DaLantChon (ဒလန္ ့ခြၽန္ ဘူတာကေလး)

in myanmar •  7 years ago 

ဒလန္႔ခၽြန္ရြာ

2017-08-31 13.05.03.png

ဤရြာကေလးအေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ဂုဏ္ျပဳေရးသားရသည္မွာ ရြာကေလး၏ ေက်းဇူးတရားေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ ဤရြာသည္ ေက်းဇူးရွိသည္ဆိုသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ေမြးရပ္ေျမလားဟု မထင္ပါေလႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္က ျပည္ျမိဳ႔သားျဖစ္ျပီး ဤရြာ ကေလးက ေတာင္တြင္းမွေနျပည္ေတာ္ရထားလမ္းေပၚတြင္ရွိပါသည္။ကၽြန္ေတာ္သည္ ျပည္ျမိဳ႔သားဆိုေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ၏ အလုပ္တာဝန္မွာ ေနျပည္ေတာ္တြင္က်ပါသည္။ေနျပည္ေတာ္ဝန္ထမ္းမ်ားသည္။ တစ္ပတ္တစ္ၾကိမ္ အိမ္လြမ္းတတ္ၾက သျဖင့္ ေသာၾကာေန႔ဆိုလွ်င္ ကားမ်ားျပည့္ၾကပ္သြားတတ္သလို တနဂၤေႏြေနျပည္ေတာ္ကားမ်ားလည္း အလြန္ၾကပ္တတ္ သည္။ ၾကားရက္မ်ားဆိုလွ်င္ေတာ့ ကားမ်ားမွာလူေခ်ာင္လြန္းသျဖင့္ ကားအံုနာကိုပင္လွ်င္သနားဂရုဏာသက္မိေလသည္။
2017-08-31 13.05.49.png
တစ္ေန႔တြင္ကၽြန္ေတာ္ ျပည္မွေနျပည္ေတာ္အျပန္ကားၾကပ္သျဖင့္ အလြန္တရာေႏွးေကြးလွေသာ အေႏွးရထားကို စီး၍ ျပန္ခဲ့မိသည္။ထိုေန႔ကပင္ “ဒလန္႔ခၽြန္ရြာ”ကေလး၏ ထူးျခားလွေသာ သဒၵါတရားႏွင့္ ျမန္မာဆန္မႈကို ျမင္ေတြ႔ခြင့္ ရခဲ့ေပ သည္။ရထားစီးရန္ မနက္ေစာေစာထရ၏။ျပီးလွ်င္ Light Truct ကားျဖင့္ ဘူတာၾကီးရွိရာသို႔စီးရသည္။ ရထားသည္ နံနက္ ၆ နာရီတြင္ ဘူတာၾကီးမွစတင္၍ တေရြ႔ေရြ႔ခုတ္ေမာင္းထြက္ခြာသည္။ ရထားေပၚတြင္ ထိုင္စရာ ေဘးတန္းႏွစ္ခုပါရွိေသာ္လည္း။ ထိုင္ေနၾကသူမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနျပီ။ သင့္ေလ်ာ္သလို မတ္တပ္ရပ္လ်က္သာ စီးနင္းလိုက္ပါခဲ့ရပါသည္။ ဘူတာတစ္ခု ေရာက္ တိုင္း ေစ်းသယ္ကေလး၏ အသံဆာဆာကေလးမ်ားျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ေစ်းေရာင္းေနသံမ်ားကိုၾကားရသည္။ တစ္ဘူတာတြင္ ေခတၱနားျပီးလွ်င္တစ္ဘူတာကိုဆက္ထြက္ခြါလာသည္။ ရထားၾကီးသည္ ရြာမ်ားအစဥ္အတိုင္းျဖတ္သန္းရင္း တၾကဳတ္ၾကဳတ္၊ တၾကိတ္ၾကိတ္ ျမည္လ်က္ ခ်ီတက္လာခဲ့ရာ ရထားေပၚတြင္ ပုခက္လႊဲသိပ္သကဲ့သို႔ျဖစ္ေနျပီး တျငိမ့္ျငိမ့္မို႔ မတ္တပ္ရပ္စီး နင္းလိုက္ပါလာေသာ ကၽြန္ေတာ္ပင္လွ်င္ အိပ္ငိုက္သလိုျဖစ္လာခိုက္ ရထားဆက္သြားလို႔မရေတာ့ဘူးဟူ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ၏ေအာ္ လိုက္သံေၾကာင့္ လန္႔သြားမိေလသည္။ရထားသည္ တျငိမ့္ျငိမ့္ျဖင့္သြားေနရာမွ ရပ္သြားျပီ။ လူအခ်ိဳ႔ရထား ေပၚမွ ဆင္းၾကျပီးအေျခအေနစံုစမ္းေနၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းဆင္း၍ စံုစမ္းရသည္။
