၀ဋ္ဒုကၡမွလြတ္ကင္းပါေစ

“၀ဋ္ဒုကၡမွလြတ္ကင္းပါေစ”
Steemit Myanmar မွမိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလုံးမဂၤလာပါဗ်။ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ တစ္ျခားသူမ်ားကလဲ အဖုိးအဖြားအေၾကာင္းေတြေရးၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ ကၽြန္ေတာ့အဖြားရဲ႕ တရားက်စရာ သံေ၀ဂျဖစ္စရာအေၾကာင္းေလးကုိလဲ ေရးဖုိ႕စိတ္ကူးမိပါတယ္။

Photo Credit:https://goo.gl/gg53iK

ကၽြန္ေတာ္အဖြားက သားသမီး ေျခာက္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သားက ၅ေယာက္ သမီးကတစ္ေယာက္ေပါ့။ ေနတာကေတာ့အဖုိးဆုံးျပီးကတည္းက အငယ္ဆုံးသား ၊အငယ္ဆုံးသမီးနဲ႕ဘဲ ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕မွာေနပါတယ္။ သားအႀကီးဆုံးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အေဖေပါ့ ။ကၽြန္ေတာ့္အေဖကေတာ့ စဥ့္ကုိင္နားက ရြာမွာအေမနဲ႕အိမ္ေထာင္က်ျပီး ရြာကေက်ာင္းရဲ႕ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးေပါ့။ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္မွသာ အဖြားဆီကုိသြားႏုိင္ပါတယ္။အေဖက သူမသြားႏုိင္လဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ေမာင္ႏွမေတြကုိလႊတ္တာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြက မိသားစုေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြေပါ့။
ေနာက္ဒုတိယသားေပါ့ သူကေတာ့ မီးရထားဘူတာရုံပုိင္ႀကီးေပါ့။ေနျပည္ေတာ္မျဖစ္ခင္က ပ်ဥ္းမနားဘူတာရုံပုိင္ႀကီးေပါ့။ဘူတာရုံပုိင္ဆုိေတာ့ ၀င္ေငြေကာင္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ။သူ႕မွာက သား ၃ေယာက္ရွိတယ္။ ၀င္ေငြေျဖာင့္ေတာ့ မိန္းမေရာ သားေတြေရာက ေငြကုိတန္ဖုိးမထားဘဲ စည္းမရွိကမ္းမရွိသုံးၾကတယ္ေပါ့။ဦးေလးကလဲ ေငြကလြယ္လြယ္ရေနေတာ့ အေသာက္အစားေလးကလဲ ဖက္လာတာေပါ့ ။ဦးေလး အသက္ ၃၅၀န္းက်င္ေလာက္မွာဘဲ အရက္ရဲ႕ဒဏ္ေၾကာင့္ဆုံးသြားပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး မိန္းမနဲ႕ကေလးေတြမွာ ဒုကၡေတြေရာက္ၾကတာေပါ့။အဖြားလဲ ပထမဆုံး သားတစ္ေယာက္ဆုံးရႈံးလုိက္ရတာေပါ့။
ေနာက္တတိယသားကေတာ့ လူပ်ိဳ ေဆးဆုိင္ဖြင့္ေပးထားတာေပါ့။အဲဒီမွာ ေဆးသုံးလုိ႕ဆုိျပီး မႏုိင္တာနဲ႕ သူ႕အစ္ကုိ ကၽြန္ေတာ့္အေဖဆီကုိပုိ႕လုိက္တာေပါ့။အေဖက်ေတာ့ေၾကာက္တာေပါ့။ဒါေပမယ့္ ေဆးျပတ္သြားေပမယ့္ ရြာမွာထန္းပင္ကရွိေတာ့ ထန္းရည္နဲ႕ ထန္းရည္မရရင္အရက္ကေလးေတာ့ ေသာက္တာေပါ့။တစ္ေန႕က်ေတာ့ ဦးေလးကၿမိဳ႕ကုိကစၥတစ္ခုနဲ႕သြားရာက အရက္ေသာက္လာလားမသိပါဘူး ျပန္လာေတာ့ ေနသိပ္မေကာင္းလုိ႕ဆုိျပီး ေက်းလက္က်န္းမာေရးမႈးေခၚျပီးေဆးထုိးတာ အဲဒီမွာေလွ်ာ့ျဖစ္ျပီး ဆုံးသြားတာေပါ့။အခ်ိန္လြန္မွ အရက္ေသာက္ထားမွန္းသိေတာ့ အခိ်န္မမွီေတာ့ဘူးေပါ့။အဲဒီမွာ အဖြားလဲ ဒုတိယသားထပ္ဆုံးရႈံးရတာေပါ့။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အဖြားနဲ႕အတူေနတဲ့ အငယ္ဆုံးသမီးေပါ့။အေဒၚကလဲ တရားရုံးစာေရးဆုိေတာ့ ၀င္ေငြေလးေျဖာင့္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။၀င္ေငြေလးေျဖာင့္တယ္ဆုိေတာ့ ေပ်ာ္စရာအခ်ိန္ေတြေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အလည္သြားရင္လဲ လုိခ်င္တာ စားခ်င္တာအကုန္၀ယ္ေပးတာ။အေဒၚ ၃၈ႏွစ္ေလာက္မွာဘဲ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါစျဖစ္လာပါေလေရာ။ေရာဂါျဖစ္ပါျပီဆုိကတည္းက အလုပ္ကလဲ မသြားႏုိင္တာမ်ားလာျပီး ၀င္ေငြကလဲ အရင္ကေလာက္မရေတာ့ဘူးေပါ့။ဒါေတာင္ ရုံးကလူေတြကသနားလုိ႕ဆုိျပီး လတုိင္းခြဲတမ္းလာလာေပးၾကတာ။အေဒၚေယာက်ၤားကလဲ ခ်င္းျပည္နယ္မွာတာ၀န္က်ေတာ့ အနားမွာမရွိ။ဦးေလးအငယ္ဆုံးကဘဲ မႏၱေလးကုိေဆးကုတာတုိ႕ကုိလိုက္ပုိ႕ရတာ။ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ ေဆးကုရင္းနဲ႕ဘဲ အေဒၚလဲ ဆုံးပါးသြားေတာ့တယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဖြားလဲ အရင္ကသားေတြဆုံးတာထက္ ပုိျပီးစိတ္ထိခုိက္ရတာေပါ့။ဘာျဖစ္လုိ႕ဆုိ အတူေနတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာသမီးဆုိေတာ့ ပုိထိခုိက္တာေပါ့။ ၃ေယာက္ေျမာက္ သားသမီးဆုံးရႈံးလုိက္ရတာေပါ့။
ေနာက္စတုတၳသားက်ေတာ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာကမိန္းမနဲ႕အိမ္ေထာင္က်ျပီးကတည္းက အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားျပီး ၁၅ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာမွျပန္ေပၚလာတယ္။အဖြားကေတာ့ ေသျပီထင္ျပီး ဆြမ္းေတာင္သြပ္ထားျပီးျပီ။ျပန္လာေတာ့လဲ မိန္းမနဲ႕ကြဲျပီး အဖြားဆီဘဲျပန္လာတယ္။သူကလဲ အရက္ေသာက္တတ္ေတာ့ အဖြားနဲ႕ကတစ္ၾကတ္ၾကတ္ေပါ့။ဦးေလးျပန္လာျပီး ၂ႏွစ္ေလာက္လဲအၾကာမွာ ကၽြန္ေတာ့္အေဖက ႏွလုံးေရာဂါနဲ႕ တစ္ခါထပ္ဆုံးတယ္ေပါ့ဗ်ာ။အေဖဆုံးေတာ့လဲအဖြားမွာ သားအႀကီးဆုံး အားအကုိးဆုံးသားဆုံးျပီးဆုိျပီး ပုိျပီးစိတ္ထိခုိက္ရရွာပါတယ္။ အေဖဆုံးျပီး ၁လဘဲၾကာမယ္ စတုတၳေျမာက္ဦးေလးကလဲ အရက္ေၾကာင့္ဘဲထပ္ျပီးဆုံးပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ အဖြားမွာ စိတ္ထိခုိက္ျပီး အိပ္ယာထဲေတာင္လဲသြားခဲ့ပါတယ္။ေနာက္ဆုံးေတာ့ အဖြားမွာ အငယ္ဆုံးသားတစ္ေယာက္ဘဲ က်န္ပါ ေတာ့တယ္။
အဖြားဟာ အသက္ရြယ္ႀကီးသာလာတယ္ မာနကေတာ့မေလွ်ာ့ပါဘူး။အသက္ႀကီးျပီး တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕နဲ႕လာေနပါဆုိလဲ လာမေနဘဲ သူ႕အိမ္မွာဘဲကပ္ေနတယ္။က်န္တဲ့သားကလဲ အိမ္ေထာင္က်ကတည္း တစ္ၿမိဳ႕ထဲေပမယ့္ သူ႕အုိးသူ႕အိမ္နဲ႕ေနတာဆုိေတာ့ အဖြားကတစ္ေယာက္ထဲအထီးက်န္ျဖစ္ေနရွာတာေပါ့။ဦေလးအငယ္ကလဲ လာေနဖုိ႕ေခၚေပမယ့္ ေနရတာမလြတ္လပ္လုိ႕ဆုိျပီး သြားမေနပါဘူး။သိပ္မၾကာပါဘူး တစ္ေယာက္ဘဲက်န္တဲ့ဦးေလးကလဲ ျဗဳန္းစားႀကီး ေသြးေတြတက္ျပီး ေလျဖတ္သလုိျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ဒီထက္ဆုိးတာက အခုဦးေလးဟာ အာရုံေၾကာခ်ြတ္ယြင္းျပီး ဘယ္သူ႕ကုိမွ မမွတ္မိေတာ့ပါ။အခုခ်ိန္မွာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လုိဘဲ လူေတြ႕ရင္ျပဳံးဘဲျပေနေတာ့တယ္။

