Why does everyone make a Goal?

Making Goal is that everyone make by self.....
So,you must do as better as you can....

As the natural life,everyone has a goal ,but everyone can't attempt to success because of problems in life...

Whatever, I want to advice that you must hold your dream and live your life as your dream.

But be honest,if you success with malpractice, your successful don't overstay.........

ပန္းတိုင္ဘာလို႔ထားၾကတာလဲ။
#kyawnge

---

ပန္းတိုင္ ထားတယ္ ဆိုတာ ကိုယ့္ဖာသာ သံဓိ႒ာန္ခ်လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ "ငါ လိုခ်င္တဲ့ ဒီအရာကို ရလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါေအာင္ျမင္သြားတာ ငါသိၿပီ" ဆိုတာ ပန္းတိုင္ တဒဂၤပဲ။

ဒီေတာ့ ဒီပန္းတိုင္ကို အျမန္ဆံုး ေရာက္ေအာင္ ငါႏိုင္သေလာက္ လုပ္မယ္။ ဟုတ္တယ္ မွတ္လား။

အဲ့ဒီဆိုလိုခ်က္က ခင္ဗ်ားဟာ အမွားထဲမွာ ရပ္တည္ေနတယ္။

ေရရွည္ပန္းတိုင္ ဆိုရင္ ပန္းတိုင္မေရာက္မခ်င္း အမွားထဲမွာ ႐ုန္းကန္ေနရမယ့္ သေဘာ။ အၾကာႀကီးပဲ...။

ဒီေတာ့ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ကိုယ့္တိုးတက္မႈကို ကိုယ္ ျပန္ၾကည့္ရင္ ဘာေတြရွိေနသလဲ။ အနႈတ္သေဘာေဆာင္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ႀကီး တစ္ခုလံုးဟာ ဟိုးအစကေန ပန္းတိုင္ဆိုတဲ့ ျဖစ္ရပ္ မေရာက္ခင္အထိ ရွိေနတာကို ေတြ႕ေနရတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ ပန္းတိုင္သည္ မိမိလိုအပ္ခ်က္ရဲ႕ အဆံုးသတ္သာ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ပန္းတိုင္မေရာက္ခင္ အေျခအေနတိုင္းမွာ ခင္ဗ်ားဟာ အမွားနဲ႔လူ ျဖစ္တယ္။ အၿမဲရႈံးေနသူလည္း ျဖစ္တယ္။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပန္းတိုင္ဟာ အေကာင္းစား ေရဒီယိုတစ္လံုးသာ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ပန္းတိုင္ မေရာက္ခင္ တစ္ေလွ်ာက္မွာ ဘာ ေရဒီယို တစ္လံုးမွ မရွိဘူး။ ဒီဟာရဖို႔ ႀကိဳးစား အားထုတ္မႈပဲ ရွိတယ္။ တစ္နည္း အားျဖင့္ ခင္ဗ်ား အတြက္ အရႈံးပဲ။

ဒါဆိုရင္ အေကာင္းစားႀကီး မဝယ္ေတာ့ဘူးကြာ။ ခုလက္ရွိ ကိုယ့္မွာ ရွိတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ တန္တဲ့ ေရဒီယို ဝယ္နားေထာင္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ေရာ။

ဒါလည္း ခင္ဗ်ားဟာ မူလ အႏၲိမ ျဖစ္ရပ္ အေပၚမွာ ထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ႐ိုက္ခ်ိဳးၿပီး အလြယ္တကူ ရွိတဲ့ မွတ္တိုင္တစ္ခုကို ပန္းတိုင္ သမုတ္လိုက္တာပဲ မဟုတ္လား။

အေပါစား ေရဒီယိုတစ္လံုးက အျမင့္ဆံုးမွာ လ်ာထားခဲ့ ဖူးတဲ့ ကိုယ့္လိုအပ္ခ်က္ကို အၿမဲစိန္ေခၚေနဦးမွာပဲ။ ဒီေတာ့ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္သလဲ။ ဒီေရဒီယို အေပၚမွာ စိတ္ထည့္လို႔ ရရင္ အလြန္ဆံုး တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေပါ့။

မေအာင့္ႏိုင္တဲ့ အဆံုးမွာ လႈံ႕ေဆာ္မႈ အသစ္က ေနာက္ထပ္ ပန္းတိုင္ အသစ္ကို ထူေထာင္ေစတယ္။ ဒီမွာ အရႈံးကို တစ္ကေန ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္စၾကတာပဲ မဟုတ္လား။

ေလွ်ာက္ရမယ့္ ခရီးကို တစ္ပိုင္းစီ ျဖတ္ေလွ်ာက္တာမ်ိဳး ျဖစ္လို႔ လမ္းမွာ နားေနမယ္ ဆိုရင္လည္း ပန္းတိုင္ဟာ ပန္းတိုင္ မေခၚထိုက္ဘူး။ မနားပဲ ဆက္တိုက္ သြားမယ္ ဆိုရင္လဲ ပန္းတိုင္မေရာက္ခင္ အမွားေတြ အျပည့္။

