အေတြးႏွစ္ခြျဖစ္ေနျခင္း

တစ္ခါတစ္ေလ ကြၽန္ေတာ္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို အရမ္းေဝဖန္ခ်င္တယ္။ ေဝဖန္ျခင္းအတြက္ မွားတဲ့အခါလည္း ရွိသလို မွန္တဲ့အခါလည္းရွိပါတယ္။ အမွန္က အဲအေၾကာင္းအရာမွာပဲ အမွားေရာ အမွန္ပါရွိေနလို႔ပါ။ အမွားဘက္ကၾကည့္ရင္ အမွားျမင္သလို အမွန္ဘက္ကၾကည့္ရင္လည္း အမွန္ျမင္ရျပန္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သိပ္ၿပီးမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ ေျပာလိုက္တိုင္းလည္း တစ္ဘက္ကေတာ့ နစ္နာစရာေတြျဖစ္ေနေတာ့ အေတြးႏွစ္ခြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာပါ။ အတိုင္းအတာတစ္ခုဆိုရင္လည္း အမွားနဲ႔ အမွန္ ၾကားကိုအတည္ယူရမလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလၾကေတာ့ မိမိေလ့လာမႈအားနည္းတဲ့အေၾကာင္းအရာကို ေဝဖန္ၿပီးေျပာဆိုဖူးတယ္။ ကိုယ့္သိသေလာက္နဲ႔ပါ ေသခ်ာေလ့လာမႈမရွိပဲေပါ့။ သိတဲ့သူေတြေထာက္ျပမွ ဪငါ့ မေလ့လာပဲေျပာလိုက္မိတာပါလားျဖစ္ခဲ့ရတယ္ေလ။ တစ္ခါတစ္ေလၾကေတာ့လည္း အေၾကာက္တရားစိုးမိုးေနလို႔ အမွန္မေပၚတာေတြရွိျပန္ေတာ့ ျဖစ္ၿပီးရင္ပ်က္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတရားကို လက္မခံပဲ ရင္ဆိုင္သင့္တာေတြလည္းရွိေနျပန္တယ္ဗ်ာ။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ မိသားစု ဘယ္လိုအဆင္ေျပစြာ ေရွ႕ဆက္မလဲ အေတြးမ်ားေနေတာ့ အျခားအေၾကာင္းအရာေတြ သိပ္မေျပာပဲ ေလ့လာဖတ္ရႈပဲလုပ္ေနေတာ့တယ္။ ေလ့လာပါတယ္ ဖတ္ရႈပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္းေပါ့။ ကြန္ပူတာေရွ႕ေန႔တိုင္းထိုင္ၿပီး လုပ္စရာအလုပ္မလုပ္ပဲ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တာေတြေရးေနသလိုမ်ိဳးလည္း ခံစားမိဖူးပါတယ္။ ေန႔တိုင္းစာေရးခဲ့တဲ့ ကြယ္လြန္းသူ လူႀကီးမ်ားကို အားက်ၿပီးေရးေနမိလားေပါ့။ ငယ္ငယ္ကေတာ့ အေဖတို႔ အဘိုးတို႔ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းအေနနဲ႔ စာေတြေရးသားခဲ့တာေတြဖတ္ၿပီး စိတ္ကူးနဲ႔ေရးေနမိလားလည္းမသိေတာ့ပါဘူး။

@nayhlaingsoe
@MSU_No.024