....အိမ္​မက္​...

လူတိုင္းတြင္အိမ္မက္ကိုယ္စီ႐ွိက်လ်ွင္...က်မ၏အိမ္မက္သည္ကမ္းေျခတခုတြင္လမ္းေလ်ာက္ျခင္းဟုဆိုလ်ွင္..အင္မတန္႐ိုး႐ွင္းေနသည္ဟုရီက်လိမ့္မည္.....
...
က်မ၏ႏူးညံ့ျခင္းကိုျပန္လည္သယ္ေဆာင္လာေသာ... တစံုတဦးအား ဝတ္လစ္စားလစ္ထားကာေလးဖက္ေထာက္အေနအထားျဖင့္..
လည္ပတ္ႀကိဳးစေလးအားဆြဲလ်က္...
...ကမ္းစပ္တြင္အတူတကြလမ္းေလ်ာက္ကာ...
ေအးျမစိုစြတ္ေသာ...သဲေသာင္ျပင္၏ထိေတြ႔မူႏွင့္အတူပူစပ္စပ္ပင္လယ္နံ႔သင္းေသာေလျပည္အား႐ွဴ႐ိႈက္ရင္း....မနက္ခင္းေနထြက္ခ်ိန္ကိုႀကိဳျခင္မိသည္...
...
မထန္ေသာလိႈင္းေလးမ်ားပုတ္ခတ္ေစာ့ကစားေနသည္ကိုေျခဖ်ားေလးျဖင့္တို႔ထိကစားလိုသည္...
သဲစသဲနေလးမ်ားေပက်ံလာေသာေျခမေလးကို ထိုသူအားစုတ္ယူေစျခင္းျဖင့္မနက္ခင္း၏အဓိပၸါယ္ကိုပိုေလးနက္ေစမည္....
...
လည္ပင္းႀကိဳးစကိုခပ္တင္းတင္းေစာင့္ဆြဲကာေ႐ွ႕မွေျပးလႊားျခင္းျဖင့္ထိုသူကိုေခြၽးမ်ားစိုရႊဲသည္အထိေမာဟိုက္ေစလိုသည္...
....
ေမာပမ္းလို႔နားလ်ွင္ေတာ့က်မ၏ဖိနပ္ေလးကိုကိုက္ကာေဘးတြင္ဝတ္တြားခိုင္းရမည္..က်မ၏ခံုအျဖစ္ေတာ့မထားလိုပါ...ဒူးဒဏ္ပိုဆိုးသြားမလားဟူေသာစိတ္ျဖင့္ထိုင္ရေျဖာင့္မည္မဟုတ္...
...
သဲေသာင္ႏုမွေက်ာက္စေက်ာက္နေလးမ်ား...ခ႐ုခြံေလးမ်ားေပါမ်ားေသာေနရာေရာက္လ်ွင္ေတာ့...ထိုသူကိုေလးဖက္ကုန္းဒူးမေထာက္ေစလိုပါ...က်မ၏အေပၚဝတ္ျဖင့္ျခံဳသိုင္းေပးမိမည္...
က်မကိုယ္တိုင္ေပးေသါဒဏ္ရာမ်ိဳးမွအပ..
မည္သည့္ျပင္ပမွရလာေသာနာက်င္မူမ်ား
ထိုသူကိုမထိ႐ွေစလိုပါ...
....
က်မ၏႐ိုး႐ွင္းလြန္းေသာအိပ္မက္ေလးသည္...အိပ္မက္သက္သက္သာလား...မေသျခာ.... ဘဝသည္တခါတရံအိပ္မက္ဆန္တတ္သည္မဟုတ္ပါလား....
....
ဤထက္ေကာင္းေသာ ဤထက္သာယာေသာအိပ္မက္ကိုမက္ခြင့္႐ွိမည္ဆိုလ်ွင္ေတာင္... က်မ၏႐ိုး႐ွင္းေသာအိပ္မက္ေလးကိုလႊတ္ခ်မိလိမ့္မည္မထင္ပါ....
....
ထိုေသျခာေနျခင္းကပင္...
KhinSundy