ေတာတြင္း မာယာ

တခါတုန္းက ေတာအုပ္ၾကီးတခုထဲမွာ ထင္းေခြသမားႏွစ္ေယာက္ ထင္းလာေခြၾကသတဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲမွာ တစ္ေယာက္က အသက္ အနည္းငယ္ၾကီးျပီး ဗဟုသုတ နဲ႔လည္း ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ေတာ့ အလုပ္ကို စဥ္းစားေတြးေခၚျပီး လုပ္ေလ့ရွိတဲ႔ သူေပါ့ ေႏွာက္ တဦးက လူငယ္ပီပီ ပါးစပ္ကလည္း ေဟာ့ေဟာ့ ရမ္းရမ္း ေျပာတတ္ ေႏွာက္တတ္တာေပါ့။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူတို႔လာျပီး ထင္းေခြတဲ႔ ေတာမွာ အရမ္းအမွား မခံတဲ႔ ေတာပိုင္ေတာင္ပိုင္ နတ္မင္းၾကီးရွိသတဲ႔ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲက အသက္ၾကီးဆံုး သူက ငါ့ညီ ဒီေတာက အမွားမခံဘူးကြာ အေျပာဆို အေနထိုင္ ဆင္ျခင္ပါလို႔ ဆံုးမရွာသတဲ႔ လူငယ္ေလးကလဲ လက္ေတြ႕ သမားပီပီ ဆိုေတာ့ မယံုၾကည္ ေသာ္လည္း ေခါင္းညိမ့္ ျပလိုက္သတဲ႔ ။

ဒီလိုနဲ႔ ေတာထဲေရာက္ေတာ့ ထင္းမေခြခင္ အိမ္ကေန ပါလာတဲ႔ ထမင္းဟင္းကို ဖက္ထဲထည့္ျပီး ေတာပိုင္ ေတာင္ပိုင္ေတြကို စားဦးစားဖ်ား ကပ္လွဴေက်ြးေမြးျပီး အမွားအယြင္း ရွိရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ထားပါတယ္ ေနာက္ေတာ့ သစ္ပင္ေတြ ခုတ္ဖို႔ အပင္လိုက္ရွာၾကတယ္ ဒီလိုနဲ႔ အပင္ၾကီး တစ္ပင္ကို လူငယ္ေလးက သေဘာက်ျပီး ထိုအပင္ကို ခုတ္ဖို႔ ေရြးလိုက္သတဲ႔ ဒါနဲ႔ ငါ့ညီ ဒီအပင္က အရမ္းႏွစ္ထမ္း ၾကာျပီး ႏုပ်ိဳေနတယ္ အျခားသစ္ပင္ေတြက အရြက္ေၾကြတာ ေတြ႔ရေပမယ့္ ဒီအပင္က အရြက္မေၾကြဘဲ စိမ္းစိုေနေတာ့ နဲနဲ ထူးျခားေနတယ္ အာ့ဒါေၾကာင့္ အျခားအပင္ ျပန္ရွာရေအာင္ ပါလားကြား လို႔ ေျပာသတဲ႔ လူငယ္ေလးကလဲ အကိုၾကီးရာ အျခားအပင္ေတရွာရင္ အခ်ိန္ ကုန္ေနပါအံုးမယ္ ဒီအပင္ဘဲ ခုတ္ရေအာင္ပါဗ်ား အယူသီး မေနပါနဲ႔ ဟိုတုန္းက ေခတ္က ကုန္သြားျပီဗ်လို႔ ရည္ေမာကာ ေျပာေနတုန္း ေတာေၾကာင္ ျဖတ္ေျပးသြားတာကို ႏွစ္ေယာက္သား ေတြ႔လိုက္ရသတဲ႔ ။

ဒါနဲ႔ ငါ့ညီ နိမိတ္မေကာင္းဘူးဟ ေတာေၾကာင္ေတြ႔ လိုက္တယ္မဟုတ္လား လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ အကိုကလဲ ေတာထဲမွာဆို ေတာေကာင္ကေတာ့ ရွိမွာေပါ့ဗ်ား က်ေနာ္တို႔က ေတာလိုက္ မုဆိုး မဟုတ္လို႔ ဒီေကာင္ အသက္နဲ႔ ခႏၶာ အိုးစားမကြဲသြားတာမွတ္ မဟုတ္ေသးဘူးဟ ငါ့ညီရ ဒီေတာမွာ ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ႔ နတ္ေတြက သူတို႔မၾကိဳက္တဲ႔ အရာကို လူေတြ လုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ ခုလို ေတာေၾကာင္ျပျပီး တားေလ့ရွိတယ္ ေနာက္ ေျမြႊ ျပ ျပီးလဲ သတိေပးေလ့ရွိတယ္လို႔ ငါၾကားဖူးတယ္ဟ ဒါေၾကာင့္ အျခား အင္ရွာရေအာင္ ပါလားကြား လို႔ အၾကံျပဳ သတဲ႔။

လူငယ္ေလးကလဲ ဒီအပင္မွ ဒီအပင္ အျခားဟာ သစ္ပင္ကို မရွာခ်င္ေလေတာ့ အကိုၾကီးခမ်ာ စိတ္ေလ်ာ့ျပီး ေအးကြာ ဒါဆိုလဲ ဆိုးတူ ေကာင္းဖက္ေပါ့ကြာ ဆိုျပီး ထင္းရဖို႔ အပင္ကို ႏွစ္ေယာက္သား ဝိုင္းခုတ္ေတာ့တာေပါ့ ဒီလိုနဲ႔ အပင္ထိပ္ပိုင္းကို ခုတ္လိုက္ေတာ့ ထူးဆန္းစြာ ရွဥ့္ငေပါ ငါးေကာင္ဟာ သစ္ေခါင္းေပါက္ကေန ထြက္လာျပီး ထြက္ေျပး ေပ်ာက္ကြယ္သြားသတဲ႔။

အပင္ကေတာ္ေတာ္ ခုတ္ယူတာေတာင္ မျပတ္ခ်င္ဘဲ ရွိေလေတာ့ လူငယ္ေလးဟာ ေဒါသတၾကီးနဲ႔ သစ္ပင္ကို ဆဲေရးတိုင္းထြာကာ အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ခုတ္ရွာတာေပါ့ (ထိုေခတ္အခါတုန္းက သစ္ပင္ ျဖတ္တဲ႔ ခ်ိန္းေဆာဆိုတာ မေပၚေသးဘူး ဒါေၾကာင့္ ေပါက္ဆိန္ ရဲဒင္း ဓါး လႊ စဒါေတနဲ႔ ခုတ္ရျဖတ္ရ တာေပါ့) ဒီလိုနဲ႔ သစ္ကိုင္း တစ္ကိုင္းဟာ ေျဖာင္းးးးဆိုပ်ံျပီး အေတာ္ေဝးတဲ႔ သစ္ပင္ေတြဆီ ရိုက္ခတ္ သြားပါသတဲ႔ အာ့လိုနဲ႔ သစ္ပင္ေတ ခုတ္ပံုျပီး ။