-မာနတ္​ ၏ သမီး​ေတာ္​-Typhoons(2008 may2)

Image Source

ကြၽႏု္​ပ္​တြင္​ အ​​ေဖ၊ အ​ေ​မ၊ ညီမ​ေလး တစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့ ညီ​ေလး ႏွစ္​​ေယာက္​ စုစု​ေပါင္​း မိသားစု ​ေျခာက္​​ေယာက္​ ​႐ွိ​ေပသည္​။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္​တြင္​ ကြၽႏု္​ပ္​သည္​ ​ေလးတန္​း ​ေအာင္​၍ ၅တန္​း တတ္​ရမည္​့ အခ်ိန္​ပင္​ျဖစ္​သည္​။ ​​ေလးတန္​း​ေအာင္​စာရင္​းထြက္​ ​ကာစ ကြၽန္​ု္​ပ္​ က်ံဳမ​ေငးၿမိဴ႕​ေပၚတြင္​သာ႐ွိ​ေန​ေသးသည္​။

ကြၽႏု္​ုပ္​၏ အ​ေဖသည္ သူ၏ ညီအစ္ကိုမ်ား ႐ွိ​​ေသာ လပြတၱတာ ျမိဳ႕နယ္​ ပို​ေလာင္​း​ေလး ​ေက်းရြာတြင္​ လယ္​ယာမ်ားႏွင္​့ ရန္​ကုန္​သို႔ ကုန္​ပို႔​ေသာ လုပ္​ငန္​း႐ွိၿပီး အ​ေမႏွင္​့ ညီ​ေလး ညီမ​ေလးမ်ား သည္​လည္​း အ​ေဖႏွင္​့အတူ႐ွိ​ေပသည္​။ ညီငယ္​ ညီမငယ္​မ်ားသည္​ ငယ္​​ေသး သျဖင္​့ မိဘအရိပ္​​ေအာက္​တြင္​ ခိုလွ့ုံ ​ေနၾကရၿပီး ကြၽႏု္​ပ္​မွာ မိသာစုႏွင္​့ ​ေဝးကြာ​ေသာ ၿမိဳ႕တြင္​ ​အတန္​းစာ သင္​ယူ​ေနရသည္​။

အ​ေဖသည္​ အိမ္​​ေနာက္​​ေဖးကမ္​းနားတြင္​ ဆိုက္​ကပ္​ထား​ေသာ သ​ေဘၤာအား ခိုင္​မာ​ေတာင္​့တင္​း​ေသာႀကိဳးမ်ားျဖင္​့ ​ေသခ်ာစြာ ခ်ည္​​ေႏွာင္​ရစ္​ဖြဲ႔ စစ္​​ေဆး​ေနသည္​။ အ​ေမႏွင္​့ ညီမ​ေလးမွာ လည္း အ​ေ​ရးႀကီး​ေသာ၊ လိုအပ္​​ေသာ ပစၥည္​းမ်ားအား စု​ေဆာင္​း၍ ​ေန​ေခ်သည္​။ ​ေရဒီယို မွ လည္ မုန္​းတိုင္​သတိ​ေပး သတင္အား အဆက္​မပ်က္​ ထုတ္​လႊင္​့​ေနသည္​။

အခ်ိန္​ကား ည​ေန ၄ နာရီဝန္​းက်င္​ခန့္ ရွိျပီး​​ ကြၽႏု္​ပ္​သည္​ ၿမိဳ႕႐ွိ အဘိုးအဘြား အိ္​မ္​တြင္​ ႐ွိ​ေနၿပီး ပူပန္​​ေၾကာင္​းက်ျခင္​းကင္​းစြာ ​
​ေန​ေလသည္​။ အဘိုးႏွင္​့ အစ္​ကို ဝမ္​းကြဲ မွာ အိမ္​​ေပၚ႐ွိ ဆန္​အိတ္​​မ်ားအား ခံုမ်ား၊တန္​မ်ား ခု၍ ​ေနရာခ်​ေနၾကသည္​။ အဘြားမွာလည္​း ဘုရား​ေက်ာင္​း ​ေ႐ွ႕တြင္​ ထိုင္​ကာ ဘုရား႐ွိခိုး ပုတီးစိတ္​​ေ​န​​သည္။​​ည ၈နာ႐ီ ခန္​႔႐ွိ၍ ကြၽႏု္​ပ္​မွာ​ေတာ့ အိပ္​ယာသို႔ဝင္​ခဲ့ၿပီ။

