ေႏြရင့္ႏွင္းစက္(၉)

Credit image
" မင္​း ဘယ္​သူ႔ကို ဒီ​ေလာက္​အသည္​းအသန္​ စံုစမ္​း​ေနတာလဲ ​ေန​ေရာင္​"
​ေန​ေရာင္​ ဝရန္​မွာရပ္​ရင္​း ဖုန္​းကို လက္​မွာ ​ဆုပ္​ကိုင္​ကာ မ်က္​​ေမွာင္​ၾကဳတ္​ၿပီး စဥ္​းစား​ေနရာသို႔ ထင္​မင္​း ​ေရာက္​႐ွိလာကာ ​ေလွာင္​ျပံဳးႏွင္​့ ​ေမးလိုက္​ျခင္​းျဖစ္​သည္​။​ေန​ေရာင္​ သက္​ျပင္​းခ်ရင္​း ထင္​မင္​းကို မႏွစ္​ၿမိဳ႕သလို ၾကည္​့လိုက္​သည္​။
ထင္​မင္​းဒီကိုျပန္​​ေရာက္​လာတာ တစ္​ပတ္​ပင္​မျပည္​့​ေသးပါ။​ေန​ေရာင္​ ဘယ္​​ေလာက္​ပဲ မ်က္​ႏွာသာ မ​ေပးပါ​ေစ ​အ​ေဖ့ အ​ရးေစိုက္​မႈ​ေတြႏွင္​့ပင္​ ထင္​မင္​း ဒီအိမ္​ကို ဝင္​ထြက္​သြားလာဖို႔ လံု​ေလာက္​ပါသည္​။
" ငါ မင္​းကို ဝန္​ခံစရာ႐ွိတယ္​။"
"ဘာလဲ"
"မင္​း စိတ္​မဆိုးဖို႔​ေတာ့ ငါ​ေမွ်ာ္​လင္​့တာပဲ။"
​ေန​ေရာင္​ စိတ္​မ႐ွည္​စြာ အိမ္​ထဲလွည္​့ဝင္​ဖို႔ ​ေျခလွမ္​းျပင္​​ေတာ့ ထင္​မင္​းက သူ႔ကို႔ လွမ္​းဆြဲထားလိုက္​ၿပီး
"ယုယအ​ေၾကာင္​းဆို မင္​း စိတ္​ဝင္​စားမွာလား.."
"ဘာ..."
​ေန​ေရာင္​ မ်က္​လံုးအစံု ျပဴးက်ယ္​သြား၏
"မင္​း မင္​း ဘာ​ေျပာလိုက္​တယ္​ ထင္​မင္​း။ မင္​း ယုယဘယ္​မွာ ႐ွိသလဲ သိ​ေနတာလား.."
ထင္​မင္​းမ်က္​ႏွာက တည္​ၿငိမ္​​ေန၏။ၿပီး​ေတာ့ သက္​ျပင္​းသဲ့သဲ့ခ်ရင္​း
"ငါ မင္​းကိုပဲ ဝန္​ခံမွာ.."
တခဏမွ် စကားသံတို႔ တိတ္​ဆိတ္​သြားၿပီး ထင္​မင္​း စိတ္​ကို ​ေလွ်ာ့ခ်လိုက္​ပံုျဖင္​့ ဆက္​​ေျပာ၏။
" ငါ့ဘဝမွာ မိန္​းက​ေလး​ေတြ အမ်ားႀကီးကို ​ေတြ႔ဖူးခဲ့ပါတယ္​။ဒါ​ေပမယ္​့ ယုယ​ေလာက္​ ငါ့အ​ေပၚလႊမ္​းမိုးႏိုင္​တဲ့ မိန္​းက​ေလး မ႐ွိ​ေသးဘူး။ယုယ​ေလာက္​လည္​း ငါ့မာန​ေတြကို ထိပ္​​ေခါက္​ႏိုင္​တဲ့ မိန္​းက​ေလး မ႐ွိ​ေသးဘူး။႐ွင္​း႐ွင္​း ​ေျပာရရင္​ ယုယက ငါ့ကို အဲ့ဒီလို ျပတ္​ျပတ္​သားသား လုပ္​ခ်သြားတာကို ငါ ခံျပင္​းတာကြာ.."
ထင္​မင္​း၏​ေလသံ​ေတြကို နား​ေထာင္​​ေပးရံုနဲ႔တင္​ သူ႔ခံစားခ်က္​​ေတြကို ​ေန​ေရာင္​ ျမင္​ႏိုင္​ပါသည္​။
"ငါ ယုယအ​ေပၚ အဲ့ဒီလို​ေတြ လုပ္​​ေနတာ အျခားတစ္​​ေယာက္​နဲ႔ သူတြဲသြားမွာကို ငါ မျမင္​ခ်င္​လို႔ မခံစားႏိုင္​လို႔ပဲ ..အဲ့ဒီခံစားခ်က္​ကို မင္​းနားလည္​ရဲ႕လား ​ေန​ေရာင္​"
သူ႔လည္​​ေခ်ာင္​းထဲ ဆို႔တက္​လာခဲ့မိသည္​။ စကားလံုးတို႔သည္​ ထိုဆို႔​ေန​ေသာ​ေနရာမွ အျပင္​သို႔ တိုးထြက္​မလာႏိုင္​ခဲ့ၾက​ေပ။

