ႀကံဳ ရဆုံရ ဘုံဘဝယ္(၁)
ဘိနပ္ၾကားက နတ္စကား
===================
သူနဲ႔သိတာၾကာပါၿပီ။သူဆိုတာက ဦးထြန္းဦးကိုေျပာတာပါ။အိမ္ေျခေလးရာနီးပါးရွိတ့ဲ.... ရႊာေလးမွာ အရူးဦးထြန္းဦးဆို ကေလးကအစအားလုံးသိတာေပါ ့။ဦးထြန္းဦးတစ္ေယာက္ရႊာက ေပ် ာက္သြားတာ ရက္တစ္ပတ္ခန္႔ရွိေပါ ့။ထင္းခုတ္သြားသူမ် ားစကားအရ သကၤန္းဝတ္ေနေၾကာင္း ၾကားသိရေတာ့ သာဓုေခၚမိသည္။အမွန္က ေတာေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံ ခြင့္ေတာင္း၍ကုိရင္ႀကီးဝတ္ေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။
တစ္ေန႔တြင္ ရႊာထဲသို႔ေတာေက်ာင္းကိုရင္မ်ားနွင့္အတူဆြမ္းခံရင္းကိုရင္ႀကီးဦးထြန္းဦးပါေလသည္။မွတ္မွတ္ရရ ၿမိဳ႕တက္လစာသြားထုတ္သည့္ေန႔က အိမ္ကအထြက္လမ္းမွာ ဦးထြန္းဦးနွင့္မ်က္နွာဆိုင္တ့ဲတ့ဲတိုးေလသည္။ဦးထြန္းဦးက``ဒကာႀကီးဘယ္ၾကြမလဲ . ´´
``ၿမိဳ႕သြားမလို႔ . . .´´
``မနက္ဖန္ ဒကာႀကီးအိမ္ၾကြခ့ဲလို႔ရသလား´´
``ရပါတယ္ . . .´´
ေနျမင့္ေနမွာစိုးသျဖင့္ အဖိုးရဲ႕အေမြ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖၚေယာကၤ် ားစီးဟမ္းမားစက္ဘီးျဖင့္ ၿမိဳ႕သို႔အေသာနွင္ခ့ဲသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ ေန႔ဆြမ္းဘုန္ခါနီးအခ်ိန္တြင္ကိုရင္ႀကီး ဦးထြန္းဦး ေရာက္လာေသာအခါ ေန႔ဆြမ္းကပ္လိုက္သည္။ထိုေနာက္ကိုရင္ႀကီးက . . . . ``ဒကာႀကီး လူေဘာင္ေလာကသည္ ရႈပ္ေထြေပြလီတယ္။ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္ေစနဲ႔ၾကားလား။ငါးပါးသီလကို ခါးဝတ္ပုဆိုးလိုထိန္း ကိုယ္ေနာက္ပါမယ့္ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ပါ။´´ ဆက္ၿပီးဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ေဟာတရားကို ``ေရွးအခါက ရႊာတစ္ရႊာမွာေက်ာင္းဘုန္းႀကီးမရွိေတာ့သည့္ေနာက္ အတူေနရဟန္းနွစ္ပါးရွိတယ္။တစ္ပါးက စာေပပညာတက္ၿပီး က်န္တစ္ပါးကစာေပပညာမသင္ယူပဲ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္အသြယ္သြယ္ျပဳ စုေစာင့္ေရွာက္ရင္းေက်ာင္းေစာင့္ေနခ့ဲတယ္။ရႊယ္တူေတြျဖစ္ေနတာမို႔ မတ့ဲၾကဘူး။ရႊာသားေတြက စာေပပညာျပည့္စုံတ့ဲရဟန္းကို ေက် ာင္းအပ္တ့ဲအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးကိုေစာင့္ေရွာက္ခ့ဲတ့ဲရဟန္းဟာအ့ဲဒီေန႔ကေပ် ာက္သြားတယ္. . .။