ကြၽႏု္​ပ္​သည္​ ​တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​က ​​ေပြ႔မသကဲ့သို႔ ခံစားရၿပီး လန္​႔ႏိုးသြားသည္​။ ကြၽႏု္​ပ္​၏ အဘိုးသည္​ ကြၽႏု္​ပ္​အား မခ်ီ၍ အိက္​ယာ​ေျပာင္​း​ေပး ျခင္​းျဖစ္​သည္​။ နားထဲတြင္​လည္​း ​ေလတိုက္​သံမ်ား အိမ္​မိုးသည္​့ သြပ္​မ်ား ႐ိုက္​ခတ္​သည္​့ အသံမ်ားအား ဆူညံစြာ ၾကား​ေနရသည္​။ အဘြားမွာ​ေတာ့ ကြၽႏု္​ပ္​ မအိပ္​ခင္​ျမင္​ခဲ့သည္​့အတိုင္​း ဘုရား​ေက်ာင္​း​ေ႐ွ႕တြင္​ ပုတီးစိတ္​​ေနတုန္းပင္​။ အဘိုးႏွင္​့ အဘြားတို႔၏ မ်က္​ႏွာ​ေပၚတြင္​ စိုးရိမ္​စိတ္​မ်ား ထင္​႐ွားစြာ​ေပၚလြင္​ ​ေနသည္​။

အ​ေမသည္​ ​ေနာက္​​ေန႔မနက္​ အ​ေဖကုန္​သ​ေဘၤာျဖင္​့ ရန္​ကုန္​တက္​မည္​ျဖစ္​၍ ပြဲရံုမ်ားသို႔ ႐ွင္​း​ေပးရမည္​ ပိုက္​ဆံ ​ေသတၱာ ႀကီးအား မိုးကာစျဖင္​့ အုပ္​​ေနသည္​။ အ​ေဖသည္​ သ​ေဘၤာအား စိတ္​တိုင္က် စစ္​​ေဆးၿပီး ​ေမြးျမဴထား​ေသာ အိမ္​​ေမြး တိရစၧာန္​မ်အား ႀကိဳးခ်ည္​ထားပါက ျဖဳတ္​​ေပးၿပီး ျခံအတြင္း႐ွိပါက ျခံတံခါးမ်ားဖြင္​့​ေပးထားသည္​။ ​​ေလမ်ား တစ္​ျဖည္​းျဖည္​း ၾကမ္​းလာသည္​။ ည​ေန ၄နာရီ။

ညီ​ေလး၊ ညီမ​ေလးတို႔မွာ​ေၾကာက္​ရြံ႔ ထိန္​႔လန္​႔​ေနသည္​။ ​ေလ​ေရာ မိုးပါ ပို၍ ပို၍ ၾကမ္​းလာသည္​။ အ​ေဖႏွင္​့ အလုပ္​သမ်ားမ်ား ကြၽႏု္​ပ္​၏ အစ္​ကိုဝမ္​းကြဲမ်ားႏွင္​့ အ​ေဖ့၏ မယား ညီအစ္​ကိုတို႔သည္​ အိမ္​အနီးနား ပတ္​ဝန္​က်င္​႐ွိ အ​ေမအပါ အဝင္​ အ​ေဒၚမ်ား စသည္​့ အမ်ိဳးသမီး မ်ားအား ​ေလွငယ္​က​ေလးျဖင္​့ သ​ေဘၤာ​ေပၚသို႔ စတင္​ကူး​ေျပာင္​း ​ေရြ႔ယူၾကသည္​။

ပတ္​ဝန္​းက်င္​ တြင္​ အပင္​မ်ား အကိုင္​းအခတ္​မ်ား တစ္​ခုႏွင္​့ တစ္​ခု ျပင္​ထန္​စြာ ႐ိုက္​ခတ္​​ေနၾကသည္​။ ၿပိဳလဲသည္​့အပင္​က လဲ ၿပိဳလဲကုန္​ၿပီ။ ​ေလတိုက္​ႏႈန္​း မည္​မ်ွ ျပင္​းသည္​့နယ္​ ကိုယ္​​ေပၚသို႔က်​ေသာ မိုး​ေရကပင္​ Acid ႏွင္​့ပတ္​ခံရသကဲ့ အလြန္​ပင္​ ပူစပ္​လွ​ေပသည္​။ ​သ​ေဘၤာ​ေပၚသို႔ အ​ေမႏွင္​့ ညီ​ေလး၊ ညီမ​ေလး၊ အ​ေဒၚမ်ား အလုပ္​သမားတို႔၏ အိမ္​သူ သားသမီးမ်ား အသီးသီး ​ေရာက္​႐ွိၾက​ေပသည္​။