Credit image
သူ ေက်ာက္​႐ုပ္​တစ္​႐ုပ္​လို ရပ္​တန္​႔​ေန​ေသာ ထင္​မင္​းကို တိုးတိုက္​ကာ ထိုင္​ခံုလက္​ရန္​း​ေပၚမွ အ​ေပၚဝတ္​ အက်ႌကို ဆြဲခ်ၿပီး ထြက္​လာခဲ့မိသည္​။
သို႔​ေသာ္​ ​ေျခလွမ္​းတို႔၏ ဦးတည္​ရာသည္​ သတ္​သတ္​မွတ္​မွတ္​မ႐ွိ..။

မင္​း ရက္​စက္​လြန္​းတယ္​ ထင္​မင္​းရာ..ယုယအ​ေပၚမွာ မင္​းအႏိုင္​ယူတယ္​။ငါမသိလိုက္​ခင္​မွာပဲ ငါ့အ​ေပၚကိုလည္​း မင္​းရက္​စက္​တယ္​ကြာ..

သူ႔စိတ္​​ေတြ ဆို႔နင္​့ တင္​းၾကပ္​​ေနခဲ့​ေလသည္​။
ည၏အ​ေမွာင္​တို႔ၾကား လမ္​းမီးတို႔ တျဖည္​းျဖည္​း လင္​းလာ​ေနခဲ့ၿပီ။သူ႔အရိပ္​တို႔သည္​ ​ေလးလံစြာလႈပ္​႐ွား​ေန​ေလသည္​။ညမီး​ေရာင္​စံုတို႔ျဖင္​့ အရက္​ဘားတစ္​ခုထဲ သူဝင္​လိုက္​မိသည္​။ ထို႔​ေနာက္​ ဘားမွာပင္​ ​ေခါင္​းငိုက္​စိုက္​က်လွ်က္​က သူ႔ႏႈတ္​ဖ်ားက ဘာ​ေတြကို မွာ​ေနမိသည္​​ေတာ့မသိ..လာခ်သမွ် ခြက္​တိုင္​းကို သူ​ေသာက္​ပစ္​​ေနမိသည္​ကို မွတ္​မိလိုက္​သည္​..ၿပီး​ေနာက္​ ​ေလာကႀကီးနဲ႔ သူ ဘယ္​အတိုင္​းအတာအထိ ​ေဝးခဲ့​ေလသည္​ မသိ..

---

​သူ႔မ်က္လံုး​ေတြ ဖြင္​့ဖို႔ႀကိဳးစားလိုမွ က်ိန္​းစပ္​သြားသည္​့အခါ သူ႔​ေနရာသည္​ ခါတိုင္​းလို ပံုမွန္​တစ္​ခု မဟုတ္​မွန္​း သူသိလိုက္​သည္​။မ်က္​လံုး​ေတြကို မရအရ အားယူၿပီး ဖြင္​့လိုက္​မွ သူ ​ေရာက္​​ေနသည္​မွာ ခံုတန္​းလ်ားတစ္​ခုမွန္​း သိလိုက္​သည္​။ပတ္​ဝန္​းက်င္​ကို အကဲခတ္​ၾကည္​့​ေတာ့မွ သူအိပ္​​ေနခဲ့သည္​မွာ လမ္​း​ေဘးကားမွတ္​တိုင္​တစ္​ခု၏ ခံုတန္​း​ေပၚတြင္​ျဖစ္​သည္​။
ကားစီးမည္​့သူတို႔ ႐ွိမ​ေန​ေသးတာပင္​ ကံ​ေကာင္​းသည္​ဟု ဆိုရမည္​။ ညက သူယူခဲ့​ေသာ အက်ႌကလည္း သူ႔​ေခါင္​းအံုး​ေနရာဆြင္​႐ွိ​ေနသည္​မို႔ စမ္​းၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ ဖုန္​း​ေရာ ပိုက္​ဆံအိတ္​​ေရာ ႐ွိ​ေ​န​ေသးသည္​မို႔ သူ​ေတြးလိုက္​မိသည္​့အရာတစ္​ခုက ညက ဘားက တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​ လာခ်သြားျခင္​း ျဖစ္​မည္​ဟု..။
သူ ​ေခါင္​းကို ခါလိုက္​ၿပီး ​ေလးလံ​ေနသည္​့ ဇက္​​ေၾကာကို ထုလိုက္​မိသည္​..
ထိုစဥ္​ခပ္​လွမ္​းလွမ္​းမွ လူနာတင္​ယာဥ္​တစ္​စီး၏ ခပ္​ၾကမ္​းၾကမ္​း ဥျသဆြဲသံနဲ႔ ျဖတ္​​ေမာင္​းသြားသံသည္​ သူ႔ကို မ်က္​​ေမွာင္​ၾကဳတ္​​ေစမိသည္​။မနက္​ခငး္​သည္​ က်က္​သ​ေရယုတ္​​ေစသလိုဟုပင္​ သူထင္​လိုက္​မိသည္​။
သူနဲ႔မသက္​ဆိငု္​​ေသာအရာမို႔ အမ်ားႀကီး​ေတာ့ မစဥ္​းစားႏိုင္​ ကားတစ္​စီးစီးကို လွမ္​းတားၿပီး စီးဖို႔ သူ႔လက္​က်န္​​ေငြကို စစ္​ၾကည္​့လိုက္​သည္​။
"တီး...တီး....​ေတာင္​...​ေတာင္​..."
အဝင္​ဖုန္​း​callမို႔ သူသိပ္​ၿပီးအ​ေလးမထားစြာ ကိုင္​လိုက္​မိသည္​။
"ဟယ္​လို အမိန္​႔႐ွိပါ​ဗ်ာ..​ေန​ေရာင္​​ေျပာ​ေနပါတယ္​"
တစ္​ဖက္​မွ ​ေရးႀကီးသုတ္​ျပာတံု့ျပန္​သံထက္​ ​အမည္​နာမတစ္​ခု၏ ​ေခၚသံသည္​့ သူ႔​ေခါင္​းနပန္​းကို ဆယ္​ဆမက ႀကီးထြားသြား​ေစခဲ့​ေလသည္​...
"႐ိႈင္​းနဲ႔ ​ေျပာခ်င္​လို႔ပါ .."တဲ့
" ဗ်ာ...ဘယ္​..ဘယ္​သူလဲ"
" ကြၽန္​မ ႐ိႈင္​းဆိုတဲ့လူနဲ႔ပဲ​ေျပာခ်င္​ပါတယ္​..အ​ေရးႀကီးကိစၥျဖစ္​​ေနလို႔ပါ.."
" ဟုတ္​ကဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ ႐ိႈင္​းပါပဲ။ အခု​ေျပာ​ေနတာ ဘယ္​သူပါလဲ..ယုယနဲ႔ ဘယ္​လိုပတ္​သက္​​ေနပါသလဲ.."

