ကြၽန္​​ေတာ္​ႏွင္​့ ထူးဆန္​း​ေသာ​ေက်ာက္​တံုး​ေလး

[Unicode]
ကြၽန္​​ေတာ္​ႏွင္​့ ထူးဆန္​း​ေသာ​ေက်ာက္​တံုး​ေလး

ထို​​ေန႔က လျပည္​့​ေန႔ျဖစ္​သည္​..။ လမင္​းမွာ ထိန္​ထိန္​သာလ်က္​႐ွိကာ မီးအလင္​း​ေရာင္​ မ႐ွိရင္​​ေတာင္​ ပတ္​ဝန္​းက်င္​ကို​ေကာင္​းစြာျမင္​ရ​ေပသည္​။

"​ေဟ့..ကို ​ေက်ာ္​ ဘယ္​သြားမို႔လဲကြ" ဟူ​ေသာအသံ​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေနာက္​သို႔လွည္​့ၾကည္​့မိသည္​။ အရပ္​႐ွည္​႐ွည္​အသားမည္​းမည္​း တူတ္​ခိုင္​လွ​ေသာ လူႀကီးတ​ေယာက္​..ကို လ​ေရာင္ ​ေအာက္္​​တြင္​​ေတြ႔ရသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က " ကြၽန္​​ေတာ္​့နာမည္​က္​ိုဘယ္​လ္​ိုသိတာလဲ..
လ​ေရာင္​​ေလးကသာလို႔..​ေအးကလဲ​ေအးခ်မ္​းသမို႔..ရြာ​ေဘးက ​ေစတီပ်က္​​ေလးမွာ သြားဘုရားတရားလုပ္​ရင္​​ေကာင္​းမလားလို႔ပါ...ဒါန႔ဲ ခင္​ဗ်ားကိုတခါမွမ​ေတြ႔ဖူးပါလား.ဘယ္​သူလဲ"ဟု ​ေမးလိုက္​သည္​။ ထိူလူႀကီးမွ.."အာ့ဘုရားကိုသြား..ၿပီးရင္​.ကိုစိတ္​ထင္​တဲ့​ေနရာ ​ေျမႀကီးကိုတူး..​ေက်ာက္​တံူးတခု​ေတြ႔ရမယ္​၊..ဘာလုပ္​လို႔ရလဲမ​ေမးန႔ဲကို႔ဟာကိုသိ​ေအာင္​လုပ္​"ဟု ​ေျပာ​ေျပာဆိုဆိုျဖင္​့ အ​ေဝးသို႔ထြက္​သြား​ေလသည္​။,ကြၽန္​​ေတာ္​မွ "​ေဟ့ လူ..​ေဟ့လူ...ဟာ..ျမန္​လွ​ေခ်လား လူ​ေရာဟုတ္​ရ႕ဲလားဟ"ဟုဆိုရ​ေအာင္​ပင္​ မ်က္​​ေတာင္​တမွတိပင္​မၾကာ​ေပ..အ​ေဝးသို႔ခ်က္​ခ်င္​း​ေရာက္​သြား​ေသာ​ေၾကာင္​့ျဖစ္​သည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း.ထို​ေစတီတြင္​..တရားထိုင္​ပီး​ေနာကိ ထိူသူ၏စကားကို..အမွတ္​ရသျဖင္​့..ဟိုဟိုဒီဒီသြားသည္​။ ဟိုဆြဒီဆြလုပ္​သည္​။...သို႔​ေသာ္​​ေက်ာက္​တံုးႏွင္​့တူတာမ​ေတြ႔။
ဒါန႔ဲ ဘဲ့လက္​​ေလ်ာ့ရမည္​လား။ စိတ္​ကိုၿငိမ္​​ေစ၍ အာရံုျပဳၾကည္​့ရာ..​ေျခ​ေထာက္​​ေအာက္​တည္​့တည္​့သို႔တူးခ်င္​စိတ္​​ေပါက္​လာသည္​။
သို႔ႏွင္​့တူးရာ...အနီ​ေရာင္​​ေက်ာက္​တံုး​ေလးကို​ေတြ႔ရသည္​။..သိူ႔ႏွင္​့ကြၽန္​​ေတာ္​က ဘာထူးလဲ​ေတာ့မသိ..တခုခုျဖစ္​မွာ​ေသခ်ာတယ္​ဟူဆိုကာ..အိမ္​သို႔ယူလာ​ေလသည္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​ အိမ္​​ေရာက္​​ေတာ့ ​ေက်ာက္​တံုး​ေလးကို​ေရ​ေဆး...ဟိုပြတိဒီပြတ္​လုပ္​က်ိသည္​။ ဘာထူးျခားလဲ​ေတာ့မသိ..ကိုင္​က်ိ​ေတာ့​ေအးသည္​။.​ေအး​ေပမ​ေတာ့..​ေက်ာက္​တံုးဘဲ့ကိုး...။ သို႔ႏွင္​့ဘုရားစင္​​ေအာက္​ထားကာ​ေမ့​ေမ့ ​ေပ်ာက္​​ေပ်ာက္​...ပင္​။