Image Source

ၿပီး​ေနာက္​ ပစၥည္​မ်ားအား တစ​္​​ေခါက္​ထပ္​ပို႔ရန္​ ​ေလွငယ္​ ​က​ေလးျဖင္​့ ျပင္​ဆင္​ ၾကၿပီး ထိုခ်ိန္​ ​ေလျပင္​းတစ္​ခ်က္​၏ အဆံုး အျဖတ္​သည္​ ​ေဇာင္​းကလႊတ္​သည္​ ျမင္​းသဖြယ္​ သ​ေဘၤာႀကီး၏ ႀကိဳးမ်ား ပ်က္​ထြက္​၍ ႐ုန္​းကန္​လႈပ္​႐ွားကာ ပ်က္​လြင္​့​​ ေတာ့​ ေခ်သည္​။ သတိႀကီးစြာလွ​ေသာ အ​ေဖသည္​ သ​ေဘၤာ ပဲ့ႀကိဳး(​ေသဘၤာ၏ ​ေနာက္​ဖက္​တြင္​ အခိုင္​အမာ ခ်ည္​​ေသာ ႀကိဳး)အားလ်ွင္​ျမန္​စြာ ​ေျပးဆြဲ ၍ သ​ေဘၤာလြင္​့​ေမ်ာသည္​့​ေနာက္​
ႀကိဳးတန္​းလန္​းျဖင္​့ ပါခဲ့​​ေပသည္​။ ​ေမွာ္​ရီစပ်ိဳး​ေခ်ၿပီ။

​သဘၤာႀကီး​ေပၚတြင္​ အမ်ိဳးသမီးမ်ား က​ေလးငယ္​မ်ားသာ ပါ႐ွိၿပီး ​ေယာက္​်ားသားဟု၍ ကြၽႏု္​ပ္​၏ ဖခင္​သာ သတိႀကီး၍ ပါလာခဲ့သည္​။ မွတ္​မွတ္​ရရ အ​ေမ​ေျပာ​ေသာ လိႈင္​း ႏွစ္​ခ်က္​ ပုတ္​ခဲ့၍ သ​ေဘၤာသည္​ ကုန္​း​ေခါင္​​ေခါင္​ လယ္​ကြင္​း ​ေပၚသို႔​ေရာက္​ခဲ့​သည္​။ လယ္​ကြင္​း၏ အထက္​ ပင္​လယ္​​ေရ မ်က္​ႏွာျပင္​သည္​ ၁၀​ေပခန္​႔ျမင္​့တက္​​ေန​ေပသည္​။ ​

မ်ားစြာ​ေသာ ဒုကၡႏွင္​့ စိုးရိမ္​မူတို႔သည္​ လူသားတိုင္​း၏ အသိစိတ္​အသီးသီး သို႔လႊမ္​းမိုး​ေန​ေလၿပီ။ ​ေလမ်ား တစ္​ျဖည္​းျဖည္​း ၿငိမ္​လာသည္​။ ​ပင္​လယ္​​ေရသည္​လည္​း တစ္​ျဖည္​းျဖည္​း က်လာသည္​။ အခ်ိန္​ကား ည ၂နာရီခန္​႔ပင္​။
အလင္​း​ေရာင္​ အနည္​းငယ္​ ရသည္​ႏွင္​့ ပတ္​ဝန္​းက်င္​၏ အပ်က္​အဆီးမ်ား၊လူ​ေသမ်ား၊ တိရစၧာန္​ မ်အား ​ေနရာ အႏွံအျပားတြင္​ မႏွစ္​လိုဖြယ္​ ျမင္​​ေတြ႔​ေနရသည္​။ သ​ေဘၤာ ၏ ​ေ႐ွ႕ကိုက္​ ၂၀၀ ခန္​႔တြင္​ ဆားငံ​ေရတို႔ျဖင္​့ ျမစ္​တစ္​စင္​းက ဆီးႀကိဳ​ေန​ေလသည္​။ ကံ​ေကာင္​းစြာျဖင္​့ လိႈင္​း​ေလမ်ား ၿငိမ္​သက္​၍ ပင္​လယ္​​ေရက်သြား​ေသာ့​ေၾကာင္​့သာ၊ မဟုတ္​ပါက လိႈင္​းအနည္ငယ္​ ပုတ္​ခတ္​ရံုျဖင္​့ ျမစ္​ထဲသို႔က်ကာ ႏွစ္​ျမဳပ္​ခံရ​ေပ​ေတာ့မည္​သာ။

