သိုဝွက္ေန႔စြဲ ..ဒုတိယပိုင္း

yekungsatthone (48) in myanmar • 7 years ago

သိုဝွက္ေန႔စြဲ(၂)

က်ေနာ့အတြက္ ကံေကာင္းျခင္းလား ကံဆိုးျခင္းလား မသိႏိုင္တဲ့ က်ေနာ့ကိုယ္ပိုင္သတ္မွတ္ခ်က္အရေတာ့ ကံေကာင္းုခင္းတစ္ခုကို က်ေနာ္ ရ႐ွလိုက္တယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ေမေခတ္ကို က်ေနာ္တြဲလိုက္ႏိုင္တာပါပဲ။
က်ေနာ္ေမေခတ္နဲ႔ တြဲေနၾကတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းကို ျဖန္႔လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူမ က်ေနာ့ေဘးကေန ေပ်ာက္သြားေတာ့တယ္။က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းေတြက က်ေနာ့ကိုေျပာၾကတယ္ မင္းေမေခတ္ကို တကယ္ခ်စ္တာလည္း မဟုတ္ပဲနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေလာက္ခင္မင္ရံုအဆင့္ေလာက္ပဲနဲ႔ ယုယကို မဖဲ့ထုတ္သင့္ဘူးတဲ့..။ က်ေနာ္ ျပံဳးေနလိုက္တယ္ ။ က်ေနာ့လုပ္ရပ္အတြက္ က်ေနာ္ေက်နပ္တယ္ေလ..။ အထူးသျဖင့္ က်ေနာ့ေဘးက ေတာက္တဲ့တစ္ေကာင္ ကို ခြာခ်လိုက္ႏိုင္တာ က်ေနာ့ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈပဲလို႔ ထင္တယ္။
ေမေ ခတ္ကိုက်ေနာ္ခ်စ္ေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး..ရဲတင္းပြင့္လင္းၿပီး ေခတ္မီတဲ့ ေမေခတ္က ခ်စ္စရာေကာင္းတာမွန္ေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔က သူငယ္ခ်င္းသက္သက္ေတြပါပဲ။ က်ေနာ့ေဘးက သူမကို ခြာခ်င္ရံုနဲ႔ ေမေခတ္ကို နည္းနည္းေလး အသံုးခ်သလို လုပ္လိုက္တာပါ။
က်ေနာ္ သူမကို ဖယ္ထုတ္လိုက္ႏိုင္ၿပီလို႔ ကိ့္ကိုယ္ကိုယ္ေႂကြးေၾကာ္လိုက္မိရင္းနဲ႔ပဲ သူမနဲ႔တစ္ပတ္ေလာက္မေတြ႔ရတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ သူမ ေနမ်ား ေကာင္းရဲ႕လားဆိုတဲ့ အေတြးက ဘယ္လို စိုးရိမ္မႈမ်ိဳးလဲဆိုတာ က်ေနာ္ မခံစားလိုက္မိဘူး..။
ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့ညီမေလးက ဖုန္းဆက္လာတယ္ ကိုကို ယုယကို ဂ႐ုစိုက္ေပးေနာ္ သူက ကိုကို႔ကို သိပ္ခင္တာ ေအး...ကိုကို႔ေၾကာင့္ ယုယ တစ္ခုခုျဖစ္တယ္ ၾကားၾကၫ့္ ...ငါ့အေၾကာင္းသိမယ္..တဲ့။ က်ေနာ့ညီမေလးအေၾကာင္း က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္အသိဆံုးမို႔ နည္းနည္းေတာ့ လန့္႔သြားမိတယ္။ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့ေဘးက သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း သူမအေၾကာငး္ဆို တစ္စြန္းတစ္စမွ မဟၾကေတာ့ က်ေနာ္ သူမကို စိတ္ပူလာတယ္။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငယ္သံေယာဇဥ္ဆိုတာ နည္းမွ မနည္းတာပဲေလ..။
က်ေနာ္ သူမအိမ္ကို လိုက္သြားၿပီး ယုယေနေကာင္းလားလို႔ ေမးၾကည့္လိုက္မိေတာ့ မမ သုတခင္က ညီမေလးကအားနည္းၿပီး ေနမေကာင္းျဖစ္ေနလို႔ အိမ္မွာပဲ နားခိုင္းထားလိုက္တာ ေမာင္ေလးရဲ႕ သူခဏကေလးတင္ပဲ ေက်ာင္းကိုသြားၿပီတဲ့ ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။ မသုကို က်ေနာ္ အလာပ သလာပေတာင္ သိပ္မေျပာအားလိုက္ဘူး..က်ေနာ္ ေက်ာင္းကို လိုက္သြားမိတယ္။
က်ေနာ္သိလိုက္ၿပီေလ သူမ က်ေနာ့အတြက္ ေ႐ွာင္ေပးရင္ ဘယ္ေလာက္ ခံစားသြားရမလဲဆိုတာကိုေပါ့။ သူမက က်ေနာ့ကို သူမရဲ႕အစ္မအရင္း မသုထက္ေတာင္ ပိုၿပီး သံေယာဇဥ္ႀကီးခဲ့သူမဟုတ္လား..။
ဒီတစ္ခါေတာ့ က်ေနာ့ေတာက္တဲ့မေလးအေပၚမွာ က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္းေျပာဆိုဆက္ဆံေပးမယ္ သူက က်ေနာ့ ညီမေလးပဲေလ..။