ေရွ႔မွာ မိုးေလတိုက္သျဖင့္ သစ္ပင္ၾကီး ၁၀ ပင္ခန္႔ လဲၾကျပီး ရထားလမ္းပိတ္ဆို႔ေနျပီဆိုပါ၏။ ဘုရားဘုရား ခလုတ္ ထိမွ ဘုရားတမိသည္။ေနျပည္ေတာ္သို႔ သည္ေန႔ျပန္မေရာက္ႏိုင္လွ်င္ မနက္ဖန္ရံုးမတက္ႏိုင္လွ်င္ ဒုကၡ။ အလုပ္ေတြ အမ်ား ၾကီးရွိသည္။ ရထားရပ္နားလိုက္ေသာေနရာသည္ “ဒလန္႔ခၽြန္ေက်းရြာ”ဘူတာျဖစ္သည္။ရထားဆက္မသြားႏိုင္သျဖင့္ လူမ်ား အားလံုးေလာက္နီးပါးရထားေပၚမွဆင္းလာၾကသည္။ ခဏၾကာလွ်င္ ရထားလမ္းေပၚေျပးသည့္ ေထာ္လီကေလးႏွစ္စီးထြက္ လာသည္။ေထာ္လီေပၚတြင္ ရြာသားမ်ားႏွင့္ဘူတာရံုဝန္ထမ္းအခ်ိဳ႔လိုက္ပါလာၾကသည္ကိုေတြ႔ရသည္။ရြာသားမ်ား၏ လက္ထဲ တြင္ ဓါးမ်ား၊ၾကိဳးမ်ား ကိုယ္စီပါလာၾကသည္။သူတို႔သည္ ရထားဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္အတူ လမ္းပိတ္ေနသည့္ လဲက်သစ္ပင္မ်ားကို ခုတ္ထြင္ရွင္းၾကမည္ဆိုပါသည္။ အဆိုပါ “ဒလန္႔ခၽြန္ေက်းရြာ”ကေလးသို႔ေရာက္ရွိသည္မွ ညေန ၅ နာရီခန္႔ျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္ဝယ္ဘယ္ဆီအထိသြားေရာက္၍ သစ္ပင္မ်ားရွင္းလင္းၾကရမည္လည္းမသိ။ ည ၇ နာရီခန္႔ေရာက္လွ်င္ ဗိုက္ကဆာလာ ျပီ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မည္သို႔မွ်ထင္မွတ္မထားေသာ ဤရြာကေလး၏ ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ ဓေလ့ေလးကိုေတြ႔ျမင္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါ သည္။ရြာလူၾကီးက အသံခ်ဲ႔စက္ျဖင့္ ႏိုးေဆာ္လိုက္သည္ႏွင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ တစ္အိမ္တစ္ေယာက္ထြက္လာၾကျပီး ထမင္းထုတ္မ်ား လိုက္လံေဝငွၾကျခင္းျဖစ္သည္။မရရွိသူမရွိရ။ ဟင္းေပါင္း အိုးအၾကီးၾကီးတြင္ ဟင္းမ်ိဳးစံုလာထည့္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလွ်င္ အတူလာသူတစ္ေယာက္၏ အသိက ဤရြာတြင္ရွိသျဖင့္ အိမ္သို႔ပင္ေခၚေဆာင္၍ ေရခ်ိဳးထမင္းစားခိုင္း သည္ကို ၾကံဳခဲ့ရသည္။ အားလံုးထမင္းမစားရသူတစ္ေယာက္မွ်ပင္မရွိပါ။ ရထားတစ္စီးလံုးတြင္ လူတစ္ရာ့ငါးဆယ္ ႏွစ္ရာေလာက္ပင္ရွိမည္ထင္သည္။ ခ်စ္စရာျမန္မာရြာကေလး။ ဤရြာကေလး၏ ေက်းဇူးတရားကို ကၽြန္ေတာ္ ယေန႔တိုင္ မေမ့ႏိုင္ပါေခ်။ ဆယ္ႏွစ္ပင္ေက်ာ္လြန္ခဲ့ပါျပီ။
ေရးသားသူ-မင္းစိုးႏိုင္
Photo - Google

Authors get paid when people like you upvote their post.
If you enjoyed what you read here, create your account today and start earning FREE STEEM!
Sort Order:  

တခါတရံတြင္​ ျျမန္​မာတို႔၏ သဒၵါတရားသည္​ အလြန္​​ေအာင္​ကို
​ေကာင္​းမြန္​ၾကသည္​။

ခ်စ္စရာဓေလ့ထုံးစံတစ္ခုပါဗ်ာ

This post has received a 0.89 % upvote from @booster thanks to: @minsoenaing.

Woo! alittle %

ဒလန္႔ခၽြန္ရြာေလးကို သြားလည္ခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္မိပါတယ္။

@minsoenaing got you a $1.29 @minnowbooster upgoat, nice!
@minsoenaing got you a $1.29 @minnowbooster upgoat, nice! (Image: pixabay.com)


Want a boost? Click here to read more!

Nice sharing about traveling !