တရက္​... ကြၽန္​​ေတာ္​သည္​ ပ်င္​းပ်င္​း႐ွိႏွင္​့ ​ေမ့ပီးထားထား​ေသာ..​ေက်ာက္​တံုး​ေလးကိုသတိရ၍ အိတ္​ထဲသို႔ထည္​့ကာ.လမ္​း​ေလွ်ာက္​​ေလသည္​။ အင္​းပီယဘက္​မွာ​ေကာင္​းရင္​ လူ​ေတြ ႏုတ္​ဆက္​ၾကမွာ​ေပါ့​ေလ...။ သို႔ႏွင္​့.ကြၽန္​​ေတာ္​့အား.တ​ေယာက္​မွ အဖတ္​မလုပ္​​ေပ။

"ဖုန္​း..."..ဟူ​ေသာအသံႏွင္​့အတူ.ကြၽန္​​ေတ့​ေခါင္​း မီးပြင္​့သလိုခံစားရသည္​။ ​ေ႐ွ႕ကိုယိုင္​ကာ ခ်က္​ျခင္​းမထႏိုင္​​ေတာ့​ေပ။ ​ေခ်ာင္​း႐ိုက္​ခံရျခင္​းပင္​။ သံတုတ္​န႔ဲလူမွား႐ိုက္​ခံရသည္​ဟု.​ေနာက္​မွသိရသည္​။ အားယူကာ ျပန္​ထလိုက္​သည္​။ ​ေခါင္​း​ေတာ့ကြဲပီဟု ကြၽန္​​ေတာ္​ထင္​သည္​။ ဘယ္​ဟုတ္​​ေပမလဲ.လံူးဝမကြဲသည္​့အျပင္​..အဖု​ေလး​ေတာင္​မျဖစ္​။ ထို႐ိုက္​တ့ဲသူ​ေတြကထြက္​​ေျပးသြားသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က​ေတာ့အူ​ေၾကာင္​​ေၾကာင္​ျဖစ္​..ဘာျဖစ္​မွန္​း​ေတာင္​မသိ​ေပ။.

​ေနာက္​တ​ေန႔​ေရာက္​​ေတာ့ ကန္​​ေတာ့ပြဲဘာညာ​ေတြန႔ဲ လာ​ေတာင္​းပန္​သည္​။ သို႔​ေသာ္​ တိုးတိုးတိတ္​တိတိပင္​။ လူမွား႐ိုက္​မိ​ေၾကာင္​း..ဘာ​ေၾကာင္​့..​ေခါင္​းမကြဲရတာလဲ..ဘာအ​ေဆာင္​​ေကာင္​း႐ွိလို႔လဲ..ဘာညာဝိုင္​း​ေမးၾကသည္​၊ ကြၽန္​​ေတာ္​က​ေတာ့ဘာမွမ​ေျပာ​ေပ..။
ကြၽန္​​ေတာ္​့အထင္​..​ေက်ာက္​တံုး​ေလး​ေၾကာင္​့..​ေခါင္​းမကြဲတာဟု ယူဆမိသည္​။

