" မိေခြးမ "
တကယ္ေတာ့ မိေခြးမ လို႔ေခၚတြင္ခဲ့တာဟာ
သူ႕ရဲ႕ဗီဇေလးေၾကာင့္ပါ။
သူငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက အပ်ိဳေဖာ္ဝင္စအခ်ိန္ထိ
ေခြးေလးေတြကို အရမ္းခ်စ္တာ
သူလက္သပ္ေမြးထားတဲ့ ေခြးေလးေတြအတြက္ဆိုရင္
သူမစားရဘဲ ေကြ်းဆိုလည္းေကြ်းေမြးပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း သူ႕ကို မိေခြးမ လို႔ေခၚခဲ့တာေပါ့ ။
ေခြးအရမ္းခ်စ္တတ္တဲ့ "မိေခြးမ" ေလးေလ ။
အခုကြ်န္ေတာ္ ေ႐ွ႕ကိုနည္းနည္းဆက္သြားရင္
သူနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ေနရာေလးကို ေရာက္ပါၿပီ။
အဲဒီေနရာကို ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက
မသြားရဲေပမယ့္ ---
ကြ်န္ေတာ့္မွာေတာ့ျဖင့္ သနားစိတ္ေတြနဲ႔
ဆက္တိုးသြားမိတယ္။
"ေဟာ ေရာက္ၿပီေမာင္ထူး တကယ္ေတာ့
ဒီေနရာေလးကို အခုမွေရာက္ဖူးတာကြ"
"ေအးေလ အခုေရာက္ဖူးၿပီမလား
ဒါဆို လွည့္ျပန္ၾကရေအာင္ကြာ ဖိုးေနာင္"
"ဟာ ေနပါဦးကြာ၊ လာပါကြာ၊ ခဏေလာက္
ထိုင္ၾကရေအာင္၊ ဒီသစ္ပင္ေအာက္ေလးမွာ"
ကြ်န္ေတာ္အတင္းေခၚလို႔သာ ထိုင္ေနရတဲ့ေမာင္ထူးက
ဟိုၾကည့္၊ဒီၾကည့္နဲ႔ ေၾကာက္ေနသလိုပဲ
တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ထိုင္ေနတဲ့ေနရာရဲ႕
အေပၚကသစ္ပင္ဟာ မိေခြးမေလးရဲ႕
ဟုတ္တယ္ မိေခြးမေလးရဲ႕ ဘဝကိုအ႐ႈံးေပးခဲ့တဲ့
ေနရာေလးေပါ့ဗ်ာ။
~ အရမ္းသနားစရာေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
~ ေခြးေလးေတြကိုခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
~ ေလာကဓံရဲ႕ဒဏ္ကိုခံခဲ့ရတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
~ သစၥာ႐ွိမႈကိုအသက္နဲ႔သက္ေသျပဳခဲ့တဲ့
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
~ ေမတၱာတရားဆိုတာကို အေလးအနက္ထားခဲ့တဲ့
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
~ သူ႔ရဲ႕အလြမ္းေတြကို အသက္ေပးၿပီး
အဆံုးသတ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
အခုေတာ့ ဒီေနရာေလးဟာ
အဲဒီေကာင္မေလး မ႐ွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ
ပိုၿပီးအထီးက်န္လာတယ္။
ပိုၿပီး လြမ္းေမာစရာေတြ ျဖစ္လာတယ္၊
ပိုၿပီး ေဆြးေျမ့ေၾကကြဲစရာ ျဖစ္လာတယ္၊
မိေခြးမေလးကို ကြၽန္ေတာ္မျမင္ဖူးေပမယ္ ---
သူဘယ္လိုပံုစံ႐ွိတယ္၊
သူဘယ္လို သေဘာထားျပည့္ဝတယ္၊
သူဘာႀကိဳက္တတ္တယ္ ဆိုတာေတြကို
သူနဲ႔ပတ္သက္ခဲ့တဲ့ သူေတြဆီမွာသိခဲ့ရ
ၾကားခဲ့ရဖူးပါတယ္။
ရာသီေတြဘယ္လိုပင္ေျပာင္းလဲသြားေပမယ့္ ---
သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့သူေတြ ရင္ထဲအသည္းထဲမွာ
သူမရဲ႕အေၾကာင္းေလးေတြ ယေန႔တိုင္႐ွိေနမယ္လို႔
ကြ်န္ေတာ္ယံုၾကည္မိတာ အမွန္ပါ။