ခ်င္းျပည္နယ္ ဟားခါးၿမိဳ႕သို႔

ခ်င္းျပည္နယ္ ဟားခါးၿမိဳ႔သည္ ပင္လယ္ေရမ်က္နွာျပင္ အထက္ 6350 ေပ အျမင့္တြင္ တည္ရွိပါသည္။ ခ်င္းျပည္နယ္၏ ျမိဳ႔ေတာ္တခု
လဲျဖစ္သည့္ ဟားခါးၿမိဳ႔တြင္ ခ်င္းလူမ်ိဳး ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္တို႔ အမ်ားဆုးေနထိုင္ၾကပါသည္။ေတာင္တန္းသာသနာျပဳ ဘုန္းေတာ္ႀကီး
ေက်ာင္းမ်ားလည္း တည္ရွိေနပါသည္။ဟားခါးျမိဳ႕သည္ မလြန္ေအးခ်မ္းသာယာေသာ ၿမိဳ႔ျဖစ္သည္။ယခုအခါလမ္းပန္းဆြက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္္ေနသျဖင့္ တရက္တာ ခရီးသာၾကာျမင့္ေတာ့သည္။ ရန္ကုန္မွတိုက္ရိုက္ သြားလာနိုင္သလို မႏၲေလးမွ လဲသြားလာနိုင္ါသည္။မႏၲေလးမွေန မံုရြာ ေယာ ေက်ာ ျမိဳ႔မ်ားကိုျဖတ္ကာ ပံုေတာင္ ပံုညာမွတဆင့္
ျဖတ္သန္းသြညးလာရေသာ ခရီးသည္ သဘာဝေတာေတာင္ အလွ
အပမ်ားကို တဝႀကီး ခံစားရသည္မွာ ဧကန္မလြဲပါ။

ပံုေတာင္ပံုညာ ေတာကိုျဖတ္ၿပီး ခ်င္းျပည္နယ္အစမွာေတာ့ ရႈေမာမဆံုးနိုင္တဲ႔ ေတာင္တန္းႀကီးေတြကိုျမဴခိုးေတြက ရစ္ကာဝိုင္းလို႔ေပါ့။
ေျမျပန္သားတေယာက္ ေတာင္ေပၚေရာက္တဲ႔အခါ ဘယ္ဘက္က
ကမ္းပါးရန္ ညာဘက္ေခ်ာက္ ကားစီးရတာ အသက္ေပ်ာက္မတတ္ပါ။
ေအာက္ကိုမၾကည့္ပဲ ေဘးကိုၾကည့္ အဲ့ဒီေတာ့မွ အရသာရွိမွန္းသိခဲ႔တယ္။ေအးျမလတ္ဆတ္တဲ႔ေလေအးနဲ႔ ေတာင္တန္းျပာဆိုတာ ကဗ်ာထဲမွာပဲသိခဲ႔ရ ခုမွျမင္လိုက္ရတာ အလြန္လြမ္းေမာစရာအတိပါ။
ကားဆရာမ်ားသည္ကား အလြန္ကိုက်ြမ္းက်င္လွပါသည္။ဒီလိုနဲ႔ခရီးဆက္လာရင္း ခ်င္းျပည္နယ္ ဂန္႔ေဂါ ျမိဳ႔ကိုေရာက္လာခဲ႔ေလသည္။ကိုယ့္အထင္ နီးသားပဲေပါ့။ေနာက္မွ ေမးမိေသာအခါ လမ္းတဝက္ခဏနားခ်င္း ျဖစ္ေနသည္။ဗိုက္လဲ ဆာလွၿပီမို႔ တခုခုမွာေလေသာအခါ စကားသံဝဲဝဲေလးနွင့္ ေျပာေသာစကားအား နားစိုက္ေထာင္ရင္း ျပန္မွာလိုက္ရသည္က အစျပဳခဲ႔ေလသည္။

စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား ေရာက္ရွိလာေသာအခါ ေျမျပန္နွင့္သိပ္မျခား
မသိမသာေလးသာ ကြာဟပါသည္။ဗိုက္ကလဲဆာေနသျဖင့္ အလြန္ပင္စား၍ေကာင္းလွပါသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ နားထဲၾကားလိုက္သည္က
ေတာင္ျပိဳေနသည္တဲ႔။ဟိုက္ဘာလားေပါ့ေနာ္။သူတို႔ေျပာေနသည္ကား ေတြကိုကေလးဘက္က တက္မလား ဒီလမ္းအတိုင္းနက္မလား
ေဆြးေႏြးေျပာဆို ၾကသည္မွာ ေျမျပန္သားတေယာက္ရင္ထဲ တမ်ိဳးတမည္ျဖစ္ေစေတာ့သည္။ ဒီလိုနဲ႔ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ကားေပၚတက္ ဆက္လက္လိုက္ပါ လာခဲ႔ရသည္။ေဘးလူမ်ားက သြားလာေနက် စိတ္ပူၾကပံုးမေပၚေတာ့ ကိုလဲဘာေၾကာက္ရမွာလဲဟုဆိုကာ အားတင္းထားလိုက္သည္။သံုးနာရီမ်ွစီးၿပီးေသာအခါမွာ ေတာင္ျပိဳကားပိတ္ေသာေနရာသို႔ေနရာသို႔ ေရာက္ရွိလာေလသည္။

