Auto kopen met verborgen gebreken. Deel 1: De Zomervakantie. O, o, wat gezellig!

In plaats van de gebruikelijke verhalen van mij hoe Steemit werkt, waarom Steemit beter is dan Facebook of waarom Steemit geen piramispel is. Nu even heel wat anders. (#alldutch)

Lees verder!

Ik ben de laatste paar dagen minder aan het posten geweest en de titel geeft je al een goede indruk. Een hoop mensen haken nu of omdat ze een vermoeden hebben dat er een tranentrekker van jewelste, of een klaagzang waar je rond deze tijd echt niet op zit te wachten, volgt. Maar lees gewoon verder. Doe het, want geloof me, het is de moeite waard. Het is vermakelijker dan je verwacht! Nog sterker, dit is entertainment. Dit moet je gelezen hebben. Een stukje broodnodige lectuur.

Waarom? Zo'n slecht verhaal als dit maak je 1 keer in je leven mee (denk ik). Herken je dit? Ik hoor graag ook jouw verhaal. Want gedeelde smart is halve smart ;-)

De zomervakantie: O, o, wat gezellig!

Dit verhaal bestaat uit twee delen. Voordat ik bij de verborgen gebreken aankom, moet ik eerst terug naar onze zomervakantie van afgelopen jaar. Tja, wat kan ik zeggen. Sommige verhalen hebben een lange aanloop tot ze bij de clou komen. Maar lees en aanschouw.

Nou, terug naar de zomer. Je weet wel, het moment van het jaar dat de dagen nog heerlijk lang zijn. Dat er regelmatig het zonnetje schijnt. Je heerlijk buiten op een zomermiddag op het strand een duik neemt in de zee. Koud pilsje/wijntje erbij. Mooi uitzicht, lekker eten. Kortom, genieten!

Op vakantie met de auto

En genieten gaat in de zomer bij een 'doorsnee gezin', vaak samen met een vakantie met de auto, waarbij Spanje/Italie of Frankrijk een vaak gehoorde keuze is.

En, geloof het of niet. Maar elk jaar presteren wij, als vele andere gezinnen het weer om met zijn allen op de warmste dagen van het jaar, de auto helemaal af te laden. Waarbij hulpmiddelen niet geschuwd worden. Dakkoffer erop, aanhangwager erachter of zelfs de caravan geeft acte de presence.

Zonder al deze bagage zou het al een hele reis op zich zijn, maar wij Nederlanders laten ons niet kennen. Afgeladen op de drukste dagen van het jaar, gaan we gezellig met zijn allen een kleine 10 tot 20 uur met de auto de snelweg op richting het warme zuiden. En ook wij, de familie Vlodder, doen dit elk jaar met getemperd enthousiasme. Getemperd, want ieder ander weet dat de gezelligheid met een gezin met kleine(re) kinderen elk moment om kan slaan als sneeuw voor de zon. Zo is het lachen, gieren, brullen. En zo breekt achterin de auto ineens de pleuris uit waar het licht elkaar in de ogen niet wordt gegund. Gebeurd dat bij jullie niet. Tja, dan kan ik niet anders dan jaloers op jullie zijn. Aan de andere kant, bij ons gebeurd er altijd wel wat. Nooit 'a dull moment' bij de Vlodders.

Familie Vlodder

Om wat meer over mij en m'n gezin te vertellen. We zijn met z'n 5-en. Ik m'n vrouw en 3 dochters. (Drie prachtmeiden met ). De dames zijn op moment van schrijven zeven, negen en zestien. Laten we ze voor het gemak Raggel, Suus en Zara noemen. Kortom, een bond gezelschap, maar al met al een vrij gemiddelde samenstelling van een Nederlands gezin.

Ik en m'n vrouw werken allebei, hebben een koophuis. Maar ondanks een vrij gemiddeld inkomen moeten we erg goed op ons geld letten.

Achterstallig onderhoud

We hebben allebei een auto die al wat ouder is. Ik rij voornamelijk met de kleine (auto!) en mijn vrouw in de gezinsauto. De gezinsauto is een Ford C-max uit 2006. Een betrouwbare auto tot dan toe, maar deze was al langere tijd aan vervanging toe. Vanwege de onderhoudskosten die aanstaande waren en onze vakantie waar we heel het jaar voor gespaard hadden, bleven we de onderhoudskosten maar uitstellen.

Het gevolg van dit achterstallig onderhoud kon natuurlijk niet uitblijven. Maar positief als ik was,
was ik overtuigd dat een APK met een algemene check voldoende was om de vakantie mee door te komen. Maar het lot besliste anders. De auto stopte ermee op dag 1 van onze vakantie in Spanje. Ik weet het nog goed. We hadden 2 dagen gereden, met een tussenstop (bij m'n moeder) in Frankrijk. We waren aan gekomen op de camping waarbij een prachtig uitzicht van palmbomen, heerlijk stralend weer, met een strand aan de camping ons toelachte. Kortom, de vakantie kon beginnen!