အိပ္​မက္​ထဲတြင္​ ထို​ေက်ာက္​တံုးကိုတူးရန္​..​ေျပာ​ေသာလူႀကီးသည္​​ေရာက္​လာသည္​။
ထိုလူႀကီးမွ "မင္​းကိုသနားလို႔ဒီ​ေက်ာက္​တံုးကို​ေပးလိုက္​တာ..အခုမင္​းအသက္​အႏၲရာယ္​က လြတ္​ပီမို႔..ငါျပန္​သိမ္​း​ေတာ့မယ္​"ဟုဆိုသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က " ယူထားလို႔မရဘူးလားဗ်"ဟု​ေျပာ​ေသာအခါ ထိူလူႀကီးမွ "ဘယ္​ရမလဲ. အာ့လိုဟာ​ေတြက ကိုယ္​ပိုင္​မဟုတ္​ဘူး သဘာဝ​ေၾကာင္​့..ျဖစ္​တာ၊ ဒါႀကီးမ႐ွိလို႔အႏၲရာယ္​မျဖစ္​ပါဘူး.ဒါ႐ွိမွအႏၲရာယ္​႐ွိတာ..။ ပီး​ေတာ့လဲ မင္​းကအခုကစၿပီးဒါကိုမလို​ေတာ့ပါဘူးကြာ ကို႔ဆီမွာအသံူးမွမဝင္​တာ.မယူခ်င္​စမ္​းပါန႔ဲ"ဟု​ေျပာ​ေလသည္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က. ​ေခါင္​းညိတ္​ျပလိုက္​သည္​။ ထူးဆန္​းစြာပင္​.. အိပ္​ယာမွ ႏုိးလာ​ေသာအခါ ထို​ေက်ာက္​တံူး​ေလးမ႐ွိ​ေတာ့​ေပ။

(ဝန္​ခံခ်က္​...စိတ္​ကူးယဥ္​ၿပီး​ေရးထားကာ..တခ်ိဳ႕အခ်က္​အလက္​မ်ားကို ၾကားဖူးနားဝမ်ားကိုအ​ေျခခံသည္​)

Msc 088
Saw Myat

Writer Saw Myat Tun
From myanmar

[Zawgyi]
ၾကၽႏ္​​ေတာ္​ႏြင္​့ ထူးဆႏ္​း​ေသာ​ေက္ာက္​တံုး​ေလး

ထို​​ေန႔က လ်ပၫ္​့​ေန႔်ဖစ္​သၫ္​..။ လမင္​းမြာ ထိႏ္​ထိႏ္​သာလ္က္​႐ြိကာ မီးအလင္​း​ေရာင္​ မ႐ြိရင္​​ေတာင္​ ပတ္​ဝႏ္​းက္င္​ကို​ေကာင္​းျစာ်မင္​ရ​ေပသၫ္​။

"​ေဟ့..ကို ​ေက္ာ္​ ဘယ္​ၾသားမို႔လဲၾက" ဟူ​ေသာအသံ​ေၾကာင္​့ ၾကၽႏ္​​ေတာ္​ ​ေနာက္​သို႔လြၫ္​့ၾကၫ္​့မိသၫ္​။ အရပ္​႐ြၫ္​႐ြၫ္​အသားမၫ္​းမၫ္​း တူတ္​ခိုင္​လြ​ေသာ လူႀကီးတ​ေယာက္​..ကို လ​ေရာင္ ​ေအာက္္​​ၾတင္​​ေၾတ႔ရသၫ္​။ ၾကၽႏ္​​ေတာ္​က " ၾကၽႏ္​​ေတာ္​့နာမၫ္​က္​ိုဘယ္​လ္​ိုသိတာလဲ..
လ​ေရာင္​​ေလးကသာလို႔..​ေအးကလဲ​ေအးခ္မ္​းသမို႔..ျရာ​ေဘးက ​ေစတီပ္က္​​ေလးမြာ ၾသားဘုရားတရားလုပ္​ရင္​​ေကာင္​းမလားလို႔ပါ...ဒါန႔ဲ ခင္​ဗ္ားကိုတခါမြမ​ေၾတ႔ဖူးပါလား.ဘယ္​သူလဲ"ဟု ​ေမးလိုက္​သၫ္​။ ထိူလူႀကီးမြ.."အာ့ဘုရားကိုၾသား..ၿပီးရင္​.ကိုစိတ္​ထင္​တဲ့​ေနရာ ​ေ်မႀကီးကိုတူး..​ေက္ာက္​တံူးတခု​ေၾတ႔ရမယ္​၊..ဘာလုပ္​လို႔ရလဲမ​ေမးန႔ဲကို႔ဟာကိုသိ​ေအာင္​လုပ္​"ဟု ​ေ်ပာ​ေ်ပာဆိုဆို်ဖင္​့ အ​ေဝးသို႔ၾထက္​ၾသား​ေလသၫ္​။,ၾကၽႏ္​​ေတာ္​မြ "​ေဟ့ လူ..​ေဟ့လူ...ဟာ..်မႏ္​လြ​ေခ္လား လူ​ေရာဟုတ္​ရ႕ဲလားဟ"ဟုဆိုရ​ေအာင္​ပင္​ မ္က္​​ေတာင္​တမြတိပင္​မၾကာ​ေပ..အ​ေဝးသို႔ခ္က္​ခ္င္​း​ေရာက္​ၾသား​ေသာ​ေၾကာင္​့်ဖစ္​သၫ္​။