က်ေနာ္ေက်ာင္းကို ေရာက္သြားေတာ့ သူမကိုအရင္လိုက္႐ွာေနမိတယ္။ က်ေနာ့ေဘးက သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘယ္လို စေနာက္ေနၾကပါေစ က်ေနာ္ မမႈဘူး..
သူမကို ေတြ႔ရဖို႔ကိုပဲ က်ေနာ္ အာရံုစိုက္တယ္။
ေဟာ..ပန္းနုေရာင္ထက္အာက္ဆင္တူ ဝတ္စံုေလးနဲ႔ ျဖဴႏု ႏြ႔ဲဖတ္ေနတဲ့ က်ေနာ့ရဲ႕ ေတာက္တဲ့မေလးက မထိုင္စဖူး ေက်ာင္း ကန္းတင္းမွာေတာင္ထိုင္လို႔.. ဆံႏြယ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေတြ ဝဲက်ေနလို႔ မ်က္ႏွာေလးမေပၚ့တေပၚ အေနအထားမွာေတာင္ က်ေနာ့္ ညီမေလးက သိပ္ခ်စ္စရာ ေကာင္းတာပဲဗ်ာ...
က်ေနာ့ေျခလွမ္းေတြဘာေၾကာင့္ေႏွးက်သြားၾကမွန္း က်ေနာ္မသိဘူး..က်ေနာ့ကို ေနာက္ကေန သြားေလ ေယာက္ဖရ လို႔ေခၚလိုက္တဲ့ ဟိုေကာင္ေတြတြန္းလႊတ္တာကို က်ေနာ္သိေပမဲ့ ဒီတစ္ခါ ေယာကဖ ေခၚလိုက္သံကို က်ေနာ့ နားထဲ ခါးသြားမိတယ္..။ဘာေၾကာင့္မွန္း က်ေနာ္ မသိဘူး..
အသက္ကို ဝဝ႐ွဴသြင္းၿပီး က်ေနာ္ သူမဆီကို သြားလိုက္တယ္..။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ သူမေခါင္းေလး လွည့္သြားတယ္..။ က်ေနာ္႐ွိရာ အျပင္ဖက္ကို မဟုတ္ဘူး..အတြင္းဖက္ကို..။
ဆိုင္ရဲ႕အတြင္းဖက္ကေန ေကာ္ဖီဗန္းေလ မ ၿပီး ထြက္လာတဲ့ လူေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚက အျံပံုးေတြကို က်ေနာ္ ျမင္လိုက္ရတယ္..။
က်ေနာ့ႏွလံုးသားထဲ ဆစ္ခနဲနာ က်င္သြားၿပီး အဲ့ဒီလူေခ်ာေလးရဲ႕ အျပံဳးေတြက က်ေနာ့ႏွလံုးသား တည့္တည့္ကို ပစ္ေပါက္လိုက္တဲ့ ဓားပါးေလးေတြလိုပဲ..။
တစ္စက္ေလးမွ မလႊဲဘူး...။

