ဘဝတစ္​ဆစ္​ခ်ိဴးအပိုင္​း(၁၀)

ဘဝတစ္​ဆစ္​ခ်ိဴးအပိုင္​း(၁)

ဘဝတစ္​ဆစ္​ခ်ိဴးအပိုင္​း(၂)

ဘဝတစ္​ဆစ္​ခ်ိဴးအပိုင္​း(၃)

ဘဝတစ္​ဆစ္​ခ်ိဴးအပိုင္​း(၄)

ဘဝတစ္​ဆစ္​ခ်ိဴးအပိုင္​း(၅)

ဘဝတစ္​ဆစ္​ခ်ိဴးအပိုင္​း(၆)

ဘဝတစ္​ဆစ္​ခ်ိဴးအပိုင္​း(၇)

ဘဝတစ္​ဆစ္​ခ်ိဴးအပိုင္​း(၈)

ဘဝတစ္​ဆစ္​ခ်ိဴး အပိုင္​း(၉)

         ယခင္​အပိုင္​း (၉)မ​ွအဆက္​

ဟင္​.....။​ေန​ေသာ္​ အံ့ျသျခင္​းမ်ားစြာျဖင္​့ မွင္​တက္​သြားသည္​။ၿပီး​ေနာက္​မ​ွာ​ေတာ့

"အိုးးးး     ႏြယ္​"​ေန​ေသာ္​ ႏႈတ္​ဖ်ားမွလည္​းမရည္​ရြယ္​ပါဘဲ တိုးတိုး​ေလးထြက္​သြားမိ​ေတာ့သည္​။အျဖဴ​ေရာင္​ ဝတ္​စုံျဖင္​့ လွ​ေန​ေသာ ႏြယ္​ ။တျဖည္​းျဖည္​းႏွင္​့ ​ေန​ေသာ္​့နားသို႔ ​ေရာက္​လာခဲ့သည္​။​ေန​ေသာ္​ တစ္​​ေယာက္​ ​ေသြးမရိွ​ေသာလူတစ္​​ေယာက္​ႏွယ္​ ​ေၾကာင္​​ေသ ​ေသ​ေန​ေတာ့သည္​။credit imagehttps://finisternis.deviantart.com/art/Not-Breathing-267378952

"ကုိ" အနားသို႔​ေရာက္​လာ​ေသာ ႏြယ္​တစ္​​ေယာက္​ ​ေန​ေသာ္​အား အျပဳံး​ေလးမ်ားျဖင္​့ ႏႈတ္​ဆက္​​လိုက္သည္​။​ေန​ေသာ္​ ၾကက္​သီးမ်ားပင္​ထ၍သြားသည္​။တစ္​ကမၻာလုံး တုန္​လႈပ္​သြားသည္​ထင္​ရသည္​။​၃ႏွစ္​ၾကာကာလအတြင္း​း​ေမ့ထားခဲ့ၿပီျဖစ္​​ေသာ "ကုိ" ဆို​ေသာ နာမည္။အ​ေသြးထဲအသားထဲစိမ္​့ဝင္​ သြားသည္​ဟုပင္​ ​ေန​ေသာ္​ထင္​မွတ္​မိသည္​။႐ုတ္​တရက္​မို႔ ​ေငး​ေၾကာင္​​ေနမိၿပီး ၿပီးမွ ႏႈတ္​ခမ္​းဖ်ားမွခပ္​ဖြဖြ​ေလးအသံထြက္​သြားမိ​ေတာ့သည္။

"ႏြယ္​"

ခပ္​တိုးတိုး​ေလးပင္​။တခ်ိန္​တည္​းအနားသို႔​​ေရာက္​လာ​ေသာ "ႏြယ္​"အား ​ေန​ေသာ္​​တင္​းက်ပ္​​စြာ​ေပြ႕ဖက္​ထား​လိုက္​သည္​။ထို႔​ေနာက္​မ်က္​ဝန္​းထဲမွလည္​း မ်က္​ရည္​မ်ားအဝိုင္​းႏွင္​့သာ။