ေအာ္ေတာင္ျပိဳ၍ လမ္းပိတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။စိတ္ပူစရာမလိုေတာ့ စက္ႀကီးမတားျဖင့္ေစာင့္ က်ေသာေျမမ်ားအား ရွင္းလင္းေပးေနေလသည္။စက္ႀကီးေမာင္း ဆရာမ်ားသည္မွာလဲ မလြန္ပင္ကြ်မ္းက်င္လွသည္။
ေျမျပန့္သားတေယာက္အဖို႔ ေတြႀကံဳေနရေသာ ပတ္ဝန္က်င္မွာ အံၾသ
စရာမ်ားစြာရွိေနေလသည္။ကားရပ္ခ်ိန္မွာလဲ ေအာက္ဆင္းကာ အေညာင္းေျဖရင္း ေတာင္တန္းေတြကိုၾကည့္ရင္း တိုက္ခတ္သာေသာေလကိုရွဴရႈိက္ရသည္မွာလဲ ခံစားမႈတမ်ိဳးရရွိျန္သည္။
လမ္းရွင္းလို႔ခရီးဆက္ခဲျပန္ပါသည္။မိုးဦးက်တြင္ ထိုသို႔ ေတာင္ၿပိဳလမ္းပိတ္သည္မွာ ေလးငါးေနရာရွိသည္ဟု သိရသည္။ဒါေပမဲ႔စိတ္ပူစရာေတာ့မလိုပါ လမ္းရွင္းေပးေသားစက္ႀကီးမ်ားရွိေနေလသည္။တေျဖး
ေျဖး ေနဝင္ကာ ေတာင္တန္းမ်ားေနာက္ ေနလံုးႀကီးတဝက္ဝင္ေနေလ
ၿပီ။ဒါသည္ကလဲ တမ်ိဳးပင္လွပေနျပန္သည္။ေတာင္တန္းေတြရဲ႔ေအာက္နားမွာတိမ္ေလးေတြက ခပ္ပါးပါးေျပးလို႔ ေတာင္ထိပ္နားမွာ တဝက္သာသာေပၚေနေသာ ေနလံုးႀကီးနဲ႔ အလြန္လွပ ကဗ်ာဆန္လွသည္
ပင္ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ပမာပါ။ေနလံုးေပ်ာက္လို႔ ညမေမွာင္ေရာက္ပါေလသည္။ ေမွာင္နက္မဲမဲ ၾကည့္စရာ မရွိေတာ့ၿပီမို႔ ေရွ႔မွသြားေသာကားမီးေလကိုသာ ၾကည့္ေနရသည္။သူသည္လဲကည့္၍ေကာင္းသည္မွာ
ေတာင္ပတ္လမ္းမ်ား ျဖစ္၍ ေငြ႔ကာဝိုက္ကာျဖင့္ မီးေရာင္ေဖြးေဖြး မီးနီေလးေတြ ေပ်ာက္သြားလိုက္ေပၚလိုက္ေပါ့။ည၁၀နာရီေလာက္မွာ
လမ္သုပ္ရြာဆိုတာကိုေရာက္ရွိလာခဲ႔ခဲ႔ပါသည္။ကားေအာက္ဆင္းလိုက္ေသာအခါ အလြန္ေအးစိမ့္သြားသည္။ေအာင္မေလး ေအးလိုက္တာဟုပင္ မွတ္ခ်က္ျပဳလိုက္သည္။ကားေပၚတြင္ ဒီေလာက္မေအးပါ။
ေဘးဝဲယာမွာလဲနွင္းပိတ္မသိ ပိတ္ေနေလသည္။ေကာ္ဖီမစ္ေလးမွာကာ ေႏြေစရသည္။အဲ႔အခ်ိန္ေကာ္ဖီမစ္မွာ အရင္ထက္ပို၍ အရသာထူးကဲေနသည္မွာ ရာသီဥတုေနာက္ခံ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ကဲ႔ ဆက္လက္ခရီးဆက္လိုက္ၾကဦးမယ္။ညေမွာင္ေမွာင္ ဘာမွျမင္ရေလေတာ့ မ်က္စိေလးအိပ္ခ်င္လာသည္။ဒီလိုနဲ႔ အိပ္ေမာက်ကာ လိုက္ပါလာရင္း ဟားခါးၿမိဳ႔သို႔ ေရာက္ရွိေလသည္။ဝါး ထင္မွတ္မထား မီးေတြထိန္ထိန္ညီးကာ နိမ္ခ်ီတခါ ျမင့္ခ်ီတလွည့္ မီးေရာင္စံုမ်ားနဲ႔ လွပေနတဲ႔ၿမိဳ႕ ဟာခါး မနက္က်မွ ေလ်ွာက္လည္ရမည္။ခုေတာ့ လာေရာက္
ေစာင့္ႀကိဳသူမ်ားနွင့္ မိမိေနထိုင္ရမည့္အိမ္သြား လိုက္သြားပါဦးမယ္။

ဟားခါးၿမိဳ႕ေတာ္အားဆက္လက္ ေလ့လာေဖာ္ျပသြားပါမည္။
ေရးသားသူ - msc 042
@mgmgaung