Credit image
သူ႔​ေမးခြန္​းတို႔သည္​ တရစပ္​ထြက္​သြားကုန္​​ေတာ့သည္​။
တစ္​ဖက္​မွ ​ေပး​ေသာ ​ေဆးရံုလိပ္​စာကို သူ ကမန္​းကတန္​း မွတ္​လိုက္​မိသည္​။တစ္​ဖက္​မွ ဖုန္​းခ်သြားၿပီးသည္​အထိ သူ႔အာရံုတို႔ ႐ႈပ္​​ေထြး​ေႏွာက္​က်ိ​ေနဆဲ..
​ဒီ​ေရာက္​မွပဲ ​ေျပာျပ​ေတာ့မယ္​ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို သူ ​ေက်းဇူး​ေတြတင္​​ေနမိသည္​။
ကား​ေတြကို ကမန္​းကတန္​း လိုက္​တား​ေနမိ​ေပမယ္​့ တစ္​စီးမွ မလြတ္​..။
သူ႔စိတ္​​ေဇာ၏ ​ေစ့​ေဆာ္​မႈသည္​ ဘယ္​အရာကိုမွ သူဂ႐ုမစိုက္​ႏိုင္​​ေတာ့..
သူ အားကုန္​သုံးၿပီး ​ေျပးလႊား​ေနမိသည္​။ ဘယ္​သူ႔အၾကည္​့ကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္​ႏိုင္​..သူ႔ကို္​ယ္​သူလည္​း မထိန္​းခ်ဳပ္​လိုက္​ႏိုင္​..
စိတ္​အစဥ္​သည္​ ယုယ ​ေန​ေကာင္​းပါ​ေစ ဟူ​ေသာ ဆု​ေတာင္​းအ​ေပၚတြင္​သာ အပ္​ႏွံလွ်က္​...
လမ္​းတြင္​ ကားတစ္​စီးကို တားလို႔ရခဲ့ၿပီး ​ေဆးရံုကို ​ေရာက္​​ေတာ့ သူအ​ေတာ္​ႀကီး ​ေမာပန္​း​ေန​ေလၿပီ။ သို႔​ေသာ္​ သူမ႐ွိရာအခန္​းသို႔ သူ က႐ွဴးမူးထိုး ​ေျပးတက္​လာခဲ့မိသည္​။
​ေစာ​ေစာက အမ်ိဳးသမီး​ေျပာထားသည္​့ အခန္​း​ေ႐ွ႕တြင္​ ရပ္​လွ်က္​ စိတ္​တို႔ကို တည္​ၿငိမ္​​ေအာင္​ထိန္​းၿပီး တံခါးလက္​ကိုင္​ကို အံႀကိတ္​ၿပီး လွည္​့လိုက္​မိသည္​...

အပိုင္​း ၁၀ သို႔

Writter>>>>@yekungsatthone
Msc 213