အဲဒီေတာ့ အဖြားရဲ႕ဘ၀ဟာ အသက္၉၀ေက်ာ္ အေမတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ သားသမီးေတြဟာ ေစာစီးစြာ လူ႕ဘ၀ႀကီးကေန တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ထြက္ခြာသြားတာကုိ ထုိင္ၾကည့္ေနရတဲ့ ဒုကၡ၊က်န္ခဲ့တဲ့သားက်ေတာ့လဲ ေရာဂါသည္ဘ၀ကုိ စိတ္မေကာင္းစြာၾကည့္ေနရတဲ့ဒုကၡ၊ဒီအခ်ိန္မွာ အနားမွာျပဳစုမယ့္သူမရွိဘဲ တစ္ေယာက္ထဲအထီးက်န္စြာျဖတ္သန္းရတဲ့ဒုကၡေတြဟာ အတိတ္ဘ၀ကပါလာတဲ့ ၀ဋ္ေၾကြးေတြကုိဆပ္ေနရသလုိပါဘဲ။ကၽြန္ေတာ္တုိ႕တစ္ေတြလဲ အဲဒီလုိအျဖစ္မ်ိဳးမၾကဳံရေအာင္ ရရွိေနတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြကုိမ်ားစြာကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ျပဳလုပ္ၾကဖုိ႕ တိုက္တြန္းရင္း ဆင္းရဲ၀ဋ္ဒုကၡအေပါင္းမွလြတ္ကင္းၾကပါေစ…………။

Writer - Thant Zin Soe (@tharpauk)
MSC 134