"ဘယ္​​ေတြ သြား​ေနတာလဲ ႏြယ္​ရယ္​ ကုိယ္​ မင္​းကုိ ​အရမ္​းလြမ္​း​ေနတာသိရဲ႕လား ႏြယ္​ ကုိယ့္​့ကုိထားခဲ့ရက္​တယ္​ကြာ" ​ေန​ေသာ္​တစ္​​ေယာက္​ က​ေလးတစ္​​ေယာက္​လို မ်က္​ရည္​မ်ား ထိန္​းမရသိမ္​းမရ ႏိူင္​ျဖစ္​ႁပီး ႏြယ္​့အား မလြတ္​တမ္​းဖက္​ထား​ေလသည္​။ႏြယ္​့မွာျဖင္​့ မ်က္​ရည္​မ်ားျပည္​့ႏွက္​​ေန​ေသာ မ်က္​ဝန္​းတစ္​စုံျဖင္​့ ​ေန​ေသာ္​့အား ကလယ္​ကလယ္​ၾကည္​့ကာ ဝမ္​းသာပီတိျဖစ္​​ေန​ေတာ့သည္​။

"ႏြယ္​ ကုိ႔ကုိ မထားခဲ့ပါဘူးကုိရယ္​ ဘယ္​​ေတာ့မွလည္​း မခဲြသြားပါဘူး ႏြယ္​​ေလ ကုိယ္​့​ေဘးနားမွာပဲ အျမဲတမ္​းရိွ​ေနခဲ့တာပါ ကုိ ယုံၾကည္​ရဲ႕လား အခုလဲ ကုိ႔ဆီ ႏြယ္​ျပန္​လာၿပီပဲ​ေလ"ႏြယ္​ ​ေျပာရင္​းဆိုရင္​းႏွင္​့ မ်က္​ရည္​မ်ား လိွမ့္​့ဆင္​းလာ​ေတာ့သည္​။႐ုတ္​တရက္​​ေန​ေသာ္​ ႏြယ္​့အားဖက္​ထားရာမွ ခြာလိုက္​ၿပီး-

"ႏြယ္​ တကယ္​​ေျပာတာလား တကယ္​ျပန္​လာတာ​ေပါ့ ဟုတ္​လား ႏြယ္​"​ေန​ေသာ္​ ဝမ္​းသာစြာျဖင္​့ ႏြယ္​့ လက္​​ေမာင္​းႏွစ္​ဖက္​အားတင္​းက်ပ္​စြာ ဆုပ္​ကိုင္​ရင္​း ​ေမး​ေတာ့သည္​။

"ႏြယ္​တကယ္​​ေျပာတာ​ေပါ့ ႏြယ္​ျပန္​လာမွာပါ အဲ့က်မွ ႏြယ္​့ကုိမသိခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​မလုပ္​ရဘူး​ေနာ္​ အခု​ေတာ့ ႏြယ္​ျပန္​​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​"ခ်က္​ခ်င္​းဆိုသလို ႏြယ္​ျပန္​ရန္​ ဟန္​ျပင္​​ေတာ့သည္​။

"ခဏ​ေလးပါႏြယ္​ရယ္​ ႏြယ္​့ကုိ ​ေျပာစရာစကား​ေတြအမ်ားႀကီးရိွလို႔ပါ မျပန္​ပါနဲ႔ဦး​ေနာ္​" ​ေန​ေသာ္​ ႏြယ္​့လက္​ကုိဆုပ္​ကိုင္​ထားရင္​း မျပန္​ရန္​ တားျမစ္​​ေနသည္​။credit image https://oer-wout.deviantart.com/art/A-Dream-Upon-Waking-420621897