လူေခ်ာေလးက သူမနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ၿပီး စကားေတြရယ္ေမာေျပာဆိုေနလိုက္ၾကတာကို က်ေနာ္ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ က်ေနာ့ေျခေထာက္ေတြက ေအာ္တို ေနာက္လွည့္ၿပီးသား။ က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုး ႏႈတ္ဆိတ္တဲ့ စကားေတြထဲမွာ အဓိပၸါယ္မ်ားစြာကို ထည့္သို႔လို႔ ။ က်ေနာ္တို႔ ေအာင္ျမင္စြာ တပ္ဆုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

က်ေနာ့စိတ္ကို က်ေနာ္ ထိန္းခ်ဳုပ္ရင္း ေအာင္ျမင္တဲ့ တပ္ဆုတ္ျခင္းကို က်ေနာ္ ဖန္တီးႏိုင္ခဲ့တာပါ။

အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ က်ေနာ့ဆီကို သူမ ေရာက္မလာခဲ့ေပမဲ့ က်ေနာ့ ႏွလံုးသားထဲမွာေတာ့ သူမက တြယ္ညႇိသြားခဲ့ပါတယ္။က်ေနာ့ကို ေမးထူးေခၚေျပာေလာက္နဲ႔သာ က်ေနာ္နဲ႔သူမရဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြကို ထိန္းထားႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ က်ေနာ့ရင္ထဲမွာ သူမကိုျမင္တိုင္း ပူေလာင္ေၾကကြဲေနမိတယ္။
က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားထဲမွာေတာင္ က်ေနာ့ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ၾကံဳ႕ႏိုင္သမွ်ၾကံဳ႕ေအာင္ က်ေနာ္ ႀကိဳးစားထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့မိတယ္။
လက္လႊတ္ဆံုး႐ွံုး႐ၿပီးမွ တန္ဖိုးဆိုတာကို သိလိုက္ရတဲ့ က်ေနာ္မွာ ေနာင္တေတြနဲ႔ေလ..။
တကယ္ေတာ့က်ေနာ့ေဘးက ေတာက္တဲ့လို႔ထင္ေနခဲ့တဲ့ သူမေလးက က်ေနာ့ႏွလံုးသားထဲအထိပါ တိုးဝင္ကပ္ညႇိေနခဲ့တာကိုး..။

ဒီၾကားထဲ ညီမေလးက ဖုန္းဆက္တတ္ေသးတယ္..ကိုကို ယုယတို႔ကို မေႏွာင့္ယွက္နဲ႔ေနာ္..အဲ့လူကို ညီမေလးသိတယ္။ သူက သိပ္သေဘာေကာင္းတာ ။ယုယကအျဖစ္အနာထူတာနဲ႔ ကိုေဇႀကီးက ဆရာဝန္နဲ႔ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္လိုက္ဖက္သလဲ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြက က်ေနာ့ႏွလံုးသားကို တဝုန္းဝုန္းၿပိဳက်ၿပီး ဗလာက်င္းသြားေစခဲ့သလိုပါပဲ။

က်ေနာ့ရဲ႕တန္ဖိုး မသိခဲ့ျခင္းေတြအတြက္ က်ေနာ့ကို က်ေနာ္ ဒဏ္ခတ္ပစ္တယ္။ ဒီတစ္သက္သူမေပ်ာ္ရႊင္ေနျခင္းမွန္သမွ် ငါ့ေၾကာင့္ မပ်က္စီးေစရဆိုတဲ့ သနၷိတ္႒ာန္ခ်ပစ္လိုက္တယ္။က်ေနာဟာ သူမမသိျခင္းကေန သူမကို ကာကြယ္ေပးမဲ့ ထာဝရကိုယ္ရံေတာ္လို႔ ခံယူလိုက္ခ်ိန္မွာပဲ
က်ေနာ့အတြက္ ကံၾကမၼာက တဖ်က္ဖ်က္ ေတာင္ပံ ခတ္ျပျပန္တယ္..
မသုနဲ႔က်ေနာ့ကို ေနရာခ်ေပးခ်င္ၾကတယ္ တဲ့..