို ့ စာမလိုက္နိုင္သူ စာေပ စိတ္မဝင္စားသူေတြရွိတယ္ ကြ်န္မေတြးတာက သူတို ့ေလးေတြဘဝက မျပည့္စံုဘူး ဒါေျကာင့္ စာမေတာ္ရင္ေတာင္ ျမန္မာစာေရးတတ္ဖတ္တတ္ သခၤ်ာတြက္တတ္ေလာက္ျဖစ္ျပီး သူတို ့ ဘဝရပ္တည္နိုင္မယ့္ လက္မႈပညာေလးေတြသင္ေပးခ်င္မိတယ္ ပညာေရးစနစ္ေျကာင့္ လပိုင္းမွီေအာင္သင္ေနရေတာ့ တစ္ျခားလည္း သိပ္မသင္ျဖစ္ပါဘူး လက္ရွိပညာေရးစနစ္ကလည္း ေလွသာေလွာ္ေနတာ ေလွာ္တက္ကမပါဘူးျဖစ္ေနတာ ဒီလိုေျပာလို ့လည္း ဝန္ထမ္းေတြအပစ္မတင္ပါဘူး သူတို ့ခမ်ာလည္း မေလာက္တဲ႕လစာကို ျခစ္ျခဳပ္သံုးပီး လုပ္ေနရေတာ့
ကေလးေတြလည္း အဆင္မေျပ ဆရာေတြလည္းအဆင္မေျပပါဘူး ခိုကပ္ေနသူကေတာ့သက္သာပါတယ္ တကယ္ လုပ္ေပးခ်င္တဲ႕ဆရာေတြအတြက္ ေတာ့ ခက္ခဲမႈမ်ားစြာနဲ႕ေပါ့
စာညံ႔တဲ႕ကေလးေတြကို မေအာင္တာမရွိသင္ေပးရမယ္ဆိုတဲ႕ အလုပ္ကလြဲလို ့ ဘဝရပ္တည္မႈပညာရပ္ကို သင္ေပးနိုင္တဲ႕ အေနအထားကလည္း ဒီနိုင္ငံအေျခအေနမွာမရွိလာေသးပါဘူး ဒီေတာ့ ကေလးေတြက နိုင္ငံသားေကာင္းျဖစ္ဖို ့အခြင့္အေရးေတြဆံုးရံႈးရရွာတယ္ ျပည့္စံုတဲ႕ဘဝေလးေတြရဖို ့ ခက္ခဲလာတယ္ ကေလးတိုင္း မျပည့္စံုမႈမ်ားလာတဲ႕အခ်ိန္ နိုင္ငံဟာလည္း တိုးတက္မႈေနွးလာရပါတယ္
ဒီလို လည္ပတ္ေနတဲ ့သံသရာထဲမွာ ကြ်န္မတပည့္ေတြက ဘာမွမသိပဲ ျဖဴျဖဴစင္စင္ျပံဳးေနလို ့ ကြ်န္မပိုဝမ္းနည္းရပါတယ္

ဒါေပမယ့္ ဒီလို ျဖဴစင္တဲ႕အျပံဳးေလးေတြကေတာ့ အစဥ္ဖူးပြင့္ေနေစခ်င္ပါတယ္

mee chit
MSC109