Image Source

ကြၽႏု္​ပ္​၏ ဦး​ေလးသည္​ က်ံဳမ​ေငး-ပိုး​ေလာင္​း လိုင္းသ​ေဘၤာ ခဳတ္​​ေမာင္​းသူျဖစ္​ၿပီး အဘိုးအဖြားႏွင္​ သ​ေဘၤာသားတို႔သည္​ ​ေဆြမ်ိဳးမ်ား႐ွိသည္​့ ပို​ေလာင္​းသို႔ စတင္​ခုတ္​​ေမာင္​းခဲ့​ေပသည္​။ ​ေရလမ္​းတစ္​​ေလ်ာက္​တြင္​ အပ်က္​အဆီမ်ားတို႔သည္​ ​ေနရာအႏွံ။ ျမစ္​​ေဘး ရြာ ငယ္​မ်ား႐ွိလူမ်ား၏ ​ေျပာၾကားခ်က္​အရ ဘယ္​ရြာကျဖင္​့ ​ပင္​လယ္​​ေရ မည္​မ်ွ တက္​ခဲ့သည္​ ဘယ္​ရြာက မည္​မ်ွ ​ေရျမဳပ္​ခဲ့သည္​့တို႔ုျဖင္​့။ ​ေ႐ွ႕ဆက္​သြားရန္​ပင္​ ထိန္​႔လန္​႔​ေန​ေတာ့သည္​။ အစာ​ေရစာ ပ်က္​လပ္​သူတို႔ကလည္​း ပါလာ​ေသာ ရိကၡာ အခ်ိဳကို​ေတာင္​းခံၾကသျဖင္​့ ႐ွိသမ်ွ အကုန္​​ေပးကမ္​းကာ ​ေနာက္​​ေၾကာင္​းျပန္​လွည္​့ခဲ့​ေတာ့သည္​။ အဘိုးနွင့္ အဘြားမွာ​​ေတာ့ အငိုတစ္​ပိုင္​းျဖင္​့။

က်ံဳမ​ေငးသို႔ျပန္​​ေရာက္​​ေသာ္​ ​သ​ေဘၤာ အျပည္​့ ​ေသာက​္​ေ​​ရမ်ား၊ ဘဲဥ ျပုတ္​မ်ား ထမင္​းမ်ားခ်က္​ျပဳတ္​၍ တစ္​ဖန္​ ပိုး​ေလာင္​းသို႔ ထြက္​ခြာ ၾက​ေပသည္​။ လမ္​းတစ္​​ေလ်ာက္​တြင္​ အစာ​ေရပ်က္​သူမ်ားအား ထမင္​းထုတ္​မ်ား ဘဲဥ ျပဳတ္​မ်ား​ေရမ်ား ​ေပးကမ္​းခဲ့သည္​။ ပို​း​ေလာင္​းရြာသို႔​ေရာက္​ရန္​ နာရီအနည္ငယ္​သာ လို​ေတာ့သည္​။ သို႔​ေသာ္​ သ​ေဘၤာသည္​ ပဲုမွန္​​ေလာက္​ခရီး မတြင္​လွ​ေခ်။ အညႇီနံမ်ား ​ေနရာအႏွံ ပ်ံ႕ႏွံ​ေနၿပီး သ​ေဘၤာပင္​ ​ေ႐ွ႕ဆက္​မရ​ေအာင္​ ျမစ္​ထဲ လူ​ေသ​ေကာင္​မ်ား ​ေနရာအနံ။