Auto geeft er de brui aan

De insteek was om 's avonds lekker te ontspannen op de camping om de volgende ochtend wat boodschappen voor de rest van de week te gaan halen. Zo gezegd zo gedaan, stapten we 's ochtends rond de klok van 11 de auto in die vlak bij onze tent stond. Ik starte hem en.... jawel, daar ging direct een lampje voor motorstoring branden. Ik dacht nog.... Dat zal toch niet! Ik hoopte nog dat het lampje vanzelf zou verdwijnen tijdens het rijden. Maar nee, na een paar meter begon de auto al met stotteren en proesten. Het voelde aan alsof de auto geen lucht kreeg en elk moment kon stikken. We reden stapvoets over het terrein richting de ingang van de het park. Het was nogal heuvelachtig daar, waarbij je het laatste stukje door een klein voetgangerstunneltje ging om vervolgens weer omhoog te gaan, zodat je bij de receptie uit kwam. Ik zal je zeggen dat laatste stuk omhoog heb ik nog nooit zo zitten zweten als deze keer. We reden door het tunneltje waar je net met de auto door heen kon, maar waar ook alle voetgangers zich doorheen persten die richting het zwembad liepen. Het was die dag topdrukte (midden in het hoogseizoen). Ik wilde naar boven rijden, maar die klote auto deed alleen maar stotteren en proesten als een ouwe man die elk moment het leven kon laten. Ik kneep hem lelijk. Je voelde echt met de meter de kracht uit de auto wegtrekken. Ik moest nog maar een meter of 5 om boven te komen. Ik gaf vol gas, maar meer dan stapvoets omhoog pruttelen zat er niet bij. En zelfs het pruttelen leek al een hele prestatie op zich. De voetgangers die voorbij liepen keken geërgerd naar binnen. Je zag ze denken. Kan je met dat ouwe ding niet gewoon een beetje doorrijden.

Maar goed, we haalden het gewoon. We kwamen heelhuids boven aan. Dat was al een prestatie op zich. Maar het was wel duidelijk dat boodschappen doen vandaag niet ging lukken. Al pruttelend loodste ik de auto naast de ingang naar een parkeerplaats waar ik de auto op een plekje in de schaduw zette. Het leek wel of ik een vermoeden had dat dit een hele lange dag kon gaan worden.

bron

Gelukkig goed verzekerd

Het eerste gevoel wat me in me op kom was irritatie, kort gevolgd door blijdschap. Want.... ik had een verzekering voor vertrek afgesloten. Dus, niet getreurd, nu is de ANWB aan de beurt! vol overtuiging draaide ik het nummer van de alarmcentrale van Fbto, mijn verzekeringsmaatschappij die dit hele probleem ging oplossen. Ik kreeg de ANWB Alarmcentrale aan de lijn. Ik deed m'n verhaal uit de doeken, waarna er een volledig ingestudeerd stukje medeleven van de medewerker werd tentoongespreid. Ondanks het geveinsde medeleven, voelde dit toch goed. Ze gaf aan dat ze eerst m'n gegevens wilde gaan checken, voordat ze kon zeggen wat ze precies kon regelen. Ik gaf de gevraagde info door, waarna ik vakkundig in de wacht werd gezet. Na een paar minuten stilte, kreeg ik de mevrouw weer aan de lijn, die opnieuw wat gegevens wilde checken. Mn voelsprieten gingen direct uit. Ik werk nl zelf bij een verzekeringsmaatschappij en voel snel aan wanneer er iets aan de hand is. Ik werd weer in de wacht gezet en kort daarop weer terug genomen. Aan de stem van de lieftallige dame hoorde ik dat er iets mis was. Ze zei: 'ik vind het vervelend om te zeggen, maar ik kan helemaal geen gegevens van u vinden'.' Geen gegevens van mij vinden?', beantwoorde ik haar mededeling vragend. Hoe bedoelt u? De mevrouw vond niks in haar systeem, waarop zij mij adviseerde om FBTO te bellen.

Of toch niet

Tja, en dat was het moment dat een probleempje heel snel een groot probleem ging worden. Na eerst lang in de wacht te hebben gestaan vanwege de topdrukte die er in de zomer is, kreeg ik bij FBTO te horen dat er geen verzekering was. WAT ZEGT IE NOU! Ik was perplex en ging terplekke twijfelen of ik aan het geestelijk aan het aftakelen was.

Ik wist nl. nog heel goed dat ik achter mijn computer 2 weken voor de vakantie in alle stilte online de vakjes had aangevinkt die nodig waren om goed verzekerd op reis te gaan.

Graag jullie feedback

Voordat ik verder ga met mijn verhaal. Graag jullie feedback of het de moeite waard is om door te schrijven of dat je ondertussen al in slaap ben gevallen. Ik ben geen schrijver van komaf, dus dit gaat puur op gevoel. Elk commentaar waardeer ik. Ook negatief!

Resteemen of upvoten. Graag!

Wil je dit bericht upvoten of resteemen. Graag!
Op deze manier lezen meer Nederlanders dat er ook daadwerkelijk zat Nederlanders actief zijn op Steemit. Dank je voor de moeite! Ik waardeer dat zeker. @OCP

Nederlandse groep Steemians staan voor je klaar

Vind je Steemit leuk en zoek je andere Nederlanders die je kunnen helpen met je Steemit ervaring. Kijk op discord bij: All dutch-nl. Via deze link kom je rechtstreeks in de groep terecht. Wij helpen elkaarl

Bedankt voor het lezen!