Bijna normaal

http://ilse.rebelz.online/2018/03/07/bijna-normaal/

Herdenking van alle kinderen omgekomen tijdens de oorlog.
plaats: Donetsk
©2017 Patrick Lancaster

Het is nu begin lente,
de ramen zijn nog dicht en de oorlog lijkt opeens ver weg.
In de zomer buiten, of met de ramen open kun je de artillerie wel horen,
ver weg, maar toch.
Ik stond er versteld van hoe snel je aan deze geluiden went.

Op straat lijkt het alsof er niets aan de hand is.
Kinderen spelen buiten,
de winkels en markten liggen vol,
mensen gaan gewoon naar hun werk.
Enkel in het geluid van artillerie avonds heel in de verte
weerklinkt de oorlog.

Pas als je richting blockposts rijd, merk je waar je bent.
De kogelgaten en artillerie inslagen in muren
en enkele vernielde huizen geven een duidelijker beeld weer.
Soms enkel kapotte daken, soms totaal verwoest.
Het meeste is vernield aan het begin van de oorlog.
Echter vlak voor de blockposts,
in de buitenste wijken van Donetsk
valt zo nu en dan nog steeds wat uit de lucht.

Voorbij de blockposts, hier komen de meesten niet meer,
enkel de mensen die wonen in de dorpjes tussen de eerste blockposts
en de frontlinie.
Overdag is het hier relatief veilig, avonds slapen velen in hun kelder.
In sommige gebieden valt het mee, andere gebieden ondervinden elke nacht het ware gezicht van de oorlog.

De grey zone, het gebied waar niemand meer komt.
Bijna niemand.
Maar ook hier wonen nog steeds enkele mensen,
mensen die weigeren hun huis te verlaten, het is alles wat ze hebben.
De vele herinneringen aan een plek die eens zo vol vreugde was,
maakt nu plaats voor verdriet, maar loslaten kunnen ze het niet,
het is van hun.

In het centrum van Donetsk merk je niets van dit alles,
hier gaat alles door, het leven is normaal, bijna normaal.

Pas avonds, als we weer het bekende geluid weer horen,
worden we weer herinnert aan deze mensen.
De mensen die weigeren toe te geven aan de gruwelijkheden van de oorlog.
En aan de soldaten die dagelijks hun leven wagen om deze mensen
en ons allen te beschermen, maar ze doen het met liefde.

Met liefde omdat het om de veiligheid van hun moeder gaat,
hun vrouw, hun kinderen, hun neefjes en nichtjes, hun vrienden en familie,
hun thuis.