ၾကၽႏ္​​ေတာ္​လၫ္​း.ထို​ေစတီၾတင္​..တရားထိုင္​ပီး​ေနာကိ ထိူသူ၏စကားကို..အမြတ္​ရသ်ဖင္​့..ဟိုဟိုဒီဒီၾသားသၫ္​။ ဟိုၾဆဒီၾဆလုပ္​သၫ္​။...သို႔​ေသာ္​​ေက္ာက္​တံုးႏြင္​့တူတာမ​ေၾတ႔။
ဒါန႔ဲ ဘဲ့လက္​​ေလ္ာ့ရမၫ္​လား။ စိတ္​ကိုၿငိမ္​​ေစ၍ အာရံု်ပဳၾကၫ္​့ရာ..​ေ်ခ​ေထာက္​​ေအာက္​တၫ္​့တၫ္​့သို႔တူးခ္င္​စိတ္​​ေပါက္​လာသၫ္​။
သို႔ႏြင္​့တူးရာ...အနီ​ေရာင္​​ေက္ာက္​တံုး​ေလးကို​ေၾတ႔ရသၫ္​။..သိူ႔ႏြင္​့ၾကၽႏ္​​ေတာ္​က ဘာထူးလဲ​ေတာ့မသိ..တခုခု်ဖစ္​မြာ​ေသခ္ာတယ္​ဟူဆိုကာ..အိမ္​သို႔ယူလာ​ေလသၫ္​။

ၾကၽႏ္​​ေတာ္​ အိမ္​​ေရာက္​​ေတာ့ ​ေက္ာက္​တံုး​ေလးကို​ေရ​ေဆး...ဟိုျပတိဒီျပတ္​လုပ္​က္ိသၫ္​။ ဘာထူး်ခားလဲ​ေတာ့မသိ..ကိုင္​က္ိ​ေတာ့​ေအးသၫ္​။.​ေအး​ေပမ​ေတာ့..​ေက္ာက္​တံုးဘဲ့ကိုး...။ သို႔ႏြင္​့ဘုရားစင္​​ေအာက္​ထားကာ​ေမ့​ေမ့ ​ေပ္ာက္​​ေပ္ာက္​...ပင္​။

တရက္​... ၾကၽႏ္​​ေတာ္​သၫ္​ ပ္င္​းပ္င္​း႐ြိႏြင္​့ ​ေမ့ပီးထားထား​ေသာ..​ေက္ာက္​တံုး​ေလးကိုသတိရ၍ အိတ္​ထဲသို႔ထၫ္​့ကာ.လမ္​း​ေလြ္ာက္​​ေလသၫ္​။ အင္​းပီယဘက္​မြာ​ေကာင္​းရင္​ လူ​ေၾတ ႏုတ္​ဆက္​ၾကမြာ​ေပါ့​ေလ...။ သို႔ႏြင္​့.ၾကၽႏ္​​ေတာ္​့အား.တ​ေယာက္​မြ အဖတ္​မလုပ္​​ေပ။