ေဟာ... ပန္းတိုင္ရဲ႕ အလြန္မွာလည္း ဒီရလဒ္ကို ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ မသိမယ့္ အတူတူ ေနာက္ထပ္ ပန္းတိုင္ ထပ္ရွာ... ဆိုရင္ အဲ့ဒီ ျဖစ္ရပ္ ျဖစ္တည္လာဖို႔ လႈပ္ရွားေပးရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ဟာ တစ္ဘဝလံုးစာအတြက္ ျပန္သံုးသပ္တိုင္း အမွားေတြ ျပည့္ေနလို႔ အက်ိဳးမဲ့ မေနဘူးလား။

အျမင့္ဆံုးကို မွန္းၿပီး ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ ဒါ့ေၾကာင့္ အၿမဲမွားတယ္။ အျမင္မွာေတာ့ မွန္ေနသလိုပဲ။

ဒါဆိုရင္ မဟုတ္ေသးပါဘူးေပါ့။ အျမင္မွန္ေပမယ့္ လုပ္ရပ္ႀကီး မွားေနတယ္ ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးတုန္း။

ရွင္းပါတယ္။ ဘယ္လိုမ်ိဳးတုန္းဆိုရင္ ပန္းတိုင္ဟာ မွန္သေလာက္ တည့္တည့္ေလွ်ာက္ေနျခင္းဟာ မွားေနတာ။ နားမရႈပ္သြားေလာက္ပါဘူးေနာ္။

ပန္းတိုင္ဟာမွန္တယ္။ တည့္တည့္ေလွ်ာက္ျခင္းဟာ မွားတယ္။ ဘာလို႔လဲ။ ပန္းတိုင္ကို စိတ္ထဲထည့္ၿပီး ေလွ်ာက္ေနသေရြ႕ လမ္းခရီးမွာ လုပ္လိုက္မယ့္ သံုးသပ္မႈတိုင္းကို ျပန္ၾကည့္ရတယ္ဗ်။

မိမိဟာ ဘာျဖစ္ေနသလဲ။ အမွားျဖစ္ေနတယ္။ အားတက္စာ မရွိဘူး။ သင္ယူမႈ မရွိေနဘူး။ မွ်ေဝမႈ မရွိေနဘူး။ တခ်ိန္လံုး ကိုယ့္ပန္းတိုင္ကို မေရာက္ေသးဘူး ဆိုတဲ့ အျမင္နဲ႔သာ ေတာက္ေလွ်ာက္ ရပ္တည္ရင္း အပူနဲ႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့တာေလ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ လုပ္ရပ္ဟာ အမွားေခၚခ်င္စရာ ျဖစ္လာတာ။ ဟုတ္ဖူးလား။

ဒါဆို ဘာလုပ္ရမွာတုန္းကြာ လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ ေမးလိမ့္မယ္။ လြယ္လြယ္ေလးပါ။ ေန႔တိုင္းကို တိုးတက္မႈေတြ အေနနဲ႔ ေျပာင္းျမင္ရမွာေပါ့။ ပန္းတိုင္ဆိုတာကေန မၾကည့္ပဲ တိုးတက္တိုင္း တိုးတက္တိုင္းမွာ တိုင္းတာ ၾကည့္ရမွာေပါ့။

အဲ့ဒီမွာ အမွားေတြဟာ အမွားလို႔ မျမင္ေတာ့ပဲ သင္ခန္းစာေတြ ျဖစ္လာတယ္။ သင္ခန္းစာေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါ... အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကိုယ္ဟာ တိုးတက္မႈရွိေၾကာင္း သိလာတယ္။

တိုးတက္မႈ မရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ တစ္ခုကေန ေနာက္တစ္ခုကို ေျပာင္းၿပီး စိတ္ဝင္စား မိလို႔ ဆိုတာကို သိလာတဲ့အခါ တိုးတက္ေနမႈရဲ႕ ယႏၲယားဟာ တျခားမဟုတ္။ ပန္းတိုင္ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို *ထပ္ခါထပ္ခါ ျပဳလုပ္ေနမိျခင္း ဆိုတာကို ျမင္လာေစတယ္။

Goal တစ္ခုဆီ ေဖာက္ေလွ်ာက္တာထက္ System တစ္ခုထဲမွာ အၿမဲက်င္လည္ေနရင္းနဲ႔ Goal ဟာ ကိုယ့္ဆီကို အလိုလိုေရာက္လာတာဟာ ေလာက နိယာမ အလား ထင္ရွားေသာ္လည္း လူမသိတဲ့ ေလွ်ာက္လမ္းတစ္ခု ျဖစ္တယ္။

..................................