အဟမ္း. . . ေပ် ာက္သြားတ့ဲကိုယ္ေတာ္ဟာ ၿမိဳ႕ကသံဃ ဆရာေတာ္ႀကီးနွစ္ပါးထံသြားၿပီး ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္ျပဳေနျပန္တာေပါ ့။ဒါနဲ႔ တစ္နွစ္ၾကာတ့ဲအခါ ရႊာေက် ာင္းျပန္လာၿပီး ေက် ာင္းထိုင္ရဟန္းကို ရန္ျပဳ ျပန္တယ္။
ေနာက္ . . ၿမိဳ႕တက္ၿပီးသူ ျပဳ စုေနတ့ဲဆရာေတာ္ႀကီးနွစ္ပါးကိုျပန္တိုင္တယ္။ဆရာေတာ္ႀကီးနွစ္ပါးရဲ႕ဆႏၵကတိေၾကာင့္သူတို႔တပည့္ေလး အနိူင္ရခ်ိန္မွာ ရႊာေက် ာင္းကေအးေအးေဆးေဆးေနတ့ဲရဟန္း သူ႔ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕အစဥ္အလာအတိုင္း သူ႔ရႊာနဲ႔သူအဆင္ေျပေနတ့ဲရဟန္းက တရားရႈံးလို႔ေက် ာင္းေျပာင္းေနရတယ္။ၿမိဳ႕ကသံဃဆရာေတာ္ႀကီးနွစ္ပါး ကံကုန္တ့ဲအခါ နတ္ဘီးလူးေတြျဖစ္ရရွာတယ္ ဒကာႀကီး . . . ။ဒါေၾကာင့္ ဘာလုပ္လုပ္မမွားေအာင္ ကိုယ့္ဒကာႀကီးမို႔ ေစတနာနဲ႔လာေျပာတာ။´´
စကားမစပ္ ရပ္/ေက် းအုပ္ခ် ဳ ပ္ေရးမွဴ းေတြ ျပန္ေရြးရမွာဆိုဟုတ္လား။ထူးျခားရင္ ျပန္ေျပာေပးအုံးေနာ္ . . ဆို၍ေက် ာင္းသို႔ျပန္သြားေလသည္။
ဦးထြန္းဦးတို႔မ် ား ေတာ္ေတာ္အနံခံေကာင္းေလသည္။မည္သူက ေျမွာက္ေလသည္မသိ။မေန႔က ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ ေရွ႕ရက္တစ္ပါတ္ထဲတြင္ ရပ္/ေက် းအုပ္ခ် ဳ ပ္ေရးမွဴ းအတြက္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴ းငါးဦး လာေရြးေပးမည္ဟု သတင္းသ့ဲသ့ဲၾကားခ့ဲရသည္။ေသခ် ာ မေသခ် ာမသိေပ။ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း မသိသလို စိတ္လည္းမဝင္စားေပ။အျခားသူမ် ားက ပိုဆိုးေပါ ့။စပါးတလင္းတက္ခ်ိန္အခါက လူစုံေနသျဖင့္ ဒီတစ္ခါဘယ္သူ႔ကို အုပ္ခ် ဳ ပ္ေရးမွဴ းေရြးမလဲေမးမိပါတယ္။ကိုယ္လုပ္မွကိုယ္စားရတ့ဲေခတ္ႀကီးမွာ ဘယ္သူတက္လုပ္လုပ္စိတ္မဝင္စားဘူး။ဒီအေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုရင္ အားလုံးျပန္မယ္ဆိုလုိ႔ မနည္းတားယူရတယ္။ကိုယ္တို႔ရႊာမွာ အ့ဲဂေလာက္ထိစိတ္ဝင္စားတာ။
