ပညာသင္ေလးပါ

ေမာ္တာလည္ပတ္ေစရန္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ေပးရသည္။
အဲ့ဒီလွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားသည္ အဲ့ဒီေမာ္တာသံုးစဲြမည့္ စြမ္း
အားထက္ မ်ားရမည္။

ေအာ္တာေနတာ သို႔မဟုတ္ ဒိုင္နမိုကို လည္ပတ္ေစမွ
လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားကို ထုတ္လႊတ္ေပးသည္။ လိုအပ္သည့္
လွ်ပ္စစ္ပမာဏ ရ႐ွိေစရန္ အဲ့ဒီ ေအာ္တာေနတာ သို႔မ
ဟုတ္ ဒိုင္နမိုလည္ပတ္ႏံႈးထက္ မေလွ်ာ့တဲ့ စြမ္းအားတခု
ခုလိုအပ္သည္။

အရာဝတၳဳတို႔တြင္ အခ်င္းခ်င္းပြတ္တိုက္ေနပါက စြမ္းအင္
ကုန္ခန္းသည္။ Power Lost ဆိုတဲ့ နိယာမ႐ွိသည္။ အဲ့
ဒီကုန္ခန္းသြားတဲ့ စြမ္းအားကို သၾကားမင္းရဲ့ ဝရဇိန္လက္
ႏွက္က လာျဖည့္ေပးမည္ မဟုတ္ပါ။

အဲ့ဒီေတာ့ လွ်ပ္စစ္အေၾကာင္းကို မေလ့လာခင္မွာ ႐ူပေဗ
ဒ သေဘာတရားမ်ားကို အလ်င္ေလ့လာသင့္ပါတယ္။ လွ်ပ္
စစ္အခန္းက႑သည္ အထက္တန္း႐ူပေဗဒ ျပထန္းခ်က္
တြင္ ေနာက္ဆံုးသင္ခန္းစာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အေ႐ွ႕မွာ ႐ူ
ပေဗဒ သင္ခန္းစာေတြ အေျခခံအားျဖင့္ ၁၂ ခန္းေလာက္
႐ွိေနပါတယ္။

လွ်ပ္စစ္အေၾကာင္းကလဲြၿပီး က်န္တာေတြကို မေလ့လာခ်င္
ဘူး ဆိုလွ်င္လည္း ရပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္ကိုပဲ ေလ့လာပါ။
ဒါေပမယ့္ ကိန္းႀကီးခန္းႀကီး ေသာမတ္အက္ဒီဆင္ေလာက္
ထိေတာ့ မေတြးေခၚပါနဲ႔။ ဉာဏ္ႀကီး႐ွင္ေတြ မလုပ္ပါနဲ႔။
မိမိေတာင္ ေမာ္တာႏွစ္လံုးနဲ႔ အခမဲ့လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ ထုတ္ခ်င္
တဲ့ အာ႐ုဏ္ေပၚေနေသးရင္၊ အဲ့ဒီဘိုးေအႀကီးေတြက ခင္
ဗ်ားတို႔ထက္ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာေက်ာ္ကတည္းက စမ္းသပ္
ၿပီးခဲ့ၿပီဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔။

တခါလာလည္း အဲ့ဒီေမာ္တာႏွစ္လံုးနဲ႔ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ထုတ္
ဖို႔ ေမးခြန္းေတြ တက္တက္လာတာ ျမင္ျမင္ေနရေတာ့
အာ႐ုဏ္ေနာက္လြန္းလို႔ပါ။ စတင္ေလ့လာသူ(Beginner)
သည္ ဘီဂင္နာအေတြးေလာက္ပဲ ေတြးသင့္ပါတယ္။ သိပ္
ျမင့္ျမင့္ကို ေတြးေတာေနရင္ေတာ့ ေဂါက္သြားပါလိမ့္မယ္။
အလွမ္းက်ယ္ရင္ အလယ္လပ္တတ္ပါတယ္ဆိုတာ လက္
တို႔လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ လွ်ပ္စစ္ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ ပညာ
႐ွင္ေတြ၊ မက္ကင္းနစ္ေတြဆိုလွ်င္ အဲ့လို ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္
အေတြးမ်ိဳးေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ မေတြးဘူးဆိုတာေတာ့
ယံုၾကည္ပါလို႔ လက္တို႔လိုက္ပါရေစ။

လွ်ပ္စစ္အေၾကာင္း ေလ့လာေနသူ ဘီဂင္နာတဦးပါ ခင္ဗ်ား။