ျမွားသံုးစင္း နွင့္ ေလးေတာ္ရွင္ ငပု

ျမွားသံုးစင္း နွင့္ ေလးေတာ္ရွင္ ငပု

တခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ ကိုပုဆိုတဲ႔ ရိုးဖ်င္းတဲ႔ ဆင္းရဲသားေလးတစ္ေယာက္ရွိသည္။ ထင္းခုတ္ေရာင္းျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြး၏။

သူရဲ႔ အတိတ္ ဘဝမွာ သိျကားမင္းျကီး နွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ခဲ႔ဖူးသည္။ ယခုဘဝ၌လည္း ေကာင္းမွုကုသိုလ္မ်ား တက္အားသေရြ႔ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္သည္။ ရပ္ရြာ အလွဴတန္းမ်ားတြင္ လုပ္အားျဖင့္ ပါဝင္ကုသိုလ္ယူလ်က္ရွိသည္။

တေန့တြင္ ေမာင္ပုတစ္ေယာက္ ထင္းခုတ္ရန္ ေတာထဲသို့ သြားေလ၏။ ထမင္းစားခ်ိန္၌ ပါလာေသာ ထမင္းထုပ္ကို စားေတာ့မည္ျကံကာ ထမင္းထုပ္အားျဖည္လိုက္သည္။ အနားရွိ ေခြးေလးတစ္ေကာင္က ဆာေလာင္မြတ္သိမ့္သည့္ ညိွးငယ္ေသာမ်က္နွာျဖင့္ အစာေမ်ွာ္ေနတာကို ေမာင္ပုေတြ႔ရ၏။ ထို့ေနာက္ ထမင္းထုပ္ကို တဝက္ခြဲ၍ ေကြ်းေလသည္။ ဆင္းရဲမြဲေတေပမယ့္ ေစတနာေတာ့မမြဲေပ။

ဒါကို ဘိုးေတာ္ သိျကား သတိျပဳမိ၍ တန္းခိုးေတာ္ျဖင့္ မစ ခ်ီးျမွင့္ရန္ အျကံေတာ္ရ၏။ သိျကားမင္းျကီးသည္ ေမာင္ပု ထင္းခုတ္ျပီးျပန္လာမည့္လမ္း၌ ေရႊထုပ္အား ခ်ထားေလ၏။ ကံမေကာင္းစြာျဖင့္ ေမာင္ပုမျမင္။ အထက္သို့ေငးကာ ေက်ာ္ခြသြားမိသည္။ တဖန္ ေနာက္တစ္ေန့၌ အထက္သို့ေငးတတ္ေသာ ေမာင္ပုျမင္ေစရန္ ေရႊထုပ္ကို ခ်ိတ္ဆြဲထား၏။ ကိုေမာင္ပု မျမင္ျပန္ဘူး ေအာက္သို့ေငးကာ သြားမိေလ၏။
သိျကားမင္းျကီးက
"တယ္...ခက္ပါလား ငပုရယ္
ေအာက္ထားေတာ့ ထက္ေမာ့တယ္...
ထက္ခ်ိတ္ေတာ့ ေအာက္ေငးတယ္..."

"ကဲ...မျဖစ္ေခ်ေတာ့ဘူး
ကိုယ္ထင္ျပအံုးမွပဲ"

"ဟဲ႔...ငပု
ငါ...သိျကားပဲ
ငါကိုယ္ေတာ္...
သင့္အားသနားေတာ္မူ၍
ကို္ယ္ထင္ျပျခင္းျဖစ္တယ္"
ဟုဆိုကာ...

 ကိုပုအား ေရႊေလးေတာ္နွင့္ ေရႊျမွားသံုးစင္း ခ်ီးျမွင့္ခဲ႔သည္။ "လိုရာကိုဆုေတာင္း၍ ပစ္ပါေလ"ဟုဆို၏။

ဆင္းရဲျခင္းဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္လိုသည့္ အတၲေဇာျဖင့္... ကိုပုတစ္ေယာက္ ရလာသည့္အခြင့္ေရးကို ဟစ္ေျကြးပံုက....

(၁)ပထမ ျမွား

"ငေဟ့ေယာက်ာ္း ေဟ့လာေမာင္တို့...
ဟာ လခြီးတယ္မ...အေရးထဲဒီျမွားက
ယီးကြာ...ယီးး" 😁
ထိုအခ်ိန္မွာပဲ နွုတ္ေတာ္ေျကာင့္ တန္ခိုးေတာ္ျပေလပီ။ ကံဆိုးစြာျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္တခုလံုးမွာ ဖြားဖက္ေတာ္မ်ား ေနရာေစ့ ျဖစ္ေပၚလာေလ၏ ။
တခုခုလုပ္မွျဖစ္ေတာ့မည္။ ဒုတိယျမွားတစ္စင္းကို ထုတ္လိုက္သည္။ေလးေတာ္ကို တင္လိုက္ကာ...
(၂)ဒုတိယ ျမွား

"ေဟ...လာေလ့ကြ...
ဟဲ႔ ယီးေတြ အကုန္ေပ်ာက္ကြာ"😂
တန္ခိုးေတာ္ျပေလ၏။ မိမိ၏ အေမေပးေသာ အေမြေလးပါ ေပ်ာက္သြားေတာ့သည္။ မျဖစ္ေတာ့...တတိယျမွားတစ္စင္းကို ထုတ္ရျပန္ေတာ့သည္။ ေလးေတာ္ကို တင္လိုက္ကာ...
(၃)တတိယ ျမွား

"နဂိုဟာေလး...ျပန္ေရာက္ေပအံုးဟ"😂😂

ကိုပု တစ္ေယာက္ ဒံုရင္းဒံုရင္း ျဖစ္ရေပေတာ့သည္။ ဘိုးသိျကားလဲ ဘာမွ်မတတ္နိုင္ေပ။ ျမွားသံုးစင္းလဲ ကုန္ေလျပီ။

လူမစြမ္းလို့ နတ္'မ'ေပမယ့္ ရရွိလာတဲ႔ အခြင့္အေရးကို ေကာင္းစြာ အသံုးမခ်တတ္သည့္အတြက္ အက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းေပ။ ထို့အတူ လူတို့သည္ "စာေပ" ဟူသည့္ ေရႊေတာင္ျကီးကို "ေလ့လာလိုက္စားျခင္း၊ သုတ ရသစာေပမ်ားဖတ္ရႈျခင္း" ဟူသည့္ ပုဆိန္ မရွိပါက မည့္သိုမွ် တူးယူခ်င္ပါေသာ္လည္း အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမည္ မဟုတ္ပါ။

ထို့ေျကာင့္ သုတ ရသစာေပမ်ား၊ အျခားေသာဗဟုသုရဖြယ္စာေပမ်ား ဖတ္ရႈျကပါ၊ ေလ့လာမွတ္သားျကပါ ဟု တိုက္တြန္းရင္း...
က်ြနု္ပ္ ၏စာကို အဆံုးသတ္ ပါရေစ...

(တခ်ိဳ႕ေသာစာမ်ားကို ဟာသ အျမင္ျဖင့္သာ ျကည့္ေပးပါရန္ Admin မ်ားနွင့္ Steemit ညီကိုေမာင္နွမမ်ားအား ေလးစားစြာျဖင့္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။)

အားလုံး​​ေသာ Steemit ညီအကို ေမာင္နွမမ်ားး စိတ္ေရာကိုယ္ပါ က်န္းမာခ်မ္းသာျကပါေစခင္မ်ာ......

Photos credit; Google Image , Cartoonstock.com
Author : Thant Zin Oo (Magway)
MSC- 184