ေနာက္တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာေသာ္ . . ၿမိဳ႕ကတာဝန္ရွိသူမ် ားသည္ ရပ္/ေက်းအုပ္ခ် ဳ ပ္ေရးမွဴ းေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားေရးအတြက္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴ းငါးဦးေကာ္မတီ ေရြးခ်ယ္ပြဲကိုျပဳလုပ္ေပးရန္ ေက်းရႊာမူလတန္းေက် ာင္းသုိ႔ ေရာက္ရွိေနၾကသည္။ယင္းမတိုင္ခင္ရႊာဦးေက်ာင္း ေလာ္စပီကာမွ အရပ္ရွစ္မ်က္နွာသို႔လွည့္ကာ သုံးညသုံးႀကိမ္တိုင္တိုင္ေၾကာ္ျငာထားေသာ္လည္း ယေန႔မြန္းလႊဲ နွစ္နာရီအခ်ိန္ထိ ေရာက္လာသူက(၂၀)ပင္မျပည့္ေသးေခ် ။မေန႔ညမွ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ရႊာဦးေက်ာင္းေလာ္စပီကာမွ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေျပာင္းေၾကာ္ျငာေသာ္လည္း ဘကၳရီသာအားကုန္သြားလို႔ ရပ္လိုက္ရသည္။လူကထပ္တိုးမလာေခ် ။လက္ရွိရႊာအုပ္ခ် ဳ ပ္ေရးမွဴ းမွာ ၿမိဳ႕ကဧည့္သည္မ် ားကိုအားနာလြန္း၍ မ်က္နွာမွာဇီးရႊက္ေလာက္ပင္ရွိေတာ့သည္။ေက် ာင္းအနီးအိမ္မ် ားမွစ၍ တစ္အိမ္တက္ဆင္းလိုက္ေခၚရေတာ့သည္။ညေနသုံးနာရီခြဲေသာ္ အိမ္ေျခေလးရာခန္႔ရွိရႊာမွ စုစုေပါင္း(၃၇)ေယာက္သာ လာေရာက္သျဖင့္ ၿမိဳ႕ကဧည့္သည္မ် ားအခ်ိန္မိျပန္နိူင္ရန္အတြက္ ႀကီးၾကပ္ေရးမွဴ းငါးဦးကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ၾကသည္။
ေရွ႕ဆုံးက ဂတုံးေျပာင္ေျပာင္န႔ဲထိုင္ေနတာ ဘယ္သူမ် ားလည္းေမးမိပါတယ္။ကိုရင္လူထြက္ ဦးထြန္းဦးပဲေပါ ့။ဘယ္အခ်ိန္က လူထြက္၍ေရာက္ေနမွန္း မည္သူမွမသိေခ် ။ဒီတစ္ပြဲလည္းသူမပါလိုက္ပါ။သူ႔စိတ္ထဲတြင္ . . .
``အင္း . . ဒီတစ္ပြဲငါမပါလည္းဘာမွမျဖစ္ဘူး။ေနာက္တစ္ပြဲ ငါပါမွျဖစ္မယ္။တစ္ရႊာလုံးကို ကိုရင္ဝတ္တုန္းက ဆြမ္းခံရင္းအိမ္ေပါက္ေစ႔ ငါလိုက္ေျပာထားတာ ရႊာထဲကလူေတြအားလုံးသိတာပဲ။ဒါေၾကာင့္ ဒီႀကီးၾကပ္ေရးမွဴ းငါးဦးေကာ္မတီမွာ ငါ ့ကိုမည္သူမွထမေျပာတာဟု အေတြံးမ် ားျဖင့္ပီတိျဖာကာ ေရွ႕ဆုံးမွစစ္ေအာင္သူႀကီးပမာ ထြက္ခြာသြားေလသည္။´´
ဦးထြန္းဦးတစ္ေယာက္ ရႊာထဲတြင္ဒီတစ္ေခါက္အုပ္ခ် ဳ ပ္ေရးမွဴ းသူလုပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း။အုပ္ခ် ဳ ပ္ေရးမွဴ းအလုပ္သည္ သူဘဝအတြက္အလြန္အေရးႀကီးအလုပ္ျဖစ္ေၾကာင္း။ရပ္ရႊာေကာင္းစားေရးအတြက္ သူဘဝကိုမ် ားစြာရင္းနွီးထားရေၾကာင္းတို႔ကို သူမိန္းမကတဆင့္အိမ္အနီးအနားပတ္ဝန္က်င္ကိုေျပာျပထားေၾကာင္း ၾကားသိရသူမ် ားမွတဆင့္ သိရသည္။
. . . . . . . . . . .ဒုတိယပိုင္း ေမွ်ာ္ . . . . . . . . . .