"ႏြယ္​ျပန္​မွျဖစ္​မယ္​ ကုိ ႏြယ္​့ကုိမတားပါနဲ႔​ေနာ္​ ႏြယ္​ျပန္​လာမွာပဲ​ေလ"​​ေန​ေသာ္​ မတတ္​တာ​ေတာ့ၿပီ။​ဝမ္​းနည္​းျခင္​းႏွင္​့အတူ​ေခါင္​းငိုက္​စိုက္​က်သြားၿပီးဆုပ္​ကိုင္​ထား​ေသာ လက္​​ေလးအား ​ေန​ေသာ္​ ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​း လႊတ္​လိုက္​သည္​။ၿပီး​ေတာ့မွ

"အင္​းပါ ႏြယ္​ရယ္​ ႏြယ္​ျပန္​ခ်င္​တယ္​ဆို​ေတာ့လည္​း ကုိယ္​ မတား​ေတာ့ပါဘူး ျပန္​ပါ"​ေျပာ​ ​ေျပာဆိုဆို​ေန​ေသာ္​ ႏြယ္လက္​​ေလးအား အသာအယာလြတ္​လိုက္​ၿပီး ႏြယ္​့အား​ေက်ာခိုင္​းထားလိုက္​​ေတာ့သည္​။မ်က္​ဝန္​းမ်ားမွလည္​း မ်က္​ရည္​မ်ားစီးက်လို႔​ေပါ့။႐ုတ္​တရက္​ဆိုသလို​ေန​ေသာ္​ ႏြယ္​့အား ေနာက္​ျပန္​လွည္​့ၾကည္​့မိလိုက္​သည္​။credit image https://www.dreamstime.com/stock-photo-beautiful-young-girl-flying-white-dress-flowing-fabric-light-white-cloth-flying-wind-image74827930

ဟင္​.....​ေန​ေသာ္​ အံ့ျသျခင္​းျဖင္​့တုန္​လႈပ္​မိသြားသည္​။​အ​ေၾကာင္​းမွာ ႏြယ္​​ေပ်ာက္​သြားျခင္​းပင္​။​ေန​ေသာ္​ျမဴခိုးမ်ားၾကား ​ေျပးဝင္​မိသြားသည္​။အျမင္​အာ႐ုံမ်ားဝိုးတဝါးႏွင္​့မို႔လည္​း ႏြယ္​့အား​ေတြ႔ႏိူင္​ရန္​ခဲယဥ္​းသြားခဲ့သည္​။

"ႏြယ္​ ႏြယ္​ ႏြယ္​ ကိုယ္​့ဆီကုိျပန္​လာပါကြာ ကုိယ့္​ကုိတစ္​​ေယာက္​တည္​း မထားခဲ့ပါနဲ႔ႏြယ္"ျမဴခိုးမ်ားၾကား ႏြယ္​့နာမည္​အား ​ေအာ္​ဟစ္​ရင္​း ​ေန​ေသာ္​ အ႐ူးတစ္​ပိုင္​းျဖစ္​​ေနခဲ့သည္​။​ေတာင္​​ေျပး႐ွာလိုက္​ ​ေျမာက္​​ေျပး႐ွာလိုက္​ႏွင္​့ ​ေန​ေသာ္​တစ္​​ေယာက္​ ​ေမာပန္း​ေ​နခဲ့သည္​။သို႔​ေပမဲ့​ေန​ေသာ္​ မရပ္​နား​ေသးဘဲႏြယ္​နာမည္​အား အသံကုန္​ျခစ္​​ေခၚ​ေနခဲ့​ေတာ့သည္​။

"​ေဟ့​ေရာင္​ ​ေဟ့​ေရာင္​ ​ေန​ေသာ္​ ​ေန​ေသာ္​"​ေဘးမွ သူငယ္​ခ်င္​းျဖစ္​သူမိုးထက္​ ​ေန​ေသာ္​အားလႈပ္​ႏိႉးလိုက္​ျခင္​းပင္​။ထိုအခါမွ ​ေခြၽးသီး​ေခြၽးလုံးမ်ားျဖင္​့ အိပ္​မက္​မွ​ေန​ေသာ္​ လန္​႔ႏိူးလာခဲ့​ေလသည္​။

ဆက္​လက္​​ေရးသားပါဦးမည္​။

Author by @nandasai(MSC.076)