"ဖုႏ္​း..."..ဟူ​ေသာအသံႏြင္​့အတူ.ၾကၽႏ္​​ေတ့​ေခါင္​း မီးျပင္​့သလိုခံစားရသၫ္​။ ​ေ႐ြ႕ကိုယိုင္​ကာ ခ္က္​်ခင္​းမထႏိုင္​​ေတာ့​ေပ။ ​ေခ္ာင္​း႐ိုက္​ခံရ်ခင္​းပင္​။ သံတုတ္​န႔ဲလူမြား႐ိုက္​ခံရသၫ္​ဟု.​ေနာက္​မြသိရသၫ္​။ အားယူကာ ်ပႏ္​ထလိုက္​သၫ္​။ ​ေခါင္​း​ေတာ့ႀကဲပီဟု ၾကၽႏ္​​ေတာ္​ထင္​သၫ္​။ ဘယ္​ဟုတ္​​ေပမလဲ.လံူးဝမႀကဲသၫ္​့အ်ပင္​..အဖု​ေလး​ေတာင္​မ်ဖစ္​။ ထို႐ိုက္​တ့ဲသူ​ေၾတကၾထက္​​ေ်ပးၾသားသၫ္​။ ၾကၽႏ္​​ေတာ္​က​ေတာ့အူ​ေၾကာင္​​ေၾကာင္​်ဖစ္​..ဘာ်ဖစ္​မြႏ္​း​ေတာင္​မသိ​ေပ။.

​ေနာက္​တ​ေန႔​ေရာက္​​ေတာ့ ကႏ္​​ေတာ့ၿပဲဘာညာ​ေၾတန႔ဲ လာ​ေတာင္​းပႏ္​သၫ္​။ သို႔​ေသာ္​ တိုးတိုးတိတ္​တိတိပင္​။ လူမြား႐ိုက္​မိ​ေၾကာင္​း..ဘာ​ေၾကာင္​့..​ေခါင္​းမႀကဲရတာလဲ..ဘာအ​ေဆာင္​​ေကာင္​း႐ြိလို႔လဲ..ဘာညာဝိုင္​း​ေမးၾကသၫ္​၊ ၾကၽႏ္​​ေတာ္​က​ေတာ့ဘာမြမ​ေ်ပာ​ေပ..။
ၾကၽႏ္​​ေတာ္​့အထင္​..​ေက္ာက္​တံုး​ေလး​ေၾကာင္​့..​ေခါင္​းမႀကဲတာဟု ယူဆမိသၫ္​။

အိပ္​မက္​ထဲၾတင္​ ထို​ေက္ာက္​တံုးကိုတူးရႏ္​..​ေ်ပာ​ေသာလူႀကီးသၫ္​​ေရာက္​လာသၫ္​။
ထိုလူႀကီးမြ "မင္​းကိုသနားလို႔ဒီ​ေက္ာက္​တံုးကို​ေပးလိုက္​တာ..အခုမင္​းအသက္​အႏၲရာယ္​က ၾလတ္​ပီမို႔..ငါ်ပႏ္​သိမ္​း​ေတာ့မယ္​"ဟုဆိုသၫ္​။ ၾကၽႏ္​​ေတာ္​က " ယူထားလို႔မရဘူးလားဗ္"ဟု​ေ်ပာ​ေသာအခါ ထိူလူႀကီးမြ "ဘယ္​ရမလဲ. အာ့လိုဟာ​ေၾတက ကိုယ္​ပိုင္​မဟုတ္​ဘူး သဘာဝ​ေၾကာင္​့..်ဖစ္​တာ၊ ဒါႀကီးမ႐ြိလို႔အႏၲရာယ္​မ်ဖစ္​ပါဘူး.ဒါ႐ြိမြအႏၲရာယ္​႐ြိတာ..။ ပီး​ေတာ့လဲ မင္​းကအခုကစၿပီးဒါကိုမလို​ေတာ့ပါဘူးၾကာ ကို႔ဆီမြာအသံူးမြမဝင္​တာ.မယူခ္င္​စမ္​းပါန႔ဲ"ဟု​ေ်ပာ​ေလသၫ္​။ ၾကၽႏ္​​ေတာ္​က. ​ေခါင္​းညိတ္​်ပလိုက္​သၫ္​။ ထူးဆႏ္​းျစာပင္​.. အိပ္​ယာမြ ႏုိးလာ​ေသာအခါ ထို​ေက္ာက္​တံူး​ေလးမ႐ြိ​ေတာ့​ေပ။

(ဝႏ္​ခံခ္က္​...စိတ္​ကူးယၪ္​ၿပီး​ေရးထားကာ..တခ္ိဳ႕အခ္က္​အလက္​မ္ားကို ၾကားဖူးနားဝမ္ားကိုအ​ေ်ခခံသၫ္​)

Msc 088
Saw Myat

Writer Saw Myat Tun
From myanmar