ပိ ေတာက္ ဦး မို႔

ပိ ေတာက္ ဦး မို႔
웃❤유웃❤유웃

ခ်ိန္ရာသီစက္၀န္း
သည္ေႏြအခင္းမွာ
ႏြမ္းလ်စြာ ႏွင္ရင္းေပါ့
ေပြႏိုင္သည့္ ေႏြေလေျပ႐ွင္
တံလ်ွပ္ကို ေရထင္ေစသည္
ေႏြပန္းခ်ီဆို ေတးသီလို႔ခ်ယ္မႈန္း
သစ္ပင္ညိဳ အိုရိပ္ဆီမွ
သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ ရနံ႔သူေစႏွင္
ပင့္သက္ကူ ႐ွဴ လိုက္ရင္ျဖင့္
ခ်ိန္ရာသီ တစ္ခါသာပြင့္ဖူး
ေၾသာ္ ပိေတာက္ဦးမို႔ဆို
ပ်ဳိ ခူးလို႔ ပန္ဆင္ရြယ္ခ်င္္ ❤◦.¸¸. ◦✿

ဖူးရာမွ ငုံရည္ဆင့္
ငုံရာမွ ပြင့္ေဝစီျပန္
ပင္ယံတြင္ လ်ွမ္းပဝင့္ထည္
ဆင္တိုင္းျဖင့္ တင့္ေစရာကို
ပန္းဆင့္ဆင့္ စီရီပြင့္ေတာ့
လွမ္းလင့္လို႔ ဘယ္မမီတယ္
ေတာ္ဝင္သည္ စံပန္းကိုျဖင့္
လူတိုင္းျဖင့္ သက္မညႇာႃပီ
သူ႔အကိုင္းကို ခ်ဳ ိးကာဖ်က္လို႔
အခက္ညႇာသြယ္ ပန္ဆင္ရယ္မွ
သူ႔အလွစာ တင္ရြယ္ေလာက္သည့္
ပန္းပိေတာက္ ပ်ဳ ိ အို သခင္ရယ္ ❤◦.¸¸. ◦✿

ပန္းပိေတာက္ဝါ ညိဳရင့္စမ္းေတာ့
လမ္းတစ္ေလ်ွာက္မွာျဖင့္
ပန္းညႇာေႃကြ ႏြမ္းေျခာက္ပါရင္
ခုေနခါ ရက္စက္ျခင္းျဖင့္
လူတကာမွ နင္းလို႔ေခ်ႃပီ
ေဝခ်ိန္မွာ ရနံ႔ ႄကိဳင္သင္း
ေႃကြခ်ိန္ထိ သူ႕ရနံမျပယ္တယ္
ေနာင္ႏွစ္ခါ အတာက်ဴ းရင္
လတန္ခူးမီ အႃကဳိေထာက္ေစခ်င္
သႃကၤန္အလွဖဲြ႕ အခက္ျဖာေဝရန္
တစ္ရက္တာကို အလွဆင္မည့္ပန္း
ပန္ဆင္သူ ေမ်ွာ္ရည္ကိုးရြယ္
သည္ေႏြအပူ ေအးလာႏိုးငယ္ျဖင့္
သႃကၤန္မိုးနဲ႕ ျပန္ခဲ့့ကြယ္ ❤◦.¸¸. ◦✿❤◦.¸¸. ◦✿