အ​ေဖတို႔ သ​ေဘၤာ​ေပၚ႐ွိ လူတစ္​သိုက္​ႏွင္​့ ပိုး​ေလာင္​းရြာ​ေပၚ႐ွိ ညီအစ္​ကိုတို႔သည္​ ကြၽႏု္​ပ္​ဦး​ေလး၏ ဆန္​စက္​ စပါးဂို​ေထာင္​ တြင္​ တစ္​စု တစ္​စည္​းတည္​း စု​ေနၾကသည္​။ ကံ​ေကာင္​း​စြာျဖင္​့ ​ေဆြမ်ိဳးအရင္​းအျခားတို႔တြင္​ အ​ေသအ​​ေပ်ာက္​ မ႐ွိခဲ့​ေပ။ ပစၥည္​း မ်ား​ေငြမ်ားအားျဖင္​့ မက်န္​လွ​ေအာင္​ ဆံုး႐ွံုးၾက​ေပသည္​။

ပိုး​ေလာင္ရြာသို႔ က်ံဳမ​ေငးမွ လာ​ေသာ သ​ေဘၤာသည္​ ဆိုက္​ကပ္​သည္​့ႏွင္​့ အဘိုအဘြား အ​ေဖအ​ေမ ဦး​ေလးအ​ေဒၚ တို႔သည္​ ​ေပြ႔ဖက္​၍ ဝမ္​းနည္​းစြာ ငိုပြဲဆင္​ခဲ့ၾက​ေပသည္​။ ​ေယာက္​်ား အရင္​့အမာႀကီးတစ္​​ေယာက္​ကပင္​ မ်က္​ရည္​မခိုင္​စြာ ဝမ္​းနည္​းဖြယ္​​ေကာင္​းလွသည္​့ ျမင္​ကြင္​းတစ္​ခု။

ပါလာ​ေသာ စားနပ္​ရိကၡာ အားလံုးအား ရြာထဲ႐ွိ အသက္​႐ွင္​ က်န္​​ေသာ သူမ်ားအား ​ေဝငွၿပီး မိမိ​ေဆြမ်ိဳးမ်ားအား သ​ေဘၤာျဖင္​့ ၿမိဳ႕သို႔ျပန္​သယ္​ကာ က်န္​႐ွိခဲ့​ေသာ သူမ်ားလည္​း မည္​သို႔မည္​ပံု ကူညီညီရမည္​ကို ျပန္​လည္​ျပင္​ဆင္​ၾကရ​ ေပ​ေတာ့သည္​။

ရက္​စက္​လြန္​းလွ သည္​့နာဂစ္​မုန္​တိုင္​းသည္​ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္​တြင္​ လူတိုင္​း၏ ​ေမ်ွာ္​လင္​့ခ်က္​မ်ား၊ အသက္​အိုးအိမ္​ စည္​းစိမ္​မ်ား အား ပ်က္​ဆီး ဆံုး႐ွံုးခဲ့ရသည္​အထိ တိုက္​ခိုက္​သြားခဲ့​ေပသည္​။

ကြၽႏု္​ပ္တို႔၏ မိသားစုသည္​ ကံ​ေကာင္​း​ေထာက္​မစြာျဖင္​့ တစ္​စံု တစ္​ဦးမွ အ​ေသအ​ေပ်ာက္​ မ႐ွိဘဲ မ်ားစြာ​ေသာဒုကၡအား ခံစားခဲ့ၾကရၿပီး စံုစံုလင္​လင္​ ျပန္​ဆံုခြင္​့ရခဲ့​ ေပသည္​။ မ်ားစြာ​ေသာ ပစၥည္​းမ်ားအား ဆံုး႐ွံုးသြာသည္​ ကိုပင္​ ဝမ္​းနည္​းမ​ေန​ေတာ့ဘဲ မိသားစု စံုစံုလင္​လင္​ ျပန္​ရသည္​ကိုပင္​ ​ေက်းဇူးတင္​ကာ ဝမ္​းနည္​း ဝမ္​းသာျဖင္​့ ဤpost ​ေလးအား အဆံုးသက္​လိုက္​ပါ​ေတာ့သည္​။

ခင္​မင္​​ေလးစားစြာျဖင္​့ ၿဖိဳး​ေဇာ္​ဦး က်ံဳမ​ေငး
Writing by phyozawoo
@phyozawooburmes
MSC-071