Moederliefde #gedicht

Zij was goud in een met vuil besmeurde wereld.
Zij had magische handen, gerimpeld maar toch zacht.
Ze was de muze van een schilder, de titel van een lied,
Ze verdreef demonen in de nacht.
het monster onder mijn bed,
kroop weg als zij de kamer binnenkwam.
Nooit zal ik vergeten hoe zij,
mijn betraande gezicht tussen beide handen nam.
Het leven dat je kreeg, mijn schat,
was veel minder dan je hoorde te krijgen.
Jouw woorden werden niet gehoord,
gesommeerd om maar te zwijgen.
Mij verlaten is het ergste wat,
je mij ooit hebt aangedaan.
Mijn moeder mijn heldin.
De parel van de Jordaan.